Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα κείμενα αυτού του βιβλίου είναι μικρές ή και κάπως μεγαλύτερες σπουδές πάνω στην ποίηση του Oδυσσέα Ελύτη. Oι σπουδές αυτές έχουν πάνω τους ένα, μικρό έστω, εύσημο: είναι η λατρευτική τους σχέση με τον κόσμο, το φως και τα πολλά χρώματα της ποίησης. Εξάλλου, αυτός είναι και ο στόχος για τον οποίο γράφτηκαν: να αποκαλύψουν, όσο μπορούν, κάτι απ’ τη φανερή ή και τη συνήθως κρυφή γοητεία που περνάει μέσα μας, όταν σε αργές και κλειστές στιγμές σκύβουμε ερωτικά - λατρευτικά πάνω στην ποίηση.

Παρ' όλη την πρόοδο των σολωμικών ερευνών κατά την τελευταία, μετά την έκδοση των "Αυτογράφων", περίοδο, ο τομέας της ερμηνευτικής των κειμένων υστερεί ακόμη σημαντικά. Ωστόσο οι εκδοτικές, φιλολογικές και συγκριτολογικές εργασίες της τελευταίας εικοσιπενταετίας δημιούργησαν την αναγκαία υποδομή για πληρέστερες ερμηνευτικές προσεγγίσεις του σολωμικού έργου. Προς την κατεύθυνση αυτή φιλοδοξεί να συμβάλει αυτός ο τόμος, που συγκεντρώνει ερμηνευτικές εργασίες μας της τελευταίας δεκαετίας. Μολονότι δεν αντιπροσωπεύουν όλες, όπως είναι ευνόητο, τη σημερινή οπτική του συγγραφέα -...

"Ντούκου ντούκου η γραφομηχανή, φαίνεται εμπνέει το ντούκου ντούκου", την πείραζε ο Νικόλας Άσιμος. Κι ας ήξερε πως η Κατερίνα Κροκανθρώπους αναζητούσε. Αλλά κι εκείνη τον προειδοποιούσε: "Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο στόχος, το νου σου ε;" "Πρέζες υπάρχουν πολλές, αλλά η ηρωίνη σκοτώνει", της τραγουδούσε ο Παύλος Σιδηρόπουλος και η Κατερίνα έδειχνε να συμφωνεί: "Μιλάω για την ηρωίνη, γιατί αποδεκάτισε τα παιδιά". Και... "Πάνω κάτω η Πατησίων / Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά / που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών /...

Συλλογή άρθρων και κριτικών για την ποίηση και το δοκίμιο που η συγγραφέας συγκέντρωσε στη διάρκεια της καριέρας της ως κριτικογράφου από το 1987 έως και σήμερα, καθώς και συνεντεύξεις με ποιητές όπως ο Γιάννης Βαρβέρης, ο Βασίλης Λαλιώτης και ο Χρίστος Λάσκαρης.

Ο Τζιουζέπε Ουνγκαρέτι είναι ο πιο γνωστός και ο πλέον αγαπημένος σύγχρονος Ιταλός ποιητής στην Ελλάδα. Άγνωστα ωστόσο παραμένουν στο ελληνικό κοινό τα δοκίμια και οι συνεντεύξεις του, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Ο παρών τόμος συγκεντρώνει τέσσερα από τα πιο σημαντικά και χαρακτηριστικά κείμενά του για την ποίηση. Το πρώτο είναι αφιερωμένο στον Καβάφη και στην επίσκεψη του Ουνγκαρέτι στην Ελλάδα. Το δεύτερο στη σχέση της προσωπικής δημιουργίας (και της ποίησης ειδικότερα) με την Ιστορία. Το τρίτο στο ρόλο της ποίησης κατά τη μακραίωνη ιστορία του ανθρώπου και στους δεσμούς τ...

[...] Η παρούσα έκδοση αποτυπώνει τις ομιλίες οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο της εκδήλωσης που οργάνωσε το Μουσείο Μπενάκη για την παρουσίαση του βιβλίου "Για την ποιητική διαμόρφωση του Διονυσίου Σολωμού (1815-1833)", την Τετάρτη, 3 Νοεμβρίου του 2010. Ο Αλέξης Πολίτης και η Κατερίνα Τικτοπούλου, ανταποκρινόμενοι με υποχρεωτική ευγένεια στην πρόσκληση του Ιδρύματος, μίλησαν για τη μέθοδο και περιεχόμενο, για το πλαίσιο προβληματισμών και τους ορίζοντες του βιβλίου αυτού, ενώ ο συγγραφέας, με την απόσταση του χρόνου, μίλησε για την εμπειρία της μελέτης του, εκθέτον...

Πριν από πολλά χρόνια ο Τίτος Πατρίκιος είχε λέει επισκεφθεί την Αίτνα, για να δει το ηφαίστειο από κοντά. Σε κάποια στιγμή και παρά την αυστηρή προειδοποίηση του ξεναγού, διέφυγε της προσοχής του και προχώρησε μόνος, να δει το βάθος του κρατήρα. Φυσικά διακινδύνευσε, αλλά τελικά κατάφερε σχεδόν έρποντας να ξαναβρεί τους άλλους της ομάδας. Είναι ευχής έργον που εξακολουθούν έως και σήμερα να τον ελκύουν, "τα ρήγματα της γης", "οι σήραγγες των τρένων", "οι πύργοι του νερού". "Εκεί απάνω" εξάλλου "τον βρίσκει η ποίηση". Μια ποίηση που είναι η αυτοβιογραφία ενός σπουδαίου π...

