Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

O Edward W. Said, στα συναρπαστικά δοκίμια αυτού του τόμου, τα οποία στηρίζονται στις διαλέξεις Reith που έδωσε για λογαριασμό του BBC το 1993, εξετάζει τη σημασία και το ρόλο του διανοούμενου στη σύγχρονη εποχή. Καθήκον του διανοούμενου, λέει ο συγγραφέας, είναι η έκφραση (η "αναπαράσταση") ενός μηνύματος ή μιας άποψης όχι μόνον ενώπιον αλλά και εκ μέρους ενός κοινού. Επιπλέον, ο διανοούμενος οφείλει να δρα ως "ξένος", από περιθωριακή θέση, ως άνθρωπος που αρνείται να αφομοιωθεί στους κόλπους της εκάστοτε κυβέρνησης και των διαφόρων εταιριών.

...Ο Πόλεμος είναι μια πράξη βίας, προορισμένη στο να καταναγκάσει τον αντίπαλο να εκτελέσει τη θέληση μας, είναι μια απλή συνέχιση της πολιτικής μ' άλλα μέσα. Ο πρωτόπειρος δε θα διασχίσει τις διάφορες ζώνες πυκνότητας του κινδύνου χωρίς ν' αντιληφθεί πως το φως της λογικής κινείται εδώ σ' ένα άλλο περιβάλλον κι αντανακλάται διαφορετικά απ' ότι όταν η δραστηριότητα του είναι θεωρητικής υφής. Θα πρέπει, πράγματι, να είναι κανείς πολύ εξαιρετικός άνδρας, για να μη χάσει σ' αυτή την πρώτη επαφή την ικανότητα του για στιγμιαία απόφαση. ...Η γνώση πρέπει ν' αφομοιώνεται τ...

Οι εισηγήσεις του Συνεδρίου αυτού αναφέρονται στη σχέση των νέων με την πολιτική σύμφωνα με τη διδασκαλία μεγάλων φιλοσόφων της ελληνικής αρχαιότητας ή με βάση την ιστορία και τη διεθνή λογοτεχνία. Εξετάζεται, επίσης, η στάση των νέων απέναντι στη σύγχρονη κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Παιδαγωγοί και κοινωνιολόγοι κάνουν επιτυχείς προσεγγίσεις σε καυτά θέματα αναφερόμενα στην εκπαίδευση των νέων, τα πολλαπλά προβλήματα που τους απασχολούν στην προσπάθεια τους να ενταχθούν στη ζωή, να προσαρμοσθούν στη σκληρή πραγματικότητα της κοινωνίας και να αντιμετωπίσουν το προ...

Αυτό το βιβλίο εξιστορεί την έννοια της διακυβέρνησης στη Δύση, από τις πατερικές ρίζες –το regimen ως τέχνη καθοδήγησης των ψυχών (6ος αιώνας)– έως τον προσδιορισμό της στο νομικο-διοικητικό λεξιλόγιο του σύγχρονου Κράτους (17ος αιώνας). Αντικείμενό του, εντούτοις, δεν είναι η ανάπλαση των σταδίων μιας προοδευτικής εκκοσμίκευσης, αλλά η ανάδειξη των μεταβολών που οδήγησαν, περί τα τέλη του Μεσαίωνα, στην ανατροπή των σχέσεων μεταξύ regimen και regnum (υπό την έννοια της μοναρχικής εξουσίας). Σε αντίθεση προς την ιδέα ότι η διακυβέρνηση προϋποθέτει την ύπαρξη του Κράτους, ο...

Τα κείμενα που συγκεντρώνει αυτή η έκδοση δεν γράφτηκαν με σκοπό να αποτελέσουν τμήματα ενός ενιαίου βιβλίου. Χαρακτηρίζονται, όμως, έτσι τουλάχιστον νομίζω, από αρκετά μεγάλο βαθμό συνέχειας και αλληλοαναφοράς στον προβληματισμό τους. Παρουσιάστηκαν επ' ευκαιρία διαφόρων συζητήσεων, κριτικών αντιπαραθέσεων και διαλόγου και αφορούν προβλήματα του σύγχρονου σκεπτόμενου ανθρώπου, όπως είναι οι έννοιες του ορθολογισμού και του σχετικισμού, η συνείδηση της νεωτερικότητας στη σχέση της με την κλασική διαφωτιστική παράδοση, οι τρόποι αμφισβήτησης του νεωτερικού εγχειρήματος και η...

Χωρίς αμφιβολία, "Ο ηγεμόνας" είναι το πιο επαναστατικό έργο του Μακιαβέλι και παραμένει ένα οργανικό έργο γραμμένο με πάθος. Σ' αυτό ο συγγραφέας αρνείται τα παραδοσιακά πολιτικά συστήματα και στρέφεται στο άτομο και στις αρετές του. Ο στόχος είναι η νέα ηγεμονία, η μελέτη μιας καινούριας εμπειρίας μιας κοινωνίας που βρίσκεται σε κρίση. Ο Μακιαβέλι εντυπωσιάζεται από αυτές τις νέες ηγεμονίες που δημιουργήθηκαν με βία και επιπλέον γοητεύεται από τους αρχηγούς των στρατευμάτων. Πέρα απ' αυτά, προβληματίζεται με τη δημιουργία των μεγάλων δυτικών μοναρχιών (Ισπανία, Γαλλία, Γε...

Το βιβλίο ρίχνει φως σ' όλες τις εκφάνσεις της πολιτικής ζωής και σκέψης, με την παράθεση των απαραίτητων πηγών και την προσπάθεια διερεύνησης κάθε πτυχής της πολιτικής ιστορίας των Ελλήνων.

Δύο γνωστοί πολιτικοί διανοητές, ο Λέο Στράους και ο Αλέξανδρος Κοζέβ, σχολιάζουν ένα κλασσικό κείμενο, το Ιέρων ή Τυραννικός του Ξενοφώντα, συζητώντας τα κεντρικά προβλήματα της πολιτικής ελευθερίας και της πολιτικής αναγκαιότητας. Μια αντιπαράθεση που άφησε εποχή και παραμένει στο έπακρο επίκαιρη.