Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η αναδρομική έκθεση του Χαλεπά στην Εθνική Γλυπτοθήκη αποτελεί μια μοναδική πρόκληση στον χώρο της νεοελληνικής γλυπτικής: για πρώτη φορά εκτίθενται μαζί τα περισσότερα σωζόμενα έργα του καλλιτέχνη δίπλα σε έναν σημαντικό αριθμό σχεδίων δίνοντας αφορμή για μιαν επανεξέταση της σημασίας τους σε σχέση με την εποχή που δημιουργήθηκαν, αλλά κυρίως σε σχέση με την σύγχρονη καλλιτεχνική πραγματικότητα. Παρόλο που η βιβλιογραφία για τον Χαλεπά είναι τεράστια, παρόλο που πολλοί άξιοι μελετητές ασχολήθηκαν με την ζωή και το έργο του, εξακολουθούν να μένουν αινιγματικά τα έργα του μ...

Μορφή αινιγματική και μοναχική, γοητευτική και καταραμένη, αγιοποιημένη και μυθοποιημένη, με μια πορεία ζωής οδυνηρή, σκληρή και μυθιστορηματική, ο Χαλεπάς είναι από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς της νεοελληνικής τέχνης. Γεννημένος στον Πύργο της Τήνου από οικογένεια μαρμαράδων, θα ξεκινήσει την πορεία του στις αρχές της δεκαετίας του 1870 με σπουδές στο Πολυτεχνείο της Αθήνας και έπειτα στην περίφημη Βασιλική Ακαδημία των Ωραίων Τεχνών του Μονάχου. Στη συνέχεια η εξέλιξη της ζωής και του έργου του είναι τα στοιχεία εκείνα που θα εδραιώσουν τη φήμη και τον μύθο του, κατ...

"Οι συμπτώσεις με το έργο του Γιαννούλη Χαλεπά και των δωρεών που αξιώθηκα από αυτές με οδήγησαν να επαγρυπνώ, αφοσιωμένη για την ανάγκη μιας αποκαλυπτικής μελέτης στο έργο του. Καθοριστική υπήρξε η προτροπή του Στρατή Δούκα στο βιβλίο του "Ο βίος ενός αγίου", όπου στο δεύτερο μέρος του, "Το έργο του Χαλεπά και τα προβλήματά του (αισθητικό δοκίμιο)", διαβάζουμε: "Η αισθητική χαρά και κατανόηση της πανάκριβης σημασίας του έργου του μέλλει ν' αποτελέσει υπόθεση της επόμενης και μεθεπόμενης καλλιτεχνικής γενεάς [...] θα μπορούσε βάσιμα να ειπωθεί πως βρέθηκε στην πρωτοπορία δ...

Οι είκοσι ζωγράφοι, γλύπτες, χαράκτες και φωτογράφοι που παρουσιάζονται στη σειρά "Σύγχρονοι Έλληνες Εικαστικοί" της εφημερίδας "Τα Νέα" διαμόρφωσαν τη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Πράγματι, η επιλογή είναι ακριβής και αυστηρή, πράγμα σπάνιο για τέτοιου είδους εγχειρήματα. Επιπλέον, από την άποψη της πληροφόρησης ενός φιλότεχνου, αλλά δίχως εξειδικευμένες γνώσεις, κοινού η σειρά καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα δημιουργίας, από τη γενιά του ΄30 ως την πρωτοπορία της δεκαετίας του 1970. Ανάμεσά τους θα συναντήσει κανείς και ορισμένους καλλιτέχνες της διασποράς, οι οποίοι εντάσσονται...

Περιέχονται τα κείμενα: Χαιρετισμοί: - Μιχάλης Λιάπης, Υπουργός Πολιτισμού - Χρήστος Δ. Λαμπράκης, πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΜΜΑ - Νίκος Θεοδωρίδης, πρόεδρος Ιδρύματος Γεωργίου Ζογγολόπουλου Κείμενα - Έφη Ανδρεάδη, "Μια μακριά, γόνιμη πορεία" - Σκέψεις και σχόλια του Γιώργου Ζογγολόπουλου για την αρχιτεκτονική, την τέχνη και τη ζωή - Αποσπάσματα από κείμενα για το έργο του Ζογγολόπουλου Εκθέματα και βιογραφικά - Γλυπτά και ζωγραφική - Κατάλογος εκθεμάτων - Γιώργος Ζογγολόπουλος, "Μικρό οδοιπορικό" - Χρονολόγιο

