Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Ο Καραβάτζο είναι ο πιο μυστηριώδης και ίσως ο πιο επαναστατικός ζωγράφος στην ιστορία της τέχνης. Στη Ρώμη, 34 χρόνια μετά το θάνατο του Μιχαήλ Αγγέλου, ανέτρεψε ριζικά το μανιερισμό των παλαιότερων ζωγράφων, τον οποίο θεωρούσε αφύσικο, ανούσιο και επιτηδευμένο. Διαμόρφωσε μια νέα ρεαλιστική γλώσσα στη ζωγραφική, διαλέγοντας τα μοντέλα του από το δρόμο. Σε κάθε ζωγραφική σύνθεση επέλεγε την πιο δραματική στιγμή, ακόμα και στα ιερότερα θέματα, όπως ήταν η Κοίμηση της Θεοτόκου, την οποία απεικόνισε, σχεδόν χωρίς αντίστοιχο προηγούμενο, ως νυχτερινή σκηνή. Το έμβλημά το...

"Δεν περιορίζομαι στο εδώ και τώρα, ανήκω τόσο στους νεκρούς, όσο και στους αγέννητους. Πιο κοντά στην καρδιά της δημιουργίας από τους περισσότερους, όχι όμως και αρκετά κοντά ακόμη. Εκπέμπω, άραγε, ζεστασιά; Ή μήπως ψυχρότητα; Δεν μιλάει πια κανείς για τέτοια πράγματα όταν έχει ξεφύγει απ' τη λευκή θερμότητα. Όσο περισσότερο απομακρύνομαι, τόσο πιο ταπεινός γίνομαι. Κάπου κάπου χαίρομαι με τη δυστυχία των άλλων. Υπάρχουν πολλές αποχρώσεις στον ένα και μοναδικό σκοπό. Οι παπάδες, απλώς, δεν είναι αρκετά ταπεινοί για να το καταλάβουν. Όσο για τους νομοδιδάσκαλους, αυτοί δεν...

[...] Το έργο του Καντίνσκι, τα επιτεύγματά του καθώς αναζητούσε μια καινούργια μορφή έκφρασης στη ζωγραφική και μια νέα αντίληψη για την τέχνη γενικότερα εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να μας εντυπωσιάζουν. Και σε αυτή την περίπτωση, όπως συνέβη και με τόσους άλλους καλλιτέχνες, ο Καντίνσκι δέχτηκε καθοριστικές επιδράσεις κατά την παιδική και νεανική του ηλικία. Στο αναμφισβήτητο ταλέντο του προστέθηκε έτσι και εσωτερική ορμή για δημιουργία. Ο Καντίνσκι, που ήταν και προικισμένος συγγραφέας, στα πολυάριθμα κείμενά του, αναφέρεται σε αυτή τη βασική πλευρά της καλλιτεχνικής...

Αν και ο Γκρέκο είναι ίσως από τους σημαντικότερους ζωγράφους, γνωρίζουμε γι' αυτόν, και ειδικότερα για την πρώτη περίοδο της ζωής του, λιγότερα απ' ό,τι για πολλούς ελλάσσονες ιταλούς καλλιτέχνες της εποχής του. Οι λόγοι γι' αυτό είναι, κυρίως, τρεις· πρώτον, η μακρά περίοδος που μεσολάβησε αφότου έφυγε από τη γενέτειρά του, την Κρήτη, έως ότου εγκαταστάθηκε στο Τολέδο· δεύτερον, η σχετική ανυπαρξία ισπανικών πηγών, αντίστοιχων με τις ιταλικές, που να αναφέρονται σε καλλιτέχνες της εποχής· και τρίτον, η μη αναπαραγωγή των έργων του σε χαρακτικά, καθώς οι Ισπανοί δεν είχαν...

