Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το μυθιστόρημα του Μ. Λέρμοντοφ "Ένας ήρωας του καιρού μας" ("Γκερόι νάσιεβο βρέμενι") είναι ένα από τα αριστουργήματα της ρωσικής και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο ήρωας του, ο Πετσόριν, αγαπάει την περιπέτεια, λατρεύει τη φύση και τις γυναίκες μ' έναν τρόπο δικό του -λεπτό, εξευγενισμένο, βαθιά ανθρώπινο. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η ειρωνεία χωρίς κακία και μίσος, μια ειρωνεία γεμάτη συμπάθεια, τρυφερότητα, ανθρωπιά. Ο Πετσόριν ζει και χαίρεται ανέμελος, αδέσμευτος. Ο Πετσόριν κλαίει και γελάει μαζί και στις επιτυχίες του και στις αποτυχίες του -στην προσπάθεια του ν...

Το εθνικό μεγαλείο του λαού, που μάχεται και στα μετώπισθεν του μεγάλου πατριωτικού πολέμου, με πρωτοπόρο τη μαθητική νεολαία, διατρέχει παραστατικά το βιβλίο "Πρώιμοι Πελαργοί", του Καργιζιανού διάσημου συγγραφέα Τσινγκίζ Αϊτμάτοβ. Ο νεαρός Σουλτανμουράτ, που ζει έντονα τις μνήμες από την ειρηνική ζωή του χωριού με τον πατέρα, πριν να φύγει αυτός για το μέτωπο, αφήνει τα μαθήματα και ηγείται μιας ομάδας μαθητών, όπως ο Ανατάι -αντίζηλος στην αγάπη του για τη Μιρζαγκούλ- ο Ερκινμπέκ κ.ά., για να οργώσουν στο Ακσάι, διακόσια εκτάρια γης. Ο Αϊτμάτοβ με τη γλαφυρή και μο...

Ο Κορολιένκο διακρίθηκε για τη ζωηρή και πιστή αποτύπωση του ψυχικού βίου των ρωσικών και ξένων μαζών στη Ρωσία και των ηθών και των εθίμων τους, του κακότυχου βίου των απόκληρων της ζωής, που είναι ένοχοι ή πάσχουν άδικα. Η περιγραφή της πλούσιας ρωσικής φύσης είναι κι αυτή ζωηρή και πιστή. Στον "Τυφλό μουσικό" ο Κορολιένκο μελετά τη μουσική ωρίμανση ενός εκ γενετής τυφλού, που προέρχεται από πλούσια οικογένεια. Ο τυφλός Πετράκης, ακολουθώντας μιαν ανορθόδοξη πορεία, μετά από τη μαθητεία του κοντά σε μια παρέα περιπλανώμενων τυφλών ζητιάνων μουσικών, κατορθώνει να καταν...

Ο γίγαντας αγώνας του ρώσικου λαού και του Ρώσου στρατιώτη, τσάκισε καταλυτικά το φασιστικό τέρας και ζέστανε τις ελπίδες των δοκιμαζόμενων λαών. Οι πολεμικές επιχειρήσεις για την απελευθέρωση του Καλίνιν και του Βελίκιι Λούκι, υπήρξαν αφάνταστα ηρωικές. Στο άριστα οχυρωμένο από τον εχθρό Βελίκιι Λούκι, ο Κόκκινος Στρατός με κυκλωτικές κινήσεις ανάγκασε τους φασίστες να παραδοθούν, κατακτώντας αποφασιστική νίκη. Ο Μπορίς Πολεβόη, κατάμπροστα στη γραμμή του μετώπου, παρακολουθεί με το μάτι του πρλεμικού ανταποκριτή και περιγράφει... Και είναι ολοζώντανη η περιγραφή του.

Στην αυτοβιογραφία του με τίτλο "Μίλησε, μνήμη", ο Βλαντιμήρ Ναμπόκοφ γράφει: "Τα πορτραίτα αυτών που κυβερνούν δεν θα έπρεπε να ξεπερνούν το μέγεθος του γραμματόσημου. Όχι βασανιστήρια και εκτελέσεις..." Και επειδή αυτοί που κυβερνούν, αγνοώντας τον οποιονδήποτε Ναμπόκοφ, αφήνοντάς τον μάλιστα να "πλήττει" με τη φοβερή έλλειψη φαντασίας όταν προσπαθούν να "κυβερνήσουν", γεμίζουν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τις αφίσες των δρόμων με τα γιγάντια (και με πήλινα πόδια θα 'λεγε ο Νίτσε) είδωλά τους και διατάζουν βασανιστήρια και εκτελέσεις στο όνομά τους, ο μεγαλοφυής Ν...

