Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Αλέξανδρος Ι. Δεσποτόπουλος υπήρξε όχι μόνο έξοχος ιστορικός, αλλά επίσης εξαίρετος άνθρωπος: με τη σεμνότητα και την καλοσύνη του, με την προσήλωση προς το καθήκον, με το ακέραιο ήθος της ανθρωπιάς του. Έζησε τη ζωή του όχι ως δώρο προς απόλαυση, αλλά ως βαρύ καταπίστευμα. Ετίμησε το αξίωμα του ανθρώπου. Μάρτυρες οι συμπολεμιστές, οι συνεργάτες και οι φίλοι του. Ως ιστορικός οδήγησε την εκ βάθρων επανεξέταση καίριων πτυχών της ελληνικής ιστορίας.

Το Δ.Σ. της Εταιρείας Λευκαδικών Μελετών, σύμφωνα με το καταστατικό, το οποίο προβλέπει να παρουσιάζονται και να τιμώνται προσωπικότητες των Γραμμάτων και των Τεχνών, αλλά και της επιστήμης του νησιού μας, οι οποίες συνέβαλαν με το έργο τους στην ανάπτυξη και πρόοδο του πολιτισμού του, αποφάσισε να τιμήσει τον Κωνσταντίνο Μαχαιρά (1882-1967), επιφανή ιστορικό και λόγιο της Λευκάδας. [...] Το ιστορικό έργο του Κωνσταντίνου Μαχαιρά μαζί με εκείνο των προδρόμων ιστορικών της Λευκάδας, Δημητρίου Πετριτσόπουλου και Σπυρίδωνα Βλαντή, αποτελούν, πέρα από την προσφορά τους στην ιστ...

Πρωταγωνιστής και μάρτυρας της ευρωπαϊκής ιστοριογραφίας κατά τη δεύτερη μεταπολεμική περίοδο, ο Ruggiero Romano συγκεντρώνει εδώ τα δοκίμια που έχουν αφιερωθεί, μέσα σε σαράντα χρόνια, σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και γόνιμα σταυροδρόμια της ιστορικής παιδείας της εποχής μας: το έργο του Fernand Braudel και το μεγάλο εργοτάξιο των Annales. Με κριτικό μάτι και με τον πολεμικό ενθουσιασμό που συνόδευε πάντοτε την επίγνωση της "πολιτικής" αξίας της ιστορικής έρευνας, ο Romano ανασυνθέτει την πολιτιστική φυσιογνωμία του μεγάλου γάλλου ιστορικού, καθοδηγώντας μας μέσα στα κυρ...

Στο βιβλίο "Οι ασέβειες του ιστορικού" συγκεντρώνονται τρία παλαιότερα κείμενά μου για τον Κωνσταντίνο Δημαρά. Γράφτηκαν ή ειπώθηκαν το πρώτο το 1985, όταν τιμήθηκαν τα πενήντα χρόνια της πνευματικής του παρουσίας, το δεύτερο την ώρα του θανάτου του και το τρίτο στο συνέδριο που αφιέρωσε στη μνήμη του το Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Ε.Ι.Ε. Και τα τρία επιμένουν στην αποφασιστική συμβολή του Κ.Θ. Δημαρά για την ανασυγκρότηση των νεοελληνικών σπουδών και για μια νέα θεώρηση της νεοελληνικής ιστορίας. Επιμένουν, επίσης, στην έγνοια του να υπάρξουν καλά εργαλεία που να επι...

Ο Θουκυδίδης, όπως προκύπτει από τα ενδιαφέροντα κείμενα αυτού του τόμου, παραμένει διαχρονικός όσο και επίκαιρος. Ο συγγραφέας αποκρυπτογραφεί μερικές άγνωστες πτυχές του έργου του μεγάλου ιστορικού, κάνοντάς μας κοινωνούς της μακρόχρονης έρευνάς του. Επίσης προσεγγίζει θέματα από την αρχαία ποίηση: τον Όμηρο, τη Σαπφώ, το αρχαίο δράμα (τραγωδία-κωμωδία). Και εμπλουτίζει τα κείμενά του με τοπωνύμια του Αιγαίου, με ιστορικά ζητήματα για την Αθήνα, τη Μακεδονία, τη Μεσσηνία, τη Σπάρτη και την Κρήτη, όπως και με τον Σωκράτη ως θέμα γλυπτικής, το θερινό ηλιοστάσιο και άλλα π...

