Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η έκδοση αυτή περιλαμβάνει 100 ανέκδοτα τραγούδια του κορυφαίου Έλληνα στιχουργού, πολλά από τα οποία μελοποιήθηκαν από το Μίκη Θεοδωράκη και θα κυκλοφορήσουν σε cd σε λίγους μήνες, καθώς και κείμενα του Κώστα Γεωργουσόπουλου, του Μίκη Θεοδωράκη και του ιδίου. Επίσης περιλαμβάνει φωτογραφίες από τη σαραντάχρονη πορεία του μεγάλου δημιουργού στο τραγούδι.

"Αυτό το βιβλίο μεταφέρει στα ελληνικά μόνο τρεις από τους δίσκους της πλούσιας εργογραφίας του Κέιβ (The Good Son, Let Love In, Murder Ballads). Γιατί αυτούς και όχι κάποιους άλλους; Οι δίσκοι που επιλέγονται ορίζουν το σκοτεινό κέντρο μιας ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσας δημιουργικής περιόδου του Κέιβ. Ο κοινός θεματικός τους άξονας περιστρέφεται γύρω από τον έρωτα και το θάνατο. Καλύτερα: γύρω από τον έρωτα και το φόνο. Τον παράφορο έρωτα και τον βίαιο θάνατο... Μια εξομολόγηση: οι τρεις αυτοί δίσκοι είναι οι αγαπημένοι μου. Τους άκουγα εμμονοληπτικά. Τέλειωνε το τραγούδι, το ξ...

"Τα τραγούδια μας" είναι μια ανθολογία σχολικών, παιδικών, επετειακών, παραδοσιακών, χορευτικών, λαϊκών και έντεχνων τραγουδιών, απαραίτητη σε κάθε εκπαιδευτικό πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σε κάθε μαθητή, σε κάθε νέο και νέα, σε κάθε ηλικία και στον καθένα που θέλει να τραγουδήσει σε κάθε περίσταση, όπου κι αν βρίσκεται. Η παρούσα ανανεωμένη έκδοση περιλαμβάνει 370 τραγούδια. Έτσι καλύπτει και τα τραγούδια που περιλαμβάνονται στα 8 cd των εκδόσεων "Μελωδία" πρώην "Καψάσκη" (Νο 4β, 5, 6, 10, 11, 13, 16, 18) ενώ παραπέμπει και στα cd Νο 1, 4, 9, 14, 15 και...

Σ' ένα παλιό σπίτι, της Ξάνθης, συνάντησα για πρώτη φορά, τον Αθηναίο Άκη Πάνου, το χειμώνα του 1989. Πήγαινα να συναντήσω τον άνθρωπο για τον οποίο παράξενα και δυνατά πράγματα ακούγονταν. Στο μυαλό μου γύριζαν στίχοι και φωνές από τα τραγούδια του και δηλώσεις του που τον έκαναν να διαφέρει από την ανθρώπινη σωρό των καλλιτεχνικών πτωμάτων που κυκλοφορούν στην πατρίδα μας. Δεν έπεσα έξω. Ήταν πάντοτε σοβαρός, αυστηρός, σπουδαίος, όπως και στα τραγούδια του. Καρπός της συνάντησής μας αυτό το βιβλίο, που έρχεται να προστεθεί, στα βιβλία των εκδόσεων μας, για τον Μπάϋρον, το...

Στο τέλος ενός διαδρόμου στο 2ο πάτωμα του σπιτιού, μια πόρτα οδηγούσε σ' ένα ευρύχωρο σχετικά δωμάτιο. Στο κέντρο αυτού του δωματίου στεκόταν ένα γύψινο αφηρημένο γλυπτό. Όταν το πρωτοείδα, γέμιζε το μισό περίπου δωμάτιο και έφτανε σχεδόν μέχρι το ταβάνι.[...] Όμως ήταν κάτι περισσότερο από γλυπτό. Ήταν ένα ζωντανό, καθημερινά μεταβαλλόμενο ντοκουμέντο για τον Σβίτερς και τους φίλους του. Μου το εξήγησε και κατάλαβα ότι το όλο πράγμα ήταν ένα άθροισμα κενών χώρων, μια κατασκευή από κοίλα και κυρτά σχήματα που δημιουργούσαν "σπηλιές" και προεξοχές σε ολόκληρο το γλυπτό. Το...

