Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Στο Υπόγειο, ο Ντοστογιέφσκυ κάνει μια σειρά ανακαλύψεων σχετικά με την ανθρώπινη φύση. Η ανθρώπινη φύση είναι ακραία, αντινομική και παράλογη. Ο άνθρωπος φέρει μέσα του μιαν ακαταμάχητη έλξη προς το παράλογο, προς την αχαλίνωτη ελευθερία, προς την οδύνη. Ο άνθρωπος δεν τείνει κατ' ανάγκη προς το κέρδος. Η δυνατότητα να εξουσιάζει τον εαυτό του τον κάνει να προκρίνει ανά πάσα στιγμή την οδύνη. Δε συμβιβάζεται με μια λογική οργάνωση της ζωής. Θέτει την ελευθερία υπεράνω της ευτυχίας. Η ελευθερία όμως δεν είναι η κατίσχυση της λογικής επί του ψυχικού στοιχείου· όχι, είναι μι...

Μέσα από κάποιες σύντομες σημειώσεις, που ο γνωστός Ρώσος συγγραφέας Μαξίμ Γκόρκυ κράτησε στο διάστημα που επισκεπτόταν τον Λεόντα Τολστόι στο σπίτι του στη Γκάσπρα της Κριμαίας και ένα γράμμα που γράφτηκε υπό την επήρεια της "φυγής" και του θανάτου του Τολστόι, ξεπροβάλλει ανάγλυφη η αντιφατική προσωπικότητα αυτής της επιβλητικής μορφής των ρωσικών γραμμάτων.

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, η συγγραφέας πραγματεύεται την ανάλυση της προσωπικότητας και της στάσης ζωής της Βασιλίσα, που έζησε την περίοδο της προετοιμασίας και νίκης της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, αλλά και τα πρώτα χρόνια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Αναδεικνύεται η πορεία που διέτρεξε για την υπερνίκηση κάθε ταλάντευσης στη σκέψη και στη στάση της, όταν ήρθε αντιμέτωπη με το δίλημμα αν μπορεί να συνεχίζει τη συζυγική της σχέση εφόσον εκτιμούσε ότι ο άνθρωπος με τον οποίο είχε στενά συνδέσει τη ζωή της τις φλογισμένες μέρες του Οκτώβρη του 1917 πλέον...

Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει μεγάλο μέρος του σωζόμενου πεζού έργου του Χαρμς, τα κείμενα του "Γαλάζιου τετραδίου", το αφήγημα "Η γριά", ημερολογιακές σημειώσεις, μερικές επιστολές και ελάχιστα ποιήματα· ακόμη, ένα κείμενο του Ντρούσκιν, φωτογραφικό υλικό, καθώς και εκτενές χρονολόγιο.

Από τα πολύ σύντομα διηγήματα-μπονσάι (πρώιμα, αλλά και πρωτοποριακά, δείγματα του σύγχρονου flash fiction) έως τις πιο εκτενείς αφηγήσεις που εισχωρούν, ως προς την έκταση, τη φόρμα και το βάθος, στην κατηγορία της νουβέλας, ο παρών τόμος περιλαμβάνει μια πανοραμική εικόνα της διηγηματογραφίας του Αντόν Τσέχοφ, αυτού του μετρ της συμπύκνωσης, της οικονομίας και της ανθρώπινης τραγικωμωδίας. Άγνωστα, παραγνωρισμένα και λησμονημένα μικρά διαμάντια συνυπάρχουν με τα πιο δημοφιλή, αρχετυπικά του διηγήματα, και έργα της νιότης συνδυάζονται με εκείνα της ωριμότητας σε μια εξαιρε...

Από τα πολύ σύντομα διηγήματα-μπονσάι (πρώιμα, αλλά και πρωτοποριακά, δείγματα του σύγχρονου flash fiction) έως τις πιο εκτενείς αφηγήσεις που εισχωρούν, ως προς την έκταση, τη φόρμα και το βάθος, στην κατηγορία της νουβέλας, ο παρών τόμος περιλαμβάνει μια πανοραμική εικόνα της διηγηματογραφίας του Αντόν Τσέχοφ, αυτού του μετρ της συμπύκνωσης, της οικονομίας και της ανθρώπινης τραγικωμωδίας. Άγνωστα, παραγνωρισμένα και λησμονημένα μικρά διαμάντια συνυπάρχουν με τα πιο δημοφιλή, αρχετυπικά του διηγήματα, και έργα της νιότης συνδυάζονται με εκείνα της ωριμότητας σε μια εξαιρε...