Στο παρόν βιβλίο ο συγγραφέας εξετάζει το πολύπλευρο έργο του Ξενοφώντα προσδίδοντας ιδιαίτερη έμφαση στα ιστορικά του πονήματα και στον τρόπο που αυτά συμπλέκονται με καθοριστικούς σταθμούς της περιπετειώδους στρατιωτικής του πορείας. Με τη μέθοδο αυτή φωτίζονται άγνωστα στοιχεία της ζωής του Αθηναίου ιστορικού και φιλοσόφου, που άσκησε σημαντική επίδραση στις μετέπειτα γενιές. Η εμπεριστατωμένη μελέτη του Anderson έδωσε το έναυσμα για μια γόνιμη αναθεώρηση του Ξενοφώντειου corpus, που τώρα θεωρείται δίκαια μια πράγματι πολύτιμη πηγή για τη βαθύτερη κατανόηση μιας ευρείας...

Ο ολιγαρχικός -λέει ο Θεόφραστος- είναι κάποιος που βγαίνει από το σπίτι του το μεσημέρι, με τα μαλλιά του ούτε πολύ μακριά ούτε πολύ κοντά και με τα νύχια του περιποιημένα, και από τον Όμηρο θυμάται και απαγγέλλει μόνο ένα στίχο: «κακή είναι η κυβέρνηση των πολλών, ένας ας είναι ο ηγέτης». [...]

""Τα βιβλία μοιάζουν με καράβια" συνηθίζει να λεει ο Α. Νεμιρόβσκι. Πράγματι μεγάλη είναι η ιστορικοφιλοσοφική "συγγραφική αρμάδα" του. Μεγάλη και πολύτιμη. Πριν απ' όλα γιατί παρέχει πνευματική τροφή, φως και αλήθεια για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, για τη φιλοσοφία του οποίου ο Φρ. Ένγκελς γράφει: "Στις πολυποίκιλες μορφές της ελληνικής φιλοσοφίας υπάρχουν ήδη σε εμβρυώδη κατάσταση στην πορεία της ανάπτυξής τους, όλες σχεδόν οι αντιλήψεις των κατοπινών θεωριών για τον κόσμο"". (απόσπασμα από το βιβλίο) Τη ζωή και το έργο έξι μελετητών της αρχαίας ελληνικής Ιστορία...

Η έκδοση του Τόμου "Ανάλεκτα νεότερης ελληνικής Ιστορίας - Αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Ι. Δεσποτόπουλο", αποτελεί ελάχιστη ένδειξη τιμής νεότερων ιστορικών προς τον Αλέξανδρο Ι. Δεσποτόπουλο, τον ιστορικό και πολίτη, ο οποίος προσπάθησε και επέτυχε να δρα πάντοτε σε απόλυτη συστοίχηση με τις ουμανιστικές και δημοκρατικές αξίες που ρυθμίζουν τη ζωή του. Λιτός, με υψηλό αίσθημα δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας, διαλλακτικός, έντιμος, παντελώς αδιάφορος σε κοσμικά αξιώματα, ανιδιοτελής και γενναιόδωρος, αυτός ο ήρεμων τόνων άνθρωπος συγκροτεί θετική προσωπικότητα, έναν ανθρώπινο τύ...

[...] Γνώρισα τον Fernand Braudel το 1948. Αυτός υπήρξε για μένα δάσκαλος, σύντροφος, διευθυντής, φίλος. Τώρα δεν είναι πια ένας φίλος αλλά έγινε απλώς (!) ο Fernand Braudel. Παρόλα αυτά, εξαιτίας ενός συνόλου προσωπικών λόγων, οι οποίοι με έδεσαν με την δραστηριότητα και την ζωή του για ένα μεγάλο διάστημα, έχω την εντύπωση ότι δεν μπορώ να γράψω γι' αυτόν, αλλά μόνο να μιλήσω (κατά τρόπο ατελή και βέβαια μη αντικειμενικό, για να διευκρινίσουμε τα πράγματα). Ας πούμε λοιπόν ότι οι σελίδες αυτές δεν είναι παρά η προβολή της ιδέας την οποία έχω εγώ για τον Braudel ως ιστορικ...