Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Το μελέτημα της Κορνηλίας Papacostea - Danielopoulou αποτελεί ιστορία των ελληνικών κοινοτήτων στις ρουμανικές πόλεις Βουκουρέστι, Κωνστάντζα, Βραΐλα, Γαλάτσι και Γιούργεβο από την εμφάνισή τους με θεσμοθετημένη μορφή μετά τους Οργανικούς Κανονισμούς του 1830 ως τις παραμονές των Βαλκανικών Πολέμων. Η εξιστόρηση αυτή συντελείται κυρίως με τη σταχυολόγηση ενός πραγματικού πλούτου αποκαλυπτικών λεπτομερειών από τον ελληνικό Τύπο της Ρουμανίας. Έτσι η αφήγηση αποκτά ζωντάνια και διατηρεί αδιάπτωτο το ενδιαφέρον της. Η ιστορία του συλλογικού βίου των Ελλήνων στη μητρόπολη...

Από τα τέλη του 19ου αιώνα η ελληνική κοινωνία θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα φαινόμενο ομαδικής μετανάστευσης κυρίως προς τον "Νέο Κόσμο" που δεν εντάσσεται πλέον στα συμφραζόμενα των ανθηρών εμπορικών παροικιών του παρελθόντος. Ο ομαδικός και ταξικά προσδιορίσιμος χαρακτήρας της, ο υπερπόντιος προορισμός της και η φθίνουσα επιρροή του κυρίαρχου ιδεολογικά "εθνικού κέντρου" στους μετανάστες συνθέτουν το νέο φαινόμενο. Στις δυο πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα ο μεγαλύτερος όγκος της ελληνικής μετανάστευσης συγκεντρώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Την ιστορία της ελ...

Ο Μπάμπης Μαρκέτος, εκδότης-διευθυντής (1947-1977) της εφημερίδας "Εθνικός Κήρυξ" της Νέας Υόρκης, σημαντική προσωπικότητα της ομογένειας στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, γράφει την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης στις Η.Π.Α. από τις απαρχές της και μέχρι το 1977. Από τα τέλη του 19ου αιώνα, η ελληνική κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με το φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης προς τον "Νέο Κόσμο". Τα κύρια χαρακτηριστικά της μετανάστευσης αυτής, που αποτελεί καινούργιο κοινωνικό φαινόμενο, είναι ο ομαδικός και ταξικά προσδιορίσιμος χαρακτήρας της, ο υπερπόντιος προορι...

Πολλοί οι Ηλείοι συμπατριώτες μας που προτίμησαν τις ΗΠΑ και τον Καναδά προς αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης, η συντριπτική δε πλειοψηφία πέτυχε του σκοπού της με τη σκληρή εργασία, εκμεταλλευόμενη το δαιμόνιο της ελληνικής φυλής. Το βιβλίο παρουσιάζει το δεύτερο μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα των Ηλείων στη βορειοαμερικάνικη ήπειρο και επικεντρώνεται στην ιστορία των Ηλειακών Συλλόγων της Αμερικής και του Καναδά, καθώς και στην Πανηλειακή Ομοσπονδία Αμερικής και Καναδά, από το 1950 μέχρι τις μέρες μας. Ξετυλίγει τη ζωή διακεκριμένων συμπατριωτών μας που διέγραψαν και δια...

Σε αυτό το βιβλίο θα διαβάσετε τον κανονισμό και τον κανονισμό της εσωτερικής λειτουργίας των δυο μεγάλων ορφανοτροφείων της Κωνσταντινούπολης, θα βρείτε με κάθε λεπτομέρεια πώς διοικούνταν τα καθήκοντα του προσωπικού καθώς και πώς ζούσαν σπούδαζαν και πώς εν τέλει μάθαιναν τέχνες τα ορφανά. Επειδή το αρχείο είναι γραμμένο το 1921 τα παιδιά που φιλοξενούνται έχουν ζήσει τους Βαλκανικούς και τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και παράλληλα τους διωγμούς. Άλλα είναι ορφανά από φυσικούς νόμους άλλα είναι θύματα των διωγμών. Προέρχονται από την Αν. Θράκη, τον Πόντο, την Καππαδοκία, τα...

