Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όσο ο άνθρωπος βυθίζεται στο διαλογισμό και διακατέχεται από την κυριαρχία της σκέψης, τόσο εμπλέκεται στον αγνωστικισμό, αισθάνεται να τον περιτριγυρίζουν αγέννητες σκιές, νιώθει να περισφίγγεται γύρω του ο κλοιός της αγωνίας για τα αναπάντητα ερωτήματα που όλο και πληθαίνουν, που όλο και πιο επίμονα ζητούν απόκριση, για να προσκρούσουν στο τείχος της σιωπής. Και μέσα σ' αυτόν τον αγωνιώδη δαίδαλο των αναπόκριτων αποριών, ο ποιητής αισθάνεται την επιθυμία να μιλήσει, να πει, να διαλαλήσει, μα κάποτε νιώθει τη φωνή του αδύναμη, ανήμπορη, πνιγμένη μέσα στο στρόβιλο των ίδιων...

Τα 23 δοκίμια του παρόντος τόμου, αναφερόμενα στο έργο ισάριθμων ποιητών - από τη γενιά του ’30 μέχρι και τη γενιά του ’70 - γραμμένα κατά καιρούς με διάφορες αφορμές (αφιερώματα περιοδικών, ομιλίες σε ημερίδες ή παρουσιάσεις βιβλίων), επιχειρούν να φωτίσουν, συν τοις άλλοις, πτυχές των συγκεκριμένων έργων, που, κατά την κρίση της συγγραφέως, προσδίδουν στα έργα αυτά την ιδιαίτερη σημασία τους. Έτσι, επισημαίνεται η ανάγκη του Γιώργου Θέμελη να υποδεχτεί τις περιφερόμενες ψυχές στον "Δενδρόκηπο"· η οδυνόμενη συνείδηση της Ζωής Καρέλλη· η διάλυση του ατομικού στην ποίηση το...

Τα έντεκα μελετήματα του τόμου προσπαθούν να συστήσουν στον αναγνώστη τρεις εκδοχές του ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου: τον Χριστιανόπουλο ως αναγνώστη της βιβλικής και χριστιανικής γραμματείας, αλλά και του έργου άλλων ομοτέχνων του (Σολωμός, Καβάφης, Σεφέρης)· τον Χριστιανόπουλο όπως τον προσέλαβαν δύο σημαντικοί έλληνες συνθέτες (Χατζιδάκις και Κουγιουμτζής)· και τον Χριστιανόπουλο των αρχών της δεκαετίας του 1950, περίοδο διαμόρφωσης της ποιητικής του. Καθένα από τα μελετήματα εκκινεί από διαφορετικό σημείο και φωτίζει ένα μικρό κομμάτι του ποιητή, δημιουργώντας ψηφίδες...

Το δημώδες, λυρικό και ηθικοδιδακτικό, ομοιοκατάληκτο ποίημα που επιγράφεται "Πένθος θανάτου, ζωής μάταιον και προς Θεόν επιστροφή" (1520) του Γιούστου Γλυκού από την Κορώνη της Πελοποννήσου ήταν ένα πολύ αγαπητό ανάγνωσμα σε όλο τον 16ο αι. Παραδίδεται σε ένα χειρόγραφο αντίγραφο και σε τέσσερις έντυπες βενετικές εκδόσεις (με αρχικό επιμελητή τον Ζακυνθινό Δημήτριο Ζήνο). Κεντρική ιδέα του, το λεγόμενο "memento mori" (= θυμήσου πως θα πεθάνεις), άρα η παροδικότητα της ζωής και των γήινων αγαθών, το ευμετάβολο της ανθρώπινης τύχης και το αναπόφευκτο όσο και φρικτό γεγονός τ...

Ο Νάσος Βαγενάς αποτελεί ιδιάζουσα μορφή ανάμεσα στους ποιητές της γενιάς του ’70, όχι μόνο επειδή συνδυάζει ποίηση και κριτική, αλλά και για την αποκλίνουσα ποιητική και μεταφραστική του πρακτική. Η ποίησή του διακρίνεται για την ειρωνική της γλώσσα, την ανατρεπτική της διάθεση, τη μορφική ποικιλία και την έκταση των διακειμενικών αναφορών οι οποίες φωτίζουν τη σχέση του ποιητή με τη λογοτεχνική παράδοση. Έτσι, ένα μεγάλο μέρος της ποίησής του χαρακτηρίζεται από την άλλοτε εμφανή άλλοτε υπαινικτική "παρουσία" των ποιητικών του προγόνων και από τη διαλογική σχέση που αν...

Επιχειρώντας να ερμηνεύσει κανείς την ευρεία και συμβολική χρήση του αριθμού 3, οδηγείται στις απαρχές της αριθμολογικής σκέψης, της φιλοσοφικής θέασης του κόσμου που στηρίζεται στα μαθηματικά και στις μυστικές, αριθμητικές αντιστοιχίες του επίγειου με το ουράνιο, του μικρόκοσμου με τον μακρόκοσμοo δηλαδή στην παράδοση που ξεκινά με τους Πυθαγόρειους και τον πλατωνικό Τίμαιο, και από τους Πατέρες της Εκκλησίας ως τους μυστικιστές της ύστερης αρχαιότητας, από τους αποκρυφιστές και αστρολόγους του Μεσαίωνα ως τον Κοπέρνικο και τον Κέπλερ, εκβάλλει στον Ρομαντισμό και στους μο...

Στο ξεδίπλωμα της ζωής μου είχα την τύχη ν' απαντήσω καλούς φίλους, ιδιαίτερα στην Κύπρο όπου έζησα δώδεκα χρόνια. Η πνευματική φιλία όμως που με συνέδεσε με τον Π. Σταύρακα ήταν και είναι για εμένα πολύτιμη. Ίσως γιατί στο πρόσωπό του είδα τον χαμένο πρόωρα πατέρα μου. Ίσως ακόμη γιατί στην εποχή μας σπανίζουν εάν υπάρχουν γνήσιοι ευγενείς. Το βιβλίο μου αυτό είναι ένδειξη σεβασμού στη μνήμη ενός λαμπρού δημιουργού, ποιητή και πεζογράφου, γνήσιου ευπατρίδη και πάνω απ' όλα άξιου ανθρώπου.

Το βιβλίο εξετάζει ένα κεντρικό θέμα της ποιητικής του Παλαμά, του Καρυωτάκη, του Σεφέρη και του Ελύτη. Οι τέσσερις ποιητές, αν και πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους, συναντιούνται στην αναζήτηση ενός ποιητικού λόγου που θα γεφυρώσει τον εξωτερικό με τον εσωτερικό κόσμο, το πραγματικό με το φαντασιακό, και θα τους επιτρέψει να βιώσουν μια οντολογική και ποιητική πλήρωση. Επιχειρώντας να δημιουργήσουν τον ιδεατό λόγο, διαπιστώνουν ότι περιορίζονται από το υλικό τους. Διαρκώς εγκλωβισμένοι σε έναν χώρο κατασκευασμένο από λέξεις, θέτουν, με τους δικούς του τρόπους και όρους ο καθέ...