Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Το "Αρχαίον Δείπνον" ξεκίνησε σαν ένα παιχνίδι γνώσεων με τους ανθρώπους που εδώ και χρόνια ερευνούμε ό,τι μπορεί να ερευνηθεί. Σαν ένα μεταξύ μας στοίχημα... Κι έτσι αποφασίσαμε να συναντήσουμε αυτόν τον περίφημο μάγειρα του 4ου αιώνα π.Χ., τον Αρχέστρατο και με τη βοήθεια της προκλητικά πλούσιας γλώσσας που διαθέτουμε ως λαός, να ταξιδέψουμε πίσω και να εξηγήσουμε, όσο πιο απλά και ευχάριστα γίνεται, αυτό μας το ταξίδι. Ένα ταξίδι, στον κόσμο της γαστρονομίας, στον κόσμο των συμποσίων, του Πλάτωνα, του Σοφοκλή, της Αρχαίας Αγοράς, του Κεραμεικού... Ένα ταξίδι στις π...

Ο Αρχιμήδης παραμένει ουσιαστικά άγνωστος παρά τις τεράστιας σημασίας εφευρέσεις του. Τα περισσότερα από τα πρωτότυπα έργα του έχουν χαθεί και στο γεγονός αυτό οφείλεται η άγνοιά μας για το πλήθος των ανακαλύψεων και των κατασκευών του: τα εμπρηστικά του κάτοπτρα με τα οποία πυρπόλησε το στόλο των Ρωμαίων, τους γιγάντιους καταπέλτες, τους κολοσσιαίους γερανούς που σήκωναν τα πλοία στον αέρα, το περίφημο υδραυλικό ρολόι.

Ο Ασκληπιός υπήρξε ένας από τους πλέον αγαπητούς θεούς των αρχαίων προγόνων μας. Ως ήρωας, ως ημίθεος ή ως θεός αποτέλεσε το έσχατο καταφύγιο των νοσούντων και πηγή ελπίδας για τους πάσχοντες. Η λατρεία του εκφράζει πολιτιστικό βίωμα και θρησκευτική ευσέβεια. Το βιβλίο της Alice Walton αποτελεί μιαν ενδιαφέρουσα αρχαιολογική-θρησκειολογική μελέτη σχετική με την αρχαία λατρεία του Ασκληπιού, όπως τη συναντούμε στη μητροπολιτική Ελλάδα, στις ελληνικές αποικίες αλλά και στον ελληνιστικό και ελληνορωμαϊκό κόσμο. Αν και γραμμένο το 1893, παρουσιάζει μιαν εκπληκτική επιστημονικ...

Ο Ασκληπιός λατρευόταν σ' όλες τις γωνιές του τότε ανεπτυγμένου κόσμου. Οι Ασκληπιάδες, οι Υιοί από την Τρίκκη, ταξίδευαν παντού και μετέφεραν το ευαγγέλιο της σωτηρίας, της καλής υγείας της χαράς και της ευτυχίας. Ίδρυσαν εκατοντάδες ναούς-εκκλησίες κι ιαματικές πολιτείες. Περίπου 300 Ασκληπιεία-Εκκλησίες αποκαλύφτηκαν μέχρι σήμερα και συνεχώς ανακαλύπτονται καινούργια, από τη μεγάλη θεραπευτική επανάσταση που ξεκίνησε από τη φαρμακευτική εμπειρική γνώση των γηγενών κατοίκων της Τρίκκης, των Πελασγών της Θεσσαλίας πριν από 3.000 χρόνια π.Χ., την εποχή της πρώτης αθωότητας...

Η Ασπασία από τη Μίλητο, υπήρξε η ηγερία του Περικλή, του θεμελιωτή της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Ήταν μια ξεχωριστή εταίρα, δασκάλα του Περικλή και του Σωκράτη στην φιλοσοφία και στην ρητορική τέχνη, όπως ισχυρίζονται κάποιοι αρχαίοι συγγραφείς. Στην εποχή που την ονομάζουμε σήμερα "Ο Χρυσούς Αιών του Περικλέους", γνώρισε την απόλυτη δόξα και την αναγνώριση, αλλά πάνω απ' όλα γνώρισε την απόλυτη αφοσίωση του ισχυρότερου άνδρα της εποχής της, -που δεν έφευγε ποτέ από την οικία τους, χωρίς να τη φιλήσει.... Λέγεται ότι ο Περικλής δεν έπαιρνε καμμία πολιτική απόφαση χωρί...