Η ποιητρια Κική Δημουλά, χωρίς να επιδιώκει την "ανακάλυψη" ή την αναζήτηση μεγαλόστομων ιδεών, κινείται στη διακεκαυμένη ζώνη της ποιητικής "κοσμογραφίας", επιχειρώντας έναν επαναπροσδιορισμό της ποιητικής γλώσσας. Η ποίησή της, με πλήθος συνδηλώσεις κα υπαινιγμούς, εντάσσεται στο περιρρέον ύφος και ήθος των σύγχρονων αισθητικών αντιλήψεων. Η φωνή της -δραματική στο βάθος- με την "αναδιάταξη" η και την ανατροπή της... τρέχουσας σημειολογίας των λέξεων αποτελεί το μαντείο, ούτως ειπείν, ενός υποδόρειου πολυφασικού λόγου, όπως έχει διαμορφωθεί στούς σημερινούς καιρούς. Αυτός...

Ό,τι κυρίως επιχειρείται σ' αυτό το βιβλίο είναι η επισήμανση των υποκειμενικών και των αντικειμενικών συνθηκών που συνέβαλλαν στη διαμόρφωση και στην παγίωση της "στάσης ζωής", της υφολογικής ταυτότητας και της "ποιητικής" μιας σημαντικής ποιήτριας όπως η Κική Δημουλά. Η ιχνηλάτηση της συναρπαστικής, επίπονης και κάθε άλλο παρά ευθύγραμμης υπερ-πεντηκονταετούς πορείας της από την ερεβώδη κόσμο των συναισθημάτων και των διαρκών εσωτερικών και εξωτερικών αντιπαραθέσεων της νεότητας ("Έρεβος", 1956) έως τη νηφάλια - αν και μονίμως εκτεθειμένη στις εξαίσιες επιθέσεις του αιφνί...

Πώς στα χέρια της γνωστότερης σύγχρονης ποιήτριας μας το πένθος γίνεται "μελαγχολικός της ζωής άνεμος"; Η απώλεια, ο θάνατος, το κενό, η αίσθηση πως "ο χρόνος εξαντλείται", πως "η αυλαία δεν θα αργήσει να πέσει" κυριαρχούν στην ποίηση της Κικής Δημουλά από τις πρώτες της συλλογές και την καθιστούν αντιπροσωπευτική περίπτωση της ποίησης ως διεργασίας τελετουργικού πένθους. Πώς όμως τα αισθήματα γίνονται στίχοι και η θλίψη μετουσιώνεται σε τέχνη; Ξεκινώντας από την ελεγεία, "ένα από τα αρχαιότερα ποιητικά γένη που εκφράζει τη σχέση ανάμεσα στη λογοτεχνία και τον θάνατ...

Ένα βιβλίο που μας εισάγει στην ποίηση του Τίτου Πατρίκιου από την πένα του Παναγιώτη Νούτσου δεν θα μπορούσε παρά να προτάσσει την κατανόηση του κοινωνικού πεδίου του ποιητή. Στηριγμένος στον ποιητικό λόγο αλλά και στα πεζογραφήματα και τα δοκίμια του ποιητή, ο Νούτσος με σαφή, λιτό όσο και πρωτότυπα γλαφυρό τρόπο περιγράφει και ανατέμνει τη θεματολογία που συνέχει τους αρμούς της ποιητικής δημιουργίας του Πατρίκιου. Μια ποιητική δημιουργία έξι και πλέον δεκαετιών, αφού το πρώτο ποίημα του Πατρίκιου δημοσιεύεται το 1943, προϋποθέτει ορισμένο σύνολο "σταθερών" παραμέτρων,...

Στον χρόνο που μας έρχεται συμπληρώνονται κιόλας 30 χρόνια από τότε που ο Άγγελος Σικελιανός σφάλισε τα μεγάλα του μάτια κι έφυγε ανηφορίζοντας στα ουράνια, απ' όπου στα 1884 είχε κατέβει στη γη. Για τέτοιους αντρειωμένους του πνεύματος η μνήμη της θανής δεν φέρνει δάκρυα αλλά θάμβος στην ψυχή και στο νου έξαρση και φωτισμό. Με τέτοια αισθήματα και καθώς ο κηλιδωμένος αυτός αιώνας γέρνει προς τη δύση του, στεκόμαστε σ' ένα καταράχι κι αντικρύζουμε πάλι τον Σικελιανό, φορτισμένοι με την πείρα πικρών ημερών και την θανάσιμη αγωνία μιας εποχής που σύντριψε πολλές βεβαιότητε...

Αυτά τα δοκίμιά του, τα κυριότερα από τα άρθρα του και μια επιλογή από τις βιβλιοκρισίες του (όση μας επέτρεψαν οι δυνατότητες των εκδόσεων Πρόσπερος) παρουσιάζονται από τον Τάσο Κόρφη, ταξινομημένες κατά χρονολογική, βασικά, σειρά, σε τρείς ενότητες: "Άρθρα για ξένους ποιητές", "Άρθρα για Έλληνες ποιητές" και "Επιλογή από βιβλιοκρισίες".