Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο συγγραφέας αυτής της μελέτης έχει επικεντρώσει, τα τελευταία έτη, το ερευνητικό του ενδιαφέρον στο μύθο του Ορφέα στο έργο του Νίκου Εγγονόπουλου, επιχειρώντας να διακρίνει, μέσω της αντιμετώπισης του γνωστού λογοτεχνικού μύθου, τις αποκλίσεις και τις συγγένειες του έλληνα δημιουργού μ' εκείνες των γάλλων υπερρεαλιστών. Στην προσπάθειά του να μελετήσει όλες τις πιθανές εκδοχές πρόσληψης του μύθου στη λογοτεχνική και εικαστική δημιουργία του νεοέλληνα υπερρεαλιστή, προέκυψε το πόνημα αυτό το οποίο αποσκοπεί στο να δημιουργήσει μια νέα αισθητική και φιλοσοφία της κριτικής...

Ο χρόνος και η μνήμη, γεφύρια να κρατήσουμε τη μικρή ζωή μας. Να ταξιδεύουμε στ' "απωλεσμένα", να βρισκόμαστε στο τώρα ν' αποζητούμε το αύριο παλλόμενο σε νέους σκοπούς, σ' οράματα τερπνά αφού περάσαμε την κάμινο. Κι η σιγουριά του ποιητή τα χνάρια, το σημάδι πως δεν περπατήσαμε πάνω στη γη άβουλοι και μοιραίοι κι η μοίρα στα δικά μας χέρια, με το λόγο προπομπό του ταπεινού μαντατοφόρου στη βεβαιότητα πως: -ήμασταν νέοι πριν από χιλιάδες χρόνια, νέοι ύστερα από χιλιάδες χρόνια, γιατί ο χρόνος και ο ήλιος έχουν την ίδια ηλικία -την ηλικία μας. Τη βεβαιότητα πως: -αυτό το...

[...] Η αγάπη -η λατρεία- των Μακεδόνων για τον Παύλο Μελά πήρε πολλές μορφές και εκπληκτικές διαστάσεις, τόσο σε κοινωνικές και εκπαιδευτικές εκδηλώσεις όσο και σε όλες σχεδόν τις τέχνες. Δείγμα αυτής της απήχησης αποτελεί η ανά χείρας ποιητική ανθολογία που συγκρότησε και επιμελήθηκε ο Ντίνος Χριστιανόπουλος. Δημήτρης Ζαννάς Πρόεδρος Δ.Σ. Ιδρύματος Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα

"Μολφέτας Γερ. Γεώργιος, γεννηθείς εν Αργοστολίω το 1871, ποιητής λυρικός και σατυρικός και δημοσιογράφος. Εξέδιδεν εν Αθήναις τη σατιρικήν εφημερίδα "Αίσωπος", είτα εν Αργοστολίω τον "Κολόμβον", τανύν δε από τινων ετών το "Ζιζάνιο". Ευφυέστατος, γονιμότατος εις στίχους, εύτολμος και φιλελεύθερος, θα διεκρίνετο βεβαίως πλειότερον αν εδημοσιογράφει εις κύκλους ευρύτερος και διεπραγματεύετο γενικότερα ζητήματα, ουχ’ ήττον το "Ζιζάνιον", ως εβδομαδιαία εικών των εν Κεφαλληνία συμβαινόντων, άτινα μετά τόσης ζωηρότητος και χάριτος πραγματεύεται ο κάλαμος του δημοσιογράφου, θ’ απ...

[...] Ο Γιώργος Σαράντης υπήρξε πρωτοποριακός ποιητής, διυλίζοντας τα ποιητικά ρεύματα της εποχής του, λάτρης της "poesie pure" κατά τον Βαλερύ, και σαφώς ένας από τους κυριότερους -έστω περιθωριακούς- εκπροσώπους της ηλικιακής ομάδας που έδρασε από τα μέσα της δεκαετίας του '30 και στο εξής. Ανακαλώντας εδώ τον Ιταλό φιλόσοφο Τζιοβάνι Τζεντίλε, όπου "κάθε ιστορία είναι σύγχρονη ιστορία", μπορεί ανεπιφύλακτα να ειπωθεί, σε ό,τι αφορά την περίπτωση του Έλληνα ποιητή, ότι κάθε ποίημά του παραμένει σύγχρονο. Με λέξεις-σύμβολα, λέξεις-μελωδίες, λέξεις-εικόνες: ύπνος, ουρανός, π...

