Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Καθηγητής και συγγραφέας κ. Λάμπρος Βαζαίος παρουσιάζει μέσα από το έργο του όλη την πορεία και τη δράση της εφημερίδας "Ανεξάρτητος Εφημερίς της Ελλάδος", η οποία ξεκίνησε τη δραστηριότητά της στην Ύδρα, την ώρα που η Επανάσταση ψυχορραγούσε. Ήταν η πρώτη εφημερίδα στη νεότερη Ελλάδα που εκδόθηκε από ιδιώτη δημοσιογράφο και η μόνη που κυκλοφορούσε τη συγκεκριμένη εποχή, εκτός από το επίσημο όργανο της προσωρινής διοίκησης, τη "Γενική Εφημερίδα". Ο εκδότης της -και ταυτόχρονα τυπογράφος, κειμενογράφος, μεταφραστής, σχολιαστής και πολιτικός αναλυτής- ήταν ο Παντελής Κ. Πα...

Ο θεματικός άξονας που διέπει από την αρχή ως το τέλος τις ιστορικές αυτές προσεγγίσεις είναι η αγωνιώδης αλλά και αξιοθαύμαστη προσπάθεια του Ελληνισμού, αμέσως μετά την Επανάσταση του 1821, - να συγκροτήσει εκ του μηδενός τους θεσμούς του νεοσύστατου κράτους, - να ενσωματώσει στον εθνικό κορμό τις τουρκοκρατούμενες ακόμη περιοχές με τους αλύτρωτους Έλληνες, - να εκσυγχρονίσει τον καταστατικό χάρτη λειτουργίας και τους διοικητικούς μηχανισμούς του κράτους, - να αξιοποιήσει την εξαιρετική προσφορά κορυφαίων προσωπικοτήτων, όπως ο Ι. Καποδίστριας, ο Χ. Τρικούπης, ο ΄Ι. Δ...

Τα κείμενα που δημοσιεύονται εδώ φιλοδοξούν να ξαναδιαβάσουν την εθνεγερσία του 1821, μέσα από την τρέχουσα, τραγική συγκυρία του 2012, δηλαδή τη συγκυρία της χρεωκοπίας και των μνημονίων. Όμως, δεν ανιχνεύουν καθησυχαστικές αντιστοιχίες, ανάμεσα στο 1821 και το 2012, γιατί αυτό και μόνο θα παραχάρασσε τόσο τη σημερινή όσο και την τότε επαναστατική συγκυρία· αλλά και δεν ομνύουν στην κυρίαρχη εθνική αφήγηση, γιατί αυτό και μόνο θα συνιστούσε μια βαθιά καθεστωτική επιλογή, δηλαδή μια απόλυτα παρασιτική διαδικασία. Τα κείμενα αυτά διακινδυνεύουν, αξιοποιώντας τα πρόσφατα επισ...

Απομνημονεύματα τινά της επαναστάσεως του έτους 1821 Ο ηρωικός αγωνιστής του 1821 Στεφ. Ιωαν. Στεφανόπουλος στα απομνημονεύματά του φέρνει στο φως άγνωστες μαρτυρίες για τη συμβολή στην εξάπλωση της Φιλικής Εταιρίας καθώς και τις προσωπικές του εμπειρίες από τις μάχες που έλαβε μέρος, μέχρι την άλωση της Τριπόλεως. Καταγράφει ονόματα αγωνιστών και άλλα ενδιαφέροντα γεγονότα της επαναστάσεως του 1821, τα οποία ίσως αποτελούν ιστορικές λεπτομέρειες, όμως η σύνθεσή τους μας δίνει την εικόνα της περιόδου και το σκηνικό της επανάστασης. Οι αρχιερείς και οι προύχοντες εντός της...

Η συμβολή των κλεφταρματολών στην επιβίωση του υπόδουλου Ελληνισμού υπήρξε θεμελιώδης. Αυτοί εφήρμοσαν στην πράξη την αντίσταση σε βάρος των κατακτητών. Αυτοί διατήρησαν υψωμένα τα λάβαρα του αγώνα και έστησαν νέες Θερμοπύλες, συχνά επιλέγοντας να γίνουν ολοκαύτωμα παρά να προσκυνήσουν. Με τα κατορθώματά τους, που έφθαναν μέχρι αυτοθυσίας, παρακίνησαν ακόμη και τους καθαρόαιμους ληστές, που δεν λειτουργούσαν με εθνικά κίνητρα, να συμπράξουν σταδιακά, κτυπώντας κι αυτοί τον δυνάστη.

Ο Σουλιώτης οπλαρχηγός του 1821 Λάμπρος Κουτσονίκας κατάγεται από ένδοξη οικογένεια που προσέφερε το αίμα της για την ελευθερία του Σουλίου και της Ελλάδας. Ο παππούς του Νικόλαος, ο πατέρας του Γιάννος και ο θείος του Θανάσης έπεσαν μαχόμενοι ηρωικά στη Μονή του Σέλτζου στο Σούλι όταν περικυκλώθηκαν από τα στρατεύματα του Αλή Πασά το 1804. Κατά τη μάχη αυτή αιχμαλωτίσθηκε η σύζυγος του φονευθέντος Γιάννου, μαζί με τα μικρά παιδιά της, ένα από τα οποία ήταν και ο Λάμπρος Κουτσονίκας. Ο Λάμπρος κατά την επανάσταση του 1821 πήρε μέρος σαν μπουλουκτσής και διακρίθηκε σε πολλές...