Ο Ομπλόμοφ -ο ήρωας του έργου- ενσαρκώνει μ' ένα θαυμαστό τρόπο τον παλιό τύπο του ρώσου γαιοχτήμονα: είναι νωθρός, απαθής, ανίκανος ν' αναλάβει κάθε πρωτοβουλία, αντιδράει παθητικά στα εξωτερικά γεγονάτα· σκύβει, όπως και η ψυχή του μουζίκου, κάτω άπα το βάρος σκοτεινής "ανατολίτικης" μοίρας. Σέ κάποια στιγμή μια γενναία και ευαίσθητη γυναίκα, η Όλγα, κουνάει λίγο το βραδυκίνητο αυτό όγκο· αλλά γρήγορα ο Ομπλόμοφ θα ξαναπέσει στη μοιραία του ακινησία. Ο μεγάλος ρώσος κριτικός Μπιελίνσκη γράφει πως ο Γκοντσαρόφ κατόρθωσε στο μυθιστόρημα αυτό ν' απεικονίσει άρτια έναν εθνικό...

Ο Ομπλόμοφ -ο ήρωας του έργου- ενσαρκώνει μ' ένα θαυμαστό τρόπο τον παλιό τύπο του ρώσου γαιοχτήμονα: είναι νωθρός, απαθής, ανίκανος ν' αναλάβει κάθε πρωτοβουλία, αντιδράει παθητικά στα εξωτερικά γεγονάτα· σκύβει, όπως και η ψυχή του μουζίκου, κάτω άπα το βάρος σκοτεινής "ανατολίτικης" μοίρας. Σέ κάποια στιγμή μια γενναία και ευαίσθητη γυναίκα, η Όλγα, κουνάει λίγο το βραδυκίνητο αυτό όγκο· αλλά γρήγορα ο Ομπλόμοφ θα ξαναπέσει στη μοιραία του ακινησία. Ο μεγάλος ρώσος κριτικός Μπιελίνσκη γράφει πως ο Γκοντσαρόφ κατόρθωσε στο μυθιστόρημα αυτό ν' απεικονίσει άρτια έναν εθνικό...

Ο Ομπλόμοφ -ο ήρωας του έργου- ενσαρκώνει μ' ένα θαυμαστό τρόπο τον παλιό τύπο του ρώσου γαιοχτήμονα: είναι νωθρός, απαθής, ανίκανος ν' αναλάβει κάθε πρωτοβουλία, αντιδράει παθητικά στα εξωτερικά γεγονάτα· σκύβει, όπως και η ψυχή του μουζίκου, κάτω άπα το βάρος σκοτεινής "ανατολίτικης" μοίρας. Σέ κάποια στιγμή μια γενναία και ευαίσθητη γυναίκα, η Όλγα, κουνάει λίγο το βραδυκίνητο αυτό όγκο· αλλά γρήγορα ο Ομπλόμοφ θα ξαναπέσει στη μοιραία του ακινησία. Ο μεγάλος ρώσος κριτικός Μπιελίνσκη γράφει πως ο Γκοντσαρόφ κατόρθωσε στο μυθιστόρημα αυτό ν' απεικονίσει άρτια έναν εθνικό...

Δεν είχε προλάβει ακόμα να τελειώσει η πρώτη δημοσίευση αυτού του μυθιστορήματος στον περιοδικό Τύπο, όταν οι τεχνητοί δορυφόροι άρχισαν την ορμητική περιφορά τους γύρω από τον πλανήτη μας. Μπροστά σ' αυτό το ακαταμάχητο γεγονός, με χαρά παραδέχεται κανείς πως η ιδέα που υπάρχει στη βάση αυτού του μυθιστορήματος είναι ορθή. Η ορμή της φαντασίας για την τεχνική πρόοδο της ανθρωπότητας, η πίστη στην ακαταμάχητη τελειοποίηση και το φωτεινό μέλλον της λογικά δομημένης κοινωνίας έχουν επιβεβαιωθεί με τοση βαρύτητα και ωριμότητα από τα σινιάλα των μικρών φεγγαριών. Η θαυμασ...

Από τα πιο αξιόλογα κι όμως λιγότερο γνωστά έργα του Ντοστογιέφσκι.

Αισθηματικό καλαισθητικό αριστούργημα της κλασικής Ρωσικής λογοτεχνίας αναφέρεται στον έρωτα μιας Ρωσίδας πριγκίπισσας.