Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όταν προσπαθούμε να κατανοήσουμε τον κλασικό κόσμο, πρέπει να μελετάμε προσεκτικά την αντικειμενική πραγματικότητα και τις δυνάμεις που τη στοιχειοθετούν. Επιβάλλεται, επομένως, να μελετήσουμε το περιβάλλον που μεταβάλλεται σύμφωνα με τις συνθήκες που επικρατούν εκείνη την εποχή και τις δυνάμεις που δρουν στην ίδια αντίστοιχη χρονική περίοδο. Έτσι, δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σύγχρονη ορολογία και μεθοδολογία ανάλυσης για να επιτύχουμε να δώσουμε την φυσιογνωμία αυτού του πολιτισμού με βάση τα σημερινά πλαίσια. Η ανάπτυξη της σκέψης και πιο συγκεκριμένα της φιλοσοφίας...

Οι σχέσεις κυριαρχίας που εγκαθιδρύονται στο πλαίσιο των αστικών θεσμών εγγυώνται, βέβαια, ότι αυτοί δεν πρόκειται να καταρρεύσουν με την πρώτη διανεμητική αστοχία τους. Ωστόσο, όταν η κυριαρχία λάβει τον χαρακτήρα άκριτης επιβολής, όπως συμβαίνει σήμερα, όταν δηλαδή οι θεσμοί παύουν να ευνοούν σχέσεις δικαιικής αμοιβαιότητας και στηρίζονται πλέον αποκλειστικά στην κάθετη ιεραρχική σχέση μεταξύ κυβερνώντων και υπηκόων, τότε τίποτα δεν μπορεί ν' αποκλείσει ενεργοποίηση της οικονομικής αντινομίας του δικαίου, όξυνση των κοινωνικών συγκρούσεων που λανθάνουν σ' αυτήν και, τελικ...

Ο Χανς Μοργκεντάου συγκαταλέγεται στους κορυφαίους στοχαστές του εικοστού αιώνα. Το έργο του έχει αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου και η επιρροή του στη μεταπολεμική συγκρότηση του κλάδου των Διεθνών Σχέσεων είναι τόσο εμβληματική ώστε ακόμη και σήμερα να του αναγνωρίζεται η ιδιότητα του "θεμελιωτή πατέρα". Σημείο αναφοράς της συμβολής του στη μελέτη των Διεθνών Σχέσεων είναι το παρόν δοκίμιο, το οποίο, όταν πρωτοδημοσιεύθηκε, αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία, καθώς βρισκόταν σε διανοητική δυσαρμονία με το τότε κυρίαρχο κλίμα του επιστημονισμού, την επιδίωξη δηλαδή των κοιν...

Η ενσωμάτωση των εξισωτικών αξιών σε ένα πολιτικό ιδεώδες θα αποτελούσε σύνθετη αποστολή. Ένα ουσιώδες τμήμα αυτής της αποστολής θα ήταν η εισαγωγή μίας κατάλληλης συνθήκης αποκλεισμού της ευθύνης ως προς την εξειδίκευση εκείνων των αγαθών και των δεινών των οποίων η ίση κατοχή είναι επιθυμητή. Αυτό που φαίνεται κακό δεν είναι ότι οι άνθρωποι θα έπρεπε να είναι άνισοι ως προς τα πλεονεκτήματα ή τα μειονεκτήματα γενικά, αλλά ότι θα έπρεπε να είναι άνισοι στα πλεονεκτήματα ή τα μειονεκτήματα για τα οποία δεν φέρουν ευθύνη. Τότε μόνο πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στα συμφέρο...

Οι έννοιες είναι τα "εργαλεία" με τα οποία σκεφτόμαστε, ασκούμε κριτική, επιχειρηματολογούμε, εξηγούμε και αναλύουμε. Οι πολιτικές έννοιες δεν είναι τίποτα λιγότερο από τα δομικά στοιχεία της πολιτικής κατανόησης: ο πολιτικός κόσμος, με λίγα λόγια, σημαίνει αυτό που μας λένε οι έννοιες μας ότι σημαίνει. Όμως, οι πολιτικές έννοιες είναι επίσης εξαιρετικά ρευστές και υπόκεινται σε αντιπαράθεση. Πράγματι, η πολιτική αντιπαράθεση είναι συχνά μια αντιπαράθεση σχετικά με τη σωστή χρήση των πολιτικών όρων. Αυτό το βιβλίο παρέχει έναν προσιτό και περιεκτικό οδηγό βασικών εν...

