Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με ιδιαίτερη περηφάνια και σεβασμό, η Φωτογραφική Ακαδημία παρουσιάζει τη φωτογραφική ενότητα του Σπύρου Μελετζή: "Αχ πατρίδα μου!!!". Μια φωτογραφική ενότητα μεγάλης ιστορικής σημασίας, ειδικά τούτη την εποχή, όπου παρατηρούνται φαινόμενα ιστορικής άγνοιας κι αποπροσανατολισμού. Το έργο του Σπύρου Μελετζή, πλούσια παρακαταθήκη για τις νέες γενιές φωτογράφων, είναι έργο γεμάτο έμπνευση, και πάνω από όλα, με καθαρούς καλλιτεχνικούς προσανατολισμούς. Εκ μέρους της Φωτογραφικής Ακαδημίας εκφράζω την αγάπη και τον σεβασμό μας, στο μεγάλο δάσκαλό μας και θεμελιωτή της ελλ...

Οι Σποράδες διαφέρουν από τ' άλλα νησιά. Έχουν τους δικούς τους πιστούς. Εδώ, η γαλήνη είναι διαφορετική και οι προσκυνητές του καλοκαιριού είναι άλλου είδους. Δεν είναι μόνο ο Παπαδιαμάντης, ο Μωραϊτίδης, ο Νιρβάνας. Είναι ο μυστικισμός, η ιστορία, οι άνθρωποι, η μαγεία, το φως, η ποίηση και η γαλαζοπράσινη θάλασσα το έμβλημά τους.

Λόγια µεγάλων συγγραφέων, στα ελληνικά και τα αγγλικά, συνοδεύουν αυτά τα 500 υπέροχα πορτρέτα, τα οποία µας υπενθυµίζουν πόσο σηµαντικός είναι για τη ζωή µας ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου.

[...] Σήμερα υπάρχουν σχεδόν 400 αναγνωρισμένες ράτσες, οι οποίες συνιστούν ένα στρατό ειδικευμένων για όλες τις ανάγκες του ανθρώπου - όχι πια μόνο για το κυνήγι και την προστασία. Σήμερα δεχόμαστε ότι ο άνθρωπος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ιστορία της εξέλιξης του σκύλου, αλλά δεν θα ήταν επίσης υπερβολικό να πούμε ότι και οι σκύλοι με τη σειρά τους επηρέασαν την εξελικτική πορεία του ανθρώπου, ακόμα κι αν αυτό δεν ήταν τόσο έντονο. Εν ολίγοις, τα δύο αυτά είδη συνεργάστηκαν τόσο στενά που θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπήρχε μια κοινή εξελικτική πορεία και όχι δυο διακριτέ...

[...] Σήμερα υπάρχουν σχεδόν 400 αναγνωρισμένες ράτσες, οι οποίες συνιστούν ένα στρατό ειδικευμένων για όλες τις ανάγκες του ανθρώπου - όχι πια μόνο για το κυνήγι και την προστασία. Σήμερα δεχόμαστε ότι ο άνθρωπος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ιστορία της εξέλιξης του σκύλου, αλλά δεν θα ήταν επίσης υπερβολικό να πούμε ότι και οι σκύλοι με τη σειρά τους επηρέασαν την εξελικτική πορεία του ανθρώπου, ακόμα κι αν αυτό δεν ήταν τόσο έντονο. Εν ολίγοις, τα δύο αυτά είδη συνεργάστηκαν τόσο στενά που θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπήρχε μια κοινή εξελικτική πορεία και όχι δυο διακριτέ...

Περισσότερες από 350 αξιαγάπητες έγχρωμες φωτογραφίες από πάνω από 70 δημοφιλείς ράτσες που απεικονίζουν τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου, όπως δεν τον έχετε ξαναδεί!

[...] Πιστεύω ότι η δουλειά του Γιάννη Δήμου «Σκιές σιωπής» μπορεί να ερμηνευτεί ως μια πάλη μεταξύ περιορισμού και φυγής, μεταξύ φωτός και σκοταδιού, μεταξύ στατικού και κινούμενου. Μία από τις πιο αξιοσημείωτες εικόνες της σειράς, στην οποία αναφέρθηκα πριν, υλοποιεί την ισορροπία αυτή με την μορφή ενός πανοράματος όπου τα τείχη του χωριού κλείνουν το μεγαλύτερο μέρος της θέας, αλλά στη μέση υπάρχει μία οπή που αφήνει να φανεί ένα τοπίο -φανταστικό, χωρίς σκιές- με βουνά και ουρανό. Η φωτογραφία αυτή μας αφήνει με μία καρποφόρα αμφιβολία: βρισκόμαστε μέσα ή έξω; Δεν μπορο...

