Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ερμηνεία είναι προϊόν πολλαπλών αναγνώσεων. Προϋποθέτει μια λατρευτική-ερωτική σχέση ανάμεσα στο κείμενο και τον ερμηνευτή-αναγνώστη. Ενδεχομένως να είναι και αποτέλεσμα μιας πολύμηνης επαφής ή και πολύχρονης τριβής με το κείμενο. Χρειάζεται ένα είδος συναισθηματικής ταύτισης. Αν δηλαδή το κείμενο και ο αναγνώστης είναι διεστώτες κόσμοι, που δε συγκλίνουν σε ένα σημείο ταυτισμού και αλληλοεισχώρησης, ερμηνεία δεν παράγεται. Μπορώ ποτέ να ασχοληθώ με κάτι, όταν αυτό, στην όποια επαφή μαζί του, μου προκαλεί άπωση και αποστροφή; Τελικά, φαίνεται καθαρά ότι ο ερμηνευτής-αναγν...

Η εργασία αυτή δεν έχει την αξίωση ολοκληρωμένης μελέτης του ποιητικού έργου του Κ.Π. Καβάφη, ούτε είναι πλήρως ιστορημένη βιογραφία. Περιστρέφεται στα πρώτα χρόνια που παρουσιάστηκε ο αλεξανδρινός ποιητής -εποχή λίγο γνωστή στους πολλούς- και περιγράφει το εχθρικό κλίμα και περιβάλλον, μέσα στο οποίο άνθισε η ξωτικά αυτή και μοναδική στην ιστορία μας, ποίηση της παρακμής. Από τους πολυάριθμους και βαθείς μελετητές του έργου αυτού, δεν αναφέρεται παρά σ' αυτούς που η μαρτυρία τους ήταν απαραίτητη και κυρίως στους σχολιαστές και κριτικούς που έγραψαν πριν το θάνατό του και...

Ο Καβάφης είχε για καιρό ρόλο δευτεραγωνιστή στα ελληνικά γράμματα. Κριτικοί και ομότεχνοι αναγνώριζαν την αξία του, όμως την ίδια στιγμή τον άφηναν πάντα, και ορθά, λίγο παράμερα. Τις τελευταίες δεκαετίες το πράγμα έχει αλλάξει. Η φήμη του Αλεξανδρινού, αρδευόμενη από ποικίλες πηγές, από τη συγκυρία και τις έξεις μιας κάποιας αδρανούς κριτικής, εξέχει πλέον δυσανάλογα από την αφήγηση στην οποία ανήκει. Το γεγονός έχει συνέπειες. Ήδη ο χαρακτηρισμός μείζον για ένα έργο σαν το δικό του γεννά ερωτήματα. Γιατί μεγάλος κατά παράδοση είναι ο καθολικός συγγραφέας, o scriptor c...

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης ανήκει στους κλασικούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μοναδικό επίτευγμα για έλληνα ποιητή της παλαιάς, μεταιχμιακής διασποράς, εκείνης που γνώρισε μεγάλη ακμή από τον 18ο έως τις αρχές του 20ού αιώνα, και μετά κατέρρευσε, για να την διαδεχθεί η μετεμφυλιακή μετανάστευση. Για τον "κλασικό" Καβάφη αποφάσισε ανέκκλητα η Ιστορία. Ο Καβάφης όμως δεν είναι μόνο κλασικός, είναι και μοντέρνος. Για την ακρίβεια, ένας κλασικός του μοντερνισμού. Υπήρξε καινοτόμος, καθιερώνοντας τη δική του αποκλειστική ταυτότητα. Στην ποιητική αναζήτησε και κατέκτησε έναν ιδιογ...

Τα είκοσι μελετήματα για τον Κ.Π. Καβάφη που συνθέτουν την ύλη του βιβλίου αποτελούν ευρεία επιλογή από δημοσιευμένα και αδημοσίευτα κείμενα που έχει γράψει κατά τα τελευταία τριάντα και πλέον χρόνια ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, συστηματικός και αναγνωρισμένος ερευνητής του βίου και του έργου του Αλεξανδρινού ποιητή. Βασιζόμενος στην εκτεταμένη σχετική βιβλιογραφία, προσφέρει μια πανοραμική εικόνα τής μέχρι σήμερα ελληνικής και ξένης φιλολογικής έρευνας. Παρακολουθεί τα πρώτα φανερώματα του Καβάφη, τις δοκιμές και τις δοκιμασίες της κριτικής κατά την πραγμάτευση του έργου του,...

