Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Δυο χιλιάδες εφτακόσιες µέρες σ’ αυτό το νησί του διαβόλου, εννιά µίλια ανατολικά απ’ τη Σύρο, άγονο, άνυδρο µε µόνους κατοίκους τους αρουραίους, τους σκορπιούς και τα γαϊδουράγκαθα, να σε δέρνει µερόνυχτα εκείνος ο δαιµονισµένος άνεµος, να σε τυφλώνει η αντάρα του αγριεµένου πελάγου και να µη βλέπεις καΐκι για παρηγοριά µέρες πολλές, σκασµένος απ’ τη δίψα, νηστικός, άρρωστος, χωρίς γιατρό και περίθαλψη καµιά κι από πάνω να λυσσοµανάει ο βούρδουλας -τα µπαµπού- του Γλάστρα, φορτωµένος πέτρες και βράχια όλη µέρα στην ανηφόρα προς το "Ιστίµπεη", να σπαρταράς κρεµασµένος στη...

Από τις 9 μέχρι τις 13 Σεπτεμβρίου του 1971 στη Νέα Υόρκη, οι κρατούμενοι της φυλακής "Άττικα" πήραν τον έλεγχό της και κοινοποίησαν μια σειρά αιτημάτων στη διοίκηση της φυλακής, τον επίτροπο σωφρονισμού Russel Oswald, τον κυβερνήτη της Νέας Υόρκης Nelson Rockfeller, σε εκπροσώπους της μαύρης κοινότητας, σε δημόσια πρόσωπα και δημοσιογράφους, ενώ παράλληλα κράτησαν 40 σωφρονιστικούς υπαλλήλους ως ομήρους. Μετά από τέσσερις ημέρες άκαρπων διαπραγματεύσεων, ο N. Rockfeller διέταξε την επανακατάληψη της φυλακής, κατά τη διάρκεια της οποίας οι δυνάμεις του νόμου και της τάξης δ...

Ίσως σήμερα να ντρεπόμαστε για τις φυλακές μας. Όσο για τον 19ο αιώνα, ήταν περήφανος για τα φρούρια που έχτιζε στις παρυφές και ενίοτε στο κέντρο των πόλεων. Γοητευόταν απ' αυτή τη νέα ηπιότητα που αντικαθιστούσε τα ικριώματα. Επαιρόταν ότι δεν τιμωρεί πια τα σώματα και ότι γνωρίζει εφεξής να αναμορφώνει τις ψυχές. Αυτοί οι τοίχοι, αυτά τα μέτρα ασφαλείας, αυτά τα κελιά αντιπροσώπευαν ένα συνολικό εγχείρημα κοινωνικής ορθοπεδικής. Αν κλέψει κάποιος, μπαίνει φυλακή. Αν βιάσει, μπαίνει φυλακή. Αν σκοτώσει, μπαίνει φυλακή. Από πού προέκυψε αυτή η παράξενη πρακτική κι αυτό...

Μπορεί σήμερα να ντρεπόμαστε για τις φυλακές μας. Όμως, ο 19ος αι. ήτανε υπερήφανος για τα φρούρια που έχτιζε ακόμα και μέσα στο κέντρο των πόλεων. Γοητευόταν από την καινούργια αυτή εκδήλωση ηπιότητας που αντικατέστησε τα ικριώματα. Και ναρκισσευόταν με την ιδέα ότι δεν τιμωρούσε πια τα σώματα, κι ότι ήξερε τώρα πώς να αναμορφώνει τις ψυχές. Αυτοί οι τοίχοι, αυτά τα σίδερα, αυτά τα κελλιά αντιπροσώπευαν μια ολόκληρη επιχείρηση κοινωνικής ορθοπεδικής. Αυτοί που κλέβουν, φυλακίζονται· αυτοί που βιάζουν, φυλακίζονται· κι αυτοί που σκοτώνουν, επίσης. Από πού ξεκινάει αυτή η π...