Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

«...Η διάσπαση τών γλωσσών, εάν υπήρξε ποτέ κοινή ανθρώπινη γλώσσα, οφείλεται στην εξάπλωση τού ανθρώπινου είδους μακριά από την αρχική του κοιτίδα, και στην επακόλουθη απομόνωση και φυλετική διαφοροποίηση. Αντίθετες συνθήκες υπάρχουν στον σημερινό κόσμο, που θα οδηγήσουν μοιραία σε μια νέα κοινή παγκόσμια γλώσσα. Η αγγλική φαίνεται ότι θα είναι η νέα οικουμενική γλώσσα, που θα επιβληθεί στους λαούς μαζί με τα αμερικανικά τεχνοκρατικά και καταναλωτικά πολιτιστικά πρότυπα. Η αγγλική όμως υστερεί έναντι τής ελληνικής γιατί είναι μια γλώσσα με απλή γραμματική, χωρίς κλίσεις κα...

Οι προβληματισμοί που γεννήθηκαν στον χώρο της ελληνικής γλώσσας κατά τα τελευταία χρόνια -προβληματισμοί που εμφανίζονται έντονα ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα -ώθησαν πολλούς ανθρώπους των γραμμάτων (λογοτέχνες, ιστορικούς, γλωσσολόγους κλπ) στο να σκεφτούν και να προτείνουν διάφορες κατά καιρούς λύσεις για την αντιμετώπισή τους. Όμως, πολύ συχνά η αντιμετώπιση αυτή δεν πήρε τον σωστό δρόμο, ίσως εξαιτίας μια κάποιας άγνοιας πάνω στην ουσία του θέματος. Με τα δοκίμια μου αυτά -που γράφτηκαν κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ 1974 και 1993- πιστεύω πως μπορώ και εγώ συμβάλω...

Ένα σημειολογικό "παραμύθι", που αφηγείται την αγωνία του σκεπτόμενου ανθρώπου να ανακαλύψει, πέρα και πίσω από τα στοιχεία που η παράδοση και η ιστορία τού κληροδότησαν, την αλήθεια της τέλειας γλώσσας. Ο Έκο ταξιδεύει από τον Κήπο της Εδέμ ως τον πύργο της Βαβέλ, από την Αίγυπτο ως την Αρχαία Ελλάδα και την Κίνα, για να φτάσει, από τα ιδιώματα του πολυτάραχου Μεσαίωνα και τις μελέτες της Αναγέννησης μέχρι τις σύγχρονες γλώσσες των ηλεκτρονικών υπολογιστών και του μέλλοντος. Οι στοχασμοί γύρω από τη γλώσσα του Αδάμ, την τέλεια γλώσσα, καθώς και την ικανότητα κάθε γλώσσας...

Οι Έλληνες εκπαιδευτικοί, συνηθισμένοι να διδάσκουν την ελληνική ως πρώτη (μητρική) γλώσσα, κλήθηκαν, εντελώς ξαφνικά, να τη διδάξουν ως δεύτερη, χωρίς να έχουν εξασφαλισθεί οι απαιτούμενες προϋποθέσεις, χωρίς την απαραίτητη υποδομή, τον κατάλληλο θεωρητικό οπλισμό, την ανάλογη εμπειρία και τα στοιχειώδη βοηθητικά μέσα. Ο συγγραφέας επιχειρεί να καλύψει, ως έναν βαθμό, το κενό που υπάρχει στον τομέα της διδασκαλίας της Ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας και να παράσχει στους εκπαιδευτικούς τη βασική θεωρητική και πρακτική στήριξη, η οποία τους είναι κατ' αρχήν απαραίτητη, για να...

Με δύο ευκρινή μέρη, ένα πρώτο μέρος για τον γλωσσολόγο Τσόμσκυ και ένα δεύτερο για τον κοινωνικό φιλόσοφο και κριτικό της αμερικανικής πολιτικής, το βιβλίο για τον Τσόμσκυ επεκτείνεται σε ένα ευρύ φάσμα γνωστικών πεδίων (όπως και ο στοχαστής άλλωστε), συμπεριλαμβανομένης της φιλοσοφίας, της ψυχολογίας και της ιστορίας του πνεύματος. Κυρίως καταφαίνεται η αλληλεπίδραση της σκέψης του Τσόμσκυ με τη σκέψη άλλων διανοητών από την εποχή του Πλάτωνα, του Ρότζερ Μπέικον, του Ισαάκ Νεύτωνα και του Γαλιλαίου, ως τον 20ό αιώνα, την κοινωνιολογία του Μαξ Βέμπερ, τη συμπεριφοριστική θ...

Η σύγχρονη κοινωνιογλωσσολογία αναπτύσσεται από τις αρχές της δεκαετίας του '60 με τη φιλοσοφία να μη μείνει απλός κλάδος της γενικής γλωσσολογίας αλλά να μεταμορφώσει την τελευταία σε επιστήμη ικανή να εντάσσει στο αυτό θεωρητικό πλαίσιο τόσο την (ανέκαθεν οικεία της) αμεταβλητότητα όσο και την, παραμελημένη πλην αδιαμφισβήτητη, ρευστότητα των φυσικών γλωσσών. Το εγχείρημα αυτό δεν είχε, όπως είναι φυσικό, ενιαίο χαρακτήρα αλλά τράπηκε προς διάφορες κατευθύνσεις. Κυρίαρχη υπήρξε η τάση αναγωγής της κοινωνιογλωσσικής συμπεριφοράς στα ποσοτικά δεδομένα της. Παράλληλα, συ...

Ρεαλιστική παρουσίαση του συνόλου των γλωσσικών φαινομένων, των αρχών και των μεθόδων της γλωσσολογίας, χωρίς υπερβολικό φορμαλισμό ή θεωρητικά a priori. Η έμφαση δίνεται τόσο στη λειτουργία των γλωσσικών μονάδων όσο και στις δομές που συγκροτούν.

Το βιβλίο αυτό, παρά το ευτράπελον του τίτλου και της μορφής του, έχει έναν πολύ σοβαρό στόχο. Φιλοδοξεί να αποδείξει ότι η αναγωγή στις παλαιές, κοινές ρίζες ελληνικού και δυτικοευρωπαϊκού πολιτισμού δεν μπορεί να γίνει παρά μέσα από την αμφισβήτηση του δυτικοευρωπαϊκού τρόπου σκέψης. Αυτό σημαίνει ότι, όσον αφορά στην ιστορία της γλώσσας, η "γεωμετρική", δογματική, αυστηρά αιτιοκρατική νεογραμματική αντίληψη των δυτικοευρωπαίων οφείλει να παραχωρήσει την θέση της σε μια πιο ευέλικτη θεώρηση, που λαμβάνει υπόψη της την ποικιλία, την πολυτυπία και τις εναλλακτικές φωνητικές...