Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ιβάν Γκοντζάροφ συγκαταλέγεται ανάμεσα στους μεγάλους Ρώσους συγγραφείς αυτούς που θεμελίωσαν τη σύγχρονη Ρωσική Λογοτεχνία. Στέκεται επάξια δίπλα στους Ντοστογιέβσκι, Τολστόϊ, Τουργκένιεφ, Νεκράσωφ και δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αυτούς. Στο μυθιστόρημά του "Μάρκος ο μηδενιστής" πραγματεύεται τις σχέσεις ανάμεσα σε τρεις άντρες, τον παρακμιακό αριστοκράτη Ραΐσκι, έναν αβέβαιο μικροαστό τον Τούσιν και τον πρωτόγονο επαναστάτη Μάρκο, που μπλέκονται σε ένα παιχνίδι σχέσεων με επίκεντρο δυο γυναίκες, την γηραιά Τατιάνα που εκπροσωπεί την άγρυπνη "μάννα Ρωσία" και τ...

Ο αιώνιος σύζυγος έχει όλα τα γνωρίσματα της μεγαλοφυίας του συγγραφέα του. Είναι μια ψυχογραφία εραστού και συζύγου, θύματος και θύτου. Οι ήρωές του, ο Αλέξη Ιβάνοβιτς Βελτσάνινοφ και ο Παύλος Παύλοβιτς Τρουσότσκυ αντιμετωπίζουν με τρόμο ή έκσταση το ζοφερό θαύμα της ύπαρξής τους, ταπεινοί, ασήμαντοι, δαιμόνιοι και γελοίοι.

Ο Πούσκιν άρχισε να γράφει το μυθιστόρημα "Ο Νέγρος του Μεγάλου Πέτρου", με θέμα την τραγική οικογενειακή ζωή του προπάππου του, Αβραάμ (Ιμπραήμ) Γκάνιμπαλ, στα τέλη του Ιουλίου του 1827. Όπως ο θρυλικός τσάρος Μεγάλος Πέτρος ξεχώρισε ένα μαύρο σκλαβάκι για να το χώσει σαν αγκάθι στο μάτι των Αυλικών του, κάνοντας το έναν μορφωμένο στρατιωτικό, αυθεντία σε θέματα μηχανικής, έτσι και ο ποιητής ξεχωρίζει τον νέγρο προγονό του για να τον μπήξει στην καρδιά της διεφθαρμένης αριστοκρατίας, κάνοντας τον ήρωα ενός αιχμηρού μυθιστορήματος. Κάθε εικόνα και ένα καλοζυγισμένο χτύπημα...

Κανένα έργο δεν μας έχει δώσει τόσο ανάγλυφα τη ζωή και την ψυχολογία του ρωσικού λαού της προεπαναστατικής εποχής όσο το "Πόλεμος και ειρήνη". Ένα αξεπέραστο πρότυπο τέχνης, ο καθρέφτης μιας από τις πιο γόνιμες κοινωνικές και θρησκευτικές ζυμώσεις της Ιστορίας.

Κανένα έργο δεν μας έχει δώσει τόσο ανάγλυφα τη ζωή και την ψυχολογία του ρωσικού λαού της προεπαναστατικής εποχής όσο το "Πόλεμος και ειρήνη". Ένα αξεπέραστο πρότυπο τέχνης, ο καθρέφτης μιας από τις πιο γόνιμες κοινωνικές και θρησκευτικές ζυμώσεις της Ιστορίας.

Κανένα έργο δεν μας έχει δώσει τόσο ανάγλυφα τη ζωή και την ψυχολογία του ρωσικού λαού της προεπαναστατικής εποχής όσο το "Πόλεμος και ειρήνη". Ένα αξεπέραστο πρότυπο τέχνης, ο καθρέφτης μιας από τις πιο γόνιμες κοινωνικές και θρησκευτικές ζυμώσεις της Ιστορίας.

