Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το παρόν βιβλίο παρουσιάζει και αναλύει βασικές έννοιες και θέματα που αφορούν τη μελέτη της γλώσσας ως κοινωνικού και πολιτισμικού φαινομένου, αξιοποιώντας τα πορίσματα της κοινωνιογλωσσολογίας. Είναι από τη φύση του εισαγωγικό και απευθύνεται τόσο σε φοιτητές/-τριες όσο και σε εκείνους/-ες που ασχολούνται με συναφή θέματα. Η συγγραφέας υιοθετεί τη μακρο-κοινωνιογλωσσική προσέγγιση, η οποία ασχολείται με ζητήματα όπως η διατήρηση και η συρρίκνωση μειονοτικών γλωσσών, οι στάσεις απέναντι στη γλώσσα, η γλωσσική επιλογή και ο γλωσσικός προγραμματισμός, καθώς και η συμβολική α...

Το βιβλίο αυτό περιέχει μια σειρά άρθρων Ελλήνων και ξένων γλωσσολόγων, οι οποίοι αναλύουν διάφορα σημαντικά φαινόμενα της ελληνικής και γερμανικής γλώσσας στηριζόμενοι στη θεωρία της Γενετικής Γραμματικής, που πρωτοδιατυπώθηκε το 1957 από τον N. Chomsky και συνεχίζει να αναπτύσσεται και να διαμορφώνεται ως τις μέρες μας. [...]

Η μελέτη προσπαθεί να φωτίσει το γλωσσικό φαινόμενο της ad hoc (περικειμενικής) λεξιπλασίας, της οποίας μία (σημαντική) πλευρά αποτελούν οι ποιητικοί νεολογισμοί. Αναλύεται το πρόβλημα της διάκρισης μεταξύ κωδικοποιημένων λέξεων και ad hoc (περικειμενικών) νεολογισμών , και ακολουθεί η λειτουργική ανάλυσή τους σε διάδραση με το κείμενο του Ελύτη. Η εργασία παρουσιάζει ενδιαφέρον τόσο για γλωσσολόγους αφού καταπιάνεται με τα όρια της γλωσσικής δημιουργίας, όσο και για φιλόλογους αφού προτείνει μία επιπλέον προσέγγιση του λογοτεχνικού κειμένου.

Η γλώσσα του πρωτόγονου ανθρώπου είναι η Ελληνική. Αυτή είναι η αιωνόβιος ρίζα, ο αθάνατος κορμός, του οποίου παραφυάδες είναι πάσαι αι γλώσσαι του πεπολιτισμένου κόσμου, η αρχηγένεθλος Ηπειρωτική γλώσσα. Αθηναγόρας

... Εκπλήσσεται και θαυμάζει τις μελετών τα εν αυταίς αναπτυσομένας πρωτοτύπους θεωρείας και νέας ερμηνείας περί των εν αυταίς εξεταζομένων φιλοσοφικών ζητημάτων, εκτεθεμένας μάλιστα κατά τρόπον εύληπτον και επαγωγόν ώστε και ο μη οικείως έχων προς αυτάς να δύναται ευχαρίστως να τας παρακολουθή.

Ίσως πολλοί εκ των θεολόγων και μη θεολόγων να υπομειδιούν και να ειρωνεύονται την μέθοδον αυτήν, ημείς δεν υπομειδιούμεν, την παρακολουθούμεν τουναντίον μετά χαράς, αλλά και μετ' ελπίδων, ότι θα έλθη κάποτε ημέρα, κατά την οποίαν η αληθής επιστήμη δεν θ' απαξιώση να αναγνωρίση την αξίαν της και να την χρησιμοποιήση εις τας ερεύνας της, όπως υιοθέτησε και τόσας άλλας, αφ' ου προηγουμένως τας ειρωνεύθη και τας εσύρριξε.

Και... δια των σοφών αυτού πραγματειών αναδεικνύεται ο συγγραφέας... εντριβέστατος και περί την φιλοσοφίαν, επικυρουμένης ούτω άπαξ έτι της παρατηρήσεως, ότι η αληθής φιλοσοφική διάθεσις του πνεύματος είναι συνήθως έμφυτος και πηγαία οία ήτο και του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος... Ενδέχεται ως προς τινας των αναπτυσσομένων θεωριών, να διατυπωθώσιν επιφυλάξεις, τούτο είναι φυσικόν. Εκείνο όμως το οποίον δεν δύναται να αμφισβητηθεί υπό ουδενός καλής πίστεως συζητητού είναι η βαθεία επιστημονική εμβρίθεια μεθ' ης αναπτύσσονται αι θεωρείαι αύται και υποστηρίζονται δια σοβαρών επ...

Τούτο όμως δύναμαι να είπω, ότι διακρίνονται (αι μελέται σας) δι' εξαιρετέας γνώσεως του υλικού, αντιμετωπίζοντα τα προβλήματα επιτυχέστατα και αποτελούν έκαστον καρπόν ώριμον βαθυτάτης και πολυχρόνου μελέτης. Είναι το φυσικόν των προβλημάτων ότι δεν είναι πάντα δυνατόν να λυθώσιν, ή ότι υπάρχουν εντός του επιστημονικού κύκλου διάφοροι αντιλήψεις, τούτο όμως αρκεί δια την εκάστην μελέτην σχετικήν μ' αυτό, να είναι απόδειξις μεθοδικής ικανότητος. Δι' αυτό είμαι πεπεισμένος ότι τα συγγράμματα τα υμέτερα, - μοι ήταν ήδη γνωστά τινά αυτών - ότι θα τύχουν πάντα εντός του επιστημ...

"Αληθώς πόσο απλή είναι η αλήθεια δια τους εμβριθείς μελετητάς". "... Η λέξις γαδ, κατ, καδ, αναφέρεται εις τον χρυσόν και την λάμψιν. Γαδείν κατά τον Ησύχιον, χαρίσασθαι, γάδεσθαι, ηδέσθαι. Σουμεριστί Gad = λάμπω και gad ο ισχυρός, ο βασιλεύς και Βανιστί Khute ο Βασιλεύς και Ελληνιστί Κύδιμος ο πλουτοφόρος Ερμής. Κύδιστος ο Ζευς, η Αθηνά, η Ήρα και η Λητώ Κυδραί παράκοιτοι του Διός... Κακώς εσυνηθίσαμεν πολλάς λέξεις Ελληνικάς να θεωρώμεν Σλαβικάς και Τουρκικάς. Μία εξ αυτών είναι η λέξις Καδή, λέξις πρωτοελληνική, την..."