Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο επίκεντρο του "Εγχειριδίου" βρίσκεται ο άνθρωπος, και το βασικό ερώτημα είναι πώς θα μπορέσει να κατακτήσει μόνιμη ευτυχία και αδιατάρακτη εσωτερική γαλήνη. Από τα πράγματα, λέει ο Επίκτητος, άλλα είναι στη δύναμή μας και άλλα δεν είναι· ό,τι δεν μπορούμε να το αλλάξουμε είναι προτιμότερο να το ανεχόμαστε· ιδανική θα ήταν μια ζωή όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητη από τον εξωτερικό κόσμο: ανέχου και απέχου, αυτό είναι το μήνυμα του έργου. Αφανάτιστα και ανυπόκριτα, αποφεύγοντας επιμελώς τις θεωρητικές αφαιρέσεις και τη δυσνόητη ορολογία, ο Επίκτητος απευθύνεται με μεγάλη αμε...

... "Το κατά λόγον, το κατά φύσιν και το κατ' αρετήν ζην, δημιουργούν και αναπαράγουν ό,τι οι Στωικοί προσδιορίζουν ως ευδαιμονίαν. Το αγαθό αυτό, το υπέρτατο, το οποίο θεοί και άνθρωποι καρπώνονται όμοια, συνίσταται σε μιαν εύροια βίου... Η ευδαίμων ζωή είναι αυτάρκης και ακολουθία φύσεως... Ο σοφός που δοκιμάζει διαρκώς την εμπειρία αυτή, βιώνει ταυτοχρόνως τα ωραία συναισθήματα της ευφροσύνης και της χαράς, που είναι η γιορτή της ψυχής στην τέλεια αρετή της. Το αγαθό αυτό διαλάμπει στον όλβο και τη μακαριότητα του σοφού και σκιαγραφείται από το άλγος του, το οποίο δεν με...

Η σειρά "Κείμενα Παιδείας" ασχολείται με την επιλογή και την επεξεργασία κειμένων στη συγκρότηση των οποίων αναγνωρίζουμε μια ύφανση κατεξοχήν παιδαγωγική. Αυτό σημαίνει, από τη μια ότι το ενδιαφέρον μας στρέφεται κυρίως, προς θεματικές σαφώς παιδαγωγικές ,ενώ, από την άλλη ότι ετούτη η παιδαγωγική παράμετρος είναι δυνατόν να ανασυρθεί και να αξιολογηθεί και μέσα από κείμενα που δεν κατατάσσονται τυπικά στα καθεαυτό "παιδαγωγικά". Και αυτό, ακριβώς για να καταγραφεί εμφατικά η άποψη ότι το παιδαγωγικό στοιχείο συνυπάρχει με άλλα στοιχεία ή μάλλον ότι τους είναι νευραλγικός...

Ο πάντων επιστημονικώτατος Ποσειδώνιος είχε γυμνάσει την σκέψη του και με την γεωμετρία, όπως πληροφορεί αρχαία μαρτυρία. Η εκγύμναση της σκέψης εξηγεί ίσως τον χαρακτηρισμό αθλητής που του έχουν αποδώσει. Ο Ποσειδώνιος αναζητούσε τις αιτίες και την λογικότητα σε κάθε τομέα του επιστητού. Όσο και να διέφεραν οι γνώσεις αυτές, ήταν, όπως φαίνεται, για τον Ποσειδώνιο κυριολεκτικά αλληλένδετες, σαν με λεπτό και στέρεο σχοινί από σπάρτα, την μήρινθον.

Ο συγγραφέας εξετάζει τις διαμάχες των αρχαίων φιλοσόφων σχετικά με την Πολιτεία, παρέχει γραμματολογικά τεκμήρια για το περιεχόμενο της και ανιχνεύει την έννοια του έρωτα, που ήταν για τον Ζήνωνα θεμελιώδης αρχή της πολιτικής ενότητας. Στο έργο του Χρυσίππου, η ιδέα μιας πολιτείας σοφών μετασχηματίζεται σε θεωρία μιας κοσμικής πόλης θεών και ανθρώπων. Ο συγγραφέας εξετάζει τα επιχειρήματα αυτής της θεωρίας και την εντάσσει στα αρχικά της πνευματικά συμφραζόμενα.

Το Κλασικό Εγχειρίδιο για την Αρετή, την Ευτυχία και την Αποτελεσματικότητα.