Κανένα έργο δεν μας έχει δώσει τόσο ανάγλυφα τη ζωή και την ψυχολογία του ρωσικού λαού της προεπαναστατικής εποχής όσο το "Πόλεμος και ειρήνη". Ένα αξεπέραστο πρότυπο τέχνης, ο καθρέφτης μιας από τις πιο γόνιμες κοινωνικές και θρησκευτικές ζυμώσεις της Ιστορίας.

Ακόμα και στους πολυγραφότατους και ταλαντούχους συγγραφείς υπάρχει κάποιο έργο τους που ξεχωρίζει απ' όλα τα άλλα, το αριστούργημα τους. Ένα τέτοιο ξεχωριστό έργο του Ιβάν Τουργκένιεφ είναι το μυθιστόρημα "Πατέρες και παιδιά". Ο ήρωας του, ο Μπαζάροφ, είναι ο τύπος του σκληρού, οργισμένου νέου μιας εποχής που δε χωράει στα καθιερωμένα πλαίσια, που όλα τα ειρωνεύεται, τα κατηγορεί, ανυπότακτος, με τις τσεκουράτες αλήθειες του -ως το μηδενισμό- αλλά και με τις γκάφες του, ακαταστάλακτος. Και ο τρόπος που πεθαίνει είναι ευθυγραμμισμένος με τον τρόπο που σκεφτόταν και ενεργούσ...

Η εμφάνιση του Γκολιάντκιν μέσα από τις σελίδες του "Σωσία", του δεύτερου μόλις έργου του Ντοστογιέφσκι μετά τον "Φτωχόκοσμο", εισάγει ένα μοναδικό χαρακτήρα στη ρωσική λογοτεχνία. Άνθρωπος υπερόπτης, αλλά ταυτόχρονα και παραδομένος σ' έναν ακραίο και πάντα παρόντα φόβο μην και περιφρονηθεί, ο ήρωας υποφέρει και πάσχει ως τα τρίσβαθα της ψυχής του. Κάθε κίνηση τον αναστατώνει, η τυχαία ματιά τον αφορά, οποιαδήποτε παρουσία τον υπονομεύει, ό,τι υπάρχει και κινείται γύρω του συνωμοτεί εναντίον του.

Η εμφάνιση του Γκολιάντκιν μέσα από τις σελίδες του "Σωσία", του δεύτερου μόλις έργου του Ντοστογιέφσκι μετά τον "Φτωχόκοσμο", εισάγει ένα μοναδικό χαρακτήρα στη ρωσική λογοτεχνία. Άνθρωπος υπερόπτης, αλλά ταυτόχρονα και παραδομένος σ' έναν ακραίο και πάντα παρόντα φόβο μην και περιφρονηθεί, ο ήρωας υποφέρει και πάσχει ως τα τρίσβαθα της ψυχής του. Κάθε κίνηση τον αναστατώνει, η τυχαία ματιά τον αφορά, οποιαδήποτε παρουσία τον υπονομεύει, ό,τι υπάρχει και κινείται γύρω του συνωμοτεί εναντίον του.

...Κάθε κατάσταση εξαιρετικά άθλια, τρομερά ταπεινωτική και πρόστυχη όπου μου έτυχε να βρεθώ, μου προκαλούσε φοβερή οργή, αλλά και ηδονή ανείπωτη. Το ίδιο πάθαινα και τις στιγμές που έκανα καμιά παλιανθρωπιά ή που βρισκόμουν σε κίνδυνο. Την ώρα που έκλεβα κάτι, μεθούσα με την ατιμία μου· όχι με την ίδια την πράξη, αλλά με την εξαιρετική ηδονή που μου προκαλούσε το οξύ συναίσθημα της προστυχιάς μου. Ομολογώ, πως την αίσθηση αυτή την αναζήτησα συχνά επίτηδες, γιατί έχει επάνω μου πολύ δυνατή επίδραση... Όταν -σε μια τέτοια περίπτωση- καταφέρεις να συγκρατήσεις τον θυμό ή τον...

