Περί των συμμοριών. Υπέρ Μεγαλοπολιτών. Περί της των Ροδίων ελευθερίας. Περί συντάξεως.
Δημοσθένης
Ελληνικά Γράμματα (2006)
Υπερασπιστικοί λόγοι
Λυσίας
Ελληνικά Γράμματα (2006)
Ο πρώτος τόμος περιέχει εκτενές εισαγωγικό σημείωμα του επιμελητή για τη σημασία του έργου του Λυσία, τη ρητορεία, το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα της εποχής, τα κυριότερα ιστορικά γεγονότα (με χρονολογικό πίνακα), καθώς και τους λόγους "Υπέρ αδυνάτου", "Υπέρ Αριστοφάνους χρημάτων" και "Υπέρ του Ερατοσθένους φόνου" (στο πρωτότυπο και σε μετάφραση).
Υπερασπιστικοί λόγοι
Λυσίας
Ελληνικά Γράμματα (2006)
Ο δεύτερος τόμος περιέχει τους λόγους: "Υπέρ Καλλίου ιεροσυλίας", "Υπέρ Μαντιθέου", "Υπέρ των του Νικίου αδελφού", "Υπέρ Πολυστράτου" και "Υπέρ στρατιώτου".
Περί ειρήνης. Κατά των σοφιστών. Επιστολή προς Φίλιππον (ΙΙΙ). Επιστολή προς Αλέξανδρον (V).
Ισοκράτης
Ελληνικά Γράμματα (2006)
Δημηγορίες: Πλαταιέων και Θηβαίων, Κλέωνα και Διοδότου
Θουκυδίδης π.460-π.397 π.Χ.
Ελληνικά Γράμματα (2006)
Καταγγελτικοί λόγοι
Λυσίας
Ελληνικά Γράμματα (2006)
Φυσιολογική αντίδραση του λογογράφου εναντίον των Τριάντα Τυρράνων του 404 π.Χ. και όλων των καταχραστών της εξουσίας, που επισώρευσε φόνους και δεινά στην Αθήνα, περισσότερα από την Γ’ φάση του Πελοποννησιακού πολέμου. Ο τόμος περιέχει έξι λόγους του Λυσία, που χαρακτηρίστηκαν "καταγγελτικοί": "Κατά Αγοράτου", "Κατά Αλκιβιάδου Λειποταξίου", "Κατά Αλκιβιάδου Αστρατείας", "Κατά Ανδοκίδου", "Κατά Διογείτονος", "Κατά Επικράτους".
Καταγγελτικοί λόγοι
Λυσίας
Ελληνικά Γράμματα (2006)
Φυσιολογική αντίδραση του λογογράφου εναντίον των Τριάντα Τυρράνων του 404 π.Χ. και όλων των καταχραστών της εξουσίας, που επισώρευσε φόνους και δεινά στην Αθήνα, περισσότερα από την Γ’ φάση του Πελοποννησιακού πολέμου. Ο τόμος περιέχει εννέα λόγους του Λυσία, που χαρακτηρίστηκαν "καταγγελτικοί": "Κατά Ερατοσθένους", "Κατά Εργοκλέους", "Κατά Θεομνήστου Α'", "Κατά Θεομνήστου Β'", "Κατά Νικομάχου", "Κατά Παγκλέωνος", "Κατά σιτοπωλών", "Κατά Φιλοκράτους" και "Κατά Φίλωνος".
Πανηγυρικοί και άλλοι λόγοι
Λυσίας
Ελληνικά Γράμματα (2006)
Με το παρόν έργο ολοκληρώνεται η μετάφραση και ο σχολιασμός των σωζόμενων έργων του Λυσία. Έτσι, ο αναγνώστης μπορεί να έχει μια πλήρη εικόνα ενός από τους δεινότερους ρήτορες της αρχαιότητας με τη μεγάλη ευστροφία και τη ρωμαλεότητα του πνεύματος, αφού, ως λογογράφος, προτιμήθηκε από πλείστους όσους παράγοντες της θρησκευτικής, πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής της τότε Αθήνας να συντάξει τους λόγους που θα εκφωνούσαν στα δικαστήρια να υπερασπισθούν ως κατηγορούμενοι ή να καταγγείλουν ως κατήγοροι τις θέσεις τους στις εκδικαζόμενες υποθέσεις ή να εκφωνήσουν τους π...