Η μαρτυρία ενός νέου ανθρώπου, ενός δόκιμου της Στρατιωτικής Ιατρικής Ακαδημίας που βρέθηκε ξαφνικά και αναιτιολόγητα στα τρομακτικά στρατόπεδα συγκέντρωσης του σταλινικού καθεστώτος, είναι το αντικείμενο του βιβλίου του Βαντίμ Αλεξαντρόφσκι "Ένας γιατρός στα γκουλάγκ". Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με την καθημερινότητα ενός κρατουμένου, ο οποίος λόγω των ειδικών ιατρικών του γνώσεων, αναλαμβάνει το βαρύ καθήκον να βοηθήσει τους συγκρατούμενούς του, πολιτικούς και ποινικούς. Η ανελευθερία, η αγωνία, η έλλειψη φαρμάκων, οι σκληρές συνθήκε...

Είναι η αυγή του νεοελληνικού κράτους και αυτή ζωγραφίζει ο Κ. Μ. Μπαζίλι στο βιβλίο του. Στα χρόνια 1830-1831 η Ελλάδα, με κυβερνήτη τον Καποδίστρια, προσπαθούσε να σηκώσει κεφάλι μέσ' από την απουσία της στη διεθνή σκηνή για τετρακόσια ολόκληρα χρόνια και ο Μπαζίλι δίνει ακριβώς αυτήν την αγωνία της να δηλώσει τη νέα παρουσία της ανάμεσα στα έθνη του κόσμου. Συγχρόνως όμως οι εντυπώσεις του ελληνικής καταγωγής Ρώσου, γραμματέα του ναυάρχου Ρίκορντ, από την εποχή εκείνη έχουν τη θέση της αυτοψίας για την κατάσταση του Ελληνισμού και έξω από τα στενά τότε όρια του κράτους,...

Σήμερα σηκώνομαι στη συνηθισμένη ώρα. Στις έξι και δέκα είμαι κιόλας έτοιμη, μόνο που δεν έχω χτενιστεί. Καθαρίζω μερικές πατάτες (για να είναι έτοιμες όταν θα πρέπει να φτιάξω το βραδινό), γυρίζω το βραστό, κάνω καφέ, ζεσταίνω το γάλα, ξυπνάω τον Ντίμα, πηγαίνω να ξυπνήσω τα παιδιά. Ανάβω το φως στο δωμάτιό τους και λέω δυνατά "Καλημέρα πουλάκια μου", αλλά δεν κουνιούνται. Κουνάω τον Κόστια, σπρώχνω την Τζούλια, κι έπειτα τους ξεσκεπάζω απότομα και τους δυο: "Εμπρός, σηκωθείτε!" Ο Κόστια κουλουριάζεται κάτω από τις κουβέρτες και κρύβει το πρόσωπό του στο μαξιλάρι. Παίρνω σ...

Είναι το δεύτερο (1913) της αυτοβιογραφικής Τριλογίας (Τα παιδικά χρόνια - Η Εφηβεία - Τα πανεπιστήμια μου) του μεγαλοφυούς συγγραφέα των προλετάριων που και τα τρία μέρη της αποτελούν ένα αδιαίρετο σύνολο. Μέσα απ' τις συμπληγάδες της ζωής εκείνης της περιόδου ένα παιδί αντιστέκεται με το ένστικτο του και με την ακατανίκητη ανθρωπιά του να διαφυλάξει την αξιοπρέπεια τη δική του και των άλλων. Η ζωή του Γκόρκι είναι η αντανάκλαση της ζωής του ρώσικου λαού της εποχής εκείνης που αρνιόταν να υποκύψει στο δεσποτισμό. Η Τριλογία δεν είναι μόνο απλή περιγραφή οδυνηρών προσωπικ...

