Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το καλοκαίρι του 1990 ο αγαπητός συνάδελφος Vincenzo Rotolo, σε μια συζήτησή μας για τον κοινό μας φίλο ποιητή Νικηφόρο Βρεττάκο, παρατήρησε πως ήταν πια καιρός να προχωρήσουμε στην έκδοση ενός τιμητικού αφιερώματος με πρωτότυπες εργασίες ειδικών μελετητών για τον ποιητή και το έργο του, στις οποίες θα γινόταν για πρώτη φορά μια πολλαπλή και συνολική θεώρηση της προσφοράς του στα νεοελληνικά γράμματα. Ο τόμος αυτός θα ήταν εορταστήριος και θα επιδιδόταν στον Βρεττάκο όταν θα συμπλήρωνε τα ογδοντάχρονά του (1992). Ανακοινώσαμε την πρόθεσή μας στον ποιητή και κατόπιν απευθυνθ...

[...] Η Μικρά Σύρτις είναι ένα τομίδιο δυσεύρετο. Χάρη στην προθυμία και την αγάπη φίλων μπορείς μονάχα να το βρεις. Από το 1955 πού τυπώθηκε ίσαμε σήμερα λίγα λόγια αξιώθηκαν να πουν γι' αυτό επίλεκτοι άνθρωποι. Παραδόξως, ο Σεφέρης θαρρεί πώς "ο ρυθμός λασκάρει, ή πίεση δεν είναι αρκετά δυνατή. "Ίσως να μην είμαι ο κατάλληλος δέκτης", συμπληρώνει. (Αύτη την στάση θα εξηγήσει ο Σεφέρης σε ένα άλλο γράμμα του προς τον Γ. Π. Σαββίδη.) Ο Σαββίδης, ο Τριανταφυλλόπουλος και ο Δασκαλόπουλος εξίστανται για την αγνόηση του βιβλίου. Δεν θάπρεπε όμως ας κοιτάξουμε την εποχή του "ενδ...

Ήταν γραμμένη η πρώτη από τις μελέτες του τόμου αυτού, η αφιερωμένη στο ποιητικό έργο του Κωστή Παλάμα, σαν κυκλοφόρησε (με χρονολογική ένδειξη 1944) φροντισμένη από το Λέανδρο Κ. Παλαμά, η "Βραδινή φωτιά", σειρά πρώτη στίχων ανέκδοτων του ποιητή. Οι στίχοι τούτοι, μερικοί ατιτλοφόρητοι κιόλας, πολλοί συνθεμένοι, καθώς ολοφάνερο είναι, χωρίς πρόβλεψη διαρκείας, δεν παρουσιάζουν, βέβαια, μορφή άγνωστη της ποίησης του Παλαμά, τονίζουν όμως ενδειχτικά το λυρικό πυρήνα της -πράγμα που κι ο ίδιος ο φροντιστής και προοιμιαστής συνάμα του βιβλίου προσέχει. "Όταν πέθανε" γράφει, "ο...

Άρχισα να μελετώ τα αυτόγραφα του Καβάφη το καλοκαίρι του 1976, όταν ο Γιώργος Σαββίδης μου πρότεινε να ετοιμάσω την έκδοση των ανεκδότων σχεδιασμάτων του ποιητή. Από το 1976 μέχρι το 1980, και έπειτα πάλι το 1983, με επανειλημμένες επισκέψεις στο Αρχείο, ασχολήθηκα με την αποκρυπτογράφηση και μεταγραφή των κειμένων αυτών, προσπαθώντας παράλληλα να παρακολουθήσω το νήμα που οδηγούσε τη σκέψη του ποιητή "από την φαντασίαν έως εις το χαρτί", για να χρησιμοποιήσω τα ίδια του τα λόγια. Όταν σκέφτομαι τα χρόνια εκείνα, πάντα μου έρχεται στο νου το ευαγγελικό ρητό: "Αμήν λέγω υμί...

Μια εμπεριστατωμένη και πλήρης κριτική μελέτη των "Ωδών" του Κάλβου.