Πανηγυρικοί και άλλοι λόγοι
Λυσίας
Ελληνικά Γράμματα (2006)
Με το παρόν έργο ολοκληρώνεται η μετάφραση και ο σχολιασμός των σωζόμενων έργων του Λυσία. Έτσι, ο αναγνώστης μπορεί να έχει μια πλήρη εικόνα ενός από τους δεινότερους ρήτορες της αρχαιότητας με τη μεγάλη ευστροφία και τη ρωμαλεότητα του πνεύματος, αφού, ως λογογράφος, προτιμήθηκε από πλείστους όσους παράγοντες της θρησκευτικής, πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής της τότε Αθήνας να συντάξει τους λόγους που θα εκφωνούσαν στα δικαστήρια να υπερασπισθούν ως κατηγορούμενοι ή να καταγγείλουν ως κατήγοροι τις θέσεις τους στις εκδικαζόμενες υποθέσεις ή να εκφωνήσουν τους π...
Κατ' Αριστογείτονος Α'. Περί της ειρήνης. Περί των εν Χερρονήσω. Υπέρ Μεγαλοπολιτών. Κατά Νεαίρας.
Δημοσθένης
DeAgostini Hellas (2007)
Κατά Τιμάρχου. Περί παραπρεσβείας. Κατά Κτησιφώντος
Αισχίνης
DeAgostini Hellas (2007)
[...] Ο Αισχίνης ως ρήτορας διακρινόταν για την ευστροφία του και την οξύτητα της σκέψης του. Προσπαθούσε να παρασύρει τον ακροατή περισσότερο με τη ρύμη του λόγου του και λιγότερο με τη λογική ανάπτυξη της επιχειρηματολογίας του. Μολονότι ορισμένες φορές ο τόνος του ήταν ωμός και αγοραίος, κατόρθωνε να συναρπάζει το ακροατήριό του με τη χειμαρρώδη ευφράδειά του και να το εντυπωσιάζει. Οι λόγοι του, βέβαια, είναι κατώτεροι από τους λόγους του Δημοσθένη. Διακρίνονται όμως για την απλότητα του ύφους, την καθαρότητα του πνεύματος και την ειλικρίνειά τους, ενώ περιέχουν πολλά δ...
Τέχνη ρητορική. Περί των εσχηματισμένων προβλημάτων
Αψίνης
Κάκτος (2007)
Από το σύνολο του έργου του Αψίνη έχουν σωθεί δύο πραγματείες, "Τέχνη ρητορική" και "Τα εσχηματισμένα προβλήματα", οι οποίες αποτελούν ρητορικά εγχειρίδια. Το έργο του χαρακτηρίζεται από ακρίβεια και πρακτικότητα. Λαμβάνει υπόψη τα ρητορικά θέματα που χρησιμοποίησαν οι μεγάλοι ρήτορες του παρελθόντος και τα ενσωματωμένα στο κείμενό του προκειμένου να κάνει σαφέστερη στον αναγνώστη τη χρήση και την αποτελεσματικότητα των ρητορικών σχημάτων.
Ερωτικός
Δημοσθένης
Δρόμων (2008)
Επειδή τώρα τελευταία πληθαίνουν οι εκδόσεις βιβλίων, οι οποίες γέρνουν προς την άποψη, τη μονομερή και όχι δίκαιη ως εκ τούτου, ότι η αρχαιελληνική ηθική, η περί τα "ερωτικά" των αρχαίων προγόνων μας υπήρξε υποστηρίκτρια και αποκλίνουσα προς την παραδοχή, αν όχι και διδαχή, της ομοφυλοφιλίας, αλλά και, το αισχρότερον, της παιδεραστίας, θεωρήσαμε δίκαιον να εκδώσουμε ένα από τα πολλά αρχαιοελληνικά μας κείμενα, το οποίο και ρίχνει πλούσιο φως, σε αυτήν ακριβώς την όσια σχέση συμπαράστασης και προσφοράς του μεγαλύτερου, και κατά το δυνατόν σοφότερου, προς τον νεότερο και βέβ...
