Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μέσα εις την γιγαντομαχίαν του 1821 σελαγίζει, ως το φωτεινότερον μετέωρον, υπέρλαμπρον των άλλων ο γέρων Κολοκοτρώνης. Δεν υπάρχει δευτέρα γνώμη ότι ο γέρως του Μωρηά (ως απεκαλείτο) ήτο η ψυχή της Ελληνικής Επαναστάσεως. Δεν υπάρχει δευτέρα γνώμη ότι ο Πελοποννήσιος στρατηγός ήτο ο πλατύτερον σκεφθείς διά την επανάστασιν, διά το μέλλον του Γένους. Η Παγκόσμιος Ιστορία επέδειξε πολλούς ήρωας και ετίμησε πολλούς εξ αυτών. Αλλ' οι ήρωες αυτοί δεν είναι δυνατόν να συγκριθώσι με τον Κολοκοτρώνην. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης και η Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη εκδίδουν από κοινού τον "Κώδικα των Θυσιών", το οθωμανικό κατάστιχο που σώζεται στο Τουρκικό Αρχείο Ηρακλείου, στο οποίο καταγράφονται κατά επαρχία και κατά χωριό ονόματα των χριστιανών κατοίκων της Ανατολικής Κρήτης που σκοτώθηκαν, αιχμαλωτίστηκαν, πουλήθηκαν σκλάβοι ή διέφυγαν κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, και οι περιουσίες τους δημεύτηκαν από το οθωμανικό δημόσιο ή αποδόθηκαν σε κληρονόμους των θυμάτων. Στον "Κώδικα" καταγράφονται επίσης τα ονόματα εξωμοτών που οι περιουσίες τους δημεύτηκα...

Ο αγώνας της ανεξαρτησίας των Ελλήνων από τον οθωμανικό ζυγό ήταν μια γιγάντια πάλη. Η σημερινή Ελλάδα είναι αποκύημα περισσότερο αυτής της αιματηρής προσπάθειας παρά της Κλασικής περιόδου. Εξαιτίας του οθωμανικού ζυγού που διήρκεσε κοντά τέσσερις αιώνες, εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να υπάρχει στη συνείδηση των Ελλήνων εχθρότητα έναντι των Τούρκων και επίσης καχυποψία απέναντι στις ξένες δυνάμεις, για τις οποίες οι Έλληνες θεωρούν ότι έδρασαν αποκλειστικά για δικό τους όφελος με τη μέθοδο της χειραγώγησης. Οι ξένοι φιλέλληνες υποστήριξαν την επανάσταση των Ελλήνων, αλλά ο...

Το βιβλίο μπορεί να εκληφθεί σαν μελέτη των εμφυλίων πολέμων της νεοελληνικής ιστορίας, που συμπτώματά τους αποτελούν και οι πολιτικές δολοφονίες, αλλά μπορεί επίσης να εκληφθεί και σαν έρευνα μερικών από τις πιο αξιοσημείωτες πολιτικές δολοφονίες στη νεότερη Ελλάδα μέσα στα πλαίσια των εμφυλίων αγώνων, στα οποία συντελέστηκαν. Γιατί πολιτικές δολοφονίες, όπως εκείνες της ελληνικής επανάστασης - του Π. Καρατζά, του Α. Οικονόμου, του Π. Κρεβατά, του Ο. Ανδρούτσου (μαζί, καθώς θα δούμε, κι ο θάνατος του Καραϊσκάκη), - ή όπως ο φόνος του Καποδίστρια, οι επανειλημμένες απόπειρ...

[...] Περιττόν είναι να εκθέσωμεν ενταύθα εν προς εν όλα τα προτερήματα της ιστορίας ταύτης του περιφανούς Γεβρίνου, διότι και ο Ευρωπαϊκός τύπος παμψηφεί κατέταξεν αυτήν άμα εκδοθείσαν μεταξύ των πρώτων αριστουργημάτων της ιστοριογραφίας, και το όνομα του συγγραφέως αποχρώσαν παρέχει περί της εντελείας του έργου εγγύησιν. Αναγκαίον μόνο νομίζομεν να επιστήσωμεν την προσοχή του αναγνώστου ιδίως εις τα όντως αξιοπερίεργα διπλωματικά έγγραφα, τα οποία ο συγγραφεύς μετά πολλού κόπου και απαραδειγματίστου επιμελείας συνέλεξεν εν τοις πλουσίοις της Ευρώπης αρχείοις και πρώτος εξ...