Να ανακαλύψουμε ξανά το rock της αντίστασης, την electronica της αμφισβήτησης, το hip hop της ανατροπής. Το πολιτικό τραγούδι επιστρέφει, είναι εδώ, ζωντανό και επικίνδυνο. Οι συναυλίες κατά του πολέμου και της παγκοσμιοποίησης. Ο Marcos και η Ιντιφάντα που γίνονται τραγούδια. Τα γεγονότα και οι πρωταγωνιστές. - 87 δίσκοι-μανιφέστα του κοινωνικού και πολιτικού τραγουδιού της εποχής μας. - 23 βιογραφίες των σύγχρονων επαναστατών της μουσικής σκηνής. Μια ιστορία γραμμένη με ρυθμούς, νότες και συνθήματα. - Ένα χρονικό της μουσικής αντίστασης στους καιρούς της παγκοσμιοπ...

Το πρώτο άλμπουμ που αγόρασα με το χαρτζιλίκι μου ήταν το "Desire" του Μπομπ Ντύλαν. Μου άλλαξε τη ζωή. Η βελόνα του Kenwood έλιωνε, ξανά και ξανά, παίζοντας "One more cup of coffee", το "Hurricane", το "Joey". Η ενορχήστρωση απείχε έτη φωτός από ό,τι είχα συνηθίσει ν' ακούω ως τότε, τους βαρύγδουπους Yes, τους Genesis, και το αναπόφευκτο στα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα "Smoke on the Water". Μετά, με τον καιρό, απέκτησα τα Άπαντα Ντύλαν. Μετά, τα έχασα (μετακομίσεις, κλοπές, δωρεές, πυρκαγιές!) Τώρα, τα ξαναμαζεύω. Και εξακολουθώ να γοητεύομαι. Ναι, ο Ντύλαν μού άλλαξε...

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Πηγαίνω λες και μ' έχουνε συλλάβει: πίσω μου βαδίζει η σκιά μου και μπροστά τα βάσανά μου. * Σαν του σταφυλιού τη ρώγα, η αγάπη σου έτσι πάει: πρώτα τη δροσιά μου δίνει και κατόπι με μεθάει. * Ρολόι της άμμου είναι το κορμί σου. Από τη μέση σε κρατάω σφιχτά για να μην τρέχει ο χρόνος άλλο πιά. * Αφέντη μου κυρ-δήμαρχε να μην τους φυλακίζεις τους ληστές, γιατί έχεις και του λόγου σου μια κόρη που κλέβει τις καρδιές.

Τραγούδια γραμμένα με ψυχή, τραγούδια «που έχουν αίμα και καρδιά», όπως λέει ο Μάνος Ελευθερίου, φιλοξενούνται και φέτος στις σελίδες του. Τραγούδια-καταθέσεις, από αυτά που αξίζει τα στιχάκια τους κάπου να καταγραφούν σαν παρακαταθήκη για το μέλλον. Μία συνεπής, καθημερινή, σκεπτόμενη παρέα σε ανθρώπινες, όχι πάντα χαρούμενες στιγμές. Το στιχάκι φέρνει συνειρμικά τη μελωδία στο μυαλό κι η μέρα μπορεί να ξεκινήσει, ως συνήθως, με μια ματιά στις δουλειές, που θα την πνίξουν πιθανά, αλλά και με ένα τραγούδι για αντίβαρο στα δύσκολα. Κι αυτό είναι το κέρδος της. Φέτ...

Αν κάποιος δει τη ζωή της Εντίθ Πιάφ από απόσταση, θα διαπιστώσει πως η ζωή της δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά μια σειρά από θαύματα. Μέσα από τα βάθη της μιζέριας και την κατάπτωση όλων των δεδομένων ηθικής, γεννήθηκε μια απ' τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες όλων των εποχών. Αν δεν είχαμε την φωνή της, σαν συγκλονιστικό ντοκουμέντο ζωής, θα πιστεύαμε πως η Πιάφ είναι η κορυφαία ηρωίδα των μυθιστορημάτων του ντίκενς, αλλά και του Ουγκώ, σε μια αφήγηση όπου συνυπάρχουν το σκοτάδι, η εξαθλίωση, η φτώχια, η μιζέρια, η ορφάνια, η εγκατάλειψη, ο φόνος και ο θάνατος, ο έρωτας, το πάθος...

Τα γαλλικά γράμματα συγκαταλέγουν τον Ζακ Μπρελ στους νεότερους ποιητές της μεταπολεμικής· Γαλλίας. Ο ίδιος βέβαια επέμενε πως δεν έχει γράψει ποίηση αλλά οι στίχοι των τραγουδιών του κινούνται σε ποιητικό κλίμα. Τι άλλο είναι το τραγούδι άλλωστε, παρά μια συρραφή ποιητικών εικόνων... Εκτός από ποιητής όμως ο Μπρελ είναι ο συνθέτης και ο έξοχος ερμηνευτής των τραγουδιών του. Ανήκει στη γενιά των ποιητών-τραγουδοποιών, που μαζί με τον Ζωρζ Μπρασένς, τον Λεό Φερρέ, τον Μπορίς Βιάν έβγαλαν την ποίηση από τα φιλολογικά σαλόνια και με τα τραγούδια τους την έκαναν κτήμα του λαού....

