Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με τον "Κροκόδειλο" (1865), ένα από τα λιγότερο γνωστά έργα του, ο Ντοστογιέφσκι σατίριζε τη διαμάχη μεταξύ των διανοουμένων διαφόρων προοδευτικών ρευμάτων. Ωστόσο, δεν πρόκειται για ένα κείμενο που εξαντλείται στη σάτιρα του φιλοσόφου Πιοτρ Λαβρόβιτς Λαβρόφ ή του εκδότη Αντρέι Αλεξάντροβιτς Κραγιέφσκι· ξεκινώντας από ένα τελείως παράδοξο γεγονός (που αντιμετωπίζεται, ωστόσο, ως το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο), ο άριστος ψυχολόγος Ντοστογιέφσκι σκιαγραφεί τη διαμόρφωση των ανθρώπινων σχέσεων στην κοινωνία της Αγίας Πετρούπολης και περιγράφει συμπεριφορές και νοοτροπίες με...

Η Ιστορία έχει ανάγκη από ήρωες. Η Ιστορία έχει ανάγκη από προδότες. Η Ιστορία έχει ανάγκη από θύματα. Στα χρόνια της σταλινικής περιόδου. Ένας άντρας ενώπιον της σοβιετικής δικαιοσύνης. Καζακστάν, 1937. Όταν ο χρυσός που ανακαλύπτει μια ομάδα αρχαιολόγων εξαφανίζεται, ο σύντροφος Ζίμπιν, φύλακας αρχαιοτήτων, υποβάλλεται σε εξαντλητικές ανακρίσεις. Οι ανακριτές του πρέπει οπωσδήποτε να βρουν τον εχθρό του λαού.

Επιστρέφοντας στη Ρωσία από ένα μεγάλο ταξίδι στην Ιταλία, ο νεαρός Ντιμίτρι Σάνιν κάνει μια στάση στη Φρανκφούρτη και για πρώτη φορά ερωτεύεται παράφορα. Πεπεισμένος ότι τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην ευτυχία που αισθάνεται ότι περιμένει τον ίδιο και την αρραβωνιαστικιά του, αποφασίζει να πουλήσει τα κτήματά του στη Ρωσία και να αρχίσει μια καινούργια ζωή, αγνοώντας ότι το ευάλωτο της νεαρής του ηλικίας τον καθιστά λεία ενός σκοτεινού και καταστροφικού πάθους. Οι "Ανοιξιάτικοι χείμαρροι" γράφτηκαν τριάντα χρόνια μετά από τα γεγονότα που εξιστορούνται σ' αυτές...

Σε τι διαφέρουν τα ψέματα των γυναικών από αυτά των ανδρών; Σύμφωνα με τη Λουντμίλα Ουλίτσκαγια, "το ψέμα των γυναικών, σε αντίθεση με το πραγματιστικό ψέμα των ανδρών, είναι ένα πολύ πιο ελκυστικό θέμα. Οι γυναίκες κάνουν τα πάντα διαφορετικά: σκέφτονται, αισθάνονται, υποφέρουν και λένε ψέματα... Αυτές στις οποίες δόθηκε τούτο το χάρισμα λένε ψέματα από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη τους. Και με πόση μαγεία, πόσο ταλέντο, πόση αθωότητα και πόσο θράσος, με πόση δημιουργική έμπνευση και πόση λάμψη!" Αυτό ακριβώς κάνουν και οι ηρωίδες της: μέσα από τις σύντομες ιστορ...

Μια πραγματεία για την αγάπη, σε όλες της τις μορφές, για την ανώτερη, συμπαντική αρμονία. Το πιο "μυστικιστικό", το πιο "αινιγματικό" και, για πολλούς, καλύτερο, έργο του Ντοστογιέφσκι. "Δεν υπάρχει τίποτα δυσκολότερο στον κόσμο από την απεικόνιση του πραγματικά υπέροχου ανθρώπου... Και δεν υπάρχει πιο υψηλή αποστολή για τον άνθρωπο από το να δώσει ανιδιοτελώς τον εαυτό του στους ανθρώπους", λέει ο συγγραφέας αναφορικά με την ιδέα και την απόφασή του να καταπιαστεί με το δύσκολο εγχείρημα της παρουσίασης όχι ενός ακόμα, μεταξύ πολλών άλλων στη λογοτεχνία, "θετικού ήρωα...