"Πόσο τον αγαπούσε! Ακόμα και άχρηστα σκουπίδια μαζεύουν από τις αυλές σήμερα και τα χρησιμοποιούν για κάποιο λόγο, μέχρι και τα σπασμένα γυαλιά θεωρούνται χρήσιμο εμπόρευμα, αλλά κάτι τόσο πολύτιμο και τόσο σπάνιο, όσο η αγάπη μιας καλλιεργημένης, νεαρής, έξυπνης και καλής γυναίκας πετιέται στα άχρηστα και σπαταλιέται. Ένας παλιός κοινωνιολόγος έβλεπε σε κάθε αρρωστημένο πάθος μια δύναμη, η οποία, με τον κατάλληλο χειρισμό, μπορεί να οδηγήσει σε κάτι καλό, ενώ στους δικούς μας κύκλους, ακόμα και ένα καλό και ευγενές πάθος γεννιέται και πεθαίνει σαν αδυναμία που δεν αξιοποι...

Μαρίνα Τσβετάγιεβα (1892 - 1941) η ρωσίδα ποιήτρια, το έργο της οποίας σημάδεψε όχι μόνο τη λογοτεχνία της πατρίδας της, μα και την παγκόσμια. Ευαίσθητη μα και μαχητική, λυρική μα και πολιτική, ερωτική μα και μυστηριώδης, η Μαρίνα Τσβετάγιεβα είναι ο χρησμός του μέλλοντος για τον Αργυρό αιώνα της ρωσικής ποίησης. Φλεγόμενη ως άφλεκτη βάτος η Μαρίνα Τσβετάγιεβα, άφησε ίχνη ανεξίτηλα όχι μόνο στη λογοτεχνία της μητρικής της γλώσσας, μα και στην παγκόσμια πολιτισμική κληρονομιά. Ποιήτρια εξαιρετικής ευαισθησίας έγραφε με το αίμα της καρδιάς της πάνω σε οποιοδήποτε κομμάτ...

"Στον νου μου έχω ήδη κάποιο θέμα: Ένας άνθρωπος του ίδιου σκαριού με τον Γκαρσίν, εξαίρετος, τίμιος και με λεπτές ευαισθησίες, έτυχε να βρεθεί για πρώτη φορά στη ζωή του σε έναν οίκο ανοχής. Επειδή για τα σοβαρά πράγματα πρέπει να μιλάμε σοβαρά, στο διήγημα αυτό όλα θα λέγονται με το πραγματικό τους όνομα. Ίσως πετύχω να το γράφω έτσι ώστε να προκαλέσει στους αναγνώστες κάτι που θα το επιθυμούσα, θλιβερές εντυπώσεις..." έγραφε ο Αντόν Τσέχωφ για την Κρίση. Οι καλλιτέχνες και οι διανοούμενοι της εποχής, σχεδόν ομόψυχα, κατέταξαν την Κρίση στα καλύτερα διηγήματα του Τσέχωφ,...

Σε μια από τις πιο διάσημες λεωφόρους της παγκόσμιας λογοτεχνίας, τη λεωφόρο Νιέφσκι, εκτυλίσσονται παράλληλα δύο φαινομενικά ερωτικές ιστορίες και ο Νικολάι Γκόγκολ βρίσκει την ευκαιρία να μας μιλήσει για τον ιδανικό έρωτα ενός ρομαντικού ζωγράφου και τον σαρκικό πόθο ενός ρεαλιστή υπολοχαγού. Όμως, στη στοιχειωμένη από θρύλους και μυστικά Πετρούπολη, ο αναγνώστης σταδιακά ανακαλύπτει ότι τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται: μέσα σε μια ατμόσφαιρα μυστηριακή, που γίνεται ακόμα πιο σκοτεινή όταν ανάβουν τα φώτα στους δρόμους και πάνω από τη μεγαλούπολη απλώνεται μια τεχνητή...

Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του μοίρα, ή πιο σωστά, γράφει τη δική του ιστορία - κάποιοι πετυχαίνουν εκεί όπου άλλοι αποτυχαίνουν, κάποιοι πεθαίνουν εκεί όπου άλλοι ζουν. Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιστορία και τη γράφει ο ίδιος, και η ιστορία του καθενός χωριστά και όλων μαζί είναι η ιστορία του ανθρώπου στο χρόνο και στο χώρο - η ιστορία που πώς, πότε άρχισε και πώς, πότε θα τελειώσει είναι άγνωστο. Στην πραγματικότητα - ούτε άρχισε ποτέ, ούτε θα τελειώσει ποτέ: απλώς Συνεχίζεται -από πότε κι ως πότε;- με καπετάνιο τον ένα και μοναδικό, δυνατό κι αθάνατο: τον Άνθρωπ...