Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι σημερινοί στρατοί του "πολιτισμένοι κόσμου", με τα φοβερά οπλικά συστήματα και τις απεριόριστες δυνατότητες καταστροφής του αντιπάλου, δεν είναι έτοιμοι για το είδος πόλεμου που διαμορφώνεται καθημερινά μπροστά στα μάτια μας και που θα κυριαρχήσει στο μέλλον: τη σύγκρουση χαμηλής εντάσεως, τον περιορισμένο ή σε μικρή κλίμακα πόλεμο φθοράς, τον ανταρτοπόλεμο, την τρομοκρατία, όλες αυτές τις μορφές ανορθόδοξου πολέμου που προκαλούν ρίγη ανασφάλειας στις δυτικές κοινωνίες. Ο πόλεμος με τη μορφή που τον γνώρισε τους τελευταίους αιώνες η ανθρωπότητα, έτσι όπως τον περιέγρα...

Ο πόλεμος των 34 ημερών μεταξύ Ισραήλ και Hizbollah (Ιούλιος-Αύγουστος του 2006) έφερε στο προσκήνιο τα καίρια προβλήματα της Μέσης Ανατολής: Κρίση της αμερικανικής ηγεμονίας, ευρωπαϊκές φιλοδοξίες, νέα ρωσική διείσδυση, ενεργειακά συμφέροντα, επανάσταση και κρίση στην περιοχή ("αραβική άνοιξη"), επιρροή και πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, Παλαιστινιακό, σχέσεις των αραβικών κρατών μεταξύ τους, ειρήνευση και εθνική συμφιλίωση στο Ιράκ, σύγκρουση με τους Taliban στο Αφγανιστάν κτλ. Η σύγκρουση αποκάλυψε τα χαρακτηριστικά των "νέων πολέμων": Συμμετοχή καλά οπλισμένων και εκπαιδε...

Η Βέιλ έγραψε το δοκίμιό της "Η Ιλιάδα ή το ποίημα της βίας" αμέσως μόλις ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, σε ηλικία τριάντα ετών, τέσσερα μόλις χρόνια πριν απ' το θάνατό της. Αν και το θέμα του έπους -ο πόλεμος στην Τροία- συνδέεται με την ιστορική συγκυρία στην οποία βρέθηκε η Βέιλ τη δεδομένη στιγμή, το δοκίμιο δεν συνιστά απλώς αντίδραση στα γεγονότα, αλλά συμπυκνώνει καίρια σημεία του στοχασμού της, που διένυε πλέον την ωριμότερη φάση του. Δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στις έννοιες της συμπόνιας και της γενναιοδωρίας, παρά στις έννοιες του ηρωισμού, της τιμής και της υστε...

Το βιβλίο αυτό αποτιμά τις αιτίες και τις συνέπειες του πολέμου του Ισραήλ εναντίον της Χεζμπολά στο Λίβανο, στη Μέση Ανατολή. Οι συγγραφείς περιγράφουν τη λαϊκή βάση της Χεζμπολά μεταξύ των σιιτών αλλά επίσης τη σχέση της με τις άλλες θρησκευτικές και πολιτικές δυνάμεις της χώρας. Αναλύουν τους περιφερειακούς ρόλους της Συρίας, του Ιράν και της Χαμάς, καθώς και την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης. Το βιβλίο ανατέμνει το πολιτικό υπόβαθρο πίσω από τις πρόσφατες ενέργειες του Ισραήλ, την επίδραση των επιδρομών του Ισραήλ στο Λίβανο και τις επιπτώσεις στο λ...

Κι αν ο στόχος του πολέμου δεν ήταν η νίκη; Αν κάθε πόλεμος έπρεπε να γίνεται για την ήττα, αν κάθε στρατός έπρεπε να συγκροτείται για να καταστρέφεται, αν κάθε στρατηγική έπρεπε να διαμορφώνεται σύμφωνα μ' ένα και μοναδικό στόχο: την πραγματική, ολοκληρωτική στρατιωτική καταστροφή; Αυτό ακριβώς υποστηρίζει ο Shimon Tzabar σ' αυτό το εκρηκτικό βιβλίο και παραθέτει αποδείξεις που ενισχύουν την άποψή του. Από τους πολέμους των Καρχηδονίων ως την αραβο-ισραηλινή σύγκρουση, ο συγγραφέας συγκροτεί έναν πολύ εμπεριστατωμένο κατάλογο των πλεονεκτημάτων που έχουν η νίκη και η ήττα...

