Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τρεις συνομιλίες του ποιητή Νίκου Καρούζου με τον Γιώργο Κακουλίδη για τις αγωνίες της τέχνης, την ορθοδοξία, την πολιτική, την κοινωνική επανάσταση, αλλά και γύρω από στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής. Στο τέλος, ωστόσο, κάθε συνομιλίας προβάλλει πάντα η ποίηση, που ήταν για τον Νίκο Καρούζο το "στασίδι" του στη ζωή. Ο ποιητής, όπως έλεγε, είναι "σαλός", που σημαίνει παράφρων αλλά με την έννοια του εν Χριστώ, εν Θεώ. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για κοινή παραφροσύνη. Ο Χριστός δεν είναι μονάχα του χριστιανισμού, είναι κιόλας η ενσάρκωση μιας τεράστιας πνευματικής οδύνης. Το έ...

Η περιπετειώδης συγγραφή του "Προλόγου στη Ζωή", η οποία ξεκινά το 1914 και περατώνεται το 1947, καθιστά το φιλόδοξο αυτό λυρικό εγχείρημα ένα αποκαλυπτικό χρονικό των ποιητικών και ιδεολογικών αναζητήσεων του Σικελιανού σε μια ιδιαίτερα ταραχώδη για την Ελλάδα εποχή. Έχοντας εσφαλμένα θεωρηθεί ως ένα ανεξέλεγκτο ξέσπασμα της πληθωρικής ιδιοσυγκρασίας του δημιουργού του, το έργο έχει, παρά τις έξοχες λυρικές στιγμές του, ελάχιστα απασχολήσει την κριτική. Η μελέτη του, εντούτοις, μπορεί να αποβεί διαφωτιστική όχι μόνο για την ιδεολογική συγκρότηση του Σικελιανού όσο, κυρίως,...

Το βιβλίο αυτό του Γιώργου Βαρθαλίτη, τοποθετώντας τον Καβάφη στο πλαίσιο της εποχής του και ανιχνεύοντας τις υπαρκτές ή "εκλεκτικές" του συγγένειες με συγκαιρινούς του συγγραφείς, σαν τον Anatole France, τον Pater ή τον Αντρέγιεφ, προσπαθεί να σκιαγραφήσει την ποιητική και πνευματική μέθοδο του Αλεξανδρινού και να αναδείξει την ιδιοπροσωπία του, ιδίως στο ζήτημα της ποιητικής αναπαράστασης και αναδημιουργίας του ιστορικού παρελθόντος. Προχωρώντας πέρα από τα όρια μιας απλής συγκριτικής έρευνας, τα κείμενα που το απαρτίζουν, ιδωμένα μαζί, επιχειρούν να συγκροτήσουν μια ενια...

Στο βιβλίο "Η μεταβατική περίοδος της ελλαδικής ποίησης", ο συγγραφέας του παρακολουθεί τις ζυμώσεις που συντελέστηκαν στην ελλαδική ποίηση από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους ως το 1930. Πρόκειται για τις ζυμώσεις που σταδιακά οδήγησαν την ποίηση αυτή από την αρχική της ανωριμότητα στο δόκιμο ποιητικό λόγο της γενιάς του 1920. Συνολικά, εξετάζονται πέντε ποιητικές γενιές (Φαναριώτες, μεταφαναριώτες, ποιητές του 1880, μεταπαλαμικοί ποιητές και ποιητές του '20), από το έργο των κυριότερων εκπροσώπων της κάθε γενιάς. Ο χαρακτήρας της εργασίας είναι δοκιμιακός, δεν έχουμε,...

Μέσα από το έργο του Κωνσταντίνου Καβάφη, ο μείζων γάλλος ποιητής Dominique Grandmont (Ντομινίκ Γκρανμόν) με την "Νίκη των Ηττημένων" εισδύει στην τέχνη της ποιητικής, στο τί είναι ποίηση. Δεν πρόκειται για ένα ακόμη δοκίμιο για τον Καβάφη αλλά για μία ουσιαστική επέμβαση στην ποιητική. Λόγος κατ' εξοχήν ποιητικός, πυκνός και σύνθετος, συμβολή καθ' όλα πρωτότυπη η οποία αναφέρεται τόσο στην κληρονομιά του ελληνικού πνεύματος και της ελληνικής γλώσσας, στην εθνικότητα της ποίησης, στην πολυπολιτισμικότητα, στον μύθο της αλεξανδρινής παρακμής, στο έργο του μεταφραστή, στην ση...

