Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σχέδιον λεξικόν αρχαιοελληνικών ονομάτων ,προκειμένου να μένουν είς την μνήμην τα ωραιότατα γνήσια Ελληνικά ονόματα, των οποίων η διατήρησις αποτελεί τιμήν και παραδοσιακόν καθήκον των Νέων Ελλήνων καθώς και για την δημιουργίαν μιας απλής επαφής με τας επιφανείς προσωπικότητας της φυλής, η οποία ανεδείκνυε διάσημους φιλοσόφους, καλλιτέχνας, επιστήμονας, ήρωας, πολιτικούς είς εποχήν κατά την οποίαν οι άλλοι λαοί έζων βίον πρωτόγονον.

Είναι γνωστόν ότι η ελληνική γλώσσα έχει γονιμοποιήσει όλες τις ευρωπαϊκές και, εν μέρει, μη ευρωπαϊκές γλώσσες. Είναι όμως άγνωστον πόσες λέξεις του Ομήρου, τα κείμενα του οποίου είναι τα αρχαιότερα του κόσμου, βρίσκονται σήμερα σπαρμένες στις ευρωπαϊκές γλώσσες. Το ανά χείρας λεξικόν των διεθνών λέξεων του Ομήρου αποκαλύπτει ότι κάθε ευρωπαϊκή γλώσσα χρησιμοποιεί σήμερα τουλάχιστον 5.000 λέξεις που κατάγονται από την ομηρική και μόνο διάλεκτο ή έχουν ληφθεί αυτούσιες από εκεί. Μπορεί να υποστηριχθεί αβιάστως ότι οι ευρωπαϊκές γλώσσες δεν είναι λατινογενείς αλλά σαφώ...

Από τους Γραμματικούς της Αλεξάνδρειας οι 15.692 στίχοι της Ιλιάδας και οι 12.110 της Οδύσσειας χωρίστηκαν σε 24 ραψωδίες αντίστοιχα. Κάθε ραψωδία της Ιλιάδας χαρακτηρίστηκε με ένα από τα 24 κεφαλαία γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου (Α, Β, Γ κ.ο.κ.) και κάθε ραψωδία της Οδύσσειας με ένα από τα αντίστοιχά τους πεζά (α, β, γ κ.ο.κ.), ενώ το κείμενο κάθε ραψωδίας αριθμήθηκε σε κάθε πέμπτο στίχο του (1, 5, 10 κ.ο.κ.). Έτσι, η παρουσίαση κάθε λήμματος γίνεται με αναφορά στη ραψωδία και στο στίχο όπου πρωτοεμφανίζεται η λέξη στα ομηρικά έργα. Στο τέλος του λεξικού ακολουθεί παρ...

Κάθε μορφωμένος Έλληνας επιθυμεί να διαβάσει την Ιλιάδα και την Οδύσσεια στο πρωτότυπο για να χαρεί πραγματικά τις ομορφιές τους, που τις υποψιάζεται μόνο μέσα από τις μεταφράσεις. Χρειάζεται απλώς ένα βοήθημα που να καθιστά ευχάριστη την ανάγνωση της επικής ποίησης. Το ομηρικό λεξιλόγιο είναι σχετικά περιορισμένο. Ανέρχεται σε 9000 λήμματα. Αν αφαιρέσει κανείς τα πολλά κύρια ονόματα και τα άπαξ λεγόμενα, οι υπόλοιπες λέξεις επαναλαμβάνονται με μεγάλη συχνότητα. Το βιβλίο αυτό ταξινομεί συστηματικά τα 1821 λεξήματα που απαντούν από 10000 ως 10 φορές στα δύο έπη, με τρόπο πο...

Η ομηρική γλώσσα με τη σαφήνεια, τη λιτότητα και την αμεσότητά της ήταν λογικό να μπει στη γλώσσα της ναυτικής ορολογίας, η οποία εκφράζεται με λίγες, απλές αλλά πλούσιες σε νοήματα λέξεις. Αυτό διαπιστώνει κανείς διαβάζοντας ένα ημερολόγιο πλοίου, στο οποίο περιγράφονται συμβάντα και περιβαλλοντικές καταστάσεις με οικονομία λόγου αλλά πλήρη σαφήνεια των νοημάτων. Το "Ομηρικό Λεξικό Ναυτικών Όρων" μέσα από τις ομηρικές ναυτικές λέξεις έρχεται να δείξει την άρρηκτη σύνδεση της νεοελληνικής γλώσσας με την ομηρική. Περιλαμβάνει πλήθος ομηρικών ναυτικών λέξεων, τις οποίες χρ...