Η Γέφυρα του Ισθμού της Κορίνθου, η Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου και της Δωδεκανήσου ήταν οι πρώτοι στόχοι σε προτίμηση των Γερμανών για κατάληψή τους με την από αέρος έφοδο στρατευμάτων. Αλλά και οι Βρετανοί για την ανατίναξη της πολυσυζητημένης γέφυρας του Γοργοποτάμου, έριξαν αλεξιπτωτιστές με τη βοήθεια ελλήνων ανταρτών. Χρόνια μετά, τον Ιούλιο του 1974, κατά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, και οι δύο πλευρές, για να πετύχουν τους στόχους τους, χρησιμοποίησαν αερομεταφερόμενα τμήματα. Η ιδέα, της απo αέρος εφόδου στρατευμάτων, άρχισε να εμφανίζεται στο προσκήνιο τα...

Καταγράφονται με συνοπτικό τρόπο, με χρονολογική σειρά και κατά περίοδο, τα πιο σημαντικά πολεμικά γεγονότα, καθώς και τα πολιτικά - διπλωματικά που σχετίζονται άμεσα με αυτά και που αποτέλεσαν τους φωτεινούς δείκτες μιας παγκόσμια αποδεκτής πορείας στη μακραίωνη ιστορική διαδρομή του Έθνους. Κυριότερη πηγή για τη συγγραφή του πονήματος είναι τα ιστορικά αρχεία της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού, η ιστορία του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών και διάφορες ιστορικές εκδόσεις Ελλήνων συγγραφέων. Κυκλοφορεί και στην αγγλική γλώσσα.

Είναι τιμή μου που βρίσκομαι σήμερα εδώ για να μιλήσω για τη σχέση ανάμεσα στην επισφάλεια και την κρατική εξουσία. Όπως θα δείτε, δεν θα παρουσιάσω μια θεωρία της κρατικής εξουσίας, αλλά σκοπεύω να εστιάσω σε ορισμένες διαστάσεις της που πιστεύω ότι θα βρείτε ενδιαφέρουσες. Αν και συνήθως θεωρούμε την εξέταση των μέσων ενημέρωσης ως κάτι διακριτό από το ζήτημα της κρατικής βίας, υποστηρίζω ότι οι πρόσφατες προσπάθειες κρατών όπως το δικό μου να ελέγξουν τις οπτικές και αφηγηματικές διαστάσεις του πολέμου, δεν έχουν καταλήξει απλώς σε μια προσπάθεια από τη μεριά του κράτους...

Ο εμφύλιος πόλεμος έχει σταδιακά εξελιχθεί στην πλέον διαδεδομένη, πιο καταστροφική και περισσότερο χαρακτηριστική μορφή οργανωμένης ανθρώπινης βίας. Η "μακρά ειρήνη" που ακολούθησε τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αποτελεί ένα εν πολλοίς παραπλανητικό σχήμα λόγου, καθώς οι συγκρούσεις στο εσωτερικό των κρατών, από τη σφαγή στη Ρουάντα και την πρώην Γιουγκοσλαβία μέχρι το Ιράκ και την ανοιχτή πληγή της Συρίας, έχουν πολλαπλασιαστεί σε σχέση με παλαιότερες εποχές. Οι εμφύλιοι είναι πόλεμοι παρατεταμένοι, εκτοπίζουν ολόκληρους πληθυσμούς, όπως υπενθυμίζει η προσφυγική κρίση των ημερών...

