Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η εποποιία "Ο ήρεμος Ντον" (Βραβείο Νόμπελ 1963) είναι το πιο αξιόλογο έργο της παγκόσμιας αντιπολεμικής λογοτεχνίας. Ο συγγραφέας βλέπει τα γεγονότα με τα μάτια του εργαζόμενου που στη δύσκολη μοίρα του προστέθηκαν καινούργια μαρτύρια. Ο Σόλοχοφ είναι ο αγαπημένος συγγραφέας των νέων που αγωνίζονται στην πρωτοπορία για την παγκόσμια ειρήνη. Έδειξε με απλό και παραστατικό τρόπο τι είναι η πραγματική προλεταριακή επανάσταση, τι προσπάθειες χρειάστηκαν για την επιτυχία της στην ΕΣΣΔ, πόσο αίμα χύθηκε και πως, τέλος, εγκαθιδρύθηκε για πρώτη φορά στον κόσμο η πιο δημοκρατική εξ...

Η τσαρική Ρωσία, στο πρώτο τέταρτο του 20ού αιώνα: η πτώση του τσάρου, η επανάσταση, ο εμφύλιος. Οι Κοζάκοι της περιοχής του ποταμού Ντον βιώνουν τα συνταρακτικά γεγονότα. Οι Μελέχωφ είναι χαρακτηριστικοί Κοζάκοι· εργατικοί και δυναμικοί, ατίθασοι και ανυπότακτοι. Το ξέσπασμα του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου βρίσκει τα αδέρφια Πέτρο και Γρηγόρη στην πρώτη γραμμή. Ταυτόχρονα, τα κελεύσματα της μεγάλης πολιτικοκοινωνικής αλλαγής που έρχεται δεν αφήνουν ασύγκριτο τον Γρηγόρη· προβληματίζεται, αμφισβητεί, διεκδικεί, επαναστατεί. Ένας Κοζάκος μετατρέπεται σε Μπολσεβίκο. Η Οκτωβριανή...

Στις φλόγες του εμφυλίου, στη δίνη του χάους και του αίματος, συναίσθημα και καθήκον πορεύονται μαζί. Ο Ίλια Μπουντσούκ βιώνει την έξαψη του έρωτα και τη γλυκιά αναστάτωση της ύπαρξης του, όχι ξέχωρα από το χρέος προς την ιδέα και το ανώτερο ιδανικό. Σύντομα, όμως, θα νιώσει τον πόνο της απώλειας και το απέραντο κενό που δημιουργεί. Τώρα πια, τα πάντα μοιάζουν ξεθωριασμένα και ανούσια. Και η προσήλωση στον αγώνα φαντάζει μονόδρομος για την προσωπική του λύτρωση...

Ο πρίγκιπας Μίσκιν, ύστερα από μακροχρόνια θεραπεία στην Ελβετία, επιστρέφει στην Πετρούπολη, όπου μαθαίνει ότι κληρονομεί μια μεγάλη περιουσία και βρίσκεται ανέλπιστα στο επίκεντρο της άγνωστης για αυτόν ζωής της μεγαλούπολης. Οι άντρες που τον περιβάλλουν, μην μπορώντας να εξηγήσουν διαφορετικά την άδολη και αγνή φύση του, τον χαρακτηρίζουν "ηλίθιο", ενώ οι γυναίκες, συνεπαρμένες απ' αυτές ακριβώς τις ιδιότητές του, τον ερωτεύονται τρελά, με τραγικές συνέπειες... "Ο ηλίθιος" είναι ένα από τα καλύτερα και πιο γνωστά μυθιστορήματα του μεγάλου Ντοστογιέφσκι, όπου ο Ρώσος...

Μια πραγματεία για την αγάπη, σε όλες της τις μορφές, για την ανώτερη, συμπαντική αρμονία. Το πιο "μυστικιστικό", το πιο "αινιγματικό" και, για πολλούς, καλύτερο, έργο του Ντοστογιέφσκι. "Δεν υπάρχει τίποτα δυσκολότερο στον κόσμο από την απεικόνιση του πραγματικά υπέροχου ανθρώπου... Και δεν υπάρχει πιο υψηλή αποστολή για τον άνθρωπο από το να δώσει ανιδιοτελώς τον εαυτό του στους ανθρώπους", λέει ο συγγραφέας αναφορικά με την ιδέα και την απόφασή του να καταπιαστεί με το δύσκολο εγχείρημα της παρουσίασης όχι ενός ακόμα, μεταξύ πολλών άλλων στη λογοτεχνία, "θετικού ήρωα...

