Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο "Νίκος Καββαδίας (Μαραμπού)" του Άγγελου Βογάσαρη είναι μια μελέτη για την πορεία, το έργο και τη ζωή του μεγάλου ποιητή και εραστή της θάλασσας. Αποτελείται από έντεκα κεφάλαια και από φωτογραφικό επίμετρο. Ο συγγραφεάς, γνωστός και έμπειρος μελετητής σε συνδυασμό με τη δόκιμη λογοτεχνική γραφή του, μας παρουσιάζει μια ευχάριστη και ευκολονόητη μελέτη-έρευνα για την ποίηση και το ρόλο της του αλησμόνητου Μαραμπού. Ξεκινά από τους πρώτους στίχους του ποιητή, εμβαθύνει στα εκδοθέντα έργα του, τονίζει την αντιστασιακή χροιά των ποιημάτων του και ολοκληρώνει με θέσει...

Το θεματικό πλαίσιο της ημερίδας υπαγορεύτηκε από το ίδιο το έργο του Σεφέρη, σε όλες του τις εκφάνσεις: μεταφραστικό, επιστολικό, δοκιμιογραφικό-κριτικό και ποιητικό. Και επίσης από το γεγονός ότι σ' αυτό, όπως ομόφωνα αποδέχεται η κριτική, ο Σεφέρης συνδιαλέγεται ποικιλοτρόπως με την ελληνική και την ξένη λογοτεχνία. Ο ίδιος, εξάλλου, ως γνωστόν, θεωρούσε το έργο του Eliot ως ένα όριο τεχνικής, επειδή ακριβώς ο άγγλος ποιητής και κριτικός κατάφερε να ενσωματώσει σ' αυτό όλη την ευρωπαϊκή λογοτεχνική παράδοση από τη Σαπφώ ως τη σύγχρονή του εποχή. Το ίδιο μπορεί να πει καν...

Το ποιητικό έργο του Ανδρέα Εμπειρίκου δεν έχει μεταφραστεί σε βαθμό που θα επέτρεπε στους ξένους κριτικούς να αποτιμήσουν τη ρηξικέλευθη προσφορά του στην ελληνική ποίηση και στον ευρωπαϊκό Υπερρεαλισμό. Παρόλο που αποτελούν ορόσημο στη νεοτερική ποίηση, οι δύο πρώτες συλλογές του Εμπειρίκου, Υψικάμινος και Ενδοχώρα, παραμένουν σχετικά ανερμήνευτες, σε λεπτομέρειες, προφανώς γιατί παρουσιάζουν το δυσνόητο της "αυτόματης γραφής". Συχνά η ελληνική κριτική βασίζει την ερμηνεία της στις επόμενες -πιο βατές- συλλογές του ποιητή. Από χρόνια ο Ζακ Μπουσάρ μεταφράζει το ποιητικ...

Το βιβλίο αυτό είναι μία μελέτη που περιστρέφεται γύρω από το έργο του ποιητή Ν. Καββαδία ο οποίος με την ποίησή του εξέφρασε τα σκληρά βιώματα των ναυτικών και τα ταξίδια τους στους αχανείς ωκεανούς. Ο συγγραφέας δίδαξε για πολλά χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Λυών Νεολληνική Λογοτεχνία και μετέδωσε στους Έλληνες και ξένους φοιτητές την δική του αγάπη για το μεγάλο βάρδο της θάλασσας. Στο πρώτο μέρος κάνει μια μικρή αναφορά στη ζωή του ποιητή και στη συνέχεια επικεντρώνει το ενδιαφέρον της έρευνάς του στα θέματα της ποίησης του Ν. Καββαδία, αυτά που φαίνονται ως βασικά και κο...

[...] Ο ποιητής-κήρυκας της ελευθερίας, ο ειρηνικός ανατροπέας του στατικού, του κατεστημένου και του υπό οιανδήποτε μορφή συμβατικού, ο κατά σύστημα ανακαινιστής, είναι δυνατό να συγχρωτισθεί με μια διαδικασία -όπως φθάσαμε να πιστεύουμε για την παιδεία- συντηρητική; Η ανατρεπτική ορμή και η αναμορφωτική διάθεση που διακρίνουν το έργο του προσφέρονται για την εκπαίδευση; Κι όμως, όπως δείχνουν τα πράγματα, τα κείμενα του Ελύτη δεν προσφέρονται απλώς· αποτελούν τη χρυσή ελπίδα, και το παιδί, σύμφωνο με την ουσία τους, βρίσκει στην ποίησή του τον εαυτό του, ανακαλύπτει ως δι...

Το έργο του Α. Εμπειρίκου αναγιγνώσκεται ψυχαναλυτικά μέσα από το πρίσμα της χαρμολύπης. Η χαρμολύπη, μια άλλη λέξη για την έννοια του πένθους, συγκρίνεται με τον ενθουσιασμό του Εμπειρίκου ως θεία μανία ή ως προσωπιδοφόρο μελαγχολία. Υποστηρίζεται ότι ο ψυχικός χώρος του πένθους στηρίζει την ποιητική επανόρθωση εντάσσοντας στο κείμενό της το ιδανικό αντικείμενο.

Το βιβλίο αυτό δεν είναι αισθητική μελέτη· μήτε απόπειρα μιας ακόμη βιογραφίας του Καβάφη. Είναι προπαντός έρευνα· μια προσπάθεια να σκιαγραφηθεί η ιστορία της Αιγύπτου και πιο πολύ η ιστορία του Ελληνισμού της Αλεξάντρειας, από το 19ο ως τις αρχές του 20ου αιώνα, για να φανούν οι σχέσεις του έργου του ποιητή με την πραγματικότητα του καιρού του. Αν είχε γίνει νωρίτερα από κάποιον άλλο, θα είχαμε, νομίζω, σήμερα μια πιο σωστή και πιο ολοκληρωμένη εξήγηση του φαινομένου Καβάφης. Όπως ήταν επόμενο, η έρευνα, στην πορεία της, ξεκαθαρίζει κάμποσα σκοτεινά ή παρανοημένα βιογρ...

Όσο ο άνθρωπος βυθίζεται στο διαλογισμό και διακατέχεται από την κυριαρχία της σκέψης, τόσο εμπλέκεται στον αγνωστικισμό, αισθάνεται να τον περιτριγυρίζουν αγέννητες σκιές, νιώθει να περισφίγγεται γύρω του ο κλοιός της αγωνίας για τα αναπάντητα ερωτήματα που όλο και πληθαίνουν, που όλο και πιο επίμονα ζητούν απόκριση, για να προσκρούσουν στο τείχος της σιωπής. Και μέσα σ' αυτόν τον αγωνιώδη δαίδαλο των αναπόκριτων αποριών, ο ποιητής αισθάνεται την επιθυμία να μιλήσει, να πει, να διαλαλήσει, μα κάποτε νιώθει τη φωνή του αδύναμη, ανήμπορη, πνιγμένη μέσα στο στρόβιλο των ίδιων...