Αν το πρώτο μνημόνιο ήταν μια ελληνική τραγωδία, οι επόμενες συμφωνίες μοιάζουν με φάρσα που -όπως όλες οι φάρσες και αντίθετα από τις τραγωδίες- δεν οδηγεί σε κάθαρση αλλά στην ασταμάτητη ταπείνωση των πρωταγωνιστών της. Αυτό που δεν είχαν προβλέψει πολιτικοί και τραπεζίτες είναι ότι η κρίση θα μπορούσε να αντιστραφεί και να γίνει δημιουργική. Από τον Δεκέμβρη ως τη "Στάση Σύνταγμα", όπως ονόμασα συμβολικά το κίνημα των αγανακτισμένων στις πλατείες, η αντίσταση του πλήθους άλλαξε το πολιτικό παιχνίδι κι έβαλε στην επικαιρότητα το ενδεχόμενο μιας πολιτικής, ηθικής και πο...

Η θεωρία εμφανίζεται ως τρόπος ενόρασης της σκέψης και υποκινείται από τη φαντασία του σκεπτόμενου υποκειμένου είτε από την ώθηση της σύγκρισης είτε από τη βασική ανάγκη που εντοπίζεται στο παρόν. Εάν επιτρέπει φως στη μορφή και στο περιεχόμενο των αντικειμένων, ή των γεγονότων και των φαινομένων που εξετάζει, τότε επιτυγχάνει σωστή διάγνωση και κατακτά τη σφαιρική αλήθεια της υπόστασής τους. Η θεωρία, επομένως, είναι μια ενορατική είσοδος στο πεδίο της σκέψης, μια είσοδος μέσω των πυλών και των λειτουργιών του στοχασμού, όπου γεννιούνται οι πιθανότητες της έννοιας. Η θεωρί...

Τα κείμενα του τόμου αυτού επιχειρούν να προσεγγίσουν τη σκέψη του Κ. Καστοριάδη σε σχέση με τη σημερινή πολιτική και κοινωνική κατάσταση, να αναλύσουν την τόσο παρεξηγημένη και διαστρεβλωμένη -από τη γένεσή της στην αρχαία Ελλάδα έως τη σημερινή εποχή- έννοια της δημοκρατίας, να προσδιορίσουν την συμβολή του φιλοσόφου στην ανάδειξη της δημοκρατίας ως βασικού στοιχείου του προτάγματος της αυτονομίας, να συγκρίνουν επίσης τις ιδέες του με αυτές άλλων στοχαστών που εμφορούνται από την ιδέα της πολιτικής αλλαγής, να επισημάνουν σημεία προσεγγίσεως και αποκλίσεως, να αναδείξουν...

Στο βιβλίο αυτό γίνεται η απόπειρα μίας κριτικής γενεαλογίας των "Θέσεων για την ιστορία" του Walter Benjamin. Χωρώντας από τη βασική αφετηρία της αξίωσης του Διαφωτισμού από τον Immanuel Kant, ότι το ανθρώπινο ον πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί τις δικές του δυνάμεις για να χειραφετηθεί, η ανάλυση προχωρά στον Schiller, τον Goethe και τον Hegel αναλύοντας τόσο λογοτεχνικά όσο και φιλοσοφικά εγχειρήματα αναφορικά με την ανθρώπινη ιστορία. Ακολούθως αναλύονται διεξοδικά οι δύο μεγάλες κριτικές συλλήψεις του 19ου αιώνα για την ιστορικότητα: αφενός του Marx, ως μία βαθυδομι...

Το πεδίο όπου η ελευθερία ήταν ανέκαθεν γνωστή, όχι ως ένα πρόβλημα μα ως ένα γεγονός της καθημερινής ζωής, είναι η πολιτική σφαίρα. Ακόμη και σήμερα, είτε το ξέρουμε είτε όχι, το ζήτημα της πολιτικής και το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι μία ύπαρξη προικισμένη με το χάρισμα της πράξης, θα ανακαλούνται πάντοτε στον νου όταν εξετάζουμε το πρόβλημα της ελευθερίας· γιατί η πράξη και η πολιτική, ανάμεσα σ' όλες τις ικανότητες και τις δυνατότητες της ανθρώπινης ζωής, είναι τα μόνα πράγματα τα οποία δεν μπορούμε καν να τα συλλάβουμε νοερώς εάν δεν υποθέσουμε, τουλάχιστον, ότι υπάρχ...

Το έργο του Maclntyre εγγράφεται στην ευρύτερη συζήτηση γύρω από το Διαφωτιστικό Πρόγραμμα, η οποία αφορά στο περιεχόμενο, την ερμηνεία και τις προοπτικές της Νεωτερικότητας. Στο τελικό διαζύγιο με την κλασική παράδοση εντοπίζει ο Maclntyre τον πλέον αποφασιστικό παράγοντα αποτυχίας του Προγράμματος του 18ου αιώνα, υποστηρίζοντας ότι η αποποίηση της αριστοτελικής παράδοσης στους Νέους Χρόνους άγει, σε πρώτη φάση, στη διατύπωση των νεωτερικών ηθικών θεωριών και, σε δεύτερη, στο ναυάγιο της Νεωτερικότητας που διέγνωσε ο Nietzsche. Ο μεταδιαφωτιστικός φιλελεύθερος πολιτισμός ε...

