Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο "Μισάνθρωπος" του Μολιέρου, μία από τις διασημότερες κωμωδίες ηθών του 17ου αιώνα, είναι ένα έργο που βασίζεται περισσότερο στην εξέλιξη των χαρακτήρων παρά στην εξέλιξη της πλοκής. Ο Άλκηστος, αν και μέλος των σαλονιών, απορρίπτει με σθένος τις κοινωνικές συμβάσεις τους και γίνεται αντιπαθής σχεδόν σε όλους με τη "βάναυση" ειλικρίνειά του. Το παράδοξο; Ενώ μισεί την κολακεία και το κουτσομπολιό, είναι σφοδρά ερωτευμένος με τη νεαρή χήρα Σελιμένη που είναι απολύτως ενταγμένη στο κοινωνικό γίγνεσθαι, φλερτάροντας αδιάκοπα ώστε να παραμένει το επίκεντρο της προσοχής όλων....

Ένας ερωτευμένος γηραιός κύριος σχεδιάζει να παντρευτεί την κηδεμονευομένη του? ένας πιο επιδέξιος νεαρός εραστής τον προλαβαίνει, και την ίδια μέρα την κάνει γυναίκα του, μέσα στο ίδιο το σπίτι του κηδεμόνα της. Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί κανείς να κάνει με την ιδία επιτυχία μια τραγωδία, μια κωμωδία, ένα θεατρικό έργο, μια όπερα κτλ. Το είδος ενός έργου, όπως και οποιασδήποτε άλλης πράξης, εξαρτάται λιγότερο από την ουσία των πραγμάτων και περισσότερο από τους χαρακτήρες που τα βάζουν σε δράση. Όσο για μένα, λόγω του ότι επιθυμούσα να κάνω ένα έργο ευχ...

"Ο κλήρος του μεσημεριού", όπως και το "Άσμα ασμάτων", είναι ένας ύμνος καθαρός (pur) προς την απόλυτη, την καθαυτό ερωτική μαγγανεία, την απεριόριστη σ' ένταση και αδέσμευτη από μέτρα και κάθε λογής κανόνες. Και στα δύο αυτά έργα κυρίαρχο στοιχείο είναι αποκλειστικά το πάθος, ένα στοιχείο που κατέχει όλα τα συστατικά του πυρός, φλέγει, καθαίρει, απομονώνει και επομένως είναι καταργητικό κάθε έννοιας του κακού, του άσκημου, του απαγορευμένου, του αταίριαστου· φτάνει αυτό να υπάρχει ανόθευτο και κυρίαρχο, και όλα τ' άλλα καταργούνται... Και τα δύο αυτά έργα είναι αφιερωμένα...

Ένας εξοργισμένος σύζυγος φαντάζεται ότι η σύζυγός του είναι άπιστη, αλλά είναι απρόθυμος να υπερασπιστεί την τιμή του. Ο Μολιέρος σε αυτό το μικρό αριστούργημα χιούμορ και φινέτσας, ισορροπεί δεξιοτεχνικά με τις παρεξηγήσεις. Η υποψία της απιστίας, ως τρομακτικός ιός, μολύνει έναν προς έναν όλους τους χαρακτήρες του έργου, και έτσι ο καθένας με τη σειρά του γίνεται ένας "κατά φαντασίαν κερατάς"! Ο Σγαναρέλλος ή ο κατά φαντασίαν κερατάς είναι μια από τις πιο διεισδυτικές φάρσες του γάμου και της παρεξήγησης, τοποθετημένη στο Παρίσι, και θεωρείται ένα από τα πιο επιτυχημένα...

Ο Μολιέρος και οι Γιατροί: Από πολύν καιρό ο Μολιέρος είχε κηρύξει τον πόλεμο ενάντια στους γιατρούς. Τους έριξε τα πρώτα του βέλη μέσα στον "Δον Ζουάν". Μέσα στο "Έρωτας γιατρός", "Γιατρός με το στανιό", στον "Κύριο ντε Πουρσονιάκ" διπλασίασε τα χτυπήματά του. Μέσα στο "Κατά Φαντασίαν Ασθενή τους κεραυνώνει.