[...] Το λεύκωμα, που εκδόθηκε τότε, θαμπώνει όντως και σήμερα τον περιηγητή-αναγνώστη με τις φωτογραφίες από "αψηλές, πέτρινες κι επιβλητικές οικοδομές του χωριού". Δίπλα όμως στις φωτογραφίες των αρχοντικών, των εκκλησιών, των σχολείων, της εξοχής γύρω από το χωριό -έργο των Προκοπιέων φωτογράφων Αναστάση και Ισαάκ Πανταζίδη- απαθανατίστηκαν στιγμές της καθημερινής ζωής: το κλώσιμο του μαλλιού, το νεροκουβάλημα από τη βρύση, εκδρομές και διασκεδάσεις, πρόσωπα της σινασίτικης κοινωνίας. Όλα δείχνουν την έγνοια να αποτυπωθεί το σκηνικό μιας ζωής στη μικρασιατική φιλική γη,...

Καλαίσθητο φωτογραφικό λεύκωμα για την όμορφη πόλη της Δυτικής Μακεδονίας. Η ερασιτέχνης φωτογράφος Καίτη Παπαναούμ, με καταγωγή από τη Σιάτιστα παρουσιάζει φωτογραφίες της δυτικομακεδονικής πόλης, δικές της αλλά και παλαιότερες ασπρόμαυρες, από το προσωπικό της αρχείο ή αρχεία φίλων της, προκειμένου να επιτύχει την "περιπλάνηση στο χθες και στο σήμερα". Οι φωτογραφίες διακρίνονται για την ιδιαίτερη αισθητική τους, ενώ έκδηλη είναι η προσπάθεια της φωτογράφου να υπερβεί την απλή συμβατική παρουσίαση της πόλης επικεντρώνοντας στην καθημερινότητα, σε τοπία όπου το χρώμα κα...

Η "Σαντορίνη, η αμπελόεσσα νήσος" δεν είναι ένα ακόμη εγχειρίδιο για το κρασί, γραμμένο από συστηματικούς ερευνητές για ειδικούς αναγνώστες. Στο λεύκωμα αυτό ο φωτογράφος Δημήτρης Ταλιάνης, με εφόδιο την αγάπη του για τη φύση και το αμπέλι, ξεκινά το μακρύ ταξίδι στους "δρόμους του κρασιού", προσπαθώντας να συνδυάσει το φως με τη στιγμή, την καλλιέργεια με την εποχή, την κίνηση του χεριού με τη φορά της αμπελιάς. Πολλά τα χρόνια και τα ταξίδια, πολλές και οι φωτογραφίες που συγκεντρώθηκαν από το πάστρεμα, το κλάδεμα, το θειάφισμα, τον τρύγο -κυρίως τον τρύγο- την οινοποίησ...

Το Ριζάρειο Ίδρυμα, που συστήθηκε από τους αυταδέλφους Μάνθο και Γεώργιο Ριζάρη και επί 160 χρόνια μέχρι σήμερα υπήρξε "τροφός χιλιάδων πεπαιδευμένων ωφελησάντων πολλαπλώς το Έθνος και την Ορθοδοξία", θέλοντας να τιμήσει τον Ρωσικό λαό και τη Ρωσία, δεύτερη ουσιαστικά πατρίδα αυτών των υψηλοφρόνων Ελλήνων ευεργετών, προβαίνει σήμερα στη συμβολική κίνηση της έκδοσης του ανά χείρας τόμου με τον εύγλωττο τίτλο: "Ρωσία, 100 χρόνια - Φωτογραφικές Μαρτυρίες". Πρόκειται, κατά την ταπεινή μας γνώμη, για ιστορικό λεύκωμα, μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα. Στις σελίδες του παρελαύνο...