Οι χαμένες πατρίδες των Ελλήνων συνθέτουν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της ελληνικής ιστορίας, που ακόμη ψάχνει να βρει μια θέση στις σελίδες. Εδώ και χιλιάδες χρόνια, με κίνητρο την προαιώνια δίψα της φυλής για εξάπλωση, περιπέτεια και καλύτερη ζωή, εκατομμύρια Έλληνες αποχωρίζονται - φυσικά, όχι όμως και συναισθηματικά - από τον εθνικό κορμό και σαν αστέρευτος ποταμός πορεύονται σε άλλους τόπους. Άποικοι πρώτα, μέτοικοι έπειτα, κάτοικοι αργότερα, ντόπιοι τέλος, ριζωμένοι κατάβαθα στην καινούρια γη που πότισαν με τον ιδρώτα τους και συχνά, με το αίμα τους.

Οι χαμένες πατρίδες των Ελλήνων συνθέτουν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της ελληνικής ιστορίας, που ακόμη ψάχνει να βρει μια θέση στις σελίδες. Εδώ και χιλιάδες χρόνια, με κίνητρο την προαιώνια δίψα της φυλής για εξάπλωση, περιπέτεια και καλύτερη ζωή, εκατομμύρια Έλληνες αποχωρίζονται - φυσικά, όχι όμως και συναισθηματικά - από τον εθνικό κορμό και σαν αστέρευτος ποταμός πορεύονται σε άλλους τόπους. Άποικοι πρώτα, μέτοικοι έπειτα, κάτοικοι αργότερα, ντόπιοι τέλος, ριζωμένοι κατάβαθα στην καινούρια γη που πότισαν με τον ιδρώτα τους και συχνά, με το αίμα τους.

Οι χαμένες πατρίδες των Ελλήνων συνθέτουν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της ελληνικής ιστορίας, που ακόμη ψάχνει να βρει μια θέση στις σελίδες. Εδώ και χιλιάδες χρόνια, με κίνητρο την προαιώνια δίψα της φυλής για εξάπλωση, περιπέτεια και καλύτερη ζωή, εκατομμύρια Έλληνες αποχωρίζονται - φυσικά, όχι όμως και συναισθηματικά - από τον εθνικό κορμό και σαν αστέρευτος ποταμός πορεύονται σε άλλους τόπους. Άποικοι πρώτα, μέτοικοι έπειτα, κάτοικοι αργότερα, ντόπιοι τέλος, ριζωμένοι κατάβαθα στην καινούρια γη που πότισαν με τον ιδρώτα τους και συχνά, με το αίμα τους.

Οι χαμένες πατρίδες των Ελλήνων συνθέτουν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της ελληνικής ιστορίας, που ακόμη ψάχνει να βρει μια θέση στις σελίδες. Εδώ και χιλιάδες χρόνια, με κίνητρο την προαιώνια δίψα της φυλής για εξάπλωση, περιπέτεια και καλύτερη ζωή, εκατομμύρια Έλληνες αποχωρίζονται - φυσικά, όχι όμως και συναισθηματικά - από τον εθνικό κορμό και σαν αστέρευτος ποταμός πορεύονται σε άλλους τόπους. Άποικοι πρώτα, μέτοικοι έπειτα, κάτοικοι αργότερα, ντόπιοι τέλος, ριζωμένοι κατάβαθα στην καινούρια γη που πότισαν με τον ιδρώτα τους και συχνά, με το αίμα τους.

Οι χαμένες πατρίδες των Ελλήνων συνθέτουν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της ελληνικής ιστορίας, που ακόμη ψάχνει να βρει μια θέση στις σελίδες. Εδώ και χιλιάδες χρόνια, με κίνητρο την προαιώνια δίψα της φυλής για εξάπλωση, περιπέτεια και καλύτερη ζωή, εκατομμύρια Έλληνες αποχωρίζονται -φυσικά, όχι όμως και συναισθηματικά- από τον εθνικό κορμό και σαν αστέρευτος ποταμός πορεύονται σε άλλους τόπους. Άποικοι πρώτα, μέτοικοι έπειτα, κάτοικοι αργότερα, ντόπιοι τέλος, ριζωμένοι κατάβαθα στην καινούρια γη που πότισαν με τον ιδρώτα τους και συχνά, με το αίμα τους.