Ο στωικισμός γεννήθηκε στην Αθήνα κατά τη διάρκεια μιας σοβαρής κρίσης, η οποία σημαδεύει το τέλος της αυτονομίας της πόλεως. Η μακεδονική κυριαρχία θα ανακαλέσει τα στοιχεία που δημιούργησαν την πολιτική αυθεντικότητα της Ελλάδας και θα οδηγήσει σε μια πραγματική πολιτισμική κρίση με τα γνωστά συνακόλουθα συμπτώματα: αβεβαιότητα, πολιτική αναξιοπιστία, ατομικιστικές διαμαρτυρίες, κ.ά. Έτσι εγκωμιάστηκε η επιστροφή στις ρίζες, στον πρωτογονισμό, στις φυσικές καταστάσεις, ενώ παράλληλα σημειώθηκε μια άνθιση θρησκευτικότητας. Ο αθηναϊκός στωικισμός, ιδέα διαμαρτυρίας, κλονίζ...

Ο Επίκτητος, ο δούλος που έγινε φιλόσοφος, είναι μια από τις εξέχουσες μορφές της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας. Μαζί με τον Σενέκα και τον Μάρκο Αυρήλιο, αποτελούν την τριάδα των στωϊκών σοφών που έθεσαν τα θεμέλια της ηθικής διδασκαλίας στη Δύση. Ο Επίκτητος διδάσκει μέσα από τον ίδιο του τον βασανισμένο βίο, την ανεκτικότητα, την απάθεια απέναντι στην επιθετικότητα και στην εχθρότητα, την συνείδηση ότι ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα ασήμαντο στοιχείο του απέραντου και πολυπληθούς Σύμπαντος... Σε όλα τα μεγάλα ερωτήματα που απασχολούν κάθε άνθρωπο, ο Επίκτητος δίνει απαντ...

Όλο σχεδόν το έργο του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη ή του Πλωτίνου βρίσκεται στη διάθεση εκείνου που θέλει να μελετήσει αυτούς τους φιλοσόφους· δεν μένει, ωστόσο, τίποτε από τα πολυάριθμα έργα που έγραψαν οι αρχαίοι ιδρυτές της στωικής φιλοσοφίας, των οποίων διάφορες πηγές μας διέσωσαν τους τίτλους. Οι υπομνηματισμοί ή οι περιλήψεις που έκαναν σ' αυτά κριτικοί ή αρκετά μεταγενέστεροι αντίπαλοι, όπως ο Κικέρων, ο Πλούταρχος, ο Αλέξανδρος ο Αφροδισιεύς, ο Σέξτος ο Εμπειρικός, ή μέτριοι λίγο πολύ ανθολόγοι, όπως ο Διογένης ο Λαέρτιος και ο Στοβαίος, αποτελούν τις μόνες βάσεις μελέτ...

Η έρευνα περί του στωικού ιδεώδους του σοφού έρχεται κατ’ αρχήν αντιμέτωπη με δύο βασικές διαπιστώσεις. Η πρώτη είναι ότι η περί του σοφού θεωρία δεν είναι απλώς ένα τμήμα της στωικής ηθικής, αλλά εμπλέκεται σε όλα τα μείζονα ζητήματα της διανόησης των Στωικών. Η δεύτερη είναι ότι ο στωικός σοφός αποτελεί το επιστέγασμα μιας μακράς λόγιας αλλά και λαϊκής παράδοσης, που περιστρέφονταν γύρω από τα ερωτήματα τι είναι η σοφία και ποιος είναι ο τύπος του σοφού ανθρώπου. Το παρόν έργο εξετάζει τα θεμελιώδη ερωτήματα τι είναι η σοφία και ποιος είναι ο τύπος του σοφού ανθρώπου,...

Οι ίδιοι οι Στωικοί αναγνώριζαν ότι ο Στωικός σοφός είναι σπάνιο φαινόμενο -"σπάνιο όσο και το πουλί, ο Φοίνικας". Ένα σχεδόν ανέφικτο ιδεώδες, που ωστόσο ποτέ δεν παύει να αποτελεί τον υπέρτατο σκοπό, και που ταυτίζεται με την τέλεια ευδαιμονία. Ο σοφός είναι όμοιος με τον Θεό, και μόνο σ' αυτό διαφέρουν: ο σοφός είναι θνητός και μειονεκτεί σε σχέση με τον Θεό ως προς την αγαθοποιό δύναμη· όμως μεταξύ δύο σοφών ο πλουσιότερος δεν είναι και ο καλύτερος. Το ιδεώδες του Στωικού σοφού υπάρχει πάντα για να δείχνει πώς θα μπορούσαμε και πώς αξίζει να είμαστε. Είναι το πρότυπο σ...