Ο Σουλιώτης οπλαρχηγός του 1821 Λάμπρος Κουτσονίκας κατάγεται από ένδοξη οικογένεια που προσέφερε το αίμα της για την ελευθερία του Σουλίου και της Ελλάδας. Ο παππούς του Νικόλαος, ο πατέρας του Γιάννος και ο θείος του Θανάσης έπεσαν μαχόμενοι ηρωικά στη Μονή του Σέλτζου στο Σούλι όταν περικυκλώθηκαν από τα στρατεύματα του Αλή Πασά το 1804. Κατά τη μάχη αυτή αιχμαλωτίσθηκε η σύζυγος του φονευθέντος Γιάννου, μαζί με τα μικρά παιδιά της, ένα από τα οποία ήταν και ο Λάμπρος Κουτσονίκας. Ο Λάμπρος κατά την επανάσταση του 1821 πήρε μέρος σαν μπουλουκτσής και διακρίθηκε σε πολλές...

Kατά τον Δημόκριτο, "Παιδεία εστί ου την υδρίαν πληρώσαι, αλλά ανάψαι αυτήν". Δηλαδή Παιδεία είναι όχι το γέμισμα ενός άδειου δοχείου (που στην προκειμένη είναι ο εγκέφαλος του παιδιού), αλλά άναμμα ψυχής, είναι φως. Σήμερα τι κάνουμε στα σχολεία; Εγκαταλείψαμε, σβήσαμε την ψυχή του παιδιού και στραφήκαμε στον εγκέφαλό του, γεμίζοντάς τον με περιττές, άχρηστες, πολλές φορές, πληροφορίες. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του έθνους μας, η Γλώσσα, η Ιστορία, η Ορθόδοξη Πίστη (τα Θρησκευτικά), πλήττονται εδώ και πολλά χρόνια συστηματικά και συνειδητά από φανερούς και κυρίως "αόρ...

Στις 26 Ιουλίου 1822 η καταπονημένη στρατιά του Δράμαλη, στην προσπάθειά της να υποχωρήσει προς την Κόρινθο, επιχείρησε να περάσει από τα κακοτράχαλα στενά των Δερβενακίων. Εκεί έπεσε στην αριστοτεχνική παγίδα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και υπέστη τρομερή καταστροφή. Τις επόμενες ημέρες η ανυπόφορη δυσοσμία από τα άταφα πτώματα και τα σμήνη των όρνεων που συγκεντρώθηκαν εκεί για να κορέσουν την πείνα τους συνέθεταν ένα σκηνικό κόλασης. Επί πολλά χρόνια το πλήθος των οστών τα οποία παρέμεναν στη «χαράδρα του θανάτου» ήταν οι απτές αποδείξεις μιας από τις μεγαλύτερες πανωλε...

Οι συγγραφείς επέλεξαν τη θεματική προσέγγιση αντί της χρονολογικής μόνο αφήγησης των γεγονότων, για να φωτίσουν καλύτερα τους θεσμούς που διαμορφώθηκαν από το νεόκοπο ελληνικό κράτος μετά την ανεξαρτησία. Το πολιτικό σύστημα και οι εξελίξεις του, η εκπαίδευση, η Eκκλησία, ο στρατός, η οικονομία και η κοινωνία έχουν τα δικά τους κεφάλαια, ενώ ο αλυτρωτισμός, τα όρια του κράτους και ο ελληνισμός της Διασποράς διασταυρώνονται στην εξιστόρηση των γεγονότων. Όπως σημειώνουν οι συγγραφείς, το κράτος θεμελιώθηκε πάνω στις αρχές του Διαφωτισμού, ώστε η φιλελεύθερη δημοκρατική πα...

Ο Αναγνώστης Σπυρίδων (ή αντίστροφα Σπυρίδων Αναγνώστης) Κοπανίτζας (1755-1839) και οι πρόγονοι του, κατά τον 18ο αιώνα, είχαν ως βάση της ζωής και της δράσης τους τον Μυστρά και, λίγα χιλιόμετρα βορειανατολικά, τη Βορδώνια. Γύρω από αυτόν τον άξονα απλωνόταν η σημαντική, τότε, κτηματική περιουσία της οικογένειας. Η ζωή του προεστού Αναγνώστη Κοπανίτζα συμπίπτει με τη μετάβαση από την σχεδόν φεουδαρχική κοινωνία του 18ου αιώνα στην αποδεκατισμένη αλλά ελεύθερη Ελλάδα του 19ου αιώνα.

Γεγονότα μιας Ιστορίας δύο αιώνων: Τα περισσότερα δεν τα γνωρίζουμε, ορισμένα τα μάθαμε σε περίληψη. Στα σχολεία μας δεν ακούσαμε σχεδόν τίποτε για πτωχεύσεις και κρίσεις πέρα απ' όσα έλεγαν οι γονείς και οι παππούδες μας. Οι περισσότεροι από τους πολέμους ήταν ένδοξοι - ακόμη και αν τους χάσαμε. Οι άλλοι ήταν άδικοι και άνισοι εις βάρος μας - γι' αυτό τους χάσαμε. Τον πρώτο από τους εμφυλίους τον ξεχάσαμε μέσα στον ενθουσιασμό για τα κατορθώματα των ηρώων του 1821. Τον δεύτερο τον στριμώξαμε σε ένα και μόνο γεγονός, την δολοφονία του Καποδίστρια. Ελάχιστα μάθαμε για τους α...