Το βιβλίο αυτό απευθύνεται στους υποψήφιους φιλολόγους που θα λάβουν μέρος στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Περιέχει πλούσια ερμηνευτικά σχόλια από έγκυρους μελετητές και σύντομη αξιολόγηση, ενώ προτάσσεται το θέμα καθενός από τα 154 δημοσιευμένα ποιήματα του Κ.Π. Καβάφη, που περιλαμβάνονται στην εξεταστέα ύλη για το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ Φιλολόγων.

"Δεν μένω στο ότι ο Καβάφης ήταν ένα άτομο προβληματικό. Υποστηρίζω ότι ο ίδιος ήταν -και είναι- ένα απέραντο πρόβλημα, ένα τεράστιο σαν τη Σφίγγα ερωτηματικό, που κι αν νομίσεις πως έχεις απαντήσει, ήδη σου έχει δημιουργήσει άπειρα άλλα ερωτηματικά. Ένα παράδειγμα: στην ιδιορρυθμία της προσωπικής του συμπεριφοράς και στην ιδιόρρυθμη ερωτογραφία του, τι νόημα μπορεί να είχε η πολιτική ερωτοτροπία του -στο μέτρο που είναι αληθινή- με τον φασισμό: Ήταν πίστη ή "βίτσιο" παροδικό;".

Εστιάζοντας το ενδιαφέρον του στο προκλητικό και πολυεπίπεδο έργο του Κωνσταντίνου Καβάφη, το εν λόγω βιβλίο χαρτογραφεί καινούργιες περιοχές στον χώρο της κριτικής θεωρίας και προσφέρει μία διεπιστημονική μελέτη της κατασκευής της ερωτικής επιθυμίας στην ποίηση εν γένει υπό το πρίσμα του μετωνυμικού λόγου και των αντιοικονομικών λιβιδινικών τροπικοτήτων. Ο Παναγιώτης Ροϊλός δείχνει ότι οι ποικίλες αναθεωρήσεις των όρων της καλλιτεχνικής παραγωγής, της οικονομίας της αγοράς και της διακίνησης του έρωτος σε διάφορα κοινωνικοπολιτισμικά συγκείμενα των τελών του 19ου και των α...

Τα περιεχόμενα εννέα μελετήματα καλύπτουν συντακτικό άνυσμα τριάντα εννιά χρόνων. Το πρωιμότερο ανάγεται στο 1970, το οψιμότερο προέκυψε μέσα στο 2007. Τρία ενδιάμεσα και ο τελικός διάλογος συσπειρώθηκαν στο επετειακό 1983 -πενήντα χρόνια μετά τον θάνατο του ποιητή. Τα υπόλοιπα εντοπίστηκαν ανάμεσα στο 1992 και στο 2003. Η χρονική αυτή διασπορά δεν καταργεί, ελπίζω, την εσωτερική συνοχή και συνέχεια, δίχως τούτο να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν σταθμοί και στάσεις, που υπαγορεύονται από τη διαφορά κάθε φορά του αντικειμένου, της μεθόδου αλλά και της συγκυρίας. Με το κριτήριο ε...

Πάνω από έναν αιώνα μετά την πρώτη επίσημη παρουσίασή της στο Αθηναϊκό κοινό, η ποίηση του Καβάφη συνεχίζει να προσκαλεί κριτικούς και αναγνώστες να την ανακαλύψουν εκ νέου και να υπόσχεται την περιπέτεια μιας ακόμη ανάγνωσης. Η ικανότητά της να φιλοξενεί διαφορετικές αναγνωστικές ανάγκες και ερμηνευτικές πρακτικές αποτελεί αναμφίβολα μία από τις μεγαλύτερες αρετές της και συνάμα έναν από τους βασικούς λόγους τής συνεχιζόμενης απήχησής της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τι, όμως, υπάρχει στην καβαφική ποίηση που επιτρέπει σε διαφορετικούς αναγνώστες να ακουμπούν πάνω της...

Όπως και ο τίτλος του παρόντος έργου καταδηλώνει, δεν πρόκειται για φιλολογική ή λογοτεχνική κριτική στο έργο του Καβάφη. Βέβαια χρησιμοποιούνται κάποια τέτοια στοιχεία στην τεκμηρίωση και την ανάλυση της οπτικής της μελέτης, αλλά στόχος είναι η ανίχνευση και η ανάσυρση παιδαγωγικών παραμέτρων στην ύφανση της ποιητικής του Καβάφη. Και αυτό για να τονιστεί, άλλη μια φορά, η πεποίθησή του ότι το "παιδαγωγικό" όχι μόνο συνυπάρχει με άλλα στοιχεία-παραμέτρους της ανθρώπινης δραστηριότητας, αλλά διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στη σχέση του με αυτές, ξεκινώντας από την κοινή θέση...

