Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η δεύτερη έκδοση, σε συνεργασία με το Τεχνολογικό Ίδρυμα Ηπείρου (Eκδόσεις Τμήματος Λαϊκής & Παραδοσιακής Μουσικής), αποτελεί μια συμβολή στη βιβλιογραφία του «ρεμπέτικου» τραγουδιού και περιλαμβάνει την καταγραφή ενός σημαντικού αριθμού ηχογραφήσεων του Μεσοπολέμου, που αφορούν συνθέσεις του αστικού ρεπερτορίου. Όλοι οι γνωστοί συνθέτες της εποχής: -Γρηγόρης Ασίκης -Μάρκος Βαμβακάρης -Δημήτρης Γκόγκος (Μπαγιαντέρας) -Ανέστης Δελιάς -Αντώνης Διαμαντίδης (Νταλγκάς) -Γιάννης Δραγάτσης (Ογδοντάκης) -Κώστας Καρίπης -Α. Κωστής -Ιάκωβος Μοντανάρης -Δημήτρης Μπαρούσ...

Το βιβλίο αυτό διερευνά την πολυπλοκότητα της ταυτότητας της κρητικής μουσικής εξετάζοντας τα είδη και την αισθητική της. Βασίζεται σε επιτόπια έρευνα, παρατήρηση και συμμετοχή σε διάφορους τύπους δρώμενων, όπου μουσική και χορός λαμβάνουν μέρος. Η συγγραφέας, για να δώσει γόνιμες απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα, στηρίζεται αρχικά στους ίδιους τους μουσικούς που συμμετέχουν στην κρητική μουσική σκηνή σήμερα, ενώ στη συνέχεια προχωρεί για να εικάσει πώς αυτοί οι μουσικοί ταυτόχρονα και ξεχωρίζουν από άλλους και θεωρούν τους εαυτούς του ως μέρος μιας συγκεκριμένης μουσικής πα...

Οκτώ μεγάλοι δεξιοτέχνες τον μπουζουκιού, που συνέδεσαν το όνομα τους με τη σύνθεση ή με την εκτέλεση μεγάλων λαϊκών τραγουδιών της δεκαετίας του 1950 είναι το αντικείμενο αυτού του βιβλίου. Ο σολίστας του μπουζουκιού και ερευνητής Γιώργος Αλτής συγκέντρωσε αυθεντικά ντοκουμέντα και μαρτυρίες για τη ζωή και την καλλιτεχνική δραστηριότητα του Μανώλη Χιώτη, του Δημήτρη Στεργίου ή Μπέμπη, του Στέλιου Μακρυδάκη, του Βασίλη Καραπατάκη, του Γιάννη Τατασόπουλου, του Γιώργου Τσιμπίδη, του Αργύρη Βαμβακάρη και του Ανέστη Αθανασίου, συνθέτοντας οκτώ συναρπαστικές και μερικές φορές τρ...

Λαϊκός πολιτισμός είναι το σύνολο των πνευματικών, ηθικών, αισθητικών και υλικών αξιών που παράγονται και χρησιμοποιούνται απ' τον ίδιο το λαό. [...] Μια ιδιαίτερη έκφραση του λαϊκού παραδοσιακού πολιτισμού μας είναι και η τοπική μουσική, ο χορός και το τραγούδι. Αυτές ακριβώς τις συνιστώσες θέλησε να προβάλει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων με τη φετινή έκθεση και την έκδοση του παρόντος βιβλίου με τίτλο "Χανιώτικη μουσική παράδοση : Όργανα και καλλιτέχνες". Και όσον αφορά μεν το πρώτο σκέλος, προσπαθήσαμε να καταγράψουμε και να παρουσιάσουμε, περιληπτικά, τα περισσότ...