Στο κλασικό αυτό έργο, το έγκλημα θα σταθεί αφορμή να ξεθάψει ο Ντοστογιέφσκι ό,τι καλό και κακό, ό,τι ενάρετο και ανέντιμο, ό,τι μεγαλόθυμο και μικρόχαρο κρύβει το απέραντο βασίλειο του ψυχικού μας κόσμου, το οποίο φωτίζει άπλετα και επιτρέπει έτσι στον αναγνώστη να το περιηγηθεί από τη μια άκρη ως την άλλη, χωρίς να του είναι χρεία η παρουσία κάποιου οδηγού. Και στον "Ηλίθιο", όπως σε όλα τα έργα του μεγάλου συγγραφέα, η εσωτερική αρμονία είναι διάχυτη και σέρνει αβίαστα τον αναγνώστη στο χορό των ηθικών αξιών, ανώτερων ή κατώτερων, υποχρεώνοντας τον σε όλη τη διάρκεια...

Ο "Ηλίθιος", ο πρίγκιπας Μίσκιν, που πάσχει από επιληψία, επιστρέφει στη Ρωσία μετά από πολυετή απουσία. Στην Αγία Πετρούπολη περιφρονούν και χλευάζουν την αθωότητά του. Εκείνος όμως ανταποδίδει σε όλους καλοσύνη. Όταν ξαφνικά κληρονομεί μια μεγάλη περιουσία, βρίσκεται στο επίκεντρο του κοινωνικού ενδιαφέροντος. Για όλους η αγαθή φύση του πρίγκιπα είναι ακατανόητη και προκαλεί αντικρουόμενα συναισθήματα. Όταν εκείνος βρίσκεται στη δίνη των ανθρώπινων παθών, της απαξίωσης, της απληστίας, του έρωτα και της ζήλιας, απαντά με αυταπάρνηση, αγάπη και αυτοθυσία. Αυτοβιογραφικό...

"Ο Έφηβος" (1875) είναι μια από τις μεγαλειώδεις δημιουργίες του διάσημου Ρώσου μυθιστοριογράφου. Είναι οι εκμυστηρεύσεις ενός νόθου γιου, του Αρκάντι Ντολγκορούκι, που περιγράφει τις περιπέτειες που έζησε στην Αγία Πετρούπολη, προσπαθώντας να κερδίσει τη στοργή του πατέρα του Βιερσίλοφ. Ο Βιερσίλοφ είναι διχασμένη προσωπικότητα και στο πρόσωπο του ο Ντοστογέφσκι εκφράζει προσφιλείς του πεποιθήσεις, όπως ότι ο Ρώσος είναι ο μοναδικός οικουμενικός άνθρωπος, ενώ ο Ευρωπαίος διανοούμενος βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής εξαιτίας του υλισμού του και της άρνησης του Χριστού....

Η κοινότητα όπου τείνουν οι ήρωες του Nτοστογιέβσκη δεν είναι κοινωνική, αλλά θρησκευτική· δεν αναζητούν την κοινωνία, αλλά την παγκόσμια αδερφοσύνη· αυτή η κατάληξη μέσ’ στα ενδόμυχα βάθη του Eίναι τους, που οδηγεί μετά στη μυστικιστική κοινότητα, είναι η μόνη ιεραρχία που συναντάς μέσ’ στο έργο του. Tα μυθιστορήματά του δεν ασχολούνται παρά μ’ αυτόν τον ύστατο άνθρωπο· η κοινωνική τάξη, οι διάφορες κοινωνικές κλιμακώσεις με τις πενιχρές ψευτοπερηφάνειες τους και τα ποταπά, τα ντροπιασμένα τους μίση, έχουν ξεπεραστεί· ο άνθρωπος του υποκειμενικού Eγώ φτάνει στην παγκοσμ...