Οι Έλληνες της Τουρκίας, που αυτοαποκαλούνται "Ρωμαίοι, Ρωμηοί" υπενθυμίζοντας τις ρίζες τους στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία της Ανατολής, αποτελούσαν ένα από τα πιο δυναμικά στοιχεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αλλά τα δράματα και οι κρίσεις που σημάδεψαν την Ανατολική Μεσόγειο στη διάρκεια του 20ου αιώνα δεν τους ευνόησαν. Σήμερα η κοινότητά τους περιορίζεται σε μερικές χιλιάδες ψυχές. Η παρακμή είναι αθεράπευτη; Το τέλος επίκειται; Οι περισσότεροι παρατηρητές εκτιμούν ότι οι νόμοι της δημογραφίας καταδικάζουν σε εξαφάνιση την πολίτικη ρωμηοσύνη, η οποία σύντομα θα επιβιών...

"Σαρανταπέντα χιλιάδες χριστιανοί από τη Νίγδη ως την Καισάρεια και τα πεντηνταδυό χωριά τριγύρω αφήσανε την άσπλαχνη τουρκική γη, και διαβαίνοντας λαγκάδια και βουνά και θάλασσες, πατούν την ωρ' αυτή το χώμα της πατρίδας. Για το ξεσήκωμα τους και για το μακρινό τους δρόμο τον ολόγιομο φοβέρα και κόπο και κατατρεγμό, η "ΧΙΙ Μικτή υποεπιτροπή επί της ανταλλαγής των πληθυσμών", κρατάει βαθειά μες στην ψυχή της τον πόνο ότι δεν έκανε όλα όσα ζητούσε η μεγάλη ώρα της ανάγκης. Μα έχει ωστόσο τη συνείδηση της ελαφρυά και ήσυχη, πως έκανε το πιο πολύ που ήταν δυνατό. Παλεύον...

Όσα έγραφε ο Ιωάννης Καλφόγλους το 1899, πριν από εκατόν εννέα χρόνια, για την πατρίδα στην "Ιστορική γεωγραφία της Μικράς Ασίας" (σε καραμανλήδικα, την ιδιότυπη γραφή των Ελλήνων του εσωτερικού στη Μικράς Ασίας) παραμένουν ακόμη και σήμερα σωστά. Πόσοι ξέρουν την ιστορία των πατρίδων των Ελλήνων, της Κωνσταντινούπολης, της Ανατολικής Θράκης, της Μικρασίας και του Πόντου; Πόσοι, ακόμα και γόνοι προσφύγων, έχουν επισκεφθεί τις χαμένες ή αλησμόνητες πατρίδες; Οι περισσότεροι απλώς τραγουδάμε και χορεύουμε μικρασιατικά τραγούδια, όπως το δημοφιλές "Ο πατέρας μου ο Μπάμπης ήρθε...

Όσα έγραφε ο Ιωάννης Καλφόγλους το 1899, πριν από εκατόν εννέα χρόνια, για την πατρίδα στην "Ιστορική γεωγραφία της Μικράς Ασίας" (σε καραμανλήδικα, την ιδιότυπη γραφή των Ελλήνων του εσωτερικού στη Μικράς Ασίας) παραμένουν ακόμη και σήμερα σωστά. Πόσοι ξέρουν την ιστορία των πατρίδων των Ελλήνων, της Κωνσταντινούπολης, της Ανατολικής Θράκης, της Μικρασίας και του Πόντου; Πόσοι, ακόμα και γόνοι προσφύγων, έχουν επισκεφθεί τις χαμένες ή αλησμόνητες πατρίδες; Οι περισσότεροι απλώς τραγουδάμε και χορεύουμε μικρασιατικά τραγούδια, όπως το δημοφιλές "Ο πατέρας μου ο Μπάμπης ήρθε...

Ο εκτός συνόρων Ελληνισμός έχει επιδείξει αξιοσημείωτο ενδιαφέρον για τα ζητήματα του μητροπολιτικού κέντρου και η προσφορά του είναι αδιαμφισβήτητη. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος αποτελεί μια εμβληματική φυσιογνωμία της διασποράς, ο οποίος σφράγισε με την πολιτεία του μια ολόκληρη εποχή για την ελληνική κοινότητα της Αμερικής. Γεννημένος στην Ίμβρο, την ταραχώδη περίοδο μετάβασης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στη σύγχρονη Τουρκία, βίωσε ο ίδιος τις πολιτικές διακρίσεων εναντίον των μειονοτήτων και μετανάστευσε στις ΗΠΑ αναζητώντας ένα περιβάλλον ελευθερίας και δικαιοσύνης. Θήτε...