Εκπληκτικός καλλιτέχνης, ακτιβιστής της πολιτικής και εκκεντρικό πνεύμα του καιρού του, ο Ντιέγκο Ριβέρα έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια εξέχουσα περίοδο της μεξικανικής ιστορίας, γεγονός που τον κατέστησε αμφιλεγόμενη μορφή εκτός των συνόρων της πατρίδας του, αλλά και τον γνωστότερο, ίσως, καλλιτέχνη της Λατινικής Αμερικής. Ζωγράφος, σχεδιαστής, γραφίστας, γλύπτης, εικονογράφος βιβλίων, ενδυματολόγος, σκηνογράφος, αρχιτέκτονας, ο Ριβέρα υπήρξε επίσης ένας από τους πρώτους ιδιώτες συλλέκτες έργων προκολομβιανής μεξικανικής τέχνης.[...] (από τη σελ. 7 του βιβλίου)

Το 1774 ο Φρανσίσκο Γκόγια εγκαταστάθηκε στη Μαδρίτη. Ήταν 28 ετών και του είχε μόλις ανατεθεί να φιλοτεχνήσει προσχέδια για το Βασιλικό Ταπητουργείο της Σάντα Μπάρμπαρα. Η παραγγελία που του δόθηκε δεν ήταν απόρροια μόνο -η κυρίως- του μεγάλου ταλέντου του, το οποίο είχε ήδη εκδηλωθεί στα πρώτα του έργα (για εκκλησίες και μοναστήρια της περιοχής του Σαραγόσας, όπου και είχε γεννηθεί το 1746). Ένα χρόνο πριν, το 1773, ο Γκόγια είχε παντρευτεί τη Χοσέφα Μπαγέ, της οποίας ο αδελφός, Φρανσίσκο Μπαγέ, ήταν ήδη ζωγράφος με μεγάλη επιρροή στους κύκλους της αυλής της Μαδρίτης· φαί...

Τα έργα του Πικάσο που δημοσιεύονται στον τόμο αυτό καλύπτουν τα πρώιμα χρόνια της καλλιτεχνικής του δημιουργίας τα οποία με στιλιστικούς όρους έχουν χαρακτηριστεί ως φάσεις υπό την επίδραση του Λοτρέκ (Toulouse-Lautrec) ή της Στάιν (Stein), ως Γαλάζια Περίοδος ως Περίοδος του Τσίρκου, ως Ρόδινη Περίοδος, Κλασική, "Αφρικανική", Πρώιμη Κυβιστική, Κυβιστική... Αν πάλι θέλουμε να μιλήσουμε με όρους ψυχολογίας, οι φάσεις αυτές αντιστοιχούν στα χρόνια 1900-1914, όταν ο Πικάσο βρισκόταν ανάμεσα στα δεκαεννιά και τα τριάντα τρία, την εποχή ακριβώς που η μοναδική αυτή προσωπικότητα...

Ο Μαρκ Σαγκάλ ήταν παιδί μιας αυστηρής εβραϊκής οικογένειας, στους κόλπους της οποίας η απαγόρευση της αναπαράστασης της ανθρώπινης μορφής είχε το βάρος δόγματος. Αν κανείς αγνοήσει τη φύση της παραδοσιακής εβραϊκής εκπαίδευσης, δύσκολα θα μπορέσει να αντιληφθεί τη δύναμη της υπέρβασης, τον πυρετό της υπαρξιακής ανάγκης που ώθησε το νεαρό Σαγκάλ να σκύψει με θέρμη πάνω στο περιοδικό "Νίβα" (Αγρός), για να αντιγράψει από εδώ ένα πορτρέτο του συνθέτη Ρουμπινστάιν. Η επίσημη εβραϊκή εκπαίδευση στηριζόταν στον πανάρχαιο νόμο της Θείας Εκλογής και κάλυπτε μόνο το μέρος εκείνο τη...