Στον "Οδηγό για την καλή ζωή", ο William B. Irvine παρουσιάζει τις βασικές αρχές και πρακτικές της Στωικής φιλοσοφίας, μιας από τις πιο δημοφιλείς σχολές σκέψης στην αρχαιότητα. Με ανάλαφρη και ελκυστική γλώσσα, ο συγγραφέας δείχνει τη σημασία της Στωικής σοφίας για τους σύγχρονους ανθρώπους. Αντλώντας από την ψυχολογική γνώση και τις τεχνικές των Στωικών, ο Irvine προσφέρει έναν χάρτη πορείας σε όσους αναζητούν το ευ ζην. Παρατηρώντας προσεκτικά τη ζωή τους, οι αναγνώστες θα μάθουν πώς να αποφεύγουν τα αρνητικά συναισθήματα, να παραμερίζουν τα βαρίδια του παρελθόντος, κ...

Στον "Οδηγό για την καλή ζωή", ο William B. Irvine παρουσιάζει τις βασικές αρχές και πρακτικές της Στωικής φιλοσοφίας, μιας από τις πιο δημοφιλείς σχολές σκέψης στην αρχαιότητα. Με ανάλαφρη και ελκυστική γλώσσα, ο συγγραφέας δείχνει τη σημασία της Στωικής σοφίας για τους σύγχρονους ανθρώπους. Αντλώντας από την ψυχολογική γνώση και τις τεχνικές των Στωικών, ο Irvine προσφέρει έναν χάρτη πορείας σε όσους αναζητούν το ευ ζην. Παρατηρώντας προσεκτικά τη ζωή τους, οι αναγνώστες θα μάθουν πώς να αποφεύγουν τα αρνητικά συναισθήματα, να παραμερίζουν τα βαρίδια του παρελθόντος, κ...

Ενώ στρατοπέδευε κοντά στον παγωμένο ποταμό Δούναβη, υπερασπίζοντας την αυτοκρατορία του από τις εισβολές "βαρβαρικών φυλών", ο Μάρκος Αυρήλιος, αυτοκράτορας της Ρώμης από το 161μ.Χ. έως το 180 μ.Χ. και ένας από τους πιο σημαντικούς Στωικούς φιλόσοφους, κατέγραψε τις σκέψεις του πάνω στον σωστό τρόπο ζωής. Γραμμένοι σαν προσωπικό ημερολόγιο για πνευματική ανάπτυξη, "οι διαλογισμοί του", όπως ονομάζονται, δεν προορίζονταν για δημοσίευση ή για τους μεταγενέστερους. Όμως οι ενοράσεις του Χρυσού Αυτοκράτορα πάνω σε όλα τα θέματα της ανθρώπινης συνθήκης παρείχε έμπνευση και καθο...

Ο Ζήνων από το Κίτιον της Κύπρου, ο Κλεάνθης και ο Χρύσιππος οι οποίοι διηύθυναν διαδοχικά την Ποικίλη Στοά, ήταν οι τρεις ιδρυτές του στωικισμού. Στο βιβλίο αυτό, γίνεται μια παρουσίαση της σκέψης και της ηθικής διδασκαλίας τους, ως τρόπου ζωής, από την οποία επηρεάστηκαν καίρια τόσο ο Πλάτων όσο και ο Αριστοτέλης, αλλά και οι φιλόσοφοι της Δύσης, όπως ο Σπινόζα, ο Λάιμπνιτς, ο Καντ, ακόμη και ο Νίτσε. Ένας ευχάριστος οδηγός για τον λάτρη της ελληνικής φιλοσοφίας.

[...] Κατά την αρχαιότητα ο στωικισμός δεν άσκησε την επιρροή του μόνο χάρη στο κύρος όσων πάσχιζαν να κάνουν πράξη το υπόδειγμα της ζωής που πρότεινε, αλλά και χάρη στην αυστηρή ακρίβεια και την πολυμέρεια της θεωρητική διδασκαλίας του. Χωρίς τη γνώση αυτής της διδασκαλίας, ένα έργο όπως οι "Διατριβές" του Επίκτητου δεν αποκλείεται να το πάρει κανείς για κείμενο μάλλον ξηρό, σαν μια συλλογή ηθικών παραινέσεων που υστερεί σε πλούτο στοχασμού και δεν ικανοποιεί τη σύγχρονη απαίτηση για περίπλοκα θεωρητικά συστήματα. Εδώ ακριβώς έγκειται μια από τις πιο ενδιαφέρουσες όψεις το...