Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Adam Swift εξετάζει και αναλύει πέντε θεμελιώδεις έννοιες της πολιτικής θεωρίας και της πολιτικής φιλοσοφίας: την κοινωνική δικαιοσύνη, την ελευθερία, την ισότητα, τη δημοκρατία και την κοινότητα. Ανιχνεύει και αναδεικνύει τα βασικά επιχειρήματα, τα κεντρικά θέματα και τα επίμαχα ζητήματα που διατρέχουν τις έννοιες αυτές και βοηθά τον αναγνώστη να κατανοήσει με ευκολία τους συσχετισμούς μεταξύ τους. Με ζωντανό ύφος, αποσαφηνίζει τις ηθικές έννοιες που υπόκεινται στην πολιτική θεωρία και μας καθοδηγεί με εύληπτο τρόπο στις ιδέες των σημαντικότερων πολιτικών φιλοσόφων, καθ...

"Από την ελευθερία πρέπει να ξεκινήσουμε τη μελέτη μας, πρόκειται, εξάλλου, για το πιο εύφλεκτο υλικό στην Ιστορία". (Σ.Σ.) Ο Σωτήρης Σιαμανδούρας εισδύει με δύο τρόπους στο μακιαβελικό έργο. Αφενός, διαβάζει και ανακατασκευάζει το μακιαβελικό κείμενο. Αφετέρου, αναζητεί μέσα το σημείο καμπής που το θεμιτό παιχνίδι μεταβάλλεται σε αθέμιτο, που η πολιτική υπερβαίνει τα όρια του ηθικά αδιάφορου. Προσφεύγει σε δύο ερωτήματα που έρχονται να φωτίσουν με πρωτότυπο τρόπο το μακιαβελικό έργο: Το ερώτημα του είδους της ελευθερίας στο οποίο αναφέρεται και του είδους χρονικότητας τ...

Η χειραφέτηση ξεκινά όταν αμφισβητήσουμε την αντίθεση ανάμεσα στη θέαση και τη δράση, όταν κατανοήσουμε ότι τα προφανή δεδομένα που δομούν έτσι τις σχέσεις ανάμεσα στον λόγο, την παρατήρηση και την πράξη ανήκουν τα ίδια στη δομή της κυριαρχίας και της υποταγής. Ξεκινά όταν κατανοήσουμε ότι και η θέαση είναι μια δράση που επιβεβαιώνει ή μετασχηματίζει την κατανομή των θέσεων. Ο θεατής δρα και αυτός, όπως ο μαθητής ή ο επιστήμονας. Παρατηρεί, επιλέγει, συγκρίνει, ερμηνεύει. Συνδέει αυτό που βλέπει με πολλά άλλα πράγματα που έχει δει σε άλλες σκηνές, σε άλλους τόπους. Συνθέτει...

Ο Ernst Bloch (1885 - 1977) είναι ένας από τους σημαντικότερους ριζοσπάστες φιλοσόφους του 20ού αιώνα. Όχι μόνο το έργο του αλλά και η βιογραφία του αναδεικνύουν τη δυναμική και τις αντιφάσεις αυτής της ιστορικής περιόδου, χωρίς να έχουν χάσει διόλου την επικαιρότητά τους. Από τη ρητή αντίθεση στις πολεμικές προθέσεις και στρατηγικές της αυτοκρατορικής Γερμανίας, στη στράτευση με τη ριζοσπαστική διανόηση στη μεσοπολεμική Ευρώπη· από την εξορία στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος μέχρι τη στελέχωση της έδρας Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Λιψίας...

Σε ποια κοινωνία ζούμε; Τι κοινωνία θέλουμε; Αυτά τα ερωτήματα συνιστούν την πολιτική. Δημοκρατία είναι να μπορούν όλες και όλοι να δίνουν τη δική τους απάντηση κάθε μέρα. Με απόψεις, πράξη και ζωή. Το βιβλιαράκι αυτό καταθέτει μια πρώτη γνώμη. "Κρίση αξιών" ή ευκαιρία άλλων επολογών ζωή; Όταν όλα ξεφτίζουν, τότε όλα μπορούν να επινοηθούν απ' την αρχή. Κυρίως ο έρωτας και η φιλία ως πηγές έμπνευσης μιας αυτόνομης κονωνίας. Αφετηρίες ζωής που αντλεί το νόημά της όχι από τη συσσώρευση πραγμάτων αλλά από τις σχέσεις ελεύθερων και ίσων ανθρώπων.