Ο Μίσα, ένας πιγκουίνος που χάνεται, και ο ιδιοκτήτης του, ο πρώην δημοσιογράφος Βίκτορ Ζαλαταριόφ φτάνει μέχρι την Τσετσενία για να τον βρει, η σχέση που συνδέει τον Βίκτορ με τη μικρή κόρη ενός εξαφανισμένου φίλου του, τη Σόνια, και τη νεαρή κοπέλα που τη φροντίζει, τη Νίνα, η ανάμιξη του Βίκτορ στις ουκρανικές εκλογές με την ιδιότητα του βοηθού ενός υποψήφιου βουλευτή, η φυγή του από την Ουκρανία με την ιδιότητα του προπονητή μιας ομάδας ανάπηρων αθλητών που συμμετέχουν σε πανευρωπαϊκούς αγώνες, η καθοριστική για τη μοίρα του συνάντησή του με Σερβοβόσνιους που έχουν χαρα...

"Φριτς" φώναζαν οι Ρώσοι όλους, γενικά, τους Γερμανούς στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου· και από τότε το "Φριτς" έγινε συνώνυμο του "διαφορετικού" και του "εχθρικού". Φριτς είναι το παρατσούκλι του κεντρικού χαρακτήρα στο μυθιστόρημα του Μπόρτνικοφ. Κι σίγουρα ο Φριτς διαφέρει στην εμφάνιση, στον τρόπο που σκέφτεται και στον τρόπο που συμπεριφέρεται. Τι σημαίνει όμως να είσαι διαφορετικός; Μήπως ότι είσαι κακός; Και τι σημαίνει να είσαι κακός σ' έναν κακό κόσμο; Ο Φριτς-Μπόρτνικοφ είναι σε διαρκή αναζήτηση. Αναζητά την ίδια του τη ζωή. Στο μαιευτή...

Οι δρόμοι της πόλης είναι επικίνδυνοι τη νύχτα. Όχι λόγω των κακοποιών ή των μανιακών. Στους δρόμους αυτούς υπάρχει άλλος κίνδυνος. Οι αυτοαποκαλούμενοι Άλλοι. Οι βρυκόλακες και οι λυκάνθρωποι. Οι μάγισσες και οι μάγοι. Εκείνοι που βγαίνουν για κυνήγι, όταν ο ήλιος πέσει. Εκείνοι των οποίων η δύναμη είναι μεγάλη. Εκείνοι που δεν ηττώνται με κοινά και συμβατικά όπλα. Πίσω από τα ίχνη αυτών που κυνηγούν τη νύχτα επί αιώνες έπονται κάποιοι άλλοι θηρευτές. Οι Φύλακες της Νύχτας. Πολεμούν τα πλάσματα της Καταχνιάς και τα κερδίζουν, τηρώντας παράλληλα το Αρχαίο Συμβόλαιο, που έ...

"... διαφορετική τύχη όμως περιμένει το συγγραφέα που τολμάει ν' αναταράξει το φριχτό βούρκο της χυδαιότητας, όπου βουλιάζει η ψυχή μας, να βουτήξει στην άβυσσο των ψυχρών, των τιποτένιων και χυδαίων όντων -που τα συναντούμε σε κάθε βήμα της επίγειας οδοιπορίας μας, που είναι κάποτε τόσο επίπονη και πικρή- και πελεκώντας μ' ανήλεο σκαρπέλο βγάζει στο άπλετο φως αυτό που τα μάτια μας αρνούνται να ιδούν! Ο συγγραφέας αυτός δε θα γνωρίσει ποτέ τα χειροκροτήματα του κόσμου, τα δάκρυα της ευγνωμοσύνης, την παραφορά ενός ομόθυμου ενθουσιασμού: δε θα συγκλονίσει με κανένα ηρωικό π...

Ο νομπελίστας συγγραφέας που πέθανε πρόσφατα, μεταφέρει σε αυτό το μυθιστόρημα-ορόσημο την προσωπική του εμπειρία από τα σταλινικά γκουλάγκ. Το "Μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς" είναι η σχολαστική καταγραφή μιας ημέρας από τη ζωή του κρατούμενου Σ-854 σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας του σοβιετικού καθεστώτος. Ο Ιβάν Ντενίσοβιτς, αρχετυπική μορφή Ρώσου αγρότη, γραπώνεται από μικρές καθημερινές κινήσεις και από τη σκληρή, άμισθη δουλειά του για να διατηρήσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την εσωτερική του ελευθερία μέσα στις απάνθρωπες συνθήκες του στρατοπέδου. Το μυ...