Στο βιβλίο εξιστορείται όλη η συναρπαστική δράση τού θρυλικού Κάρλος Χάθκοκ στον πόλεμο του Βιετνάμ: Με ποιόν τρόπο καθήλωσε για ημέρες μια ομάδα 150 αντιπάλων στην Κοιλάδα των Ελεφάντων. Η καταδίωξη της γυναίκας "Απάτσι", μιας διαβόητης ελεύθερης σκοπεύτριας των Βιετκόνγκ. Η αποστολή να σκοτώσει έναν στρατηγό των Βιετκόνγκ. Η περίφημη "μονομαχία" του μέσα στην ζούγκλα, με τον αντίπαλο ελεύθερο σκοπευτή που είχε σταλεί από το Βόρειο Βιετνάμ με αποστολή να τον σκοτώσει. Οι εχθροί του τον αποκαλούσαν "Λευκό Φτερό" και τον είχαν επικηρύξει για 10.000 δολάρια.

Γενικός κανόνας. Ποτέ κοινωνική επανάσταση δίχως τρόμο. Κάθε επανάσταση αυτής της φύσης δεν είναι και δεν μπορεί να είναι, κατ' αρχήν, παρά μία εξέγερση, που μόνος ο χρόνος και οι επιτυχίες κατορθώνουν να εξευγενίσουν, να νομιμοποιήσουν. Οι λέξεις είναι τα πάντα. Τίποτα δεν μπορεί να είναι απόλυτο στον πόλεμο. Πρέπει να είναι κανείς αργός στις διαβουλεύσεις και αποφασιστικός στην εκτέλεση. Οι άνθρωποι είναι αυτό που θέλουμε να είναι. Στην πολιτική, όπως και στον πόλεμο, η χαμένη στιγμή δεν ξανάρχεται πλέον. Η ζωή είναι ένα όνειρο ανάερο που διαλύεται. Ναπολέων Βοναπά...

Γενικός κανόνας: Ποτέ κοινωνική επανάσταση δίχως τρόμο. Κάθε επανάσταση αυτής της φύσης δεν είναι και δεν μπορεί να είναι, κατ' αρχήν, παρά μία εξέγερση, που μόνος ο χρόνος και οι επιτυχίες κατορθώνουν να εξευγενίσουν, να νομιμοποιήσουν. Οι λέξεις είναι τα πάντα. Τίποτα δεν μπορεί να είναι απόλυτο στον πόλεμο. Πρέπει να είναι κανείς αργός στις διαβουλεύσεις και αποφασιστικός στην εκτέλεση. Οι άνθρωποι είναι αυτό που θέλουμε να είναι. Στην πολιτική, όπως και στον πόλεμο, η χαμένη στιγμή δεν ξανάρχεται πλέον. Η ζωή είναι ένα όνειρο ανάερο που διαλύεται. Ναπολέων Βονα...

"Τα σημαντικότερα κρατικά μυστικά και ιδιαίτερα οι ενδείξεις ως προς τις προθέσεις και τα σχέδια δυνητικών εχθρών δεν μπορούν να βρεθούν σε εφημερίδες, βιβλία ή διάσπαρτες πληροφορίες αλλά κρατούνται πίσω από καλά κλειδωμένες πόρτες. Η αποστολή των υπηρεσιών πληροφοριών είναι να αποκτήσουν τα κλειδιά νια αυτές τις πόρτες". Στο βιβλίο αυτό, ο Αλεξάντρ Ορλώφ (1895-1973) εξηγεί πως στρατολογούνται και εκπαιδεύονται οι άνθρωποι εκείνοι οι οποίοι καταφέρνουν να γυρίσουν τα κλειδιά που ξεκλειδώνουν τα μυστικά στα οποία οικοδομείται η ασφάλεια ενός κράτους. Το "Εγχειρίδιο κατα...

