Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

To παρόν λεύκωμα έχει σαν θέμα του την εξέλιξη του γυναικείου και του ανδρικού γυμνού στην Ελλάδα όπως αυτό αποτυπώνεται στη τέχνη της φωτογραφίας. Η ελκυστική αυτή έκδοση αποτελείται από υλικό που συγκεντρώθηκε σταδιακά και κατά τη διάρκεια ετών. Ξεκινώντας από τη διεθνή φωτογραφία πάνω στο εξεταζόμενο θέμα του γυμνού, δίνονται πληροφορίες, ούτως ώστε ο αναγνώστης να αποκτήσει μια πληρέστερη εικόνα της εξάπλωσης της συγκεκριμένης θεματολογίας, ενώ όταν πια τη σκυτάλη παίρνει το ελληνικό γυμνό, αξίζει να αναφέρουμε ότι οι πρώτες φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από ερασιτέ...

Ένα φωτογραφικό άλμπουμ με προσωπικότητες των γραμμάτων και της τέχνης που αποτυπώνει τον σεβασμό και την αγάπη της δημιουργού για τους ανθρώπους που έζησε. Φωτογραφίες ασπρόμαυρες, βγαλμένες μιαν ανυποψίαστη στιγμή, χωρίς τεχνικές επεμβάσεις, με φυσικό φως, αποκαλυπτικές μιας "μυστικής" και μακροχρόνιας φιλίας με πρόσωπα που σημάδεψαν την πολιτική και πολιτιστική ζωή της Ελλάδας από τη μεταπολίτευση και μετά. Η Μελίνα Μερκούρη, ο Αντρέας Παπανδρέου, ο Γιάννης Μόραλης, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Γιάννης Ρίτσος, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Μάνος Χατζηδάκις, η Νίκη Γουλανδρή, η Ν...

Το "φωτογραφικό ημερολόγιο" του Οδυσσέα Βουδούρη θα μπορούσε να εκληφθεί σαν φωτογραφική περιπλάνηση στις περιοχές με τις σημαντικότερες κρίσεις του σημερινού κόσμου ή ακόμα σαν είδος ρεπορτάζ σε εμπόλεμες περιοχές. Είναι όμως, κατά κύριο λόγο, η προσπάθεια κατάθεσης μιας βιωματικής εμπειρίας που πηγάζει από την ανάγκη ενός εθελοντή σε ανθρωπιστική αποστολή, να γεφυρώσει το δικό μας κόσμο με τους "άλλους κόσμους", που φαντάζουν μακρινοί αλλά, στην πραγματικότητα, βρίσκονται δίπλα μας. Για το σκοπό αυτόν, ο Οδυσσέαςς Βουδούρης επιλέγει το πιο άμεσο εργαλείο επικοινωνίας, την...

Since the collapse of the Soviet Empire and the end of the cold war over a decade ago, Africa has to a large degree slipped out of the political limelight. It no longer has the same strategic significance. As Mary French points out, media interest tend only to be aroused by humanitarian disasters such as famines and floods -which we witness with horror on our television screens -or by the hideous slaughter that has so often accompanied civil war and strife. But the underlying problems of poverty, hunger, disease, civil war and declining economic perfomance remain the same,...

Το Ντόντο, ίσως το πιο διάσημο εξαφανισμένο είδος, αναβιώνει τώρα μέσα από τις σελίδες αυτού του παράξενου βιβλίου. Ο βραβευμένος Φινλανδός φωτογράφος Harri Kallio, αναδημιουργώντας με συναρπαστικό τρόπο το παρελθόν, χρησιμοποιεί τις εξαιρετικές φωτογραφικές του ικανότητες και τη φαντασία του για να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι αυτά τα θαυμαστά πλάσματα ζουν και βασιλεύουν, όπως μια φορά κι έναν καιρό, στο παρθένο καταφύγιό τους, το νησί Μαυρίκιος. Σήμερα το νησί προσελκύει όλο και περισσότερους παραθεριστές, χάρη στο συνδυασμό φυσικής ομορφιάς και διαφορετικών πολιτισμ...

