Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης υπήρξε θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος, ποιητής, τραγουδοποιός, αλλά και στοχαστικό πνεύμα της εποχής του, ορμώμενος και από τα προσωπικά του βιώματα, που άφησαν το στίγμα τους στα έργα του. Τα ποιήματά του, τα περισσότερα από τα οποία είναι ενσωματωμένα στο θεατρικό του έργο, μελοποιήθηκαν από μεγάλους Έλληνες μουσικούς, όπως ο Χατζηδάκης, ο Θεοδωράκης, ο Ξαρχάκος κ.ά. Μία ανθολόγηση των ποιημάτων αυτών, που τραγουδήθηκαν και αγαπήθηκαν διαχρονικά από τον ελληνικό λαό, επιχειρεί σε αυτή την έκδοση ο Γιώργος Ανωμερίτης, για τον οποίο ο ποιητικός λό...

Οι σελίδες που ακολουθούν αποτελούν στην ουσία τους μια απόπειρα διαλόγου με το έργο του Ανέστη Ευαγγέλου, ποιητικό ή πεζό, απόπειρα που πιστεύω ότι διατηρήθηκε ενεργή τα τριάντα τουλάχιστον τελευταία χρόνια. Αν και η απόπειρα έχει μέσα της το στοιχείο της αβεβαιότητας, την προτιμώ από την εξέταση ή την αποτίμηση, όρους κατά τεκμήριο πιο "εξουσιαστικούς". Και τούτο γιατί για μένα το βασικότερο στοιχείο που μπορεί να αποβεί αληθινά καρποφόρο στον κριτικό δεν είναι ο έλεγχος και η μάταιη αποδόμηση ενός έργου, αλλά η προσπάθεια του να το ανασυνθέσει, και έτσι να βρει μια ζωτικ...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί τον πρώτο τόμο κειμένων του Βύρωνα Λεοντάρη για την ποίηση, δημοσιευμένων κατά την περίοδο 1960-1965. Η "Ιδεολογία της ελληνικής μεταπολεμικής ποίησης" δημοσιεύτηκε, σε πρώτη μορφή, στο περιοδικό "Κριτική" τεύχ. 7-8, με τίτλο "Ιδεολογικοί προσανατολισμοί της μεταπολεμικής ελληνικής ποίησης". Η "Ποίηση της ήττας" και το σχετικό κείμενο "Λίγα ακόμη για την ποίηση της ήττας" στο περιοδικό "Επιθεώρηση Τέχνης", τεύχος 106-107 και 110. Τα άλλα περιεχόμενα του τόμου είναι επιλογή από κείμενα που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Επιθεώρηση Τέχνης" (κατά σειρά, σ...

Αυτός ο τόμος με συναγωγή μελετημάτων πάνω στο ποιητικό έργο του Γιώργου Γεωργούση, περιλαμβάνει έξη κείμενα ισάριθμων συγγραφέων και μια συνέντευξη - συνομιλία του τιμώμενου ποιητή με τον ποιητή Χρήστο Τουμανίδη. Όλα τα κείμενα δημοσιεύονται εδώ για πρώτη φορά, εκτός από εκείνο της Αγγελικής Κωσταβάρα και την συνέντευξη του ποιητή, που δημοσιεύτηκαν στο αφιέρωμα του περιοδικού "Έρεισμα" για τον ποιητή (τεύχος 36-37, 2005). Ακολουθήθηκε μονοτονικό ή πολυτονικό κατά την επιθυμία των συγγραφέων και τηρήθηκε η ορθογραφία τους. Στο παράρτημα υπάρχει σύντομο εργοβιογραφικό το...

"Νερά της Κύπρου, της Συρίας και της Αιγύπτου, αγαπημένα των πατρίδων μας νερά". Ο στίχος αυτός του Kαβάφη περιγράφει συνοπτικά τη θεματική των δοκιμίων του τόμου. Οι μελέτες καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα προσεγγίσεων που, είτε πιο εξειδικευμένα, είτε συνδυαστικά, σχολιάζουν τον κοσμοπολιτισμό της καβαφικής ανθρωπογεωγραφίας, τις πολιτισμικές οσμώσεις και τα ποικίλα "κράματα", τις ενδοπολιτισμικές διαφοροποιήσεις, τον ηδονισμό και την κοσμοπολιτική εκδοχή του καβαφικού αισθητισμού· την πολιτική διάσταση του μεταποικιακού προβληματισμού, το θρησκευτικό θέμα είτε ως κοινωνικό ζήτη...

Το πρώτο και το τρίτο κείμενο του τόμου πρωτοεκδόθηκαν στην Αλεξάνδρεια με έξοδα του συγγραφέα το 1955, ή δε διανομή τους έγινε σε φίλους, σε λογοτέχνες, σε περιοδικά, εφημερίδες και βιβλιοθήκες διάφορες. Θα πρέπει επομένως να θεωρηθούν ως εκδόσεις εκτός εμπορίου. Το πρώτο κείμενο είναι ασφαλώς και το σημαντικότερο του τόμου. Για πρώτη φορά ερχόταν να ρίξει ένα ευρωπαϊκότερο φως στη Σεφερική ποίηση, με αποτέλεσμα να επιτευχθεί μια προσγειωμένη αξιολόγησή της. Αυτό φυσικά αιφνιδίασε κυριολεκτικά τη νεοελληνική κριτική, η οποία ανάλαβε, όχι όμως και ανάλογα εφοδιασμένη πά...