[...] Περιττόν είναι να εκθέσωμεν ενταύθα εν προς εν όλα τα προτερήματα της ιστορίας ταύτης του περιφανούς Γεβρίνου, διότι και ο Ευρωπαϊκός τύπος παμψηφεί κατέταξεν αυτήν άμα εκδοθείσαν μεταξύ των πρώτων αριστουργημάτων της ιστοριογραφίας, και το όνομα του συγγραφέως αποχρώσαν παρέχει περί της εντελείας του έργου εγγύησιν. Αναγκαίον μόνο νομίζομεν να επιστήσωμεν την προσοχή του αναγνώστου ιδίως εις τα όντως αξιοπερίεργα διπλωματικά έγγραφα, τα οποία ο συγγραφεύς μετά πολλού κόπου και απαραδειγματίστου επιμελείας συνέλεξεν εν τοις πλουσίοις της Ευρώπης αρχείοις και πρώτος εξ...

Οι περισσότεροι από τους πνευματικούς ποιμένες του ορθόδοξου ελληνικού λαού βρέθηκαν να αγωνίζονται, μαζί με λαϊκούς, στον αγώνα της Ανεξαρτησίας του γένους. Και πολλοί απ' αυτούς ήταν πρωταγωνιστές στις κρίσιμες πολεμικές και πολιτικές στιγμές του Αγώνα. Όμως το πολιτειακό πνεύμα της Ευρώπης, που επεκράτησε μετά την Ανεξαρτησία, βρήκε το κράτος να διαφοροποιείται από την Εκκλησία, την οποία δεν αντιλαμβανόταν ως το σύνολο του πιστεύοντος λαού, αλλά ως έναν πνευματικό θεσμό που χρέος έχει να υπηρετεί τις θρησκευτικές ανάγκες του λαού. Αποτέλεσμα αυτής της αντίληψης ήταν η π...

Η συμβολή των κλεφταρματολών στην επιβίωση του υπόδουλου Ελληνισμού υπήρξε θεμελιώδης. Αυτοί εφήρμοσαν στην πράξη την αντίσταση σε βάρος των κατακτητών. Αυτοί διατήρησαν υψωμένα τα λάβαρα του αγώνα και έστησαν νέες Θερμοπύλες, συχνά επιλέγοντας να γίνουν ολοκαύτωμα παρά να προσκυνήσουν. Με τα κατορθώματά τους, που έφθαναν μέχρι αυτοθυσίας, παρακίνησαν ακόμη και τους καθαρόαιμους ληστές, που δεν λειτουργούσαν με εθνικά κίνητρα, να συμπράξουν σταδιακά, κτυπώντας κι αυτοί τον δυνάστη.

Το ελληνικό πυροβολικό υπήρξε πάντοτε ένα Όπλο με καθοριστική συμμετοχή σε όλους τους αγώνες του έθνους. Η ιστορία του ταυτίζεται με την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Σε κάθε πολεμική επιχείρηση, από την Επανάσταση του 1821 μέχρι σήμερα, στεκόταν αντάξια δίπλα στο Πεζικό και το Ιππικό (αργότερα Τεθωρακισμένα). Εκτός των άλλων παρείχε αξιόπιστη και αποτελεσματική υποστήριξη και η επέμβασή του κατά τη διάρκεια των μαχών ήταν καθοριστική για την τελική έκβαση του αγώνα.

Η ιστορία του Σουλίου, είναι ταυτόχρονα έμβλημα, μύθος και πραγματικότητα. Το υποδειγματικό, από επιστημονική άποψη, βιβλίο της Βάσως Ψιμούλη αναδεικνύει κυρίως την πραγματικότητα. Από την ταραγμένη εποχή του 14ου αιώνα, εποχή των δεσποτάτων και των τοπικών αριστοκρατικών, των αλβανικών και των σερβικών διεισδύσεων ή μετακινήσεων έως τις ιδιότυπες ορεινές κοινότητες του οθωμανικού κράτους. Από το καθεστώς της εσωτερικής οργάνωσης των ορεινών κοινοτήτων, το καθεστώς της εκτεταμένης αντεκδίκησης και της προστασίας των αόπλων από τους ενόπλους έως τις δύσκολες σχέσεις που συντ...

... "Τα κλεινά κατορθώματα, άτινα φαίνονται σήμερον εξασφαλίζοντα την απελευθέρωσιν της Ελλάδος, επεβεβαίωσαν τας προρρήσεις του Βύρωνος, αποδείξαντα ότι και οι ελπίδες του ήταν βάσιμοι, και τα σχέδιά του είχον την έμπνευσιν ευγενή. Πάντως ο Ελληνικός λαός την ημέραν του θριάμβου του δεν ελησμόνησε τον ευεργέτην του, απέδειξε δε ότι συναισθάνεται βαθύτατα τας υποχρεώσεις του προς τον μέγαν άνδρα, και η ευγνωμοσύνη του θα διαρκέση ενόσω το όνομά του θα καταλέγεται μεταξύ των εθνών της οικουμένης...

