Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο τούτο, που εκδόθηκε αρχικά το 1959, ήταν το πρώτο που έκανε την απόπειρα να δει εποπτικά τον Μπρεχτ, "τον άνθρωπο και τον καλλιτέχνη, το θεωρητικό του Θεάτρου και την πολιτική φυσιογνωμία". Στη δεκαετία που μεσολάβησε, το βιβλίο καθιερώθηκε σαν μια απ' τις πιο διεισδυτικές και σημαντικές μελέτες που γράφτηκαν ποτέ για τον Μπρεχτ. Στο μεταξύ, είδαν το φως της δημοσιότητας πολλές επιπρόσθετες πληροφορίες γύρω απ' τη ζωή του, κι απ' τις συνθήκες στις οποίες έζησε, καθώς κι ένας μεγάλος αριθμός απ' τα προγενέστερα, αδημοσίευτα έργα του, επιστολές και ντοκουμέντα. Η αν...

Από τον 18ο αιώνα, που με τον μεγάλο γερμανό συγγραφέα του Διαφωτισμού Γκότχολντ Έφραϊμ Λέσσινγκ η δραματουργία των γερμανόφωνων λαών έκανε με αξιώσεις την εμφάνισή της, κατέκτησε και διατηρεί μέχρι σήμερα μια πολύ σημαντική θέση μέσα στο σύνολο της ευρωπαϊκής δραματολογίας. Οι συγγραφείς του κινήματος της Θύελλας και Ορμής, οι κλασικοί Γκαίτε και Σίλλερ, ο Κλάιστ, ο Μπύχνερ, ο Χέμπελ, ο Χάουπτμαν, ο Χόφμασταλ, ο Βέντεκιντ, η ομάδα των δραματουργών του γερμανικού Εξπρεσιονισμού, αλλά και ο Στέρνχαϊμ, ο Μπρεχτ, ο Τσούκμαγερ, οι νεότεροι Πέτερ Χακς, Ρολφ Χόχουτ, Πέτερ Βάις, Φ...

Ο τόμος "Κείμενα και νοήματα" φιλοξενεί διάφορα μελετήματα από την ερευνητική και διδακτική δραστηριότητα του Γ. Π. Πεφάνη κατά τα τελευταία δώδεκα χρόνια, τα περισσότερα έχουν ανακοινωθεί σε ελληνικά ή διεθνή συνέδρια και άλλα έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Καλύπτουν ξεχωριστές χρονικές περιοχές (κλασική αρχαιότητα, ευρωπαϊκός 19ος και 20ος ελληνικός αιώνας) και αναφέρονται σε διαφορετικά δραματικά είδη (κλασική τραγωδία και κωμωδία, ρομαντικό και ρεαλιστικό θέατρο, σύγχρονη ελληνική δραματουργία), ενώ επιχειρούν και διακειμενικές προσεγγίσε...

Ο τόμος αυτός παρουσιάζει ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα βιβλιοκρισιών και βιβλιοπαρουσιάσεων όπως έχουν δημοσιευτεί στους πρώτους πέντε τόμους της "Παραβάσεως", του Επιστημονικού Δελτίου του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, οι οποίες δίνουν, στο σύνολό τους, μια αντιπροσωπευτιή εικόνα για τις εξελίξεις στους τομείς της ανάλυσης, ερμηνείας και εκδοτικής θεατρικών κειμένων κατά τα τελευταία δεκαπέντε περίπου χρόνια. Ο τίτλος δικαιολογείται από τη διαφορετική μεθοδολογική προσέγγιση θεατρικών κειμένων, σε αντιδιαστολή με την ποικιλία μεθόδων που χειρίζεται κα...