Τον Δεκέμβρη του 1994, ο Κορνήλιος Καστοριάδης συναντά και συζητά με συντάκτες της επιθεώρησης MAUSS, του Αντιωφελιμιστικού Κινήματος στις Κοινωνικές Επιστήμες, όπως ο Alain Caille, ο Jaques Dewitte, ο Serge Latouche, και η Chantal Mouffe." Η συζήτηση επικεντρώνεται στην άμεση και την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, στην ευθραυστότητά τους, στον πολιτιστικό σχετικισμό, στη Δύση και τις αξίες της, και άλλα ζητήματα που συνεχίζουν να διατηρούν την επικαιρότητά τους σήμερα, στην εποχή του "πολέμου κατά της τρομοκρατίας".

To βιβλίο ξεκινά από το ακόλουθο ερώτημα: Ποια θεωρία της δημοκρατίας και ποια σημασία της ελευθερίας προϋποθέτει ο δημοκρατικός σοσιαλισμός; Αυτός συνυφαίνει αρχές του δημοκρατικού ρεπουμπλικανισμού με το αίτημα του σοσιαλιστικού κοινωνικού μετασχηματισμού. Οι έννοιες της ελευθερίας και της κυριαρχίας - κατά την κύρια θέση του βιβλίου - είναι το υφάδι και το στημόνι που υφαίνουν τον όρο "δημοκρατικός σοσιαλισμός". Όσες φορές και αν ξηλώθηκε στη δίνη των ιστορικών γεγονότων, άλλες τόσες μπορούμε να τον ξαναϋφάνουμε, με το ίδιο υφάδι, με το ίδιο στημόνι. Το βιβλίο αποσκοπεί...

Στο πλαίσιο του κυρίαρχου νεωτερικού φιλοσοφικού "παραδείγµατος", τα προτάγµατα του ευρωπαϊκού Διαφωτισµού συνοδεύτηκαν, τις περισσότερες φορές, από αξιώσεις για οικουµενισµό και αµεροληψία. H "πολιτική της καθολικότητας", σύµφωνα µε τη διατύπωση του Καναδού φιλοσόφου Charles Taylor, αναδείχθηκε συχνά σε πολέµια της ανάδειξης των επιµέρους ταυτοτήτων 'εθνικών, εθνοτικών, φυλετικών, θρησκευτικών ή έµφυλων-, στο µέτρο που αυτές θα λειτουργούσαν υπονοµευτικά για θεµελιώδεις αρχές της ατοµικότητας, όπως η αυτονοµία, η ελευθερία και η ισότητα. Η σύγχρονη πολιτική και η κοινωνική...

Ο Αλέξης ντε Τοκβίλ υπήρξε ο πιο βαθυστόχαστος εκπρόσωπος του πολιτικού φιλελευθερισμού στην ηπειρωτική Ευρώπη το πρώτο μισό του 19oυ αιώνα. Το έργο του παρουσιάζει τη δημοκρατία ως δημοκρατική πολιτεία που αναγνωρίζει δικαιώματα και καθορίζει υποχρεώσεις του ατόμου, καθώς και ως ατελέστατη διαδικασία διεκδίκησης των δικαιωμάτων της ελευθερίας και της ισότητας. Πρόκειται για ένα δίπτυχο που διαμορφώνει σε ποιο βαθμό οι δημοκρατικοί λαοί θα είναι πραγματικά ελεύθεροι ή θα είναι υποταγμένοι στις συνέπειες της ισότητας των συνθηκών, δηλαδή τον ατομικισμό, το πάθος για την ευζω...

Το ανά χείρας κείμενο συμπυκνώνει τη μακρά αναγνωστική περιπέτεια του Αλτουσσέρ με τον Μακιαβέλλι, η οποία, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 και καθ’ όλη την ιλιγγιώδη τροχιά της ακμής και της παρακμής του "αλτουσσερισμού", δεν σταμάτησε να αποτελεί υπόγεια αλλά καθοριστική συνθήκη των θεωρητικών του παρεμβάσεων. Αποτελεί ένα είδος παλίμψηστου, που στις διαφορετικές στρώσεις γραφής του αποτυπώνει τη μακροχρόνια και βασανιστική εμπλοκή του Αλτουσσέρ με τον Μακιαβέλλι καθ’ όλη τη διάρκεια της ταραγμένης διανοητικής πορείας του. Ο "Μακιαβέλλι και εμείς", λοιπόν, το κ...