Στο αλφαβητικό ευρετήριο βρίσκεται ο σχηµατισµός των αρχαίων ρηµάτων -οµαλών και ανώµαλων- σε όλους τους χρόνους και στις δύο φωνές. Παράλληλα, υπάρχει παραποµπή σε ρήµατα-µοντέλα, µε 250 πλήρεις και αναλυτικούς πίνακες κλίσης σε όλα τα πρόσωπα. Στην έκδοση αυτή περιλαµβάνονται ακόµη: - Κατάταξη κατά κατηγορίες των ρηµάτων της αρχαίας ελληνικής - Ετυµολογία - σύνταξη - σύνθετα - oµόρριζα - συνώνυµα - αντίθετα - Κανόνες τονισµού - Κλίση των µετοχών - Παράρτηµα µε συγκεντρωτικούς καταλόγους ρηµάτων

Στο αλφαβητικό ευρετήριο βρίσκεται ο σχηματισμός των αρχαίων ρημάτων -ομαλών και ανώμαλων- σε όλους τους χρόνους και στις δύο φωνές. Παράλληλα, υπάρχει παραπομπή σε ρήματα-μοντέλα, με 250 πλήρεις και αναλυτικούς πίνακες κλίσης, σε όλα τα πρόσωπα. Στην έκδοση αυτή περιλαμβάνονται ακόμη: - Κατάταξη κατά κατηγορίες των ρημάτων της αρχαίας ελληνικής - Ετυμολογία - σύνταξη - σύνθετα - ομόρριζα - συνώνυμα - αντίθετα - Κανόνες τονισμού - Κλίση των μετοχών - Παράρτημα με συγκεντρωτικούς καταλόγους ρημάτων

- Με όλα τα βασικά ρήματα της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας. - Με τα ευχρηστότερα ανώμαλα ονόματα. - Με 300 αναλυτικούς πίνακες χρόνων και εγκλίσεων. - Με 180 ασκήσεις ανοικτού και κλειστού τύπου. - Με ετυμολογία των ρημάτων και των ονομάτων. - Με ομόρριζα και παράγωγα. - Με σύνθετα, συνώνυμα και αντίθετα. - Με παραδείγματα σύνταξης των ρημάτων. - Με νεοελληνικά ομόρριζα και παράγωγα των ρημάτων και των ονομάτων.

Το "Μέγα ετυμολογικόν" (ή "Μέγας ετυμολόγος") συντάχθηκε κατά τον 10ο-11ο αιώνα. Ο λεξικογράφος, που δεν είναι γνωστός, χρησιμοποίησε ως πηγές του τον Διογενιανό, τον Ώρο, τον Στέφανο Βυζάνιο κ.ά. Πέρα από την ποικιλία των ετυμολογιών που περιέχει, το λεξικολογικό υλικό του και τα αποσπάσματα έργων που παραθέτει -πολλά από τα οποία είναι χαμένα- δίνουν στο "Μέγα ετυμολογικόν" ξεχωριστή σπουδαιότητα. Η πρώτη έκδοση του λεξικού αυτού οφείλεται στον Μάρκο Μουσούρο (Βενετία, 1499).

Το "Μέγα ετυμολογικόν" (ή "Μέγας ετυμολόγος") συντάχθηκε κατά τον 10ο-11ο αιώνα. Ο λεξικογράφος, που δεν είναι γνωστός, χρησιμοποίησε ως πηγές του τον Διογενιανό, τον Ώρο, τον Στέφανο Βυζάνιο κ.ά. Πέρα από την ποικιλία των ετυμολογιών που περιέχει, το λεξικολογικό υλικό του και τα αποσπάσματα έργων που παραθέτει -πολλά από τα οποία είναι χαμένα- δίνουν στο "Μέγα ετυμολογικόν" ξεχωριστή σπουδαιότητα. Η πρώτη έκδοση του λεξικού αυτού οφείλεται στον Μάρκο Μουσούρο (Βενετία, 1499).

Το "Μέγα ετυμολογικόν" (ή "Μέγας ετυμολόγος") συντάχθηκε κατά τον 10ο-11ο αιώνα. Ο λεξικογράφος, που δεν είναι γνωστός, χρησιμοποίησε ως πηγές του τον Διογενιανό, τον Ώρο, τον Στέφανο Βυζάνιο κ.ά. Πέρα από την ποικιλία των ετυμολογιών που περιέχει, το λεξικολογικό υλικό του και τα αποσπάσματα έργων που παραθέτει -πολλά από τα οποία είναι χαμένα- δίνουν στο "Μέγα ετυμολογικόν" ξεχωριστή σπουδαιότητα. Η πρώτη έκδοση του λεξικού αυτού οφείλεται στον Μάρκο Μουσούρο (Βενετία, 1499).

Το "Μέγα ετυμολογικόν" (ή "Μέγας ετυμολόγος") συντάχθηκε κατά τον 10ο-11ο αιώνα. Ο λεξικογράφος, που δεν είναι γνωστός, χρησιμοποίησε ως πηγές του τον Διογενιανό, τον Ώρο, τον Στέφανο Βυζάνιο κ.ά. Πέρα από την ποικιλία των ετυμολογιών που περιέχει, το λεξικολογικό υλικό του και τα αποσπάσματα έργων που παραθέτει -πολλά από τα οποία είναι χαμένα- δίνουν στο "Μέγα ετυμολογικόν" ξεχωριστή σπουδαιότητα. Η πρώτη έκδοση του λεξικού αυτού οφείλεται στον Μάρκο Μουσούρο (Βενετία, 1499).

Σ' αυτό το βιβλίον παρουσιάζονται χιλιάδες κύρια αρχαιοελληνικά ονόματα ανδρών και γυναικών, που κοσμούν την ιστορίαν με τα έργα των και με ό,τι κατέλιπον ως κληρονομίαν είς τους απογόνους των, που οφείλουν να τους τιμούν. Και απόδοσις τιμής δεν νοείται άλλη από την διατήρησιν των ονομάτων των είς ονοματοδοσίας σήμερον και είς το μέλλον.