Αλήθεια, έχουμε ποτέ συνειδητοποιήσει ποιά είναι τα κύρια θέματα, με τα οποία ασχολείται το -δραματικό- θέατρο; Δεν είναι άλλα, παρά ακριβώς οι μεγάλες έννοιες της ίδιας της ζωής: Ο έρωτας (και η διαιώνιση του είδους), ο αγώνας για επιβίωση, εξουσία ή κοινωνική δικαιοσύνη, ο θάνατος. Α, ναι, κι άλλο ένα που προτιμούμε να μην το σκεφτόμαστε: ο θάνατος του μυαλού, η τρέλλα... Μοιάζει εδώ, παράδοξο, μα είναι γεγονός πως τον θάνατο του σώματος τον δεχόμαστε πιό εύκολα, παρά τον θάνατο της λογικής. Να γίνεται αυτό για κάποιους λόγους αταβιστικής υπερηφάνειας του ανθρώπινου είδο...

Στη θεατρική λογοτεχνία ένα δραματικό κείμενο καθίσταται θέαμα μέσα από την ερμηνεία των ηθοποιών. Στην απειρότητα που συνοδεύει τη θεατρική επικοινωνία και με την αυλαία να χωρίζει τη φαντασία από την πραγματικότητα επικεντρωνόμαστε στο κείμενο και στην αισθητική τάξη που δημιούργησε ο δραματουργός, στις οπτικές και ακουστικές αναπαραστάσεις που κατασκεύασε, για να καθορίσει τις εικόνες, τις έννοιες, τα αισθήματα και τις εμπειρίες που αποτελούν τα στοιχεία ενός συγκεκριμένου προσωπικού βιώματος. Στην παγκόσμια θεατρική λογοτεχνία η περίπτωση του O' Nιλ είναι μοναδική: στ...

Ο τόμος "Μνείες και μνήμες" του Βάλτερ Πούχνερ περιλαμβάνει δέκα μελετήματα παρατεταγμένα σε χρονολογική σειρά. Ξεκινούν με μια διαχρονική ανάλυση θεατρικής ορολογίας και φτάνουν μέχρι τα πρώιμα δραματικά έργα του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Σκοπός του τόμου αυτού είναι να ερευνήσει και να δώσει απαντήσεις σε ορισμένα κρίσιμα ζητήματα της θεατρολογικής έρευνας, τόσο στη θεωρητική όσο και στην ιστορική της διάσταση. Έτσι το έργο ξεκινά με το κεφάλαιο: "Οι τύχες της θεατρικής ορολογίας της αρχαιότητας στην ελληνική παράδοση", συνεχίζει με "Ίχνη της Commedia dell' arte στο ελλ...

Ο τόμος "Σταθμίσεις και Ζυγίσματα" συγκεντρώνει δέκα θεατρολογικά μελετήματα από το τελευταίο διάστημα των επιστημονικών μου ερευνών, που συνδυάζουν θεωρητικούς προβληματισμούς και ιστορικές αναζητήσεις, αναλύσεις και αναστηλώσεις κειμένων με την παρακολούθηση ορισμένων θεματικών στην ιστορία της νεοελληνικής δραματουργίας, την εξιχνίαση των εξελίξεων ορισμένων ξεχωριστών κατηγοριών δραματικών έργων, με τα βιογραφικά υποκριτών που ζούσαν και δρούσαν κατά τον 19ο αιώνα. Συμπεριλαμβάνει συγκεκριμένα: "Θεατρολογικά quo vadis; Εικοσιτέσσερεις ερωτήσεις για την επιστήμη του θεάτ...

Πράγματι, το να γράψεις για το θέατρο είναι ίσως ένα απελπισμένο, απονενοημένο, εκ των προτέρων καταδικασμένο διάβημα. H θεατρική παράσταση είναι μια παλλόμενη πραγματικότητα που υπάρχει μόνο μέσα στη ροή της χρονικής της διάρκειας, άρα πεισματικά ξεφεύγει από κάθε απόπειρα περιγραφής. Ωστόσο, γράφουμε για το θέατρο, προσπαθούμε να διασώσουμε τη φευγαλέα του πραγματικότητα, κρατώντας, όπως θα έλεγε ο Ρίτσος, σημειώσεις στα περιθώρια του χρόνου. Εδώ βέβαια δεν πρόκειται για κριτικές θεατρικών παραστάσεων, αλλά για παρατηρήσεις πάνω στη σύγχρονη ελληνική θεατρική δραστηριότητ...