Το "Homo Sacer" του Ιταλού φιλοσόφου Τζόρτζιο Αγκάμπεν έρχεται να ανανεώσει τις κριτικές μελέτες γύρω από την έννοια της κυριαρχίας και να εμβαθύνει στους τρόπους με τους οποίους ασκείται και εμπεδώνεται η βιοπολιτική. Κυρίαρχο μοτίβο αποτελεί η γυμνή ζωή του homo sacer, αυτής της σκοτεινής φιγούρας του ρωμαϊκού δικαίου στην οποία αποτυπώνεται για πρώτη φορά η παράδοξη σχέση εξουσίας/κυριαρχίας και απλής βιολογικής ζωής. Μια φιγούρα η οποία, παρ' όλη την ιερότητα που της αποδίδεται, βρίσκεται στο όριο, είναι φονεύσιμη και εκτείνεται στα πεδία της μη ύπαρξης. Με εκκίνηση το...

Η ανάλυση της πολιτικής σκέψης των κορυφαίων φιλοσόφων Πλάτωνα και Αριστοτέλη της κλασσικής αρχαιότητας, παρουσιάζονται σε αυτό το βιβλίο, όπου η πολιτική θεωρία εξετάζεται σε συνδυασμό με τις πραγματικότητες που επικρατούσαν στον κόσμο της κλασσικής εποχής. Η δουλεία, η κοινωνική δομή της πόλης-κράτους, ο ηγεμονισμός της Αθήνας και της Σπάρτης, ο ανταγωνισμός γενικότερα μεταξύ των πόλεων-κρατών, ο αποικισμός, η ανάπτυξη του εμπορίου και η αναζήτηση νέων αγορών, δημιουργούν κινητικότητα του πληθυσμού, φέρνουν ανταλλαγή γνώσεων και διευρύνεται ο πνευματικός ορίζοντας των...

"Είναι λοιπόν οι ίδιοι οι λαοί που εγκαταλείπουν τον εαυτό τους ή, καλύτερα, που τον αφήνουν να κατατρώγεται, γιατί, αν έπαυαν να είναι υπόδουλοι, θα μπορούσαν να απαλλαγούν. Ο λαός είναι αυτός που υποδουλώνει τον εαυτό του, που σκύβει το κεφάλι, που, έχοντας την επιλογή να είναι δούλος ή ελεύθερος, αφήνει την ελευθερία, μπαίνει στον ζυγό και συγκατανεύει στη δυστυχία του ή, καλύτερα, την επιδιώκει. Ετιέν ντε Λα Μποεσί" Με τη σκανδαλώδη υπόθεση που προτείνει στον "Λόγο περί εθελοδουλείας", ο Λα Μποεσί πραγματοποιεί τον 16ο αιώνα μια ρήξη -επιστημολογική, φιλοσοφική αλλά...

Οι πολιτικές θεωρίες του 18ου και του 19ου αιώνα όχι μόνο επηρέασαν τα δραματικά γεγονότα της Αμερικανικής και της Γαλλικής Επανάστασης, αλλά και διαμόρφωσαν τόσο τα αστικά όσο και τα σοσιαλιστικά πολιτικά κόμματα. Από τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη ως τη θεωρία του κοινωνικού συμβολαίου και από την ολοκλήρωση της πολιτικής και κοινωνικής θεωρητικής έκφρασης ως τις σημερινές συνθήκες της οικονομικής και πολιτικής κρίσης ανιχνεύεται μια γραμμή σκέψης, που είναι ιστορικά τεκμηριωμένη και αποτελεί αντικείμενο της παρούσας μελέτης. Στο επίκεντρο της πρ...