Επηρεασμένος από τον Πλαύτο και τον Τερέντιο, αλλά και χρησιμοποιώντας τη φαρσική εφευρειτικότητα της Κομμέντια Ντελλ' Άρτε, ο Μολιέρος αναδείχτηκε ο κατ' εξοχήν συγγραφέας που εστιάζει την προσοχή του σε έναν τύπο ανθρώπου και, μεγεθύνοντας το ελάττωμά του, τον μετατρέπει σε σύμβολο και παράδειγμα προς αποφυγήν. "Ο κατά φαντασίαν ασθενής" είναι το κύκνειο άσμα του κορυφαίου κωμωδιογράφου και εκπροσώπου του γαλλικού κλασικισμού. Το έγραψε όντας ο ίδιος άρρωστος και ταλαιπωρημένος από τους γιατρούς της εποχής. Στο πρώτο ανέβασμά του στο Παρίσι, ο Μολιέρος έπαιξε τον πρωταγων...

Στο δράμα του Henry de Montherlant "Ο καρδινάλιος της Ισπανίας" συγκρούονται δύο ιστορικά πρόσωπα: η βασίλισσα της Καστίλλης Ιωάννα η Τρελή (Juana la Loca) και ο καρδινάλιος της Ισπανίας Φραγκίσκος Χιμένες ντε Θισνέρος (Francisco Jimenes de Cisneros). Κατά τη διαμόρφωση των δραματικών χαρακτήρων, ο συγγραφέας έχει σεβαστεί τα ιστορικά δεδομένα, αλλά έχει εξάρει τα στοιχεία που φωτίζουν το νόημα του έργου του. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Ο Μολιέρος αντλεί την υπόθεση του έργου "Ο ιπτάμενος γιατρός" από τον καμβά μιας κομεντί ντελ άρτε. Ο τύπος του γιατρού είναι παραδοσιακό πρόσωπο της φάρσας, εδώ όμως το εύρημα είναι ο διπλός ρόλος που παίζει ο Σγαναρέλλος. Ο ψευτογιατρός "πετιέται" από το ένα σημείο στο άλλο, αλλάζοντας συνέχεια κοστούμι και υποκρινόμενος δύο διαφορετικά πρόσωπα. Ο γρήγορος ρυθμός και η σταδιακά κορυφωνόμενη αγωνία για την αποκάλυψη της απάτης, σε συνδυασμό με τα ακροβατικά τεχνάσματα που απαιτούνται για τις διαδοχικές μεταμφιέσεις ζωηρεύουν τις επιγραμματικά σχεδιασμένες σκηνές, αφήνοντας...

"Ο Ιάκωβος ο μοιρολάτρης" είναι ένα μυθιστόρημα που αγαπώ πολύ· το χαρακτηρίζει εξ ολοκλήρου χιούμορ και χαρά· ελευθερία και απόλαυση της μορφής. Γι’ αυτό στην Τέχνη του μυθιστορήματος έγραψα ότι "στη Γαλλία αυτό το βιβλίο έχει σκανδαλωδώς υποτιμηθεί: συγκεντρώνει όλα όσα η Γαλλία έχασε και αρνείται να ξαναβρεί". Μόνο ένας άξεστος αγγίζει τη μορφή ενός έργου που δεν του ανήκει. Περιφρόνηση αρμόζει στους διασκευαστές! Αυτό το θεατρικό έργο δεν είναι διασκευή· είναι απλώς η προσωπική μου προσέγγιση· η ονειροπόλησή μου· η παραλλαγή μου σε ένα μυθιστόρημα το οποίο ήθελα να γιορ...

"Τα παιδιά είναι άγρια. Είμαστε βάρβαροι. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Αυτό είναι το επαναλαμβανόμενο μήνυμα της Γιασμίνας Ρεζά. Είναι η φρικαλέα ανισορροπία ανάμεσα στη μικρότητα του ανθρώπου και τις φιλοδοξίες του, ανάμεσα στην υποβόσκουσα βαρβαρότητά μας και τη δυνατότητα της ομορφιάς: του έργου τέχνης. Όμως σε τι ωφελεί η τέχνη, αν δεν βελτιώνει τον άνθρωπο, αν δεν τον κάνει να αναζητεί την τελειότητά του, παρά τον μεταμορφώνει σε όργανο ματαιοδοξίας;" (Geraldine Chabrier, "Le Choc du Mois", Μάρτιος 2007) "Η Γιασμίνα Ρεζά λέει πιο πολλά για την κοινωνία μας, τους κομφ...