Μελέτες που αναφέρονται στο αρχαίο και το σύγχρονο δράμα, στο κείμενο και την παράσταση, στο λαϊκό και το έντεχνο θέατρο, στην ιστορία και θεωρία του θεάτρου, περιλαμβάνονται στον παρόντα τόμο. Παρουσιάζονται έννοιες όπως κώδικας της παράστασης και σωματικότητα της υποκριτικής, διαδραστική επικοινωνία και διαπολιτισμικότητα, απεικόνιση της Ιστορίας στο νεοελληνικό θέατρο και θεατρική δημιουργία. [...]

Το "Σύγχρονο γυναικείο θέατρο" φέρνει για πρώτη φορά στο ελληνικό προσκήνιο την πολυσήμαντη γυναικεία συμμετοχή στη θεατρική δημιουργία. Πρόκειται για μια μοναδική δραστηριότητα που, με αρχικό ιδεολογικό υπόβαθρο την κοινωνικοπολιτική και σεξουαλική επανάσταση της δεκαετίας του '60 και το συναφές γυναικείοι κίνημα, προχώρησε στη διαμόρφωση μιας πολύμορφης ποιητικής του θεάτρου, η οποία έχει ήδη αποτελέσει διεθνώς ένα καινούργιο μοντέλο για περαιτέρω αισθητικούς πειραματισμούς και νέες τακτικές παρεμβατισμού στον ευρύτερο χώρο των παραστασιακών τεχνών. Η εκτενής αυτή μελέ...

Το θέατρο στην Κύπρο μετά την ανεξαρτησία (1960) βρίσκεται σε γόνιμη φάση, κυρίως ως προς τη βούληση να δημιουργηθεί θέατρο καλλιτεχνικών αξιώσεων. Ο πνευματικός κόσμος απαιτεί από τη νεοσύστατη πολιτεία να στηρίξει το θέατρο. Στο διάστημα 1960-1974 η θεατρική δραστηριότητα είναι έντονη, ιδρύονται πολλοί θίασοι, κυρίως βραχύβιοι, οι οποίοι παρουσιάζουν διαφορετικά είδη θεάτρου: επιθεώρηση, κυπριακή ηθογραφία, φαρσοκωμωδία και σπανιότερα, κυρίως στο τέλος της δεκαετίας του 1960, κλασικό και μοντέρνο ρεπερτόριο. Το επαγγελματικό θέατρο εδραιώνεται, οι περισσότεροι ηθοποιοί εί...

Είναι ο κόσμος ένα θέατρο και όλοι εμείς ηθοποιοί που παίζουμε κάποιους ρόλους; Πού τελειώνει η θεατρική πλαισίωση και πού αρχίζει η "πραγματικότητα"; Ποια όρια μπορούν να τεθούν στη θεατρική πράξη; Πώς μπορεί η θεατρικότητα της ζωής να συμβάλλει στη διάνοιξη και την εμβάθυνση της ατομικής και της κοινωνικής εμπειρίας μας; Πώς συμβιβάζονται ο ενικός χαρακτήρας της θεατρικής παράστασης, η ενθαδικότητα και η παροντικότητά της, με τις αξιώσεις της θεατρικής ιστορίας για επιστημονική γνώση; Ποιες είναι οι νέες τάσεις του μεταμοντέρνου (ή μετα-δραματικού) θεάτρου, που θέτουν σ...

Το βιβλίο αυτό συζητά ένα παράδειγμα κλασικού θεάτρου στη δεκαετία των πολεμικών και ιδεολογικών συγκρούσεων. Με αναφορές στην υπόλοιπη Ευρώπη, επιχειρεί να ερευνήσει τον τρόπο με τον οποίο οι δύο πόλεμοι, ο Β΄ παγκόσμιος και ο ελληνικός εμφύλιος, επηρέασαν τις παραστάσεις των έργων ενός δραματουργού που προπολεμικά αποτελούσε σύμβολο της ευρωπαϊκής κουλτούρας και ηγούνταν του εθνικού ρεπερτορίου σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Ειδικός στόχος του βιβλίου είναι να προσδιορίσει τη χρήση (οικειοποίηση) του Σαίξπηρ σε καταστάσεις πολέμου ή "έκτακτης ανάγκ...

