Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η δόξα της αρχαίας Σπάρτης αντικρίζεται, ισοϋψής, προς τη δόξα της Μάνης των Μεσαιωνικών, των προεπαναστατικών και των επαναστατικών χρόνων. Όπως ο Μαλεβός με τον Ταΰγετο, όπως το Ταίναρο με τον Μαλέα. Και φιλοτεχνεί, όπως οι σταλαχτίτες και οι σταλαγμίτες του Δυρού, το θαύμα και την αιωνιότητα της λεβεντογέννας αυτής γης, που ανατείνετε, μέσα εις τον χώρο της ελληνικής ιστορίας ως μια κολοσσιαία μεγέθυνση των θρυλικών της πύργων. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Μετά βίον ελεύθερον ενός αιώνος του νέου Ελληνισμού, το τμήμα εκείνο της Ελληνικής γης το οποίον υπέρ παν άλλο ειργάσθη διά την αναγέννησιν της Ελληνικής φυλής αγνοεί εντελώς την ένδοξον ιστορίαν του, διότι ουδείς μέχρι σήμερον ησχολήθη σοβαρώς με αυτήν. Αλλά και με όλην την πληθώραν των λοιπών επιτοπίων ιστοριών η έλλειψις ιστορίας της Μάνης δεν με εκπλήσσει. Η "Μάνη" ή "Λακωνία" ευρεθείσα από αρχαιοτάτων χρόνων εν ιδιαζούση θέσει ως προς τας άλλας Ελληνικάς χώρας, κατά τους Βυζαντινούς και Φραγκικούς χρόνους, ιδίως δε τους της Τουρκοκρατίας, έχει ιδίαν ιστορίαν να επιδεί...

Ένα ιστορικό ντοκουμέντο για την περίοδο του συμμοριτοπολέμου στην Πελοπόννησο. Η δράση του αποσπάσματος του Κατσαρέα υπήρξε καταλυτική για τη νίκη του Εθνικού Στρατού, ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια του πολέμου. Στο βιβλίο γίνεται λεπτομερής αναφορά στην οργάνωση και την στελέχωση των ΕΑΟΚ καθώς και στην δράση των ομάδων αυτών. Πρόκειται για ένα σημαντικό κείμενο για την ζωή και την δράση ανθρώπων που αγωνίστηκαν και έδωσαν το αίμα τους για την Πατρίδα.

Το πονημάτιο εξιστορεί την εξέλιξη του πολιτικού καθεστώτος της Μάνης και τους αγώνες των ανδρείων κατοίκων της για την ελευθερία από το 1769 έως το 1821. Μετά την αποτυχία των Ορλωφικών η Μάνη συνέχισε να ανθίσταται και οι Οθωμανοί αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν το αυτοδιοίκητό της υπό έναν αυτόχθονα "Ηγεμόνα" (μπέη). Ο ανώνυμος συγγραφέας αναφέρεται ειδικότερα στις προσπάθειες του βεζίρη της Τριπολιτσάς να καταλύσει την αυτονομία της Μάνης, προσεταιριζόμενος την ισχυρή οικογένεια των Γρηγοράκηδων. Ο Τζανέτος (ή Τζανέτμπεης) Γρηγοράκης απέρριψε ωστόσο οποιονδήποτε συμβιβασμό...

Το χάρισμα της αθωότητας και της ελευθερίας που οι Μανιάτες κατάφεραν να διατηρήσουν οφείλεται στα αυστηρά έθιμα των προγόνων τους. Ήδη από την κούνια ανέπνεαν τον καθαρό αέρα της αρετής. Τα έθιμά τους είναι απλά, λιτά και αυστηρά, βιώνουν μοναχική ζωή μέσα στην οικογένειά τους και συγχρωτίζονται μόνο με τους ανθρώπους από τα μέρη τους. Οι Μανιάτες δεν έπαυσαν ποτέ να επαναστατούν ενάντια στους Τούρκους, τους άσπονδους εχθρούς τους, δεν καταθέτουν ουδέποτε τα όπλα και τα παιδιά τους μαθαίνουν να χειρίζονται το σπαθί πριν μάθουν πως να χρησιμοποιούν το άροτρο. Τη στιγμή του...

Το χάρισμα της αθωότητας και της ελευθερίας που οι Μανιάτες κατάφεραν να διατηρήσουν οφείλεται στα αυστηρά έθιμα των προγόνων τους. Ήδη από την κούνια ανέπνεαν τον καθαρό αέρα της αρετής. Τα έθιμά τους είναι απλά, λιτά και αυστηρά, βιώνουν μοναχική ζωή μέσα στην οικογένειά τους και συγχρωτίζονται μόνο με τους ανθρώπους από τα μέρη τους. Οι Μανιάτες δεν έπαυσαν ποτέ να επαναστατούν ενάντια στους Τούρκους, τους άσπονδους εχθρούς τους, δεν καταθέτουν ουδέποτε τα όπλα και τα παιδιά τους μαθαίνουν να χειρίζονται το σπαθί πριν μάθουν πως να χρησιμοποιούν το άροτρο. Τη στιγμή του...