Από τους ποιητές που για ουσιαστικούς, μεθοδολογικούς και χρηστικούς λόγους κατατάσσομε στην πρώτη μεταπολεμική γενιά, ο Μανόλης Αναγνωστάκης είναι ένας από τους ελάχιστους που δημοσιεύουν σε πρώιμη ηλικία ποιητική τους παραγωγή και ο μόνος που την εντάσσει στο έργο του χωρίς μεταγενέστερες προσθαφαιρέσεις ή διορθώσεις. Στα είκοσί του χρόνια, το 1945, δημοσιεύει και την πρώτη του συλλογή από 20 ποιήματα, γραμμένα από τα δεκαέξι έως τα δεκαεννιά του χρόνια. Επτά από αυτά τα ποιήματα έχουν στον τίτλο τους χρονικές σημάνσεις: "Χειμώνας 1942", "Απροσδιόριστη χρονολογία", "Θα '...

Λένε πως όταν ο Ιούλιος Βερν γνώρισε τον Αλέξανδρο Δουμά (πατέρα), αποφάσισε: "Ό,τι κάνει αυτός με την Ιστορία θα κάνω εγώ με τη Γεωγραφία". Κάπως ανάλογα αντιμετώπισε και ο Νίκος Καββαδίας τη γενιά του: Ό,τι έκαναν εκείνοι με τη Ρωμιοσύνη έκανε αυτός με τη θάλασσα. Ο Καββαδίας, έτσι κι αλλιώς δεν αποπειράθηκε να καταγράψει πουθενά ναυτική (ή πολιτική) ηθογραφία, ούτε να περιγράψει βάσανα και καημούς. Το ταξίδι στο έργο του είναι το αυτονόητο -και τελικά αναμενόμενο- σκηνικό. Το πλοίο είναι το ονειρώδες αφροδίσιο σώμα, το νερό η πλήρης ερωτική φαντασίωση. Η δράση είναι μι...

Πέρα από κάθε διάθεση κατηγοριοποίησης ή αντίρρησης σε όσα έχουν ειπωθεί ή γραφεί μέχρι τώρα για τον Ηλία Κεφάλα, η ποίησή του -αλλά και το πεζογραφικό έργο του- δεν εντάσσονται στη γενιά του, δεν χωράνε, θα λέγαμε λαϊκότερα. Πρόκειται για γραφή σαφώς ιδιότυπη, ώριμη πρόωρα -από το προοιμιακό ήδη παρουσίασμά της-, αυστηρά προσωπική και συνάμα συνθετικά και απροκάλυπτα ανθρωποκεντρική. Γιατί, σε τελευταία ανάλυση, τη δική του Αποκάλυψη επαγγέλεται ή προοιωνίζεται ο ποιητής, αποκάλυψη ασαφή, απερίγραπτη, ασύλληπτη, με τα κοινά μέτρα. Θα περιδιαβούμε στη χρονική τους αλληλου...

Σιωπή περικυκλώνει την ύπαρξη, ελλοχεύει στο βάθος της, απειλεί να την εξαφανίσει και ταυτοχρόνως την τροφοδοτεί. Το ίδιο ισχύει για τη σχέση της με τον ποιητικό λόγο ο οποίος υφίσταται καταλύοντάς την και την επικαλείται - επιζητεί, δηλαδή, την αυτοκατάλυσή του. Έτσι, η σιωπή βρίσκεται στο επίκεντρο όχι μόνο των υπαρξιακών προβληματισμών του Ρίτσου αλλά και της ποιητικής του. Άλλωστε συχνά ο ομιλητής ή ο πρωταγωνιστής των ποιημάτων ταυτίζεται με τον ποιητή, ενώ ρητή είναι και η χρήση των προσωπίδων.