Ήταν άνοιξη του 73. Γιορτή των Αγίων Θεοδώρων. Ο παππούς ήρθε στο σπίτι με μια παράξενη πλαστική σακούλα. Το δώρο σου, μου είπε. Την ανοίγω και βγάζω από μέσα της την ιστορία της Μικράς Ασίας. Ο πρώτος μου δίσκος 33 στροφών. (Ήδη στο σπίτι είχαμε γύρω στα 250 δισκάκια των 45 στροφών όλα αγορασμένα από τον μερακλή παππού, Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Γαβαλάς, Τσιτσάνης, κ.ά.). [...] Με αυτήν τη δουλειά που λατρεύω (με όλα τα μείον της) ζω τόσα χρόνια την οικογένεια μου, προσπαθώντας να κάνω πράξη τις επιθυμίες του παππού. "Να αγαπάς το λαϊκό τραγούδι". "Να πιστεύεις στους φίλο...

Το κείμενο του Γ. Χατζηνίκου είναι πολύτιμο για πολλούς λόγους. Είναι, κατ' αρχάς, μια αυθεντική μαρτυρία στιγμών από τα μέσα του 20ου αιώνα, της περιόδου δηλαδή που σημάδεψε την αντίληψη όλων όσων διδάσκουν μουσική σήμερα, και ταυτόχρονα ένα βοήθημα στον καθορισμό των προβλημάτων που απασχολούν τον σύγχρονο δημιουργό και ερμηνευτή στην πορεία της μουσικής του εκπαίδευσης. Επίσης, δίνει μια συνολική εικόνα των θέσεων του δασκάλου Χατζηνίκου, γεγονός που το καθιστά μια σπάνια ιστορική μαρτυρία, για όσους δεν είχαν την ευκαιρία να ζήσουν την διδασκαλία του, αλλά και ένα έγκυρ...

Γενιά του χάους, Ιπτάμενη Παράγκα, M.G.C., Socrates, ψυχεδέλεια, Λαμπράκηδες, Άσιμος, Μπήτνικς, Κίτρινο σούρουπο, Σιδηρόπουλος, Πανούσης, Ροκ στη Δικτατορία, Ανταρτορόκ, Χρυσή νεολαία, Πολυτεχνείο, Ρωμανός, 1-1-4, Ακριθάκης, Τεντιμπόηδες, Εξάρχεια, Δούγιας, Μακρής, Σαββόπουλος, Γκόρπας, Πουλικάκος... Τα πρόσωπα και τα γεγονότα, που καθόρισαν το κλασικό ροκ στην Ελλάδα.

Τα αρχαία ελληνικά όργανα έχουν μια μαγική διάσταση. Μέσα από μακρά πορεία ανάμεσα σε μύθους και γεγονότα ενδυνάμωσαν τη μουσική δημιουργία. Οι αιθέριοι ήχοι τους ακόμα και σήμερα αναδίνουν μια σπάνια γοητεία. Η αισθητική τους άποψη, επίσης, αποτελεί μια επιπρόσθετη πολιτιστική αξία. Σ' αυτό το πόνημα για πρώτη φορά συνοψίζεται αυτή η θεσπέσια κληρονομιά και αναδεικνύεται η μεγάλη συμβολή τους στη σύγχρονη πραγματικότητα.

390 πρόσωπα καταθέτουν τη μαρτυρία τους για τον Στέλιο Καζαντζίδη. Ανάμεσά τους, καλλιτέχνες όπως οι Διονύσης Σαββόπουλος, Σταύρος Κουγιουμτζής, Σταμάτης Κραουνάκης, Νίκος Χουλιαράς, Πόλυ Πάνου, Καίτη Γκρέυ, Νίκος Παπάζογλου, Σωκράτης Μάλαμας, Ιωάννα Καρυστιάνη, Όλια Λαζαρίδου, Κώστας Λαχάς, Γιάννης Κοντός, αλλά και απλοί άνθρωποι όπως μια ιερόδουλη, ένας περιπτεράς, υπάλληλοι καθαριότητας, οι πιο πολλοί από τη Θεσσαλονίκη. Μιλάει, επίσης, η σύζυγός του Βάσω Καζαντζίδη. [...] Θα μπορούσαν κάποιοι να πουν ότι το αφιέρωμα δεν είναι πλήρες. Αλλά μπορεί, άραγε, να γίνει ένα...