Όλοι έχουμε διαβάσει και ακούσει για τη μεγάλη σημασία που έχει το αλάτι στην ανθρώπινη ζωή· με τα συστατικά του στοιχεία νοστιμίζει τα φαγητά και τα συντηρεί. Κατά τον ίδιο τρόπο και τα αρχαία ευφυολογήματα και τα ευτράπελα που περιλαμβάνονται σε αυτό το βιβλίο, σαν αλάτι και αυτά, νοστιμίζουν τα Θέματα με τα οποία καταπιάνονται και τα συντηρούν ευχάριστα στη μνήμη μας. Λόγια αφανών και επιφανών αρχαίων ανθρώπων στην καθημερινότητα τους, στο σπίτι, στην αγορά και στο χωράφι, δίπλα στο πιθάρι του Διογένη, έξω από το χαμαιτυπείο της εταίρας, σε ξακουστά ανάκτορα και σπίτια φ...

Με την αναγνώρισή του ως "μείζονος ιστορικού" από το New York Times Book Review, ο Τζων Μπόσγουελ εδραίωσε τη φήμη του ως ένας από τους διαπρεπείς ειδικούς σε θέματα που αφορούν το Μεσαίωνα. Το τελευταίο του βιβλίο "Γάμοι μεταξύ ανδρών: Οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις στην αρχαία Ελλάδα, Ρώμη και μεσαιωνική Ευρώπη", αποτέλεσμα δώδεκα ετών σχολαστικής έρευνας, επικεντρώνεται στην ανακάλυψη από το συγγραφέα λειτουργιών της Καθολικής και της Ορθόδοξης εκκλησίας για τις ενώσεις ομοφυλόφιλων. Αυτές οι τελετές, οι οποίες πραγματοποιούνταν σε όλο το χριστιανικό κόσμο μέχρι τη σύγχρονη...

Τρία σημαντικά κεφάλαια του δημόσιου και του ιδιωτικού βίου των αρχαίων Ελλήνων, το περιεχόμενο των οποίων, αντλημένο από τα έργα των αρχαίων Ελλήνων ποιητών, φιλοσόφων, τραγικών, κωμωδιογράφων, ιστορικών, λεξικογράφων και ζωγράφων αρχαίων αγγείων, αλλά και από τα έργα κατοπινών συγγραφέων -Ελλήνων και ξένων-, που ασχολήθηκαν με τον δημόσιο και τον ιδιωτικό βίο των αρχαίων Ελλήνων, εγγυάται την αυθεντικότητα και την ακρίβεια των περιγραφομένων. Η ανάγνωση του παρόντος βιβλίου, την οποία κάνει ευχάριστη η απλή, γλαφυρή και ελκτική γλώσσα, θα φέρει τον αναγνώστη κοντά στους...

άλλη μεγαλύτερη ευχαρίστηση έως το τέλος της ζωής δεν γνωρίζω παρά να συγκεντρωθούν όλοι οι πολίτες σε μεγάλη εορταστική συγκέντρωση και οι συνδαιτημόνες στα δώματα να ακούν τον αοιδό καθισμένοι σε μία γραμμή και δίπλα τους ένα πλήθος τραπεζιών γεμάτα με ψωμί και κρέατα, όπου ανασύροντας ο οινοχόος κρασί από τον κρατήρα να μεταφέρει και να προσφέρει στα κύπελλα, αυτή πιστεύω πως είναι η μεγαλύτερη ευτυχία ΟΜΗΡΟΥ, ΟΔΥΣΣΕΙΑ ιχ 5-11

Περιέχονται τα κείμενα: "Γεννήθηκα Έλληνας", "Η τάση για την αναβίωση της αρχαίας ελληνικής θρησκείας", "Πέντε ερωτήματα", "Υπάρχουν τελικά οι Έλληνες θεοί;", "Ζευς", "Άρτεμις", "Καρναβάλι: μια πανάρχαιη ελληνική γιορτή", "Ω γλυκύ μου έαρ", "Αττική πρωτοχρονιά", "Η έννοια του κακού", "Υπήρχαν 'Μεσσίες' στην Αρχαία Ελλάδα;", "Τα ερωτήματα του έρωτος", "Ψυχή: η υπέροχη ερωμένη" και "Εμείς οι επικούρειοι", τα οποία δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στα περιοδικά "Άβατον", "Ανιχνεύσεις", "Ατραπός", "Ελλάνιον Ήμαρ", "Ερμείον", "Ιερά Ελλάς", κ.ά., κατά τη διετία 1998-2000.