Μια απέραντη τοιχογραφία του συστήματος των φυλακών και των στρατοπέδων στην πρώην Σοβιετική Ένωση από το 1918 ώς το 1956, και κυρίως κατά τη σταλινική περίοδο, ένα σύγχρονο έπος όπου η αβάσταχτη σκληρότητα των περιγραφών μετριάζεται συχνά από το χιούμορ, τα αυτοβιογραφικά κεφάλαια εναλλάσσονται με μεγάλους ιστορικούς πίνακες, και μέσα από όλα αυτά προβάλλει η τραγική μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων. Ένα βιβλίο που σφράγισε τον 20ο αιώνα. Ο Σολζενίτσιν βίωσε και ο ίδιος το τρομακτικό σύμπαν του "Αρχιπελάγους". Το 1945, έχοντας διακριθεί στα πεδία των μαχών του Βορειοδυτικού...

Θεωρείται το καλύτερο μυαλό της ρωσικής Πολιτοφυλακής. Μόνη, σ' ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον με τους δικούς του νόμους. Η νεαρή υπαστυνόμος Νάστια Καμένσκαγια, η μαιτρ των δύσκολων υποθέσεων. Σε μια Ρωσία όπου η διαφθορά έχει πολλά πρόσωπα. Σε μια Ρωσία όπου κανείς δεν ξέρει αν θα βρεθεί στο πιο ακατάλληλο μέρος την πιο ακατάλληλη στιγμή. Και θα είναι το επόμενο θύμα. Όταν ένας δολοφόνος σπέρνει τον τρόμο στη Μόσχα, η Νάστια αναλαμβάνει τις έρευνες. Εφτά δολοφονίες, εφτά άνθρωποι στραγγαλισμένοι σε διαφορετικές περιοχές της πρωτεύουσας μέσα σε δύο εβδομάδες. Σύμ...

Όταν ο διάβολος αποφασίζει να εμφανιστεί στη Μόσχα, με σάρκα και οστά, διαλέγει για την ακολουθία του δύο δαίμονες, μια γυμνή κοπέλα, και μια μεγάλη μαύρη γάτα που μιλάει, περπατάει στα πισινά της πόδια, καπνίζει μόνο πούρα, και καθαρίζει τους λογαριασμούς της μ' ένα αυτόματο. Σκοπός του είναι να αναστατώσει τα πάντα με τις αναρχικές φάρσες που σκαρώνει, ξυπνώντας μέσα στους ανθρώπους τον χειρότερο εαυτό τους. Στο πέρασμά του, τα φρενοκομεία γεμίζουν, οι δυνάμεις του νόμου και της τάξεως παραλύουν, οι άνθρωποι εξευτελίζονται. Μέσα σ' αυτόν τον χαλασμό, μόνο δύο πλάσματα μέν...

Σύμφωνα με τα λόγια του συγγραφέα, πρόκειται για μια "ασύμμετρη απάντηση στην Λολίτα του Ναμπόκοφ". Ένας ήρωας της μετασοβιετικής εποχής που αρνείται να γεράσει... Ο Μακάνιν στον "Τρόμο" αποτίει φόρο τιμής στην τρίτη ηλικία μέσα από αλλεπάλληλα στιγμιότυπα της καθημερινότητας ενός ηλικιωμένου ανθρώπου που λατρεύει το φεγγάρι, τις γυναίκες, τον έρωτα - που αρνείται να παραδοθεί και να πεθάνει μόνος, κολλημένος σε μια οθόνη τηλεόρασης όπως οι φίλοι του. Σε σκηνές γεμάτες χιούμορ αλλά και σπαραγμό καταγράφονται με πιστότητα οι ιστορικές στιγμές του πραξικοπήματος κατά του...

Ο Μπούλμπα ήταν φοβερά πεισματάρης. Ήταν από κείνους τους χαρακτήρες που θα μπορούσαν να σφυρηλατηθούν στο δύσκολο 15ο αιώνα, στη μισονομαδική εκείνη γωνιά της Ευρώπης, όταν όλη η νότια αρχέγονη Ρωσία, παρατημένη από τους πρίγκηπές της, είχε ερημωθεί και είχε κατακαεί μέχρι το τελευταίο χόρτο, απ' τ' ασυγκράτητα μογγολικά στίφη όταν, στερημένος απ' το σπίτι του κι από κάθε λογής στέγη, ο άνθρωπος έγινε αναγκαστικά ριψοκίνδυνος ξεχνώντας πως υπάρχει φόβος στον κόσμο. Την πανάρχαιη ειρηνική σλαβική ψυχή την ατσάλωσε η φλόγα του πολέμου και ξεπήδησε το κοζάκικο, αυτό το πλατύ,...