[...]Δηλαδή, πρόκειται να δούμε το όλο θέμα μέσα από την οπτική γωνία που αναδεικνύει το κοινωνικό στοιχείο που αποτελεί την επιβεβαίωση του φαινόμενου "Στέλιος Καζαντζίδης". Για να ολοκληρωθεί αυτή η μονογραφία, ελήφθησαν υπόψη προσωπικές συνεντεύξεις με παλιούς νεοιωνιώτες, με "φανατικούς οπαδούς" του "Στελάρα", με φίλους ή και συγγενείς του Καζαντζίδη . Η αγάπη όλων αυτών για το "Στέλιο" ως τραγουδιστή και ως άνθρωπο ήταν τόσο μεγάλη, που πολλές φορές οι αφηγήσεις τους έφτασαν σε υπερβολές που έρχονταν σε αντίθεση με αυτά που είναι γνωστά και τεκμηριωμένα. Άλλοτε, πάνω...

Η εθνική μας μουσική παράδοση αφ' ενός μεν τρέφει και γαλουχεί ασματικά από γενιά σε γενιά όλους εμάς τους νεοέλληνες ως τροφοδότρια πατρογονική κληρονομιά, αφ' ετέρου δε διαπλάθει το ήθος και το χαρακτήρα μας, προσδίδοντάς μας ένα ιδιαίτερο και χαρακτηριστικό πολιτισμικό γνώρισμα. Αυτή η εθνική μας μουσική παράδοση, που επί αιώνες μεταδίδεται από το στόμα στο αφτί κι από τ' αφτί στο στόμα κάθε έλληνα, είτε ως νανούρισμα της μάνας στο παιδί, είτε ως τραγούδι της χαράς ή της λύπης, είτε ως ηρωικός παιάνας, είτε ως μοιρολόι και θρήνος, είτε ως παράκληση και ικεσία, είτε ως...

Υπό τον γενικό τίτλο "Όψεις του ρεμπέτικου" ο παρών τόμος στεγάζει τρία κείμενα, τα οποία επιχειρούν να φωτίσουν ενδιαφέρουσες όσο και ελάχιστα μελετημένες πλευρές αυτού του αστικολαϊκού μορφώματος. Στο πρώτο μελέτημα ("Το ρεμπέτικο στη δεκαετία του 1930 και ο Μεταξάς, μέσα από γραπτές συγχρονικές πηγές") γίνεται για πρώτη φορά λεπτομερής πραγμάτευση του πώς προσελήφθη το ρεμπέτικο, τόσο από τον τύπο της εποχής όσο και από το Μεταξικό καθεστώς. Μέσα από πρωτογενείς συγχρονικές πηγές, που επίσης για πρώτη φορά έρχονται στο φως, προσεγγίζεται το φάσμα των αντιδράσεων που ήγει...

Μια συναισθηματική προσέγγιση που φωτίζει τον μαγικό κόσμο των 45 στροφών. Ένα ξεφύλλισμα, ένα χαρούμενο "μνημόσυνο" για τα δισκάκια που μπήκαν, με τις μουσικές που έκλειναν, στις καρδιές μας και στις αναμνήσεις μας. Οι ετικέτες τους, οι εταιρίες που τα εξέδιδαν, τα studio ηχογράφησης, οι μείζονες και ελάσσονες καλλιτέχνες που τα δημιούργησαν και τα ερμήνευσαν, ανέκδοτα, παραλειπόμενα, διαφημιστικά, λεζάντες, εξώφυλλα, δισκάδικα... Μας γυρίζει κάποιες δεκαετίες πίσω, τότε που ρίχναμε μια δραχμούλα στο τζουκμπόξ για την "παραγγελιά" μας, τότε που το πικάπ αποτελούσε το άκρον...