Κατά Νεαίρας
Απολλόδωρος
Στιγμή (2008)
Ο "Κατά Νεαίρας" παραμένει ένα από τα πιο δημοφιλή κείμενα της αττικής ρητορείας ανά τους αιώνες, επειδή η ασυνήθιστη σύνθεσή του αποτελεί ένα μωσαϊκό με ρεαλιστικές αναπαραστάσεις της αθηναϊκής καθημερινής ζωής τον 4ο αιώνα π.Χ., σκανδαλώδεις και ερεθιστικές ιστορίες για εταίρες και πόρνες, δύστροπους άνδρες και αυστηρές οικοδέσποινες, αφελείς εραστές και διεφθαρμένους πολιτικούς, ιστορίες από τη θρησκευτική και κοινωνική ζωή της πόλης, τα δικαστήρια και τους νόμους, και κάποια αξιομνημόνευτα ιστορικά παραδείγματα. Δε θα ήταν υπερβολή να τον παρομοιάσουμε με ένα συναρπαστι...
Θουκυδίδου Περικλέους Επιτάφιος
Θουκυδίδης π.460-π.397 π.Χ.
Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων (2008)
[...] Αυτή η έκδοση του Ιδρύματος για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία συνδυάζει το πρωτότυπο κείμενο με την εξαιρετική μετάφραση του Ελευθέριου Βενιζέλου, καθώς και την αγγλική και γαλλική μετάφραση επιφανών ελληνιστών, όπως ο C. F. Smith και η Jacqueline de Romilly. Είναι βέβαιο ότι η μελέτη, η μετάφραση και τα διδάγματα του Θουδυδίδη οδήγησαν τον Βενιζέλο να γράψει με την πολιτική του πράξη και παρουσία ένα μεγάλο κομμάτι της Ελληνικής Ιστορίας του 20ού αιώνα. Το κλασικό αυτό έργο του Χρυσού Αιώνα παραμένει πάντα επίκαιρο ως προς την άντληση ιδεών και πρακτικών στι...
Κατά Λοχίτου
Ισοκράτης
Σμίλη (2009)
[...] Ο λόγος του Ισοκράτη "Κατά Λοχίτου" δεν έχει τύχει -εξ όσων είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε- αναλυτικού σχολιασμού σε καμία γλώσσα. Όπως και ο λόγος του Δημοσθένη "Κατά Κόνωνος", αφορά σε δίκην οικείας και συνεπώς συνιστά σημαντικότατη πηγή πληροφοριών για το ζήτημα της βίας στην κλασική Αθήνα. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του "Κατά Λοχίτου" εντοπίζεται στο ότι ο ομιλητής επιχειρηματολογεί με κοινωνικούς και πολιτικούς όρους και ως εκ τούτου ο λόγος συμπυκνώνει αρκετά τα θέματα που σχετίζονται με την ένταση ανάμεσα στους πλούσιους και ισχυρούς και τους φτωχούς και αδύναμ...
Η παρακμή του δήμου
Δημοσθένης
Ροές (2009)
Τα κείμενα του παρόντος τόμου έχουν γραφτεί στον πολύπαθο 4ο αιώνα των αρχαίων ημών προγόνων. Δείτε όμως την ειρωνεία που κατά βάθος αποπνέουν: πριν από 2.300 και πλέον χρόνια, δύο Αθηναίοι ρήτορες απευθύνονται έμμεσα σ' εμάς, του σημερινούς νεοέλληνες. Η παρακμή της αθηναϊκής δημοκρατίας θυμίζει πράγματι τον εκφυλισμό της σημερινής μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας. Η Αθήνα του Δημοσθένη και του Ισοκράτη είναι η σημερινή Ελλάδα. Η ίδια έκπτωση αξιών και ιδεών, η ίδια σύγχυση και κακοφωνία, ο ίδιος παθητικός αναβρασμός. Από το βήμα μιας Αθήνας απολεσθέντων μεγαλείων, οι δύο...
Προς Φαίνιππον περί αντιδόσεως
Δημοσθένης
Στιγμή (2009)
[...] Η ανά χείρας εργασία αποτελεί την πρώτη αυτοτελή ερμηνευτική έκδοση του λόγου "Προς Φαίνιππον". Κίνητρο για την εκπόνησή της στάθηκε η πεποίθησή μου ότι το έργο αυτό αξίζει μεγαλύτερης προσοχής, ας είναι και ως δείγμα μη λογογραφική παραγωγής που τοποθετείται στο μεταίχμιο της κλασικής και της ελληνιστικής σε μια εποχή, δηλ. που η αττική ρητορεία -η οποία ως γνωστόν συμπορεύεται με τη δημοκρατία- πνέει πλέον τα λοίσθια. [...] (από τον πρόλογο του μεταφραστή)