Στη Μόσχα του 1930 ένας νεαρός δημοσιογράφος γράφει ένα μυθιστόρημα για τα χρόνια του εμφυλίου και το διασκευάζει για το θέατρο. Η είσοδος του ήρωα στους λογοτεχνικούς κύκλους, τα προβλήματα με τη λογοκρισία, το πάθος του για τον μαγικό κόσμο του θεάτρου και ο παραλογισμός αυτού του κόσμου, όλα αναδύονται ανάγλυφα μέσα από τη σατιρική, κοφτερή και διεισδυτική ματιά του Μπουλγκάκοφ. Ο φθόνος μεταξύ των λογοτεχνών, το απολυταρχικό καθεστώς, οι μηχανορραφίες στα παρασκήνια, ο μεγάλος σκηνοθέτης Κ. Σ. Στανισλάφσκι και η περίφημη υποκριτική μέθοδος του, όλα προβάλλουν ξεκαρδιστι...

Όλα στο έργο του αιωρούνται, κινούνται, είναι πολυδιάστατα και παρ' όλα αυτά τόσο πραγματικά! Ο Γκόγκολ είναι ο πρώτος που έδειξε πώς παίζοντας ανάμεσα στο φανταστικό και στο εξωπραγματικό μπορεί ωστόσο ένα έργο να είναι απόλυτα ρεαλιστικό, και αντίστροφα, ένα έργο με φαινομενική αντανάκλαση της πραγματικότητας να στερείται ρεαλιστικού πνεύματος. Από την άποψη αυτή ο Γκόγκολ ήταν ένας πρωτοπόρος του ρεαλιστικού μυθιστορήματος.

Σίγουρα δεν υπάρχει πιο παράξενο έργο στα χρονικά της λογοτεχνίας πολιτικής διαμαρτυρίας από το μυθιστόρημα "Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα". Γραμμένο και ξαναγραμμένο από το 1926 ως το 1940, το βιβλίο αποτελεί δριμύ "κατηγορώ" για το σταλινικό καθεστώς. Πρόκειται για μια σύνθετη αλληγορία του καλού και του κακού ή, αν θέλει κανείς, του κακού και του καλού. Ο βασικός ήρωας είναι ο Σατανάς, ο οποίος, μεταμορφωμένος σε αλλοδαπό επισκέπτη, φέρνει τα πάνω κάτω στη σταλινοκρατούμενη Μόσχα. Ο Σατανάς μαζί με την αλλοπρόσαλλη ακολουθία του -όπως ένας μαύρος γάτος με ανθρώπινη λαλιά- εισ...

"H ελλειπτική αυτή πρόζα, που κόβει την ανάσα, είναι ταυτοχρόνως ένα ταξιδιωτικό αφήγημα, ένα αλληγορικό ταξίδι, ένα καυστικό σχόλιο πάνω στην οικοδόμηση του Kράτους, μια ουμανιστική φιλοσοφία της ζωής, μια προετοιμασία για τον θάνατο και μια προφητεία ανάστασης, τόσο για την Aρμενία όσο και για τον ίδιο τον Mαντελστάμ". Σχολιάζοντας με τα λόγια αυτά το Tαξίδι στην Aρμενία, ο Mπρους Tσάτουιν προσπαθεί να προσδώσει ένα ελάχιστο χαρακτηριστικών σ' ένα κείμενο που είναι, εκ φύσεως, εξαιρετικά δύσκολο να κατηγοριοποιηθεί σύμφωνα με τα γνωστά λογοτεχνικά κριτήρια. Kαι συνεχίζει:...

Όταν το 1871 πρωτοδημοσιεύτηκαν οι "Δαιμονισμένοι", το κατεξοχήν πολιτικό και προφητικό μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι, θύελλα αντιδράσεων ξέσπασε στους λογοτεχνικούς και πολιτικούς (κατά κύριο λόγο στους επαναστατικούς) κύκλους της Ρωσίας. Μια τεράστια συζήτηση άνοιγε κι ένας πόλεμος κηρυσσόταν εναντίον του "μεταμελημένου" πρώην θανατοποινίτη και πρώην κατάδικου της Σιβηρίας. Τα γεγονότα που βρήκαν απήχηση στο μυθιστόρημα ήταν η "υπόθεση Νιετσάγεφ", η δραστηριότητα της οργάνωσης "Λαϊκή εκδίκηση" κι η δολοφονία από πέντε μέλη της του φοιτητή της Γεωπονικής Ακαδημίας Ι. Ι. Ιβ...