Τα Τρίκαλα, ο τόπος που εξέθρεψε παιδιά όπως ο Τσιτσάνης, ο Βίρβος, ο Καλδάρας, ο Σαμολαδάς, ο Κολοκοτρώνης και ο Παπασίκας, ήταν και θα είναι μια ανεξάντλητη πηγή λαϊκού πολιτισμού και γνήσιας παράδοσης, και ταυτόχρονα σημείο αναφοράς για το λαϊκό τραγούδι. Από την πόλη ετούτη, κουβαλώντας τα βιώματά τους, ξεκίνησαν και διέπρεψαν αυτοί οι μεγάλοι δημιουργοί. Μπολιάζοντας τα ακούσματά τους από την πλούσια παραδοσιακή μουσική που έχει ο τόπος με το ρεμπέτικο τραγούδι, που στα στέκια της πόλης των Τρικάλων βρήκε καταφύγιο από τους διώκτες του, κατάφεραν να προσδώσουν νέα διάσ...

Μια μελέτη για το χασίς, τη βία, τον αστυνόμο, τον μάγκα, τη γυναίκα, την αργκό, τον χώρο εν τέλει των ρεμπέτικων τραγουδιών: οι παραπάνω έννοιες είναι και οι δεσπόζουσες συμβολικές αναφορές των ρεμπέτικων. Η πραγμάτευσή τους αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο το υποκείμενο αψηφά ή και αγνοεί τη δύναμη του θεσμοποιημένου ρόλου, τόσο για το ίδιο όσο και για τον άλλο, προσαρμόζει την εικόνα που έχει για τον εαυτό του στη δική του συμβολική αλλά πρωτίστως πρακτική ανάγκη, διαμορφώνοντας έτσι και κατοχυρώνοντας την ετερότητά του. Τίθεται έτσι διαρκώς το ερώτημα ποιος είναι ο χ...

Η μουσική, όπως άλλωστε θα γνωρίζει ο αναγνώστης, είναι μια αισθητική γλώσσα που διαμορφώνεται και μεταβάλλεται σε συνάρτηση με ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες. Έτσι η εμφάνιση των διαφόρων μορφών της μουσικής έκφρασης αλλά και αγωγής μπορούν να προσεγγισθούν και να αναλυθούν μόνο σε συνδυασμό με αναφορές στις εκάστοτε ιστορίκες και κοινωνικές ανάγκες και συνθήκες. [...] (Από την εισαγωγή του βιβλίου)

Γραμμένο από έναν νέο δοκιμιογράφο, το βιβλίο Διονύσης Σαββόπουλος συνιστά την πρώτη εκτεταμένη μελέτη των μορφικών και πνευματικών ερωτημάτων που θέτει το έργο του θεσσαλονικιού τραγουδοποιού αλλά και μια επανανάγνωση της συμβολικής θέσης του στον σύγχρονο πνευματικό Κανόνα. Διατρέχοντας, χρονικά και θεματικά, όλες τις δημιουργικές περιόδους του (απ’ το Φορτηγό ως τον Χρονοποιό), ο συγγραφέας εξετάζει τη σχέση του Σαββόπουλου με τη δυτική τραγουδοποιία (Ντύλαν, Μπρασένς, Κοέν) και κυρίως την τομή που επέφερε στη συνέχεια του ελληνικού τραγουδιού, απελευθερώνοντας δυνάμεις...

Στον τόμο αυτό συγκεντρώνονται μερικά από τα άρθρα που έγραψα κατά καιρούς για τους τρεις κλάδους της παραδοσιακής μας μουσικής, τη βυζαντινή, τη δημοτική και τη ρεμπέτικη/λαϊκή. Τα πρώτα τέσσερα κείμενα, με τόνο λίγο πιο συναισθηματικό, αφορούν πρόσωπα που με βοήθησαν να βρω το δρόμο μου ως μουσικός. Τα πρόσωπα των επόμενων οκτώ άρθρων ενδιαφέρθηκαν για τη μελέτη της μουσικής μας σε παλιότερες εποχές (1850-1950). Στα κείμενα 13 και 14 ασχολούμαι με την Αγλαΐα Αγιουτάντη και τον Τεντ Πετρίδη, δυο ερευνητές που γνώρισα από κοντά και που είχαν πλούσια δράση, αλλά ελάχιστη προ...