Αρκετοί ως τώρα έχουν κάνει αναφορές στην αρχαία ελληνική διατροφή, κεντρίζοντας το ιστορικό ενδιαφέρον του κοινού. Αυτό το βιβλίο όμως δεν σκοπεύει να σας προκαλέσει δέος μιλώντας για εδέσματα που υπήρξαν δυόμισι χιλιάδες χρόνια πριν, αλλά να σας τα προτείνει, γιατί είναι παραπάνω από βέβαιο ότι μπορείτε να τα μαγειρέψετε σήμερα, έτσι όπως τα βλέπετε στις σελίδες του. Φαίνεται ότι η Ελλάδα δεν ανέδειξε μόνο ήρωες, φιλοσόφους και καλλιτέχνες αλλά είχε και μια ξεχωριστή θεώρηση στα γαστριμαργικά θέματα. Οι gourmet της διεθνούς κουζίνας ίσως ξαφνιαστούν αναγνωρίζοντας την κατ...

"Γιατί η Ελλάδα;" Η Jacqueline de Romilly απαντά στο ερώτημα από την προσωπική ανάγκη να εξηγήσει την ισόβια και ολοκληρωτική της αφοσίωση στη μελέτη και στην προβολή των ελληνικών γραμμάτων. Στη συμπυκνωμένη αυτή αναφορά διατρέχει ολόκληρο το φάσμα του ελληνικού θαύματος από τον Όμηρο και τον Πίνδαρο ως το κορύφωμα του 5ου αιώνα της Αθήνας, κυρίως από την πλευρά των κειμένων της ιστορίας, της τραγωδίας και της φιλοσοφίας. [...]

Το βιβλίο αυτό αποτελεί την πρώτη συστηματική μελέτη του ρόλου της γραπτής και της προφορικής επικοινωνίας στην αρχαία Ελλάδα. Την προσέγγιση του θέματος περιόριζαν ώς τώρα τόσο η δυσκολία μας να αποσυνδέσουμε τη χρήση της γραφής στα πρώτα της στάδια από τη χρήση της γραφής στις σημερινές κοινωνίες, όσο και η τάση μας να θεωρούμε την εκτεταμένη χρήση του προφορικού λόγου ως αποκλειστικά πρωτόγονο χαρακτηριστικό. Όμως η περίπτωση της αρχαίας Ελλάδας θέτει υπό αμφισβήτηση πολλές από τις υποθέσεις μας και για τις δύο αυτές χρήσεις, και τραβά ολοένα και περισσότερο την προσοχή...

Η μελέτη της Sue Blundell, που αντιπροσωπεύει μία απόπειρα να προστεθούν οι γυναίκες στην ιστορία των ανδρών, έχει δύο κύριους αντικειμενικούς σκοπούς: τη μελέτη της ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας των γυναικών και τη μελέτη της θέσης τους στις φιλολογικές και εικαστικές απεικονίσεις. Η συγγραφέας, ξεπερνώντας την κατεστημένη παραδοσιακή ανδροκεντρική αλήθεια για το «σιωπηρό σύνολο» των αρχαίων Ελληνίδων, φέρνει στο φως μία σχεδόν άγνωστη γυναικεία αλήθεια. Ο κεντρικός σκοπός της παραμένει να καλύψει το κενό που θα έπρεπε να καταλάμβαναν οι γυναίκες και οι σχέσεις τους...

Δάσος και περιβάλλον είναι συγγενικές έννοιες. Το δάσος είναι περιβάλλον (είναι η κύρια έκφραση του χερσαίου φυσικού περιβάλλοντος) και η καταστροφή του έχει περιβαλλοντικές συνέπειες. Υπάρχει φυσικό και δομημένο περιβάλλον. Στο βιβλίο αυτό "Δάση και περιβάλλον στην αρχαία Ελλάδα" σχολιάζονται ως εξής: Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι θεοί και θεές προστάτευαν τα δάση (δέντρα, ζώα, πουλιά), αλλά αυτό ίσχυε μόνο σε ιερά άλση. Σε άλλες περιοχές τα δάση καταστρέφονταν με υλοτομίες, βοσκή και πυρκαγιές. Το ξύλο ήταν μοναδικό υλικό για πολλές χρήσεις (και πλοία), η κτηνοτροφία...