Η Ελισαβέτα Γκάλιτς είναι το κοριτσάκι που έπαιζε ανέμελα στον κήπο του πατρικού σπιτιού της στο Ισμαήλ. Η όμορφη και περήφανη νεαρή κοπέλα που έγινε διερμηνέας της φημισμένης σοβιετικής Ιντουρίστ. Η αξιωματικός της Κα Γκε Μπε που παγιδεύτηκε μέσα στο ίδιο σύστημα όπου υπηρετούσε. Η γυναίκα που αναζητά τον δεύτερο σύζυγό της, Αντάμ Ερατινό, ο οποίος εξαφανίστηκε αφήνοντάς της, εκτός απ' το κενό των ερωτηματικών, χρέη και διώκτες. Εκείνη που, εξαιτίας της κατάρρευσης των προσωπικών της προσδοκιών αλλά και της Σοβιετικής Ένωσης, σπρώχτηκε στον απεχθή και ταπεινωτικό τρίτο γάμ...

Μια αλληγορία, μια παραβολή, ένα αδυσώπητο χτύπημα στον φαύλο κύκλο της ανθρώπινης σκληρότητας και του ζόφου που σκεπάζει έναν ολόκληρο λαό. Το αντεστραμμένο είδωλο του καθεστώτος στο κάτοπτρο της σάτιρας. Μέσα από μεγεθυμένες λεπτομέρειες, ο ποιητής καταθέτει το χερουβικό του χρησμό, ότι το κενό της εξουσίας που υπάρχει στους ουρανούς δεν μπορεί να γεμίσει με την απερίγραπτα τραγική βία ενός καθεστώτος που στηρίζεται στην άγνοια και στα μισθωμένα χαμόγελα των υποτακτικών του. Τα "Μοιραία αυγά" είναι ένα έργο προφητικό, ένα σφιχταγκάλιασμα με το επερχόμενο μέλλον, μια κλε...

Ο αναγραφόμενος στο εξώφυλλο τίτλος "Φρασεολογισμοί στη ρωσική λογοτεχνική γλώσσα και η απόδοσή τους στη νέα ελληνική" θα μπορούσε να χαρακτηριστεί παραπλανητικός, ως ένα βαθμό· αλλά και ενδεικτικός μετριοπάθειας, καθώς αποκρύπτει μια πολύ ενδιαφέρουσα διάσταση του συνολικού έργου: μια κατάλληλη για διδακτικούς σκοπούς, αλλά συνάμα λογοτεχνικώς άρτια και συχνά ευφυή μετάφραση του έργου του Μ. Μπουλγκάκοφ "Η ζωή του κυρίου ντε Μολιέρ", ένα έργο που έως τώρα δεν είχε μεταφραστεί στην Ελληνική. Το βιβλίο αυτό προσφέρεται για διάφορες χρήσεις, πράγμα που το καθιστά ιδιαίτερα εν...

...Το έργο αφορά τα υπολείμματα μιας επίσκεψης από άλλο, κόσμο, τα οποία και αποτελούν θήραμα για διάφορους τυχοδιώκτες, τους επονομαζόμενους κυνηγούς (ένας από αυτούς και το κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου, ο Ρέντρικ Σούχαρτ). Τα αντικείμενα αυτά βρίσκονται εντός μιας αποκλεισμένης από τον Ο.Η.Ε. περιοχής, η οποία ονομάζεται Ζώνη Επίσκεψης. Η Ζώνη αποτελεί επίσης πεδίο εκδήλωσης ποικίλλων αλλόκοτων περιστατικών, πολύ συχνά ανατριχιαστικών. Οι "Στάλκερ" (όπως ονομάζονται οι κυνηγοί στο πρωτότυπο), είναι υποχρεωμένοι να παίζουν τη ζωή τους κορώνα-γράμματα για κάθε πολύτιμο λάφυ...