Παρά το γεγονός ότι η ζωγραφική απασχολεί τον Γιώργο Λάμπρου σε όλη την πορεία της καλλιτεχνικής του παρουσίας, τα σχέδια και η γλυπτική είναι οι δύο σταθερές που μπορούν να μας οδηγήσουν ασφαλέστερα στην κατανόηση του έργου του. Ικανοποιούν όμως διαφορετικές εσωτερικές ανάγκες: Από τις πρώτες, σχεδιαστικές του απόπειρες στη δεκαετία του 1950 στη Σκύρο, μέχρι τις ολοκληρωμένες σειρές σχεδίων, τμήμα των οποίων παρουσίασε στην έκθεση με τον τίτλο "Γραφή" (αίθουσα τέχνης του Κέντρου Τεχνολογικών Εφαρμογών, 1970), το σχέδιο για τον Γιώργο Λάμπρου αποτελεί το υποκατάστατο του λό...

[...] Η παρούσα μελέτη δεν θα είναι μια απλή παράθεση των Πατρινών γλυπτών και ξυλογλυπτών. Τα κείμενα που συνοδεύουν τα έργα αποφεύγουν την περιγραφικότητα. Είναι ένας κατατοπιστικός σχολιασμός που καταθέτει την προσωπική μου άποψη, χειραγωγόντας τον αναγνώστη. Άγνωστοι καλλιτέχνες που πρόσθεσαν το λιθάρι τους στην πολιτιστική μας ζωή, θα δουν το φως της δημοσιότητας, αποσπασμένοι από ένα μακρινό παρελθόν. Υπάρχουν δύο τρόποι προσέγγισης. Ο πρώτος είναι ιστορικο-βιογραφικός. Τοποθετεί στην εποχή και την παιδεία του και το περιβάλλον του. Ο δεύτερος επικεντρώνεται στην Τέ...

Αναζητώ, προσπαθώ, επιθυμώ να συναντήσω κάποιον ειδήμονα που θα μπορούσε να μου πει τι είναι σήμερα, στο κατώφλι της 3η χιλιετίας, η γλυπτική. Να μου δώσει τον ορισμό της, τα σύνορα της. Να μου πει τι είναι, τι δεν είναι γλυπτική. Μετά από εβδομήντα χρόνια αδιάκοπης εργασίας δεν είμαι σε θέση σήμερα να πω ποια είναι η τέχνη της γλυπτικής. Φαίνεται παράλογο. Σήμερα, έχοντας υπόψη μου τα αντικείμενα, τις δημιουργίες που ονομάζονται γλυπτά, που γίνονται δεκτά ως γλυπτά, διερωτώμαι αν η γλυπτική είναι άραγε μόνο μια τέχνη που ως μέσο έκφρασης έχει τη λάξευση ή την πλαστική, ή...

[...] Η προσωπική μου εκδοχή ευνοήθηκε από το ποιητικό, προλογικό σημείωμα του καταλόγου, που υπογράφει η ίδια: "Σπάζοντας τις πέτρες ένιωσα να βγάζω από μέσα τους μορφές του παρελθόντος στο φως, για να μπορέσω, υπάρχοντας δημιουργικά στο τώρα, να ατενίσω άφοβα το μέλλον". Αναρωτιέμαι, λοιπόν, μήπως θα μπορούσαμε να ονομάσουμε τη βιωματική και καλλιτεχνική πορεία της Βένιας Δημητρακοπούλου: "Σπάζοντας τις πέτρες"; Μήπως, τελικά, η Βένια, "φιλοκαλέουσα", ξορκίζει τους δαίμονες υμνολογώντας τους; Φανή-Μαρία Τσιγκάκου

Ο παρών τόμος, με τίτλο Γλυπτική και κοινωνία στη ρωμαϊκή Ελλάδα: καλλιτεχνικά προϊόντα, κοινωνικές προβολές, περιλαμβάνει τις τριάντα ανακοινώσεις ελλήνων και ξένων ομιλητών του δεύτερου κατά σειρά σχετικού συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στο Ρέθυμνο τον Σεπτέμβριο του 2014, υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το πρώτο συνέδριο με θέμα "Κλασική παράδοση και νεωτερικά στοιχεία στην πλαστική της ρωμαϊκής Ελλάδας", διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη το 2009, [Θ. Τιβερίου, Π. Καραναστάση, Δ. Δαμάσκος (επιμ.) Κλασική παράδοση και νεωτερικά στοιχεία στην πλαστική της ρωμαϊκής Ε...