Πέρασαν επτά χρόνια από τότε που φωτογράφισα το πρώτο ρόπτρο. Την περίοδο εκείνη δε μπορούσα να φανταστώ ότι το slide με το ασημί χειροποίητο χεράκι του 1935, στη μαύρη σιδερένια αυλόπορτα της γιαγιάς μου, στη Λιβαδειά, θα αποτελούσε την αφορμή για την έκδοση λευκώματος. Στο μεσοδιάστημα έκανα αμέτρητες διαδρομές στην ηπειρωτική και τη νησιώτικη Ελλάδα, αναζητώντας ρόπτρα σε ερειπωμένα νεοκλασικά κτίσματα, σε αναπαλαιωμένες κατοικίες, καθώς και σε συνοικιακά σπίτια κάποιας ηλικίας. [...] Επιθύρια χεράκια, κρίκοι, χαλκάδες, λάμες λαξεμένες με μεράκι στο χέρι, πουλιά έτοι...

Πάνω από έξι δεκαετίες ο Ρομπέρ Ντουανό έριχνε τα δίχτυα του σε ακίνητα νερά, στους αντίποδες των σημερινών επιθετικών φωτογράφων. "Έβρισκε το δρόμο του ψηλαφητά", αφήνοντας να τον καθοδηγούν "αισθήματα έλξης και αποστροφής", ή "να τον παρασύρουν από δω κι από κει τα γεγονότα", αφήνοντας τη διαίσθησή του να ανακαλύπτει την όμορφη -ακόμα και την ανατρεπτική- πλευρά των πραγμάτων", όπως λέει στα απομνημονεύματά του. [...] (από τη σελ. 7 του βιβλίου)

Το Ρόδον κλαμπ λειτούργησε για 18 ολόκληρες σεζόν. Αν σε κάθε σεζόν προσμετρήσουμε 8 μήνες (αφαιρόντας δηλαδή Ιούνιο, Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο) έχουμε συνολικά 144 μήνες ζωντανών εμφανίσεων και άλλων βεβαίως γεγονότων. Αυτοί οι μήνες αντιστοιχούν σε 576 εβδομάδες. Αν υπολογίσουμε κατά μέσο όρο 3 "λάιβ" την εβδομάδα (τα παλαιότερα χρόνια γίνονταν έως και έξι, τα τελευταία έως και κανένα) τότε αγγίζουμε τον αριθμό των 1728 συναυλιών. Μια ιδέα για το τι ακριβώς διαδραματίστηκε σε τούτες τις 2000 σχεδόν νύχτες (περιλαμβάνοντας τα καλοκαιρινά events,τα πάρτυ, τα παζάρια...

Για την έκδοση της σειράς συνεργάστηκαν τα διεθνή πρακτορεία: Reuters, Corbis, Magnum, Action Images, Rex Features, Bios Photos, Oxford Scientific/Photolibrary, Veer, Focus, Comma, Profimedia, AKG, Lebrecht, Alinari, Itar/Tass, που αντιπροσωπεύονται στην Ελλάδα από την Apeiron Photos. Μερικές από τις ιστορικές φωτογραφίες του λευκώματος προέρχονται από τις συλλογές: Dimitri Baltermans, Bettmann, Hulton-Deutsche, Michael Ochs Archives, Smithsonian Institution, Underwood & Underwood. Επεξεργασία φωτογραφιών: Multimedia Α.Ε.

Η ιδέα αυτού του βιβλίου προήλθε από μια εσωτερική επιθυμία απόδοσης τιμής σε όλα αυτά τα πρόσωπα που μου έδωσαν το κουράγιο μιας αδιάκοπης αναζήτησης στις γωνιές όλου του κόσμου. Πρόσωπο-φυσιογνωμία (πορτραίτο): Η εκπληκτική επικοινωνία χωρίς καθόλου λόγια, το διάβασμα μιας ολόκληρης ζωής στα μάτια, στις εκφράσεις, στις χαραγμένες ρυτίδες, στο αέναο βλέμμα. Είναι το ερέθισμα της φαντασίας για την αναβίωση μιας άλλης εποχής, υποθετικής τις περισσότερες φορές αλλά συνάμα συναρπαστικής. Είναι το διάβασμα μιας ολόκληρης ψυχής μέσα από ένα φευγαλέο βλέμμα, είναι η επικοινωνία...