Η περίπτωση του Αβραάμ Παυλίδη είναι ξεχωριστή στη σκηνή της σύγχρονης ελληνικής φωτογραφίας. Η φωτογραφία αποτελεί φυσική προέκταση της έντονης ταξιδιωτικής του δραστηριότητας και της επιθυμίας του να καταγράψει χώρους επαγγελματικούς, λατρευτικούς, ιδιωτικούς που φέρουν ιδιαίτερο φορτίο μνήμης και παράδοσης. Βρισκόμαστε ενώπιον ενός έργου με ασυνήθιστη θεματογραφική και υφολογική προσήλωση, στοιχείο που του προσδίδει τον χαρακτήρα μιας ενσυνείδητης έρευνας. Ο Παυλίδης ξεκίνησε να φωτογραφίζει από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 «χώρους της παράδοσης» προσπαθώντας συγχ...

"Πέτρα πικρή, δοκιμασμένη, αγέρωχη" έγραψε ο ποιητής. Και πράγματι ξεφυλλίζοντας τις σελίδες αυτές ο Αναγνώστης θα βλέπει μία-μία δικαιωμένες τις λέξεις! Πέτρα· της Μάνης ακριβό χαρακτηρισμό: τοπίο, μνημεία, πύργοι, κτίρια και άνθρωποι "που ναι όπως οι βράχοι τους και σουβλεροί κι ολόρθοι" Πικρή· η Μάνη των σκληρών εθίμων, του (γ)δικιωμού, του μοιρολογιού, του ατέλειωτου μόχθου. Δοκιμασμένη· γιατί εκτός από τους ανέμους που λυσσομανούν, βοριάδες και νοτιάδες σε όλες τις παραλλαγές, εχθροί λεφούσια πέρασαν για να την υποτάξουν. Αγέρωχη· γιατί παρ όλα αυτά έμεινε απόρθητη...

[...] Η παρούσα έκδοση αποτελεί το τελευταίο κεφάλαιο της συνεργασίας ανάμεσα στην Ιερά Μονή της Αγίας Αικατερίνης και το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, η οποία ξεκίνησε πριν από έξι χρόνια περίπου με τον πρωτοφανή δανεισμό μερικών από τις πιο σημαντικές εικόνες της Μονής για την έκθεση μας "Η Δόξα του Βυζαντίου (843-1261)", το 1997. Αυτή η συνεργασία συνεχίστηκε μέχρι και το 2004 με τον γενναιόδωρο δανεισμό σαράντα εικόνων για την επακόλουθη έκθεση "Βυζάντιο: Πίστις και Ισχύς (1261-1557)", η οποία θα καταδείξει τον αξιοσημείωτο ρόλο της Μονής κατά τους τελευ...

Με το βιβλίο αυτό, που βιογραφεί τον ευεργέτη Αντώνη Μπενάκη, επιθυμώ να δώσω όχι μόνο μια όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένη αναφορά στη ζωή και στο έργο του, αλλά και τις διαστάσεις και το πλαίσιο, μέσα στο οποίο κινείται μια προσωπικότητα ενός Έλληνα ευπατρίδη που δραστηριοποιείται οικονομικά, δημιουργεί και ευεργετεί την πατρίδα, τον ελληνισμό, τον άνθρωπο. [...] Γνώμονας της έρευνας και του αποτελέσματος της συγγραφής του βιβλίου αυτού είναι η οπωσδήποτε γοητευτική μορφή του Αντώνη Μπενάκη και πηγές τα ανεξίτηλα σημάδια που άφησε η πρωτοβουλία του στη χώρα του Νείλου, στον...

Ήταν το 1998, όταν η ματιά μου στάθηκε στο δημοσίευμα μια εφημερίδας, που έκανε λόγο για την κοινοτική οδηγία εκείνη που οδηγούσε σταδιακά στο κλείσιμο των καρνάγιων. Βρέθηκα γρήγορα στις Σπέτσες, νησί κοντινό στην Αθήνα, θέλοντας να φωτογραφίσω ένα μικρό ναυπηγείο πάνω στην ώρα της δημιουργίας, αλλά και αναζητώντας παράλληλα ξεχασμένα και πληγωμένα από τον καιρό ξύλα και σκαριά. Τα βρήκα όλα και τα φωτογράφισα με τη γνώση ότι σώζω με το φακό μου κάτι που χάνεται. Δεν ήξερα ωστόσο αν θα μπορούσα να εκδώσω το υλικό. Η ευτυχής συγκυρία της συνάντησης με τον κ. Βαγγέλη Μαριν...