Η παρούσα επιλογή άρθρων του Γρηγόρη Σηφάκη περιέχει εννέα κείμενα για το αρχαίο θέατρο και την από σκηνής διδασκαλία του στην αρχαιότητα που πρωτοδημοσιεύθηκαν σε ξένα επιστημονικά περιοδικά ή δυσεύρετους συλλογικούς τόμους. Η επανέκδοση αυτή έδωσε την ευκαιρία αναθεώρησης και διόρθωσης των κειμένων. Έχει επίσης εμπλουτισθεί με εικονογράφηση.

Στην παρούσα έκδοση εξετάζονται πτυχές του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου τόσο στη δραματική του μορφή όσο και στην παραστασιακή του έκφραση. Ακόμα και όταν επιχειρείται μια δραματουργική προσέγγιση λαμβάνεται πάντα υπόψη η παραστασιακή δυναμική του έργου, είτε αφορά στη διάρθρωση του σκηνικού χώρου και τα σκηνικά αντικείμενα, είτε στα ηχητικά σημεία, είτε στην ανάλυση του λόγου του δραματικού προσώπου, είτε, τέλος, στα σημεία της κινησιακής επιτέλεσης του ρόλου. Με βάση τη θεωρία της σημειωτικής, στο βαθμό που η έλλογη χρήση της και οι νέες κατακτήσεις της εξακολουθούν να προ...

Οκτώ ερμηνευτικές διαδρομές στο αχανές πεδίο του θεάτρου καταγράφει ο παρών τόμος· οκτώ προσωπικές διαδρομές στα εύφορα πάντα εδάφη της τραγωδίας και της κωμωδίας, άλλοτε εξαντλητικότερες κι άλλοτε πιο βραχείες, που επιχειρήθηκαν κάποτε στο παρελθόν ή στο πρόσφατο παρόν και που τώρα έρχονται -επεξεργασμένες και τοπογραφημένες- να προταθούν επί χάρτου στον αναγνώστη-συνοδοιπόρο που θα ήθελε να τις ακολουθήσει, είτε αυτός γνωρίζει ήδη καλά είτε αγνοεί εντελώς το περιβάλλον τοπίο, τις ευκολίες και τις κακοτοπιές του. Σ' αυτή την περιήγηση, η τραγωδία και η κωμωδία εναλλάσσ...

[...] Οι εργασίες που περιέχονται στο "Μελέτες συγκριτικής θεατρολογίας" χαρακτηρίζονται ακριβώς από ένα παρόμοιο προσανατολισμό. Επικεντρώνοντας δηλαδή κυρίως στην αναζήτηση της σχέσης που υφίσταται μεταξύ του νεοελληνικού θεάτρου και της παράδοσης του αρχαίου δράματος, στις επιδράσεις που η νεοελληνική δραματουργία έχει δεχθεί από μορφές του ευρωπαϊκού και αμερικανικού θεάτρου, καθώς επίσης και επιμέρους σχέσεις που υφίστανται ανάμεσα σε συγκεκριμένους συγγραφείς και κείμενα από το ελληνικό θέατρο του εικοστού αιώνα και άλλους δημιουργούς και έργα από την αρχαιότητα μέχρι...

Ο Michael Meschke, εξέχουσα φυσιογνωμία του σουηδικού πολιτισμού εδώ και πολλές δεκαετίες με την τεράστια προσφορά του στο θέατρο, πρόσφατα συγκινεί και ως συγγραφέας. Όποιος είχε το προνόμιο να παρακολουθήσει παραστάσεις του, στη Σουηδία ή στο εξωτερικό, στο πλαίσιο της ελληνικής, της ιαπωνικής ή της ινδονησιακής κουλτούρας, ξέρει ότι το όνομά του είναι μυθικό σε όλο τον κόσμο. Από πολύ νωρίς ο Meschke μαγεύτηκε από τη ζωντάνια του αρχαίου ελληνικού θεάτρου, τη διαχρονικότητα και την οικουμενικότητά του, καθώς και από το γεγονός ότι το θέατρο αυτό κρατά άσβεστο το ενδιαφέρ...