Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μελετώντας το φευγαλέο, τη νοσταλγία και την αίσθηση του ανεκπλήρωτου, βασανισμένοι από αναπάντητα ερωτήματα, ο Άγρας, ο Καρυωτάκης, ο Λαπαθιώτης, ο Ουράνης, η Πολυδούρη, ο Σκαρίμπας, ο Φιλύρας, στρέφουν την ελληνική ποίηση στην επίμονη διερεύνηση των εσωτερικών τοπίων της ποίησης και του ποιητή. Στο βιβλίο εξετάζονται οι αιωρήσεις της ποίησής τους ανάμεσα στις λέξεις και τη μουσική, την πραγματικότητα και τη φαντασία, την ανάγκη της επικοινωνίας και την επίγνωση της ετερότητάς τους. Εξετάζεται επίσης η σχέση των ποιητών αυτών με τη Γενιά του '30: μια σχέση αμοιβαίας από...

Η ποιητική γλώσσα αποτελεί ένα πεδίο μελέτης σημαντικό και ενδιαφέρον τόσο για την αισθητική της λειτουργία όσο και για τις δυνατότητές της. Η συγγραφέας μελέτησε τη γλώσσα και τις λειτουργίες της, το "τι", το "πώς" και το "γιατί" στην ποίηση του Ε. Κακναβάτου, υπερρεαλιστή ποιητή, και συγκρότησε μια "Ποιητική Γραμματική". Στην αρχή παρουσιάζει το σουρεαλιστικό κίνημα στη Γαλλία, την Ευρώπη και αλλού, τον ελληνικό υπερρεαλισμό, τα εργοβιογραφικά στοιχεία του ποιητή, με συνοπτική παρουσίαση της υπερρεαλιστικής ποίησης και γραφής του. Μέσα απ' αυτή την υφολογική μελέτη αποκ...

Αν μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία κατασκευαζόταν μοναχά η γυναίκα, τα πράγματα θα ήταν εύκολα. Το κακό είναι ότι και ο άντρας "δε γεννιέται αλλά γίνεται". Στο πρώτο μέρος αυτού του δοκιμίου, που αποτελεί μια αυτοτελή μελέτη, εξετάζεται διεξοδικά το θέμα της κατασκευής και της ανισότητας των φύλων. Στο δεύτερο μέρος, που πάλι είναι ένα αυτοτελές κομμάτι της λογοτεχνικής ιστορίας μας, μέσα από την αισθητική, ψυχολογική και κοινωνιολογική προσέγγιση των κειμένων, όσων Ελληνίδων συγγραφέων παρουσιάστηκαν ως το 1920, επιχειρείται μια παραπέρα τεκμηρίωση των θέσεων του πρώτου μέ...

Στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας η διαμάχη ανάμεσα στον Εμμανουήλ Ροΐδη και στον Άγγελο Βλάχο το 1877, με αντικείμενο την (ελληνική) ποίηση και κριτική, έχει καταχωρηθεί ως σημαντικό γεγονός του φθίνοντος 19ου αιώνα. Με την απήχησή της επηρέασε πολύτροπα τον πνευματικό χώρο και συνέβαλε σημαντικά στη διαμόρφωση πρόσφορου κλίματος για τις αναζητήσεις της γενιάς του '80, η οποία προσπαθούσε τότε να επιβάλει την παρουσία της. [...] Η διαμάχη Ροΐδη-Βλάχου θεωρήθηκε (ορθά, όπως θα δούμε) διαμάχη και παρουσιάστηκε με τις μεταφορές και τις εικονοποιίες πολεμικής σύγκρουσ...

Το εγχείρημα αυτό της Μαργαρίτας Παπαδοπούλου λειτουργεί σε διάφορα επίπεδα. Στον εκπαιδευτικό, είναι ένα βοήθημα που επιτρέπει να προσεγγίσει την διδασκαλία ενός από τους πιο μαγικούς, διεισδυτικούς και απαιτητικούς συνάμα ποιητές της Ελληνικής γλώσσας: τον Κωνσταντίνο Καβάφη. Στον φοιτητή, στον "χρήστη" της καβαφικής διδακτικής, προσφέρει ένα κλειδί - ή μάλλον μια σειρά από κλειδιά - προκειμένου να ανακαλύψει τον ίδιο τον ποιητή αλλά και να μπορέσει αργότερα να τον μεταδώσει. Όμως, για τον γενικό αναγνώστη, για όποιον συνέβη να συναπαντήσει στην διαδρομή ζωής του τον Κ...

