Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πρόκειται για ένα λεύκωμα με φωτογραφίες της Τζέλης Χατζηδημητρίου με θέμα τα εναπομείναντα καφενεία της Λέσβου. Τα καφενεία και το κουρείο της μας φέρνουν τις μυρωδιές και τις γεύσεις τους, τα ενθυμήματα και τα χρώματα της απομόνωσης και της παρέας, τον θόρυβο και τους ψιθύρους της τελετουργίας και του ξεφαντώματος, την ευλάβεια και την ελευθερία που επιτρέπει το ούζο και ο κρασομεζές, συνοδευόμενα από καβγάδες κι εκμυστηρεύσεις, ή απλώς αναθυμίσεις και ρέμβη στην ανάπαυλα της μέρας. Λουσμένες σε ένα εξαγνιστικό φως, οι φωτογραφίες αυτές μας μεταδίδουν ατόφια την ατμόσφαιρ...

Φωτογραφίες θαλασσινές και τοπία. Το υγρό στοιχείο και τα ερείπια - σημάδια μιας ανθρώπινης παρουσίας που πέρασε κάποτε, δοκιμάστηκε στον μύθο και την πραγματικότητα, αναμετρήθηκε με τα στοιχεία της φύσης, δημιούργησε και στη συνέχεια εγκατέλειψε...Η ανθρώπινη απουσία δεσπόζει, καθώς αποτελεί συνειδητή επιλογή της φωτογράφου. Τα "Κύθηρα" μαγνητίζουν το φακό στις στιγμές εκείνες της φύσης και του φωτός που αναδύουν σιωπή. Αναζητούν το μύθο της ψυχής του νησιού, στέκονται στην ιστορία ξεφυλλίζοντας γραπτές πηγές περιηγητών και χρονικά ιερέων, ζητούν επίμονα να αναδυθούν στην...

"Η Φύση έχει το υπέρτατο χάρισμα να δημιουργεί μορφές, μέσα από τη διαδικασία της μεταμόρφωσης, που, όπως φαίνεται, είναι υποχρεωτική για να αντιμετωπισθούν οι δημιουργούμενες ανάγκες ώστε να υπάρξει εξέλιξη. Τα φυτά προσαρμόζονται ανάλογα με τις συνθήκες που έχουν να αντιμετωπίσουν. Διαθέτουν την εκπληκτική ικανότητα να μορφοποιούνται σταδιακά και να δίνουν λύση στην ανάγκη της δεδομένης στιγμής" αναφέρεται χαρακτηριστικά στον πρόλογο του λευκώματος. Όλη αυτή η ομορφιά καταγράφεται με τη φωτογραφική μηχανή του Γιάννη Παπαματθαίου στο βιβλίο «Μεταμορφώσεις». Μια εικαστική...

Όπως κάθε μορφή τέχνης, η φωτογραφία δημιουργεί τη δική της πραγματικότητα. Καθηλώνει την ένταση της στιγμής με μια μοναδική αμεσότητα, ζωντάνια και αυθορμητισμό. Το ταξίδι απ' το σκοτάδι στο φως είναι ένα ατέλειωτο παιχνίδι με τον εαυτό μας για αυτογνωσία και αυτοεκτίμηση. Έτσι και στο σκοτεινό θάλαμο, γράφοντας το φως, ο κόσμος αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια μας και μας επιτρέπει να δούμε εικόνες και συναισθήματα που ίσως δεν είχαμε προσέξει προηγουμένως. As with all forms of art, photography creates its own reality. It transfixes the intensity of the moment with a...

Η θάλασσα σήμερα είναι ακριβώς όπως χτες, γυαλί. Το πρωί κάτω από τα πεύκα βάψαμε με τον Αλέξανδρο και τη μάνα έναν μπάγκο, επίσης και δεύτερο. Το λουτρό μας ήταν όνειρο. Μόνο που φέρανε ένα άλογο του Τζίτζη το οποίον έκανε λουτρό μαζί μας! Ήταν πολύ αστείο. Το απόγευμα εγώ κι ο Μάρκος παρακοιμηθήκαμε και ξυπνήσαμε μόνον στις 6! Παίξαμε λίγο τέννις και έπειτα πήγαμε στα βραχάκια όπου έγινε το τρίτο "ανεπίσημο" παρά τις διαμαρτυρίες μου! Αρχίσαμε να φτιάχνουμε το λιμανάκι μας. Λάβαμε γράμμα συγχρόνως με τηλεγράφημα από τον πατέρα. Έκανε θαυμάσιο ταξίδι και είναι καλά. Το βρ...

"H θάλασσα που φωσφορίζει, που αλλάζει χίλιες μορφές κάθε στιγμή, που γαληνεύει κάτω από το ζεστό φως του μεσημεριού ή συνταράζεται κάτω από τους ορθόστητους βράχους, στις ώρες της θύελλας, είναι στοιχείο δυσκολοπερίγραπτο, ζωντανό, όλο ψυχή και παλμό, γεμάτο χρώματα, μαρμαρυγές και αντανακλάσεις." Mε τα λόγια αυτά περιγράφει ο I.M. Παναγιωτόπουλος τη θάλασσα που παρουσιάζει με το δικό του τρόπο ο Δ. Tαλιάνης σε αυτό το υπέροχο λεύκωμα, που μαγεύει τον αναγνώστη.

Το Πέρα, η "πέραν του άστεως" ακραιφνώς ευρωπαϊκή πολιτεία, το πλουτοφόρο τρίστρατο της Προποντίδας, παρουσιάζεται εδώ σε μια διαχρονική ανασκόπηση με κορύφωση την περίλαμπρη εποχή του τέλους του 19ου αιώνα και του αρχών του 20ού αιώνα που κατέληξε μετά τις μεταρρυθμίσεις του Tanzimat σε εξάρθρωση της άρχουσας τάξης. Μέσα από την ενάργεια ενός σπάνιου φωτογραφικού υλικού αποτυπώνεται η σημερινή εικόνα της περιοχής, με τα εγκαταλελειμμένα εκλεκτικιστικά κτίσματα που φέρουν τη σφραγίδα του λαμπρού παρελθόντος τους.