Κάνοντας αρχή από την αρχαία Ελλάδα και τις επιθέσεις των Αθηναίων (των πανίσχυρων για τα δεδομένα της τότε εποχής φορέων μιας Ηγεμονίας) εναντίον των πόλεων της Μήλου και της Μυτιλήνης κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου και φτάνοντας έως τις δολοφονίες αμάχων από τους Αμερικανούς στρατιώτες στο Μι Λάι του Βιετνάμ και πιο πρόσφατα στο Ιράκ, ο Walzer εξετάζει τα πολιτικοστρατιωτικά και ηθικά ζητήματα που περιβάλλουν την πολεμική θεωρία. Επικεντρώνει την έρευνα και τα συμπεράσματά του σε θέματα που αφορούν σε παραβιάσεις των νόμων περί πολέμου, τέτοιες όπως η διεξαγ...

Οι διεθνείς και ειδικά οι εθνοτικές συγκρούσεις είναι από τα πλέον δύσκολα προβλήματα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη μετα-διπολική διεθνής κοινωνία και συγκεκριμένες χώρες. Δεν έχουμε παρά να σκεφτούμε το Παλαιστινιακό, το ζήτημα των Κούρδων, το Βοσνιακό πρόβλημα (1991-1996), το Κόσοβο, το Σουδάν (νότιο Σουδάν και Νταρφούρ), τις συγκρούσεις στον Καύκασο (Τσετσενία, Ναγκόρνο-Καραμπάχ, Ν. Οσσετία, Αμπχαζία) και στη νότια και νοτιοανατολική Ασία (Κασμίρ, Σρι Λάνκα), αλλά και συγκρούσεις στη δυτική Ευρώπη (Β. Ιρλανδία, Βάσκοι). Το βιβλίο αυτό χωρίζεται σε τρία μέρη. Στο πρώτο...

Το βιβλίο καλύπτει ορισμένα από τα πλέον αποφασιστικά γεγονότα της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, ξεκινώντας από τους Περσικούς Πολέμους και καταλήγοντας στους "μικρούς πολέμους" του Αλεξάνδρου στο σημερινό Αφγανιστάν και στην επανάσταση στη Σπάρτη του τρίτου αιώνα από τον βασιλιά Κλεομένη Γ'. Ωστόσο, ακόμα κι όταν παρουσιάζονται γεγονότα όπως η μάχη του Μαραθώνα ή η Σαλαμίνα, δίνεται έμφαση σε λιγότερο γνωστές πτυχές τους, π.χ. ο διαφορετικός οπλισμός και πώς αυτός επηρέασε την τακτική των αντίπαλων στρατοπέδων στον Μαραθώνα ή η οικονομική ανάλυση των επιπτώσεων του Ναυτικού...

Στην αδιάκοπη ένταση ανάμεσα στον πόλεμο και την ειρήνη, τούτο το βιβλίο εκθέτει τις εξάρσεις ή τις υφέσεις, οι οποίες δημιουργούν ή αποσυνθέτουν τον μεγάλο συγκρουσιακό μηχανισμό της νεότερης εποχής. Ο συγγραφέας προτείνει εδώ έναν οδηγό των συγκρούσεων, παρακολουθεί το ιστορικό τους, τα κίνητρά τους, τους πρωταγωνιστές τους, τα μέσα και, βεβαίως, τους τόπους, τα όλο και πιο περίπλοκα και παράξενα σκηνικά όπου διαδραματίζεται η ανθρώπινη αντιπαράθεση. Ένας χρήσιμος οδηγός που συνοδεύεται από χαρτογράφηση, αναπαράσταση του χώρου και απεικόνιση της σύγκρουσης.

«Το επαναλαμβάνω, η Δημοκρατία είναι η ευγενέστερη μορφή διακυβέρνησης που έχουμε καταφέρει να καλλιεργήσουμε ως σήμερα, και θα πρέπει να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε αν είμαστε έτοιμοι να υποφέρουμε, ακόμη και να σκοτωθούμε για να τη σώσουμε, ή αν θα πρέπει να αρχίσουμε τις προετοιμασίες για να ζήσουμε ως υποδεέστερες μορφές ζωής σε μια γιγαντιαία Μπανανία, με μια κυβέρνηση που θα στρώνει το τραπέζι στις υπερ-επιχειρήσεις για να μπορούν να οικειοποιούνται τα μάταια όνειρά μας με την ξιπασιά τους που πάσχει από ελεφαντίαση».