Δυο λόγια O αγαπητός φίλος Διονύσης Στεργιούλας μου ζήτησε, υπό μορφήν συνεντεύξεως, να του μιλήσω για τις σχέσεις μου με τον Σολωμό ή μάλλον για την απασχόλησή μου με τον Σολωμό και για το μικρό έργο που απέρρευσε από αυτήν. Η εξομολόγησή μου εξελίχθηκε σε μια πρώτη μορφή συνεντεύξεως. Αργότερα μου ζήτησε και μια δεύτερη, υποβάλλοντάς μου διάφορες ερωτήσεις πάνω σε ποικίλα θέματα που προκαλεί στον αναγνώστη τόσο το σολωμικό έργο όσο και ο ίδιος ο Σολωμός. Δέχτηκα, για να μην του χαλάσω το χατίρι αλλά στις πιο πολλές ερωτήσεις του ένιωθα απροετοίμαστος ή ακατάλληλος...

Όποιο νήμα και να πάρεις ξετυλίγοντας το μίτο της σαχτουρικής ποίησης, οδηγεί, πότε από φωτισμένα πότε από υπόγεια περάσματα, στις πρωταρχικές πηγές του προσωπικού μύθου, στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια και στην ερωτική απώλεια της "λησμονημένης". Στην εργασία αυτή διατρέχουμε αρχικά τη δαιδαλώδη διαδρομή του ποιητικού υποκειμένου που επιδιώκει την απόκρυψη, τη μεταμφίεση ή την απώθηση του ερωτικού λόγου. Εισχωρούμε σταδιακά στο λαβύρινθο των σαχτουρικών μεταμορφώσεων και παρατηρούμε ειδικότερα τη σύνθεση του αποκαλυψιακού και δαιμονικού του κόσμου, μέσα στον οποίο άλλες φο...

Το βιβλίο αυτό θέτει ως στόχο τη διερεύνηση και την ερμηνευτική κατανόηση των ιδεών του Οδυσσέα Ελύτη, στο πεζό και ποιητικό του έργο, που αφορούν στην "υπέρβαση" της ιστορίας. Δηλαδή η υπόθεση εργασίας, για την τεκμηρίωση της οποίας επινοήθηκε η παρούσα διατριβή, έχει ως εξής: στο συνολικό έργο του Ελύτη υπόκειται μια ορισμένη αντίληψη για την "υπέρβαση" της ιστορίας που έχει καθοριστική λειτουργία στη συγκρότηση του ιδεολογικού ορίζοντα της ποίησης και της ποιητικής του. Πιο συγκεκριμένα, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει το παρελθόν, συλλαμβάνει το παρόν και στοχάζεται...

Τα κριτικά κείμενα του Βασίλη Στεριάδη γύρω από τη νεωτερική ποίηση φωτίζουν το πρόσωπό του από την άλλη πλευρά της σελήνης. Με ενάργεια και διεισδυτικότητα, αναλύει και ανακαλύπτει πτυχές σε κάθε περίπτωση ποιητή. Δεν πρέπει να δούμε τα κείμενα της κριτικής του Στεριάδη ξεχωριστά από την ποίησή του. Αυτός ο μοντέρνος στα άκρα, ο "περίεργος" καλλιτέχνης, εδώ σε αυτά τα κείμενα, είναι ένας ενδελεχής μελετητής του ποιητικού φαινομένου. Έχει άποψη και άξονες μελέτης. Συνήθως οι ποιητές στους οποίους εστιάζει τη ματιά του είναι αυτοί της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς, και κυρίως...

Ο εκδοτικός μας οίκος εξέδωσε πρόσφατα τη σύνθετη και πρωτότυπη εργασία "153 και 1 ποιήματα - Καβάφης, καβαφική ποίηση και Απουάνοι" με εισαγωγή και επιμέλεια του αλεξανδρινού Παναγιώτη Καρματζού, φιλόλογου-συγγραφέα, όπου ο αναγνώστης ενημερώνεται, εκτός του ποιητικού έργου του Καβάφη, και για την κίνηση των Απουάνων. Η "λανθάνουσα" και αντικομφορμιστική αυτή κίνηση, έχοντας ως πρότυπο την αντίστοιχη ιταλική "οι φίλοι της Άπουας", αποτέλεσε με την εκτύπωση του σπανιότατου εντύπου "Τέχνη και Ρουτίνα, φυλλάδα πρώτη", όπως την χαρακτηρίζουν οι ίδιοι, το πρώτο ουσιαστικά μανι...