Σημαντικό δοκιμιογραφικό έργο, όπου παρουσιάζονται εκατό νεοέλληνες ποιητές. Εμβαθύνει και εντρυφεί στο κάθε ποίημα, το μελετά και το αναλύει λεπτομερειακά. Αποσυμβολίζει και ερμηνεύει τις έννοιες που εμπερικλείει, για να καταλήξει πάντα στην αναγνώριση του ενός και μοναδικού ποιητή των πάντων, του υπέρτατου "Δημιουργού" και εκφραστή του "Λόγου", ο οποίος εκφράζεται και "δια στόματος" όλων των ποιητών.

Αυτό το μαύρο καράβι το έχει ναυλώσει η ποίηση. Οι "Πατέρες", όπως τους έλεγε ο Κωστής Παλαμάς, ο σπουδαιότερος γέρος της ποίησής μας, οι νεκροί ποιητές και οι επιζώντες, που συνεχίζουν το έργο των νεκρών. Ποιο έργο; Να τραβάει μπρος το καράβι, να ψάχνει χωρίς ανάπαυλα για τα ύδατα της Στυγός, γιατί από κει ξεκινάει η Ιθάκη. Να φέρνει τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω. Από τον Σούτσο και τον Κάλβο μέχρι τους συγκαιρινούς αυτά τα δοκίμια δεν κάνουν άλλο παρά να βάζουν κάτω τον μπούσουλα και να στρίβουν δεξιά ή αριστερά το τιμόνι. Τα ονόματα που συναντά στο ταξίδι του το Μαύρο...

Η άλλη όψη είναι το γλυκόπιοτο αίσθημα που αποπνέουν τα ποιητικά δημιουργήματα των πνευματικών δημιουργών και οι πρεοκτάσεις τους στην ψυχή των αναγνωστών. [...] Μέσα από 4 ποιήματα του Νίκου Αγώγη, ας διδαχθούμε τα ιδιαίτερα μηνύματα, όπως τα συνέλαβε και τα αποτύπωσε ο ίδιος και ο υπέροχος πνευματικός άνθρωπος Θανάσης Θεοδωράκης, που έκανε την ανάλυση και κριτική θέαση του όλου έργου του. Μαίρη Μέγα

Ήταν ένας ποιητής του φωτός· πλασμένος από το φως το ελληνικό, έπλαθε ποιήματα του φωτός με λέξεις που έλαμπαν, ψυχής που έλαμπε. Και ήταν ένας άνθρωπος του φωτός, ένα άνθισμα περίλαμπρο πηγαίας καλοσύνης που ανηφόριζε προς τους ουρανούς τον πνεύματος με την αυθόρμητη χαρά ενός παιδιού θαμπωμένου από τα δώρα του Θεού που του δόθηκαν. Ήταν και είναι μια ευγενέστατη, μακρόπνοη αστραψιά πάνω στο στερέωμα των Νεοελληνικών Γραμμάτων, ένα ανάστημα ποιητικής φωταύγειας ανεξάντλητης και γλώσσας συνειδητά ψυχωμένης από τις ουσίες της ελληνικής παράδοσης, του χώματος, της θάλασ...

Στο έργο του Νίκου Καββαδία εκφράζεται η περιπέτεια μιας ανήσυχης, θαλασσινής ψυχής. Η θάλασσα κυριαρχεί παντού σαν απέραντος δρόμος γνώσεων, σα διέξοδος του ανικανοποίητου, παρήγορη προέκταση πέρα απ' τους ασφυκτικούς ορίζοντες του παραδεκτού. Η εναλλαγή της, η χωρίς στατικότητα αδιάκοπη κίνηση, το πελώριο και το μεταβλητό της (μόνες πραγματικότητες για τον ποιητή) τον ξεκουράζουν σε μια συνεχή περιπέτεια για την κατάκτηση και την καταστροφή του ξένου, σ' ένα τυραννικό κυνήγι μοναξιάς. Τα λιμάνια μικροί σταθμοί για λίγη ξεκούραση. Οι άνθρωποι επιβάτες: περνούν και φεύγουν....