Εννέα συγγραφείς κλήθηκαν ν' αποτυπώσουν με το δικό τους βλέμμα την ελληνική πραγματικότητα. Αυτή που θεωρούν αθέατη ή θαμπή για τους αμύητους. Εννέα φωτογράφοι καταθέτουν την προσωπική τους άποψη για την εικόνα της ελληνικής εμπειρίας με εκστατικό, ειρωνικό, σκληρό και κάποτε ρομαντικό τόνο. Η αρχική ιδέα του βιβλίου προήλθε από το χάσμα που πάντοτε ανοίγεται ανάμεσα στην ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας και στον τρόπο που μας βλέπουν οι άλλοι. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει όμως και η άποψη των Ελλήνων συγγραφέων για το είδωλο που νομίζουν ότι η Ελλάδα παρουσιάζει πρ...

[...] Στημένη απέναντη από τον ακίνητο χρόνο της φωτογραφίας της, μπροστά μου οι Έλληνες και στην πλάτη μου θαρρείς το βλέμμα της, μια τρυφερά πειραχτική διάθεση με προκαλεί να απλώσω χέρι και να τραβήξω παιγνιωδώς το μίτο. Λοιπόν Κατερίνα Καλούδη, ιδού ένας τρόπος συμφωνημένος από χρόνια για να γίνεται η θεμελιώδης πράξη της αριθμητικής, η πρόσθεση, από τους γραμματικούς. Ένα κομμάτι του εαυτού σου η ευγένεια, ένα άλλο ο σεβασμός, ένα επιπλέον η ευαισθησία, ένα παραπάνω η σπουδή, ένα επακόλουθό της η γνώση, ένα ακόμα η αγάπη και ένα, βεβαίως, το χάρισμα. Αθροιζόμενα μας δ...

[...] Οι εικόνες αυτού του βιβλίου αποτελούν σίγουρα επιδοκιμασία του κόσμου μας και καθρεφτίζουν τη χαρά των ταξιδιωτών αλλά και της φωτογραφίας. Ελπίζω η μικρή αυτή συλλογή εικόνων να φέρει την ίδια χαρά στους αναγνώστες και να τους εμπνεύσει να κάνουν το δικό τους ταξίδι.

Οι 29 μέρες μου στον Παράδεισο... ξεκίνησαν ένα πρωινό στις 7 Ιουνίου "πετώντας" για Πόρτο μέσω Φρανκφούρτης. Έχοντας την τύχη να είμαι παρών στα σημαντικότερα γεγονότα που "σημάδεψαν" τον ελληνικό αθλητισμό την τελευταία 20ετία, ξεκινώντας αυτό το "15νθήμερο" ταξίδι στην Πορτογαλία, πίστευα ότι θα ήμουν πιστός στην υπόσχεση που έδωσα στην κόρη μου Κατερίνα ότι θα είμαι έγκαιρα κοντά της για τις καλοκαιρινές διακοπές μας από τις 24-25 Ιουνίου... [...]

Το βιβλίο αυτό, στη σειρά art/catalogues εκδόθηκε με αφορμή την 11η Διοργάνωση του "Διεθνή Μήνα Φωτογραφίας" στην Αθήνα, τον Σεπτέμβριο του 2004.