"...Θα ήθελα να παρατηρήσω και πάλι ότι όλα αυτά τα στοιχεία πού ως τώρα παραθέσαμε, δεν συνθέτουν παρά ένα έργο που, πέρα από εξαιρετικό σύνολο έμπνευσης, μεγαλόπνοης σκέψης και συναισθήματος, αποτελεί ταυτοχρόνως και υπόδειγμα επίμονης επεξεργασίας και εξέλιξης, μέσα στην πορεία του. Μια πορεία πού πέρασε με τυραννικά τραγική συνέπεια όλες τις ατραπούς της δημιουργίας, για να φτάσει στη μετά το 1972 τελική τροχιά της, στα ποιήματα των βιβλίων "Εγχειρίδιον ευθανασίας", "Βιολί για μονόχειρα", "Ανακάλυψη", "Ο τυφλός με τον λύχνο", "Νυχτερινός επισκέπτης", και να συνεχίσει με...

Το Συμπόσιο Ποίησης προσπαθεί, παρόλη τη μακρόχρονη πορεία του, να ανανεώνεται κάθε χρόνο στη θεματική και στα πρόσωπα των εισηγητών. Πιστεύουμε ότι οι εισηγήσεις που περιλαμβάνονται σ' αυτό τον τόμο δικαιολογούν, με την ποιότητα και την ποικιλία τους, τη συνέχισή του μετά από τόσα χρόνια και ότι θα συμβάλουν, όπως και άλλοι τόμοι Πρακτικών του Συμποσίου στο παρελθόν, στη βιβλιογραφία ενός τόσο σημαντικού θέματος όπως είναι η ποίηση των Ύμνων. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Η ποιήτρια Ελένη Βακαλό, αναμετρώμενη με το υπαρξιακό έρεβος -που καθορίζεται έντονα και από το μεταπολεμικό κοινωνικοπολιτικό κλίμα- στρέφεται κατά την ώριμη φάση της ποιητικής της παραγωγής προς ό,τι προηγείται του λυρισμού, του συναισθηματικού εν ολίγοις σχολιασμού των πραγμάτων: προς τα πράγματα τα ίδια, την ανασύσταση των οποίων επιχειρεί μέσω της ποιητικής λειτουργίας. Στον αντίποδα της υπερρεαλιστικής υπέρ πραγματικότητας η ποίηση της Βακαλό συγκροτείται πρωτίστως ως εγχείρημα πραγματογνωσίας-ονοματοθεσίας, κατά το οποίο ό,τι ενδιαφέρει είναι η απόδοση του άλλου του...

Περιέχονται οι ενότητες: - Πρόλογος - Η ποιητική στην ποίηση του Νικηφόρου Βρεττάκου - Ανθολόγιο - Συνοπτικός θεματικός οδηγός

Μια εμπεριστατωμένη και πλήρης κριτική μελέτη των "Ωδών" του Κάλβου.

Ο μύθος στην ποιητική της Κουτσουμπέλη είναι αφαιρετικός, ελλειπτικός, κρυπτικός. Πολλές φορές, λειτουργεί μέσα από κώδικες, σύμβολα και αρχέτυπα με τα χαρακτηριστικά του υπερρεαλισμού, αλλά και του εξπρεσιονισμού. Τα ποιήματα κινούνται μέσα στο βάθος του υποσυνείδητου, σαν το Θησέα. Χωρίς τη βοήθεια του μίτου διατρέχουν τον εσωτερικό λαβύρινθο. Εξερευνούν το υποσυνείδητο και προσπαθούν να το κατανοήσουν μέσα από τολμηρούς συνδυασμούς υλικών, λέξεων και ήχων. Φαντασία και ένταση, επαναλήψεις και συνηχήσεις, αντιθετικά δίπολα, εσωτερικές ροπές και άρτιες ή θραυσματικές εικόν...

O Kαβάφης είναι ο ποιητής της πόλης· η φύση ελάχιστα τον εμπνέει και τον απασχολεί. O αστικός χώρος ορίζει την τοπιογραφία και την εικονογρα φία της ποίησής του. Mια περαιτέρω διάκριση της σύγχρονης πόλης από την ιστορική πόλη παρέχει σημεία εκκίνησης σε δύο διαφορετικές προσεγγίσεις του αστικού χώρου. Για την ιστορική πόλη οι προσεγγίσεις είναι πολλαπλές. O αστικός χώρος πα ρουσιάζεται σε όλες τις δυνατές μορφές του: Δρόμοι, πλατείες, αγορές, δημόσια κτίρια, χώροι κοινωνικών συναθροίσεων, έντονη παρουσία της οικονομικής λειτουργίας της πόλης. Στη σύγχρονη, τη συγκ...