Ο Αγώνας της Ελληνικής Ανεξαρτησίας δεν υπήρξε ένα γεγονός μεμονωμένο, αλλά εντάσσεται στα πλαίσια των διεθνών εξελίξεων των πολιτικών πραγμάτων της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής. Από τον 15ο αιώνα η Οθωμανική Αυτοκρατορία με την κατάληψη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας είχε δημιουργήσει ένας status quo στο χώρο των Βαλκανίων και της Εγγύς Ανατολής. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)

Η παρούσα μονογραφία, αξιοποιώντας ανέκδοτα στοιχεία του ελληνικού, του γαλλικού και κυρίως του βρετανικού Υπουργείου των Εξωτερικών, τεκμηριώνει σε όλη του την ένταση το ρόλο των μεγάλων δυνάμεων στη διαιώνιση του βασιλικού θεσμού στην Ελλάδα μετά την έξωση του Όθωνα και στην επιλογή του Γεωργίου Α΄. Ταυτόχρονα, αποκαλύπτοντας την απόρρητη γνωμοδότηση του ιστορικού George Fin1ay, αποδεικνύει πως το πολίτευμα της βασιλευόμενης δημοκρατίας και το Σύνταγμα του 1864 υπήρξαν η συνισταμένη ενός επιβεβλημένου συγκερασμού της αναμφισβήτητης δημοκρατικής πλειοψηφίας των πληρεξουσίω...

Οι συγγραφείς επέλεξαν τη θεματική προσέγγιση αντί της χρονολογικής μόνο αφήγησης των γεγονότων, για να φωτίσουν καλύτερα τους θεσμούς που διαμορφώθηκαν από το νεόκοπο ελληνικό κράτος μετά την ανεξαρτησία. Το πολιτικό σύστημα και οι εξελίξεις του, η εκπαίδευση, η Eκκλησία, ο στρατός, η οικονομία και η κοινωνία έχουν τα δικά τους κεφάλαια, ενώ ο αλυτρωτισμός, τα όρια του κράτους και ο ελληνισμός της Διασποράς διασταυρώνονται στην εξιστόρηση των γεγονότων. Όπως σημειώνουν οι συγγραφείς, το κράτος θεμελιώθηκε πάνω στις αρχές του Διαφωτισμού, ώστε η φιλελεύθερη δημοκρατική πα...

[set δύο τόμων]

[set δύο τόμων]

[...] Υπογραμμίζουμε ότι, για πρώτη φορά βρίσκουμε και δημοσιεύουμε γαλλικές πηγές που αναφέρονται σε επαναστατικές ή αυτονομιστικές κινήσεις στο χώρο της Νότιας Ελλάδας μετά το 1806. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι σε ένα σχετικά πρόσφατο έργο για τους Γάλλους στα Ιόνια ο Baeyens (1973:111) δηλώνει ρητά ότι έψαξε αλλά δεν βρήκε τίποτε στο Παρίσι σχετικά με το σχέδιο απελευθέρωσης του Μοριά και τη μυστική συνάντηση των Κολοκοτρώνη, Φαρμάκη και Δονζελότ του 1808. Πιστεύουμε ότι μια μελλοντική έρευνα, στα ρωσικά αυτή τη φορά αρχεία, και στις αναφορές του πρόξενου στην Κέρ...

Ο συγγραφέας του βιβλίου ανατρέχει στο ιστορικό παρελθόν της Ελλάδας από το 1821 ως τη σύγχρονη εποχή και διατυπώνει τις προσωπικές του κρίσεις, Η ιστορική αφήγηση συμπληρώνεται με την παράθεση στοιχείων αντλημένων από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία. Οι πίνακες με τα στατιστικά δεδομένα που παρατίθενται απεικονίζουν την κοινωνική πραγματικότητα της εκάστοτε περιόδου και αφορούν σε ποικίλες πτυχές αυτής, όπως η οικονομία, οι συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού, η κοινωνική ασφάλιση, η παιδεία, η ιατρική περίθαλψη, οι συγκοινωνίες κ.ά. Το επίπονο αυτό συγγραφικό εγχείρη...

Ευρωπαίοι φιλέλληνες και παρατηρητές κατά την ελληνική επανάσταση του 1821 καθώς και ξένοι τεχνοκράτες, που δραστηριοποιούνται μετά τη σύσταση του ελληνικού βασιλείου, όλοι εκείνοι προσκομίζουν στην ιστορική έρευνα ένα τεράστιο πλούτο στοιχείων και πληροφοριών γύρω από την ελληνική πραγματικότητα και το λαό της. Αντικειμενικοί ή υποκειμενικοί, μεροληπτικοί ή αμερόληπτοι, αμετανόητοι λάτρεις της ελληνικής αρχαιότητας, καυστικοί ως προς τις κρίσεις τους αλλά και ιδιαίτερα ανεκτικοί και προσηνείς απέναντι στους ξεσηκωμένους ελληνικούς πληθυσμούς, θαυμαστές Ελλήνων αρχιστρα...