...Κοιτώ αυτές τις φωτογραφίες. Έγχρωμες εικόνες που έγιναν στο νησί της Σκοπέλου. Φέρνουν μνήμες χαράς, φόβου, περιέργειας, αισιοδοξίας και αλληλεγγύης με το χώρο και τους ανθρώπους. Η «φωτογραφία» σπάνια ήταν ο κύριος στόχος. Επικρατούσε η λαχτάρα για μια νέα πραγματικότητα, επιβάλλοντας διαφορετική οπτική στα ίδια πράγματα που μας βαραίνουν. Αυτές οι εικόνες σήμερα μοιάζουν κοσμητικά επίθετα, ενώ οι ερωτήσεις παραμένουν ερωτήσεις. Ωστόσο συνεχίζω να δουλεύω, όχι για να πετύχω αυτό που έχασα, αλλά για να κατανοήσω τι συντελείται όταν αποτυγχάνω. [...] (Στράτος Καλαφάτης)

Με την έκδοση αυτή εγκαινιάζεται μια νέα σειρά δημοσιευμάτων της Δ.Ε.Κ.ΠΟ.Τ.Α. που αποσκοπεί στην ανάδειξη και προβολή της τοπικής καλλιτεχνικής παραγωγής. Η θητεία του συμπολίτη Γιώργου Κασαπίδη στην ασπρόμαυρη φωτογραφία έχει ήδη αποδώσει δείγματα αξιόλογων καλλιτεχνικών προδιαγραφών. Μια επιλογή από τα δείγματα αυτά έχει συμπεριληφθεί στο λεύκωμα που εξέδωσε η Δ.Ε.Κ.ΠΟ.Τ.Α. με τον ενδεικτικό τίτλο: "Των ασήμαντων δρόμων". Στον τίτλο αποτυπώνεται η ουσία της δουλειάς του Κασαπίδη, ο οποίος επιδιώκει με το απλούστερο οπτικό λεξιλόγιο να σημασιοδοτήσει το ασήμαντο, αποβλέπο...

Η νησιώτικη Ελλάδα είναι το ένα από τα δυο σκέλη στα οποία η χώρα στηρίζει την ύπαρξή της, με τη συμβολή της στην εθνική οικονομία, από τη ναυτιλία, τον τουρισμό και την αγροτική παραγωγή. Κάθε νησιώτικη ενότητα έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, τόσο σε εδαφολογική διαμόρφωση, όσο και σαν κοινωνία ανθρώπων με επιχειρηματική δραστηριότητα. Οι άνθρωποι εδώ διατηρούν ατόφιες τις δικές τους πολιτισμικές καταβολές, όπως τις κληρονόμησαν από τους προγόνους αλλά και τις επιδράσεις που δέχτηκαν από ξένες εθνότητες που συναντήθηκαν και έζησαν για χρόνια μαζί. Γενικά, παρουσιάζουν έ...

[...]Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται σε αυτήν την έκδοση δεν είναι παρά μια πρώτη ματιά στο εργοστάσιο του Λαδόπουλου, εύγλωτη και χαρακτηριστική που υπόσχεται συνέχεια. Αποτυπώνει την απουσία και αναρωτιέται για τον τρόπο που θα γεμίσει το κενό. Διατυπώνει το κενό εντός του εργοστασιακού κτιρίου και διατρέχοντάς το είναι σαν να μιλάει για τα κενά στον πολιτισμό μιας πόλης που άφησε έναν τέτοιο χώρο άδειο καθώς και για τα κενά στην σχέση μας με την έντυπη επικοινωνία που συνεχώς πληθαίνουν. Δεν το λένε οι φωτογραφίες φωναχτά μα σιωπηλά μιλούν για το όραμα της φωτογράφου....

[...] Το λεύκωμα, που εκδόθηκε τότε, θαμπώνει όντως και σήμερα τον περιηγητή-αναγνώστη με τις φωτογραφίες από "αψηλές, πέτρινες κι επιβλητικές οικοδομές του χωριού". Δίπλα όμως στις φωτογραφίες των αρχοντικών, των εκκλησιών, των σχολείων, της εξοχής γύρω από το χωριό -έργο των Προκοπιέων φωτογράφων Αναστάση και Ισαάκ Πανταζίδη- απαθανατίστηκαν στιγμές της καθημερινής ζωής: το κλώσιμο του μαλλιού, το νεροκουβάλημα από τη βρύση, εκδρομές και διασκεδάσεις, πρόσωπα της σινασίτικης κοινωνίας. Όλα δείχνουν την έγνοια να αποτυπωθεί το σκηνικό μιας ζωής στη μικρασιατική φιλική γη,...