Χρόνος και άνθρωπος
Μαντζαρίδης Γεώργιος Ι.
Πουρναράς Π. Σ. (1992)
Το πρόβλημα της σωστής τοποθετήσεως του ανθρώπου στη ζωή είναι πρόβλημα σωστής τοποθετήσεως στο χρόνο. Και η σωστή τοποθέτηση στο χρόνο προϋποθέτει την προσέγγιση και διερεύνηση των δυνατοτήτων και των προοπτικών που προσφέρονται μέσα σ' αυτόν.
Αβέστα
Εκδόσεις Καστανιώτη (1992)
Η "Αβέστα", ένα από τα πρώτα βιβλία της Ανατολής που έγιναν γνωστά στους αρχαίους Έλληνες και στην Ευρώπη, περιέχει τη διδασκαλία του Ζαρατούστρα. Το βασικό χαρακτηριστικό της, ο δυαδισμός και η καθοδήγηση για την υπέρβασή του, έμειναν στη μνήμη της ανθρωπότητας με μοναδική καθαρότητα. Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζεται μια συγκροτημένη, αντιπροσωπευτική ανθολόγηση της "Αβέστα".
Η ενάργεια των πραγμάτων
Σιάσος Λάμπρος Χ.
Πουρναράς Π. Σ. (1994)
Η Ενάργεια των πραγμάτων κλείνει τον κύκλο μιας δεκαπεντάχρονης ερευνητικής διαδρομής και ολοκληρώνει μια συγγραφική τετραλογία. Σ' αυτήν παρακολουθούνται με κάθε δυνατή ακρίβεια η γένεση και η διαβάθμιση του αξιωματικού λόγου όπως αυτές αποτυπώνονται στις ειδικές εφαρμογές δύο πολεμικών γραφών του φιλόσοφου Πρόκλου και του χριστιανού Ιωάννου Φιλόπονου οι οποίες έχουν αντιστοίχως ως αντικείμενό τους την αιδιότητα και την εν χρόνω γένεση του κόσμου.
Χρονικό ενός καινούργιου χρόνου
Ράμφος Στέλιος
Ίνδικτος (1996)
Το βιβλίο αυτό δεν το περίμενα: γράφτηκε σαν παρένθεση κατά παραγγελίαν. Τον Νοέμβριο 1994 καθημερινή εφημερίδα μου ζήτησε επίμονα μακράς πνοής κυριακάτικη ολοσέλιδη συνεργασία με θέματα δικής μου επιλογής. Συμφώνησα υπό τον όρο τα άρθρα να εκτυπωθούν στα ελληνικά -δηλαδή με το πολυτονικό σύστημα-, πράγμα το οποίον η διεύθυνση απεδέχθη, οπότε άρχισα να γράφω και να παραδίδω κείμενα. Η έναρξη των δημοσιεύσεων είχε ορισθεί για την Πρωτοχρονιά 1995. Όταν όμως έφθασε η ώρα, η δημοσίευση ανεβλήθη και συνέχισε να αναβάλλεται, ενώ εξακολουθούσα να παραδίδω υλικό, μέχρις ότου ζη...
Για τη θρησκεία
Schleiermacher Friedrich 1768-1834
Εκδόσεις Παπαζήση (1997)
"Οι Λόγοι για τη Θρησκεία" (1799) αναπτύσσουν μια ρωμαλέα υπεράσπιση της θρησκείας ενώπιον των "μορφωμένων περιφρονητών" της. Το έργο στρέφεται κυρίως εναντίον των αρνητικών πτυχών του Διαφωτισμού (του θετικισμού, της εκκοσμίκευσης, της νοησιαρχίας, του εγωισμού, της υλιστικής ευζωίας κτλ.), ενώ δεν υστερεί σε αυστηρή κριτική της επίσημης, κατεστημένης εκκλησίας. "Οι Λόγοι για τη Θρησκεία" αποτελούν ένα θεμελιώδες έργο της φιλοσοφίας της θρησκείας, της φιλοσοφικής θεολογίας και της γερμανικής λογοτεχνίας.