Οι ίδιοι οι υπερρεαλιστές, ξένοι και Έλληνες, ακόμα και με τη μανία τους για την ψυχανάλυση, μας βοήθησαν να κατανοήσουμε την ουσία της αυτόματης γραφής τους, καθώς και τη σχέση της με την "έμπνευση" των προηγούμενων και των επόμενων ποιητών. Άλλωστε ο χρόνος ζωής του άκρατου υπερρεαλισμού υπήρξε σύντομος, τόσος όσος χρειάστηκε για την ανάγνωσή του από εκείνους που επρόκειτο να μας οδηγήσουν στην καινούργια, καθαρή και ωραία νεοελληνική ποίηση, η οποία συμπλήρωσε κιόλας ζωή εβδομήντα χρόνων. Το 1935, χρονιά που τυπώνεται η "Υψικάμινος" του Εμπειρίκου, κυκλοφορεί το "Μυθιστ...

"Το βιβλίο της Άννας Αφεντουλίδου, με τίτλο "Η οδυνηρή μνήμη της σάρκας" και υπότιτλο "Ερωτικά ιχνηλατώντας την ποίηση του Κώστα Θ. Ριζάκη", συνιστά μια μονογραφία στηριγμένη σε παλαιότερα κείμενά της για τον ποιητή και εμπλουτισμένη με άλλα για την περίσταση. Πρόκειται για μια φιλόδοξη φιλολογική εργασία, επεξεργασμένη με επιστημονική συνέπεια και ποιητική χάρη, ποιήτρια η ίδια, άλλωστε, και έγκριτη συγγραφέας [...]" (Ανθούλα Δανιήλ, frear.gr, 20/8/2017) "Αφορμή και έναυσμα για τη συγγραφή δύο δοκιμιακών μου κειμένων για την ποίηση του Ριζάκη (Φρέαρ/4, 2014) στάθηκε η...

Το τι αποτελεί ιερό στην ποίηση του Τάσου Πορφύρη δεν είναι δύσκολο να το διακρίνουμε. Είναι η καταγωγική μνήμη της δύσβατης ηπειρώτικης ενδοχώρας, αλλά και των πλασμάτων της που έζησαν και ζουν εκεί. Για τη φαντασία του ποιητή, η ορεινή πατρίδα, η μουσική της παράδοση, οι ελεγειακοί της ρυθμοί, το μοιρολόι και το πένθος, υπήρξαν ένα είδος ακίνητου κέντρου. Ένα σημείο προς το οποίο είναι στραμμένος μόνιμα, όπως σε μαγνητική πυξίδα, ο νόστος του.

Η μελέτη αυτή πρωτοπαρουσιάστηκε με τη μορφή προφορικής -χωρίς γραπτό κείμενο- διάλεξης τον Δεκέμβριο του 2003 στην αίθουσα του "Ιωνικού Συνδέσμου" Νέας Ιωνίας στο πλαίσιο των διαλέξεων του "Ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος". Καταγράφηκε και δημοσιεύτηκε τμηματικά υπό μορφήν επιφυλλίδων τον επόμενο χρόνο στην εφημερίδα "Το Βήμα". Στην παρούσα ενιαία ανατύπωσή της διατηρείται η επιφυλλιδογραφική της μορφή. Επισυνάπτω τα δύο κείμενα του παραρτήματος (δημοσιευμένα και αυτά στο "Βήμα"), γιατί συνδέονται οργανικά με το θέμα της μελέτης, επεξηγώντας ή συμπληρώνοντας κάποιες του πλευρέ...

Η ποίηση του Καρυωτάκη είναι η ποίηση των συναισθημάτων μιας μεμονωμένης ανθρώπινης περίπτωσης, που κατορθώνει να αρθεί σε ένα οντολογικό επίπεδο χωρίς τη βοήθεια της διασύνδεσής της με μια συλλογική εμπειρία, όπως συμβαίνει με την ποίηση του Σεφέρη. Ακόμη: είναι η ποίηση μιας εκφραστικής που κατορθώνει να δώσει μιαν αίσθηση ποιητικού εκσυγχρονισμού παραπλήσια με την μοντερνιστική εις πείσμα της παραδοσιακής τεχνοτροπίας της. Πώς συμβαίνουν αυτά, είναι ένα αξιοθαύμαστο μυστήριο. Στην εξιχνίαση αυτού του σύνθετου μυστηρίου θα πρέπει κυρίως να στρέψουν την προσοχή τους όσοι κ...