Ένας διάσημος πολιτικός φιλόσοφος επανεξετάζει τον ρόλο που οι αγορές και το χρήμα πρέπει να παίζουν στην κοινωνία μας. Πρέπει άραγε να πληρώνουμε τα παιδιά για να διαβάζουν βιβλία ή να παίρνουν καλούς βαθμούς; Είναι σωστό να τιμολογούμε την ανθρώπινη ζωή προκειμένου να αποφασίζουμε πόση ρύπανση να επιτρέπουμε; Είναι ηθικό να πληρώνουμε ανθρώπους για να δοκιμάζουν επικίνδυνα νέα φάρμακα ή να δωρίζουν τα όργανά τους; Μπορούμε να προσλαμβάνουμε μισθοφόρους για να πολεμούν αντί για εμάς, να στέλνουμε κρατούμενους σε φυλακές κερδοσκοπικού χαρακτήρα, να βγάζουμε σε πλειστηρια...

Ο Θωμάς Ακινάτης, ο Μαρσίλιος της Πάδοβα και ο Μπάρτολος του Σαξοφερράτο εμπλούτισαν και καθόρισαν τη συζήτηση για το πολιτικό φαινόμενο κατά τον 13ο και τον 14ο αιώνα, ερχόμενοι συχνά σε ρήξη με παραδοσιακές ιδέες και σε σύγκρουση με κατεστημένες κοσμικές και θρησκευτικές εξουσίες. Η πραγμάτευση της μοναρχίας υπό το πρίσμα μιας σύνθεσης αριστοτελικών και χριστιανικών αντιλήψεων από τον Ακινάτη, η σκιαγράφηση και η δικαιολόγηση μιας ιδεώδους μορφής πολιτεύματος που εδράζεται σε ευρεία λαϊκή βάση από τον Μαρσίλιο, και η νομική θεμελίωση της νεοτερικής εννοιολογικής σύλληψης...

Στο βιβλίο παρουσιάζεται συνοπτικά η πολιτική θεωρία του Σπινόζα, με έμφαση στην πρωτότυπη σπινοζική σύλληψη της δημοκρατίας και του προτεινόμενου εκδημοκρατισμού κάθε μορφής πολιτεύματος. Επιπροσθέτως, επιχειρείται μια κριτική εξέταση ορισμένων καίριων προβλημάτων της σύγχρονης πολιτικής φιλοσοφίας, καθώς και της σημερινής συζήτησης περί δημοκρατίας, κυρίως ως προς την έμπνευσή τους από συγκεκριμένες ιδέες και έννοιες σπινοζικής προέλευσης. Έτσι, αναλύονται δύο ιδιαίτερες ερμηνείες της σπινοζικής θεωρίας για την πολιτική και τη δημοκρατία: του Αντόνιο Νέγκρι και του Ετιέν...

Τούτη η δεύτερη έκδοση της "Πολιτικής θεολογίας" έμεινε αμετάβλητη. Σήμερα, ύστερα από δώδεκα χρόνια, μπορεί να κρίνει κανείς κατά πόσο άντεξε η μικρή τούτη πραγματεία που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 1922. Η αντιπαράθεση με τη φιλελεύθερη κανονιστική αντίληψη και το δικό της "κράτος δικαίου" κρατήθηκε επίσης αυτολεξεί. Μερικές συντομεύσεις έγκεινται απλώς στη διαγραφή περικοπών που καταπιάνονταν με θέματα επουσιώδη. Στα τελευταία χρόνια προέκυψαν πολλές καινούργιες περιπτώσεις εφαρμογής της πολιτικής θεολογίας. Η «αντιπροσώπευση» από τον 15ο ως τον 19ο αι., η μοναρχία του...

Το πρώτο τρίμηνο του 1973 ο Μισέλ Φουκώ θα εκφωνήσει στο Κολλέγιο της Γαλλίας αυτές τις δεκατρείς παραδόσεις σχετικά με την "τιμωρητική κοινωνία", εξετάζοντας τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνονται οι σχέσεις δικαιοσύνης και αλήθειας που διέπουν το νεωτερικό ποινικό δίκαιο και διερευνώντας αυτό που τις συνδέει με την ανάδυση ενός καινούριου τιμωρητικού καθεστώτος που διέπει ακόμη τη σύγχρονη κοινωνία. Toύτη η σειρά μαθημάτων, η οποία υποτίθεται ότι ήταν προπαρασκευαστική του Επιτήρηση και τιμωρία, έργου που θα δημοσιευτεί το 1975, ανελίσσεται εντελώς διαφορετικά απ’ αυτό, πρ...