[...] Deep Purple! Ποιο ήταν αυτό το γκρουπ που διάλεξε για όνομα του ένα ποπ τραγούδι της δεκαετίας του '60, που στην πραγματικότητα ήταν μια σύνθεση για πιάνο και τουλάχιστον 30 χρόνια παλαιότερο, με τίτλο "Βαθύ Πορφυρό", μα έγινε διάσημο σε "όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη παίζοντας σκληρό ροκ και πουλώντας πάνω από 100 εκατομμύρια δίσκους; Οι επόμενες σελίδες σίγουρα θα αποκαλύψουν κάτι καινούριο ακόμη και στους πολυπληθείς φανατικούς οπαδούς τους. [...] (απόσπασμα από το βιβλίο)

Οκτώ γυναίκες, οκτώ πρόσωπα-πορτρέτα, καθένα με τη δική του ιστορία. Με άξονα τα τραγούδια-πορτρέτα οκτώ γυναίκες ηθοποιοί αφηγούνται τις ιστορίες αυτών των προσώπων. Εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους αλλά με ένα κοινό λευκό σημείο, που επιθυμεί να γίνει τραγούδι. Η Άννα η Δαλασσηνή, η Ζωή η Πορφυρογέννητη, η Κασσιανή, η Κλεόπα Μαλατέστα, η Δούκισσα της Πλακεντίας, η θεία Σοφούλα Κωνσταντινιά-Σαραντανού, η μητέρα μου -η μητέρα του καθενός- κι ένα κορίτσι στους δρόμους έρχονται κρατώντας στα χέρια τους ένα ποτήρι νερό, την ιστορία τους, και σαν αντίδωρο ζητούν ν' ακούσουν...

Και μόνο από το όνομα τους καταλαβαίνει κανείς πως η μουσική που παίζουν δεν μοιάζει μ' εκείνες που ακούγονται σε lounge χώρους, όπου οι θαμώνες περιφέρονται νωχελικά, όταν δεν ξαπλώνουν στους αναπαυτικούς καναπέδες, ρουφώντας ηδονικά κάποιο κοκτέιλ. Οι Metallica παίζουν παθιασμένο heavy metal και πρόκειται, ίσως, για το τελευταίο μεγάλο συγκρότημα του είδους. Στην υποκατηγορία του thrash metal συγκαταλέγονται στους τέσσερις γίγαντες μαζί με τους Slayer, Antrhax και Megadeth. Ιδρύθηκαν το 1981 στο Λος Άντζελες, όταν ο ντράμερ Lars Ulrich έβαλε μια αγγελία σε περιοδικό...

Αν το 'ξερες ότι ακόμα στην ψυχή μου κρατάω την τρυφερότητα εκείνη που ένιωθα για σένα!... Ποιος ξέρει, ίσως, αν το 'ξερες πως δε σε ξέχασα ποτέ!... Γυρνώντας πίσω στα παλιά μπορεί και να με θυμηθείς... Οι φίλοι πια δεν έρχονται ούτε για μιαν επίσκεψη, κανείς δε με παρηγορεί μες στον καημό μου... Από τη μέρα που έφυγες είναι το στήθος μου σφιγμένο!... Γυναίκα, πες μου, τί έχεις κάνει τη φτωχή μου την καρδιά!... Κι όμως εγώ πάντοτε σε θυμούμαι μ' εκείνη την καθάρια τρυφεράδα που ένιωθα για σένα, κι είσαι μες στην ψυχή μου, κομμάτι της ζωής μου, μες...

Με αγάπη και τραγούδια... Χρόνια τώρα, πιστοί στο πιο μελωδικό μας ραντεβού, υποδεχόμαστε το νέο έτος με μια αγκαλιά τραγούδια. Στίχοι που έχουν πάντα κάτι να θυμίσουν, νότες που συντροφεύουν τις μέρες και τις νύχτες μας, που ταξιδεύουν τα αισθήματά μας μακριά, εκεί που η ζωή, μόνο όταν τραγουδιέται, αξίζει. Κάθε μήνας και ένας στιχουργός, κάθε μέρα και ένα τραγούδι!