Σε αυτό το συναρπαστικό βιβλίο περιγράφεται η ζωή τριών ζευγαριών. Ο καθηγητής Στάσωφ και η Τατιάνα Αμπρικόσοβα είναι οι φανταστικοί ήρωες. O Στάσωφ του διηγήματος είναι προσωπικότητα και όχι ένα απλό πρόσωπο. Στους κύκλους που σύχναζε, οι άνθρωποι αστειευόμενοι τον φώναζαν το "Tέρας της Πετρούπολης". Aυτό το... "προσωνύμιο" τού το είχαν δώσει οι γυναίκες. Kαι, φυσικά, εκείνες που είχαν τη δυνατότητα να τον εκτιμήσουν ως εραστή. Ήταν θαυμάσιος, παθιασμένος, τρυφερός και άσπλαχνος εραστής. Όμως αυτός ο εραστής αγάπησε μια απλή, και όχι ιδιαίτερα όμορφη κοπέλα, μια κοπέλα...

Το "Έγκλημα και τιμωρία" εξακολουθεί να παραμένει κλασικό και ανυπέρβλητο πρότυπο ψυχολογικού μυθιστορήματος. Μεταφρασμένο εδώ κατευθείαν από το ρωσικό κείμενο κι από τον Άρη Αλεξάνδρου, αποδίδει πλήρως την ατμόσφαιρα και τη ζεστασιά του πρωτοτύπου. Όλοι οι ήρωες του έργου -ο δαιμονικός Ρασκόλνικοβ, ο τραγικός Μαρμελάντοβ, η μαρτυρική Σόνια, η βασανισμένη Πουλχερία Αλεξάντροβνα, ο σατανικός Πορφύρης Πετρόβιτς, η υπέροχη Ντούνια Ρομάνοβνα, ο λάγνος Σβιντριγκάιλοβ-, όλοι τους διαχρονικοί ανθρώπινοι τύποι, ζωντανεύουν στις σελίδες του βιβλίου και στέκονται μπροστά μας, είτε έξ...

"Την αγάπη προς τη γυναίκα, ο Λιέβιν όχι μονάχα δε μπορούσε να τη φανταστεί χωρίς τον γάμο, μα καθώς σκεφτόταν τα ζητήματα αυτά, πρωτύτερα φανταζόταν την οικογένεια και μετά πια τη γυναίκα, που θα του έδινε την οικογένεια. Και οι αντιλήψεις του για τον γάμο, γι' αυτό τον λόγο, δεν έμοιαζαν καθόλου με τις αντιλήψεις της πλειονότητας των γνωριμιών του, για τους οποίους ο γάμος ήταν μία από τις πολλές και διάφορες κοινές, βιοτικές υποθέσεις. Για τον Λιέβιν ήταν η κυριότερη υπόθεση της ζωής του, που από αυτήν εξαρτιόταν όλη της η ευτυχία. Και τώρα έπρεπε να παραιτηθεί από κάθε...

"Μέσα στην απεραντοσύνη του χρόνου, μέσα στην απεραντοσύνη της ύλης, μέσα στην απεραντοσύνη του χώρου, ξεχωρίζει μία φουσκίτσα, ένας οργανισμός, και η φουσκίτσα αυτή επιβιώνει για λίγο και μετά σκάει, και η φουσκίτσα αυτή είμαι εγώ". Αυτό ήταν μια βασανιστική ψευτιά, όμως ήταν το μοναδικό, το τελευταίο συμπέρασμα αιώνων μόχθου της ανθρώπινης σκέψης προς την κατεύθυνση αυτή. Ήταν εκείνη η τελευταία δοξασία, που πάνω σ' αυτή στηρίζονταν, σ' όλους σχεδόν τους κλάδους, όλες οι αναζητήσεις της ανθρώπινης σκέψης. Ήταν η επικρατέστερη άποψη, κι ο Λιέβιν, βλέποντάς την σαν πιο ξ...

Αγαπήσαμε πολύ τον Γκόρκη, τον αγαπήσαμε όπως αγαπούν τα μικρά παιδιά τη μάνα τους γιατί μικρά παιδιά το δικό του ανήσυχο και γεμάτο στοργή χνώτο ζέστανε το μάγουλό μας, κι έπειτα έφηβους με τα μυαλά ανταριασμένα και την καρδιά φουσκωμένη απ' τις μεγάλες ανησυχίες του καιρού μας το δικό του το χέρι ήταν που άτρομο μας έδειχνε το σωστό δρόμο, κιόλας πια ώριμοι άντρες με πληγωμένα τα πόδια απ' την τροχιά πορεία ανεβαίναμε τον ανήφορο, με αγωνία και λαχτάρα σκύβαμε να βρούμε τα χνάρια των δικών του ματωμένων βημάτων που θα μας έφερνε στην Αλήθεια, στην Ανθρωπιά και στην Παγκόσ...