Αισθάνομαι πραγματικήν αποστροφή για κάθε είδους ανάλυση της ομορφίας ενός ποιήματος ή ενός στίχου στα συστατικά του, κατά τον τρόπο των χημικών. Αυτό πολλοί το θεωρούν ελάττωμα του κριτικού. Για μένα όμως δεν είναι παρά απλή αποφυγή προδοσίας εις βάρος του ποιητή. Θυμάμαι ότι μερικοί με είχαν φέξει που δεν είχα δοκιμάσει, γράφοντας για το καβαφικό έργο, να κάνω συγχρόνως και μιαν αισθητική ανάλυση των ποιημάτων του που θαύμαζα. Βρίσκω πως ίσως να μην είχαν πολύ άδικο.[...] (Απόσπασμα από το βιβλίο)

Στην "Ένωση των Φωκάδων" προβάλλεται ο εκλεπτυσμένος αλλά και ο γκροτέσκ επτανησιακός σατιρικός λόγος, αντιπροσωπευτικός της ψυχοσύνθεσης και της ιδιοσυγκρασίας του λαού των Ιονίων Νησιών -ιδιαίτερα όμως της Κεφαλλονιάς. Το θέμα του έργου που προσδιορίζεται αμέσως μετά το 1867 μ.Χ., υποχρεώνει σήμερα τον μελετητή και συγγραφέα, να προχωρήσει σε μια ιστορική αναφορά σε παλιότερες εποχές για να δώσει μια κάπως ολοκληρωμένη εικόνα με απλές και αδρές γραμμές, γεγονότων σχετικά με το περιεχόμενο και ειδικά - με κρίση τελείως υποκειμενική- για ορισμένα ηγετικά ή αξιόλογα μέλη τη...

Πολύτροπος και μοντέρνος στις φόρμες και τις τεχνικές του ο Μιχάλης Γκανάς, ιδρύει μια ποιητική του χώρου και του χρόνου, η οποία, χωρίς να αγνοεί τις παθογένειες του άστεως και του σύγχρονου τρόπου ζωής, αναδεύει μνήμες της μικρής πατρίδας, αξιοποιεί τα διδάγματα της έμμετρης παράδοσης και φτάνει σε μια εκφραστική ένταση, που έχει κάτι από την αγριάδα της Μουργκάνας και τη σκοτεινιά του τόπου του. Το ευτυχές συνταίριασμα θεμάτων και τρόπων είναι νομίζω ο λόγος που εξηγεί την αναγνωστική του απήχηση και τον αναδεικνύει σε μια από τις πιο διακριτές και διακεκριμένες φωνές το...

[...] Το έργο του ποιητή Μανόλη Πρατικάκη (γενν. 6 Σεπτεμβρίου 1943, στο Μύρτος της Κρήτης), από τα χαρακτηριστικότερα και πλέον προβεβλημένα της γενιάς του 1970, παρουσιάζει εξαιρετικό κριτικό ενδιαφέρον. Πρώτα πρώτα, είναι η αντοχή του ποιητή και του έργου του στο χρόνο. Έπειτα, η πλούσια παραγωγή του και, ακόμη, η εν πολλοίς αυτονόμηση της ποίησής του και η αλλαγή της γραμμής πλεύσης του σε σύγκριση με το έργο των περισσότερων ποιητών της γενιάς του. [...] Θα παρουσιάσουμε στα επόμενα, με την απαιτούμενη πυκνότητα και κατά σειράς έκδοσης των βιβλίων, την κριτική αποτίμησ...

Η Κυριακή είναι ο χρόνος των οικείων κακών, ο προβολέας που φωτίζει τις εσώτερες πληγές, το παράθυρο διαφυγής προς έναν άλλον κόσμο, μια συσσάρκωση απονενοημένης απελπισίας. Ο ποιητής της Κυριακής αποζητά τη δημιουργική του έκφραση μέσα σε ένα καθεστώς πλήρους απαισιοδοξίας. Η Κυριακή γίνεται μια επί μέρους πτυχή μέσα στην όλη θεματογραφία της ποίησής του. Η Κυριακή επιβάλλει τη δική της διάσταση μέσα στις προθέσεις του ποιήματος. Συνήθως αγγίζει εκείνες τις χορδές της ποιητικής φαντασίας, οι οποίες ηχούν υποβλητικά πριν από την ολοσχερή μετάβαση και μετάσταση των συνθηκών...