Η ανάδειξη της αθηναϊκής δημοκρατίας από αυτούς τους δύο Έλληνες φιλοσόφους, Παπαϊωάννου και Καστοριάδη, (χρεωμένη σήμερα, ως "αυτονομία", στο όνομα του τελευταίου) υπήρξε το σημαντικότερο πνευματικό και πολιτικό έργο του 20ού αιώνα. Το θέμα της συνύφανσης τραγωδίας και δημοκρατίας είναι μάλλον ένα και το αυτό πράγμα στο έργο αυτών των δύο Ελλήνων. Τούτο ίσως να ήταν και το τέλος του "ευρωπαϊκού ελληνισμού", με κυρίαρχα ορόσημα μετά την Αναγέννηση τον Νίτσε και τον Χάιντεγκερ, ταυτόχρονα όμως και η απαρχή του "ελληνικού ελληνισμού" της Ευρώπης, στο πρόσωπο αυτών των δύο...

"Στη σημερινή εποχή κηρύσσεται πανηγυρικά ο θρίαμβος του καπιταλισμού, όμως πιστεύω ότι όταν κατακάτσει ο κουρνιαχτός από τα συμβάντα, τότε θα παρατηρήσουμε ότι τα βαθύτερα ζητήματα εξακολουθούν να είναι άλυτα, ότι η φιλελεύθερη καπιταλιστική κοινωνία βυθίζεται, και μαζί μ αυτήν ολόκληρη η ανθρωπότητα, που διατρέχει τον κίνδυνο να υποστεί μια μη αναστρέψιμη καταστροφή. Δεν μπορεί να υπάρξει άλλη διέξοδος από το να αφυπνιστούν οι άντρες και οι γυναίκες της Γης και να αποφασίσουν να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Να οικειοποιηθούν δηλαδή ένα πρόταγμα κοινωνικής και ατομ...

Στα πρώτα χρόνια της σαρωτικής κρίσης, που άρχισε το 2009, μπροστά στην πανθομολογούμενη ανικανότητα και διαφθορά των οικονομικών και πολιτικών ελίτ, ο ελληνικός λαός αναζήτησε προς στιγμήν, τη σωτηρία στη λεγόμενη "πνευματική ηγεσία". Και βρέθηκε μπροστά στην "προδοσία των διανοουμένων", την πλήρη εξάντληση των πνευματικών ρευμάτων που σφράγισαν τη μεταπολιτευτική περίοδο. Αυτή η "αποστασία", αυτή η κυριολεκτική "φυγή" από το σώμα και το πεπρωμένο του ελληνισμού, είναι το αντικείμενο του βιβλίου... ...αν η σύνθεση αποτελεί ένα καθολικό, πλανητικό, ζητούμενο, για τους Έλ...

Μπορούμε να διαμορφώσουμε την ζωή μας σε βίο; Στην ιστορία της φιλοσοφίας η διάκριση ζωής και βίου εν πολλοίς είτε αγνοήθηκε είτε παρερμηνεύτηκε, ενώ παράλληλα χρησίμευσε στην συγκάλυψη της σημασίας του σώματος στην πολιτική. Συνέπεια αυτού υπήρξε μια αρνητική θεώρηση του σώματος λόγω της σύνδεσής του με την ζωή, δηλαδή τις υλικές προϋποθέσεις του βίου και την ανάγκη. Επιπλέον, στις αξιωματικές παραδοχές της πολιτικής φιλοσοφίας προϋποτίθεται σιωπηρά μια ιεράρχηση των σωματικών αισθήσεων με κορυφαία την όραση. Στην παρούσα μελέτη συζητάται η διαμόρφωση της ζωής σε βίο ως πο...

"Η Γέννηση της Βιοπολιτικής", σειρά μαθημάτων που παρέδωσε ο Μισέλ Φουκώ στο Κολλέγιο της Γαλλίας από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο του 1979, συνεχίζει το Ασφάλεια, Επικράτεια, Πληθυσμός, σειρά μαθημάτων του προηγούμενου έτους. Ο Μισέλ Φουκώ, αφού κατέδειξε τον τρόπο με τον οποίο η πολιτική οικονομία κατά τον 18ο αιώνα σηματοδοτεί τη γέννηση μιας καινούργιας διακυβερνησιακής λογικής -λιγότερη διακυβέρνηση, μέσω της μέριμνας για μέγιστη αποτελεσματικότητα, με δεδομένη τη φυσικότητα των προς αντιμετώπιση προβλημάτων-, ασχολείται με την ανάλυση των μορφών αυτής της φιλελεύθερη...