Η συλλογή αρχαίων γλυπτών του Μονάχου φιλοξενείται στη Γλυπτοθήκη, δηλαδή στο χώρο όπου θα στεγαζόταν η συλλογή ελληνικών και ρωμαϊκών γλυπτών που είχε στην κατοχή του ο βασιλιάς της Βαυαρίας Λουδοβίκος Α΄. Στη Γλυπτοθήκη εκτίθενται αποκλειστικά ελληνικά και ρωμαϊκά γλυπτά που χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 6ο αιώνα μ.Χ. Τα περισσότερα αγάλματα είναι τοποθετημένα ελεύθερα στο χώρο, ώστε ο επισκέπτης να μπορεί να περιδιαβαίνει γύρω από αυτά, θαυμάζοντάς τα απ' όλες τις πλευρές. Βέβαια, υπάρχουν ορισμένες χρονολογικές ανακολουθίες, καθώς από την πρώτη αίθουσα...

Θεότητα, νύμφη, μούσα ή κοινή θνητή, η γυναίκα ποτέ δεν έπαψε να εμπνέει τη σμίλη των Ελλήνων γλυπτών, όπως και τον χρωστήρα των αγγειογράφων ή των τοιχογράφων. Κυκλαδικά "ειδώλια" καταπληκτικής γεωμετρικής καθαρότητας, σεβάσμιες ιέρειες δέσμιες ακόμη του γενεσιουργού μαρμάρου, εταίρες ή μαινάδες που επιδεικνύουν τα θέλγητρά τους από τα κοίλα σκεύη, όψεις της Αφροδίτης που αποκαλύπτει σταδιακά τη στρογγυλάδα του στήθους της... Τα πλάσματα αυτά, πόρρω απέχοντας από την ίδια ιδανική ομορφιά των νεαρών αθλητών με το θριαμβεύον σώμα, διηγούνται απλώς τη διφορούμενη σχέση που έ...

[...] Η έκδοση της βιογραφίας του Δημητρίου Φιλιππότη, που έγραψε ο Γιάννης Καιροφύλας με την προτροπή μου, ας είναι ένα μνημόσυνο γι' αυτόν που τίμησε τη Νεοελληνική γλυπτική, όσο λίγοι καλλιτέχνες και έδωσε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τον Πύργο της Τήνου, την ικανοποίηση ότι γέννησε έναν ακόμη Μεγάλο της Τέχνης. (Από τον πρόλογο του Στρατή Γ. Φιλιππότη)

Στον κατάλογο αυτόν περιλαμβάνονται όλα τα γλυπτά που εκτίθενται στο "Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο" στην Αθήνα. Τα λήμματα του καταλόγου, συμπληρωμένα με τη βασική για κάθε λήμμα βιβλιογραφία, γραμμένα με τρόπο σαφή και εύληπτο, δεν απευθύνονται μόνο στους ειδικούς αλλά και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Για τους μη ειδικούς χρήσιμη είναι η σύντομη εισαγωγή, καθώς ο αναγνώστης αποκτά μέσα απ' αυτή μια γενική εικόνα της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής από την αρχαϊκή εποχή έως το τέλος της αρχαιότητας.

Από τον βράχο του Αγίου Ρωμανού στη Τήνο αγναντεύω την ανεξάντλητη θάλασσα κι ακούω έναν άνεμο γδάρτη να χαράζει με τη δύναμη του τους βράχους. Αρχέγονη γλυπτική. Ανάλογα τον Βοριά ή τον Νοτιά το φως αναδύει όγκους ή σβήνει περιγράμματα νησιών με υδρατμούς στο πέλαγος μακριά. Είναι μέρες που η ευδία επιτρέπει να βλέπω πίσω από τη Σύρο τη Σίκινο και τη Κύθνο, γαλανά φαντάσματα, και πίσω από τη Γυάρο τη Τζια. Η Πάρος, η Αντίπαρος και η Νάξος, οι Δήλες αποκαλύπτονται λαμπρές ή εξαφανίζονται από συστολή ανάλογα την ώρα ή την εποχή, ανάλογα την ένταση του φωτός όπως την διηθίζου...