Στο έργο Βιβλιογραφία Roger Milliex (1939-1999) περιλαμβάνονται επτακόσια επτά λήμματα και συγκεντρώνονται η εργογραφία και η βιβλιογραφία του μεγάλου φίλου της Ελλάδας.

Τα κείμενα του βιβλίου αυτού αφορούν τη σημερινή αξία της τόσο πολύτιμης μέσα στις χρονικές της διαστάσεις καβαφικής ποίησης. Το πρώτο μέρος παρουσιάζει τη «χρηστική αξία» της, που εντοπίζεται στην ταύτιση, τις ψυχολογικές αντιδράσεις και τις αναπαραστατικές προθέσεις ενώπιον της ποίησης του Καβάφη. Από την άλλη πλευρά, αναζητείται η «αντικειμενική της αξία» ως διαδικασία δραστικότητας και ενεργοποίησης του καβαφικού λόγου με όρους του 21ου αιώνα, λαμβάνοντας δηλαδή υπόψη την αδυναμία επιστροφής στο πρωτότυπο χωρίς τη συμπερίληψη όλων όσα μεσολάβησαν εδώ και έναν αιώνα έως...

Το βιβλίο αποτελεί συνεισφορά στη διερεύνηση της πολύπλευρης συνύπαρξης του Καβάφη με τον κόσμο του θεάτρου. Αφετηρία του η διαπίστωση ότι ο αλεξανδρινός ποιητής παρουσιάζει μια συστηματική χρήση της μεταφοράς του "κοσμο-θεάτρου" στο έργο του, του θεάτρου νοουμένου ως παράσταση. Η μεταφορά αυτή, υποστηρίζει η συγγραφέας, συντροφεύει τον ποιητή από τις πρώτες δοκιμές του με τα δραματικά κείμενα (π.χ. Άμλετ), που χρησιμοποιεί ως προπλάσματα του έργου του ("Ο Βασιλεύς Κλαύδιος"), ως τις ώριμες δραματοποιήσεις της δημόσιας σφαίρας των ελληνιστικών ("Αλεξανδρινοί Βασιλείς"), των...

Η νέα περίοδος των "Καβαφείων" εγκαινιάστηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου τον Οκτώβριο του 2005 με τη διοργάνωσή τους από τη Σύγχρονη Δελφική Αμφικτυονία και άλλους οργανωτικούς φορείς και με γενικό θέμα "Κ.Π. Καβάφης και Νέοι Συγγραφείς της Mεσογείου". Στον τόμο αυτό περιλαμβάνονται οι ελληνικές εισηγήσεις της συνάντησης. Αντικείμενά τους η λειτουργία του καβαφικού έργου στον αιώνα που ανέτειλε, η μετάφραση και η διάδοσή του, η διαμόρφωση της ποιητικής του αρχής, ερμηνευτικές ιδέες και φιλοσοφικές προσεγγίσεις του, καθώς και συμβολές στον επιμέρους θεματικό κύκλο της συνά...

Με αφορμή μία απόπειρα ερμηνείας του ατελούς καβαφικού ποιήματος "Ο αυτοκράτωρ Κόνων", ο συγγραφέας της μελέτης κάνει μία ευρεία ανασκόπηση της σχέσης μεταξύ Κ. Π. Καβάφη και Κωστή Παλαμά και επιχειρεί να συνδέσει το συγκεκριμένο ποίημα, που γράφτηκε τον Μάρτιο του 1926, με γεγονότα που συνέβησαν την ίδια περίοδο στην Αλεξάνδρεια.

Μολονότι η βιβλιογραφία όσον αφορά τον Καβάφη και την αρχαία ελληνική λογοτεχνία είναι αρκετά εκτενής, δεν υπάρχει καμία μελέτη που να εξετάζει τις σχέσεις του ποιητή με τον Πλάτωνα. Αυτό το κενό έρχεται να καλύψει η εργασία αυτή. Η παρουσία του Πλάτωνος είναι αισθητή τόσο στα Πεζά κείμενα του Καβάφη όσο και στα Ποιήματά του (εντός ή εκτός του Κανόνα), με αποκορύφωμα το ποίημα "Απιστία" του 1903. Η εξέταση όλων των σχετικών στοιχείων αποδεικνύει ότι βασικά θέματα της καβαφικής ποίησης και ποιητικής αφορμώνται από τη μελέτη των πλατωνικών διαλόγων.