Η πνευματική πορεία ενός από τους μεγαλύτερους ποιητές της σύγχρονης Ελλάδας, του Γιάννη Π. Κουτσοχέρα, περνά μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου το οποίο ανατέμνει τον πνευματικό του μόχθο και καταξιώνει τον δημιουργό σαν πνευματικό ταγό ενός αειθαλούς Έθνους του οποίου η πνευματικότητα και η ελληνικότητα βάλλονται στην εποχή μας. Δίπλα στον μεγάλο ποιητή, η Μούσα και συνοδοιπόρος του Λένα Στρέφη - Κουτσοχέρα, η οποία έσκυψε στην προετοιμασία αυτού του βιβλίου και το διαβάζει τώρα μαζί του στα "Επέκεινα" τα οποία προσδοκούσε μέσα από το όλο έργο του.

H παρούσα ηχογράφηση του Γιάννη Tσαρούχη να απαγγέλλει 22 ποιήματα του Kαβάφη έγινε τον Φεβρουάριο του 1972. O ζωγράφος έρχεται στην Eλλάδα από το Παρίσι, συναντά τον φίλο του Aνδρέα Eμπειρίκο και του ζητά ο ίδιος να τον ηχογραφήσει να απαγγέλλει τον αγαπημένο τους ποιητή. O Tσαρούχης διάβαζε σε φίλους ποιήματα του K.Π. Kαβάφη από τη δεκαετία του '50. Ήταν πάντα αναγνώσεις εξαιρετικής συγκίνησης και ευαισθησίας χωρίς θεατρινισμούς, με μεγάλη λιτότητα και βαθιά αίσθηση του εσωτερικού μέτρου. O παρών δίσμος αποτελεί την πρώτη επίσημη δημοσίευση από το "Aρχείο Hχογραφήσεων" τ...

Σήμερα "ο τόνος της φωνής του Σεφέρη" έχει καθιερωθεί ως ο τόνος ενός νηφάλιου και σταθερού ανθρωπιστικού ιδεώδους -εκείνου που εκφράζεται με τη σεφερική ποιητική φράση "το ζύγιασμα της καλοσύνης". Πρόκειται για το ιδεώδες μιας συνειδητής ουμανιστικής προσέγγισης στα ανθρώπινα, την οποία η ρωμιοσύνη, μοιρασμένη ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, εκόμισε στην ανθρωπότητα. Στο βιβλίο αυτό ο αναγνώστης θα βρει τις βασικές έννοιες που χαρακτηρίζουν τον ποιητικό στοχασμό του Σεφέρη, εκείνες της τραγικής αίσθησης, της αγωνίας για την πορεία της ανθρωπότητας μέσα από τη στήριξη ή την πα...

[...] Θα πρέπει να επισημανθεί πως τα κριτικά κείμενα τα οποία έχουν συγκεντρωθεί εδώ, έχουν δημοσιευθεί είτε σε λογοτεχνικά περιοδικά, είτε σε ειδικές στήλες του ημερήσιου τύπου και ως εκ τούτου υπάκουαν, κάθε φορά, στις ανάλογες χωρικές απαιτήσεις, χωρίς όμως να αλλοιώνεται η ουσία τους λόγω της, τυχόν, μικρής τους έκτασης. Εκτός όμως από τα κείμενα που αφορούν ένα βιβλίο, υπάρχουν και εννιά μεγαλύτερης επιφάνειας, τα οποία χαρακτηρίζω ως δοκιμές και που, είτε κρίνουν τη συνολική παρουσία ενός ποιητή, είτε αφορούν ειδικότερες πλευρές της ποίησής του, είτε θίγουν κάποια γε...