Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Κι όμως, η ζωή υπάρχει! Κι εγώ, ζωντανός δεν είμαι αυτή εδώ τη στιγμή; Η ζωή μου δεν τελείωσε μαζί με τη γριά! Ορίστε, της χαρίζω τη Βασιλεία των Ουρανών -και τώρα άσε με ήσυχο, κυρά μου!"

Κι όμως, η ζωή υπάρχει! Κι εγώ, ζωντανός δεν είμαι αυτή, εδώ τη στιγμή; Η ζωή μου δεν τέλειωσε μαζί με τη γριά! Ορίστε, της χαρίζω τη Βασιλεία των Ουρανών -και τώρα άσε με ήσυχο, κυρά μου!"

Ξεκινώντας από ένα έγκλημα για το οποίο υπεύθυνη είναι η ίδια η κοινωνία, ο Ντοστογέφσκι, στο ρόλο του θύτη που είναι συγχρόνως και θύμα, προβάλλει την υπαρξιακή του αγωνία μπροστά σ' έναν κόσμο ζοφερό. Με το "Έγκλημα και τιμωρία" ο συγγραφέας θέτει ενώπιόν μας το υπαρξιακό πρόβλημα: ο φοιτητής Ρασκόλνικωφ, που έγινε δολοφόνος διαμαρτυρόμενος για την κοινωνική αδικία και καταγγέλλοντάς την, προβληματίζεται αν σε τελευταία ανάλυση είναι ο ίδιος εγκληματίας, τη στιγμή που όσοι κάνουν τους πολέμους ευθύνονται για εκατομμύρια θανάτους σ' όλο τον κόσμο... Η ψυχολογική ανά...

"Στον κόσμο τούτο, οι άνθρωποι χύνουν το αίμα σαν νά΄ τανε σαμπάνια, και γίνονται ήρωες της παγκόσμιας Ιστορίας... Αν είναι αξιοσέβαστοι αυτοί που σκοτώνουν με βόμβες , ακόμα πιο αξιοσέβαστος είμαι ΕΓΩ, γι΄αυτό που ΈΚΑΝΑ".

Το "Έγκλημα και τιμωρία" εξακολουθεί να παραμένει κλασικό και ανυπέρβλητο πρότυπο ψυχολογικού μυθιστορήματος. Μεταφρασμένο εδώ κατευθείαν από το ρωσικό κείμενο κι από τον Άρη Αλεξάνδρου, αποδίδει πλήρως την ατμόσφαιρα και τη ζεστασιά του πρωτοτύπου. Όλοι οι ήρωες του έργου -ο δαιμονικός Ρασκόλνικοβ, ο τραγικός Μαρμελάντοβ, η μαρτυρική Σόνια, η βασανισμένη Πουλχερία Αλεξάντροβνα, ο σατανικός Πορφύρης Πετρόβιτς, η υπέροχη Ντούνια Ρομάνοβνα, ο λάγνος Σβιντριγκάιλοβ-, όλοι τους διαχρονικοί ανθρώπινοι τύποι, ζωντανεύουν στις σελίδες του βιβλίου και στέκονται μπροστά μας, είτε έξ...

Το έγκλημα που διαπράττει ο φοιτητής Ρασκόλνικοφ είναι έγκλημα για το οποίο υπεύθυνη είναι η ίδια η κοινωνία. Ο προμελετημένος φόνος της γριάς τοκογλύφου και ο παράπλευρος -εξ' αμελείας-της αδερφής της, είναι μια διαμαρτυρία για την κοινωνική αδικία και προβληματίζει τον θύτη αν είναι αυτός ο εγκληματίας ή το θύμα. Όσο για την τιμωρία, θα τη βρείτε -δίκαιη ή άδικη- στις σελίδες του αριστουργηματικού μυθιστορήματος του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα. Ο Ντοστογιέφσκι με το "Έγκλημα και τιμωρία" θέτει απροκάλυπτα μπροστά μας το υπαρξιακό πρόβλημα, μέσα από το πρόσωπο ενός θύτη που...

Ένας απελπισμένος νεαρός καταστρώνει το σχέδιο του τέλειου εγκλήματος, το φόνο μιας κατάπτυστης ενεχυροδανείστριας, μιας μισητής γριάς, την οποία κανείς δεν πρόκειται να πενθήσει. Δεν είναι εξάλλου δίκαιο -σκέφτεται- ένας ευφυής άνθρωπος να διαπράξει ένα έγκλημα καταπατώντας τον ηθικό νόμο, ωφελώντας όμως έτσι, σε τελική ανάλυση, την ανθρωπότητα; Έτσι ξεκινά ένα από τα αριστουργηματικότερα έργα που γράφτηκαν ποτέ και που συγχρόνως είναι μια μελέτη της ανθρώπινης ψυχολογίας: η μυστηριώδης ιστορία ενός τρομακτικού εγκλήματος και ένα καθηλωτικό αστυνομικό θρίλερ με θρησκ...

Το "Έγκλημα και τιμωρία" έχει μεταφραστεί αμέτρητες φορές στη γλώσσα μας, μια ή δυο φορές από τα ρωσικά και αρκετές φορές από... τα ελληνικά. Το έργο αυτό, μ' όλη την αφάνταστη εξέλιξη σ' όλους τους τομείς του Πνεύματος και της Τέχνης, εξακολουθεί να παραμένει κλασικό και ανυπέρβλητο πρότυπο του ψυχολογικού μυθιστορήματος. Μεταφρασμένο εδώ, κατευθείαν απ' το ρωσικό κείμενο κι απ' τον Άρη Αλεξάνδρου, αποδίδει όλη την ατμόσφαιρα και τη ζεστασιά του πρωτότυπου. Όλοι οι ήρωες του έργου: ο δαιμονικός Ρασκόλνικοφ, ο τραγικός Μαρμελάντοφ, η μαρτυρική Σόνια, η βασανισμένη Πουλχερία...

«Αναρωτιέμαι πως είναι δυνατό οι αρχαίοι να μην έβλεπαν ότι η λογοτεχνία και η ποίησή τους ήταν εντελώς ανόητες. Η τεράστια, μεγαλειώδης δύναμη του λογοτεχνικού πάγου ξοδεύτηκε για το τίποτα. Είναι απλώς γελοίο - οποιοσδήποτε έγραψε οτιδήποτε του κατέβαινε στο κεφάλι. Είναι τόσο ανόητο και γελοίο όσο και το ότι άφηναν τον ωκεανό να χτυπάει αποβλακωμένα την ακτή, είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο, ενώ τα εκατομμύρια χιλιογραμμόμετρα ενέργειας που ήταν κλειδωμένα στα κύματα δεν έκαναν τίποτ' άλλο από το να ενισχύουν τα αισθήματα των ερωτευμένων. Εμείς πήραμε το γλυκό τίπ...