Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δεν ξέρω πότε θα σταματήσει ο γολγοθάς αυτού του απαίσιου καραβιού, που δεν υπάρχει τίποτα να τον σώσει. Για την ενοχή μου δεν αμφιβάλλω καθόλου. Ποτέ όμως δεν φαντάστηκα, πως στο δρόμο για τον παράδεισο μπορούσε να μας περιμένει αυτό το ναυάγιο. Και δεν αποκλείεται όλοι όσοι θα αναζητήσουν αυτόν το δρόμο να γνωρίσουν το ίδιο τέλος. Όπως ο Πέπε Κορβίνα. Αυτός ο χαμένος χάρτης απ' τον τενεκέ θα μπορούσε να μας σώσει... Οφείλω τουλάχιστον να συνεχίσω να πιστεύω σ' αυτό. Ακόμα κι αν σαπίζει στη λάσπη του ωκεανού, σαν τα κόκκαλα πνιγμένου.

Η "Καταχνιά" είναι το μυθιστόρημα που αντιπροσωπεύει καλύτερα το συγγραφέα καθώς πίσω από την τραγική ερωτική ιστορία του ήρωα Αυγούστου Πέρεθ, και πέρα από την δραματική γελοιοποίησή του, παρουσιάζεται σιγά σιγά, σα ν' αναδύεται από την καταχνιά των αισθημάτων και τη σύγχυση των γεγονότων, το πρόβλημα. Όλο το πρόβλημα του πάθους του συγγραφέα για την ύπαρξη της μετά θάνατον ζωή. Ίσως το όνειρο...[...] (Από τον πρόλογο του βιβλίου)

Μέσα από τις σελίδες της "Εποχής της σιωπής" περνάει ένας κόσμος κολασμένος που ο πρωταγωνιστής τον διατρέχει σε μήκος και σε πλάτος, από τους "ανώτερους" κύκλους της αστικής τάξης ως τους "κατώτερους" του υποπρολεταριάτου. Σεξ, καριέρα, κοινωνική κριτική, δικαίωση, τέχνες μέσα από το γκροτέσκο και την ειρωνεία, τα διλήμματα και τη θλίψη, την επιθετικότητα και το στοχασμό.

Γιατί διάλεξαν "Οι Εκδόσεις των Φίλων" τον "Λαζαρίλιο ντε Τόρμες" για να εγκαινιάσουν μια μικρή βιβλιοθήκη από τα πιο ενδιαφέροντα βιβλία της ισπανικής λογοτεχνίας που είναι άγνωστα στην Ελλάδα; Για δύο λόγους. Ο πρώτος, γιατί είχε ήδη μεταφραστεί το έργο από την Ιουλία Ιατρίδη. Ο δεύτερος γιατί "Ο Λαζαρίλιος ντε Τόρμες" παρουσιάζει ένα είδος απέριττης λογοτεχνικής έκφρασης που χαρακτηρίζει το ισπανικό πνεύμα, το σατυρικό μυθιστόρημα (novela picaresca), που ακόμη δεν έχει παρουσιαστεί στα ελληνικά, όπως έχουν από καιρό παρουσιαστεί μεταφράσεις άλλων αξιόλογων έργων της ισ...

Στο αμφιθέατρο η παράσταση εξακολουθούσε. Στην αρχή φάνηκε κάποια ανησυχία, κάποιος δισταγμός. Μα σχεδόν αμέσως όλοι καθησύχασαν. Ειδήσεις αισιόδοξες, κυκλοφορούσαν από άγνωστη πηγή, στο αμφιθέατρο. Ο Γκαλλάρντο είχε απλώς λιποθυμήσει και το επεισόδιο δεν είχε συνέπειες. Το κοινό δεχόταν ευχαρίστως τις ανώνυμες αυτές πληροφορίες, περισσότερο ικανοποιημένο που δεν θα σταματούσαν οι ταυρομαχίες. Υπήρχαν ακόμη τρία ζώα για σκότωμα.

Αύγουστος του 1948. Ενώ στη Νυρεμβέργη διεξάγονται οι δίκες για τα εγκλήματα πολέμου, στη Βαρκελόνη ο Κάρλος Προυγιάς, θεατρικός συγγραφέας αστυνομικών κωμωδιών, επωφελούμενος από την απουσία της οικογένειάς του στο παραθαλάσσιο εξοχικό τους, μπλέκεται σε διάφορες ερωτικές περιπέτειες. Ο Προυγιάς δε φαντάζεται ότι σύντομα πρόκειται να βρεθεί αναμεμειγμένος σε φόνο, οι προσπάθειες για την εξιχνίαση του οποίου θα τον φέρουν σε επαφή με μια όψη της Βαρκελόνης που σε τίποτα δε μοιάζει με τα όσα είχε ζήσει μέχρι τότε. Μια ανάλαφρη κωμωδία, που κάτω απ' το ανέμενο ύφος της κρύβει...