Η ζωή και το έργο του Βαν Γκογκ είναι σε τέτοιο βαθμό αλληλένδετα, που είναι σχεδόν αδύνατο να δεις τους πίνακές του, χωρίς να διαβάσεις σ' αυτούς την ιστορία της ζωής του: μια ζωή που αποτέλεσε αντικείμενο τόσων περιγραφών, ώστε είναι πλέον υλικό μιας ολόκληρης μυθολογίας. Ο Βαν Γκογκ είναι η προσωποποίηση του πόνου, ο παραγνωρισμένος μάρτυρας του μοντερνισμού, η εμβληματική μορφή του καλλιτέχνη ως περιθωριακού. Ήδη από νωρίς έγινε φανερό ότι τα περιστατικά που σημάδεψαν το βίο του θα έπαιζαν κυρίαρχο ρόλο στην υποδοχή των έργων του. [...] (απόσπασμα από το βιβλίο)

Στην ηλικία των 37 ετών, ο Σαλβαντόρ Νταλί έγραψε την αυτοβιογραφία του. Στο βιβλίο αυτό, που είχε τίτλο "Η μυστική ζωή του Σαλβαντόρ Νταλί", ο Ισπανός ζωγράφος παρουσιάζει την παιδική του ηλικία, τις μέρες που ήταν σπουδαστής στη Μαδρίτη, καθώς και τα πρώτα χρόνια της καταξίωσής του στο Παρίσι μέχρι και την αναχώρησή του για τις ΗΠΑ το 1940. Η ακρίβεια των περιγραφών του είναι σε αρκετές περιπτώσεις αμφισβητήσιμη. Οι ημερομηνίες είναι πολύ συχνά λανθασμένες και πολλές εμπειρίες της παιδικής του ηλικίας παρουσιάζονται υπερβολικά ταιριαστές για να είναι αληθινές μέσα στο συν...

Στον αιώνα που ακολούθησε το θάνατό του, ο Βαν Γκογκ έγινε κυριολεκτικά πρώτο όνομα στον κόσμο. Καθώς η σύντομη αλλά γεμάτη ζωή του ενέπνευσε ποικίλους άλλους ζωγράφους, σκηνοθέτες, ψυχολόγους και μυθιστοριογράφους, η προσωπικότητά του ξεπέρασε ακόμα και την ίδια του τη ζωγραφική σε φήμη. Μολονότι η λαϊκή απήχηση έργων όπως τα "Ηλιοτρόπια" και "Η έναστρη νύχτα" στηρίζεται στη φαινομενική και συναισθηματικά φορτισμένη αμεσότητά τους, στην πραγματικότητα αποτελούν προϊόντα ενός στοχαστικού και εγκεφαλικού ανθρώπου, που ενδιαφερόταν βαθιά για ποικίλες λογοτεχνικές, μουσικές κα...

Το γυμνό είναι αναντίρρητα το αγαπημένο θέμα του Ρενουάρ, τον απασχόλησε σε όλη τη δημιουργική του πορεία μέχρι τις τελευταίες μέρες της ζωής του και ως εκ τούτου αποτυπώνει την εξέλιξη της τέχνης του. Καθώς εισχωρούμε στο προσωπικό σύμπαν του ζωγράφου, βυθιζόμαστε σε έναν κόσμο απόλυτα αισθησιακό και αθώο, όπου η γυναικεία μορφή ακτινοβολεί χωρίς περιορισμούς. Τη γυναίκα ως νύμφη, λουόμενη, γυναίκα-ανθό ή γυναίκα καρπό, την προτιμά εύσαρκη και γλυκιά, με πλούσιο στήθος, γεμάτη κοιλιά, φιλντισένιο δέρμα. Από το έργο του θα δημιουργηθεί μια γυναίκα αρχέτυπο, την οποία σήμερ...

Οι τοιχογραφίες του Πιέρο ντέλλα Φραντσέσκα στον Άγιο Φραγκίσκο του Αρέτσο, που παραγγέλθηκαν το 1452, μαρτυρούν την απαράμιλλη ιδιοφυία ενός από τους πιο εξέχοντες καλλιτέχνες της Αναγέννησης. Το έργο εικονίζει το Θρύλο του αληθινού Σταυρού και αποτελεί αληθινό αριστούργημα χρωμάτων, φωτός και προοπτικής - ένα εκτεταμένο πανόραμα μιας σκηνής μάχης και τοπίου που είναι γεμάτο από χιλιάδες περίτεχνα ζωγραφισμένες φιγούρες, πλούσια διακόσμηση και ρεαλιστικές λεπτομέρειες. Βλέπουμε ακόμα και σήμερα στην εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου αυτές τις καταπληκτικές τοιχογραφίες, που απ...