Για τη Μάνη έχουν γραφτεί πολλά. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, πολλοί μελετητές, ιστορικοί και άλλοι, ειδικοί και μη, έχουν γράψει κείμενα διαφορετικών ειδών και απαιτήσεων. Κανένας όμως δεν έχει δει την περιοχή από την πλευρά του σύγχρονου επισκέπτη, ο οποίος θέλει να έρθει σε μια πρώτη γνωριμία με την περιοχή χωρίς να χρειαστεί να διαβάσει ολόκληρους τόμους. Η παρούσα έκδοση, καθώς και οι υπόλοιπες της ίδιας σειράς, φιλοδοξούν να συμπληρώσουν αυτό ακριβώς το κενό. Πρόκειται για μια σειρά φωτογραφικών περιηγήσεων στη Μάνη, οι οποίες ξεναγούν τον επισκέπτη στις ομορφιές...

Οι σαράντα αληθινές ιστορίες του βιβλίου διασώζουν όψεις του παρελθόντος της Μάνης, οι οποίες δεν αποτυπώνονται στα βιβλία της ιστορίας ή της λαογραφίας. Αφορούν την καθημερινότητα των προσώπων, τα συνηθισμένα όσο και ασυνήθιστα περιστατικά της ζωής τους, τον ξεχωριστό τρόπο με τον οποίο καθένα τους τα αντιμετώπιζε, καθώς και τις μεταξύ τους σχέσεις, όπως διαμορφώνονταν μέσα στο πλαίσιο μιας κοινωνίας με τα ιδιαίτερα, τα απόλυτα δικά της χαρακτηριστικά. Πρόκειται για πολύτιμα στοιχεία, διότι συμπληρώνουν την εικόνα που έχουμε για την περιοχή δίνοντας τον καθαρά ανθρώπινο...

Στο κείμενο αυτό γίνεται μια πρώτη προσπάθεια καταγραφής των φωτογράφων του Γυθείου από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τη δεκαετία του 1970. Είναι λογικό η εξέλιξη της φωτογραφίας στο Γύθειο να παρακολουθεί τις εξελίξεις στο χώρο της φωτογραφίας σε πανελλαδικά και ίσως-ίσως σε παγκόσμιο επίπεδο, με αρκετή καθυστέρηση βέβαια. Οπωσδήποτε, τους πρώτους φωτογράφους στο Γύθειο πρέπει να τους φανταζόμαστε διερχόμενους. Ήταν μια συνηθισμένη τακτική πολλών φωτογράφων να επισκέπτονται διάφορες περιοχές, να μένουν εκεί για κάποιο διάστημα εργαζόμενοι (καταστήματα ή σπίτια ή κήποι σπι...

Περιεχόμενα: - Βιογραφικό σημείωμα Ιωάννη Ξανθάκη - Προλεγόμενα - Εισαγωγικό σημείωμα Καταχώριση των αγωνιστών κατά δήμους Η αστάθεια των επωνύμων Η ασάφεια του τόπου καταγωγής Άλλες επισημάνσεις - Το ιστορικό των αριστείων Σφάλματα, παράπονα και διαμαρτυρίες Μετά την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου - Άλλες αμοιβές γιά τους αγωνιστές - Οι δήμοι και τα χωριά της Μάνης το 1841 Διοίκησις Λακωνίας Υποδιοίκηση Οιτύλου Υποδιοίκηση Γυθείου Από την επαρχία Λακεδαίμονος Τα χωριά της Μάνης - Η κατανομή των αριστείων κατά δήμους Δήμος Αβίας Δήμος Καρδαμύλης Δήμο...

Εμείς είμαστε Μανιάτες. Είμαστε λίγοι και ταυτόχρονα πολλοί. Και προσδιοριζόμαστε από τις βυζαντινές εκκλησιές μας, τους δικέφαλους αητούς μας και τις γαλανόλευκες σημαίες μας. Είναι αυτά τα σύμβολα με τα οποία μεγαλώνουμε, μ' αυτά τρεφόμαστε και γι' αυτά πεθαίνουμε. Γιατί αναπνέουμε, και μυρίζουμε λιοτρίβι. Γιατί περπατάμε, και σκαρφαλώνουμε βράχους. Γιατί κοιτάμε τη θάλασσα, κι αγναντεύουμε Ταίναρο. Γιατί σηκώνουμε το βλέμμα μας, κι αντικρύζουμε Ταΰγετο. Γιατί βλέπουμε γυναίκες, κι ερωτευόμαστε νεράιδες. Γιατί εμείς, είμαστε Μανιάτες. Στον Πειραιά, στα Κ...

Ένα σώμα με έγγραφα από το νότιο άκρο της Πελοποννήσου, τη Μάνη, είναι αρκετά για να αναστήσουν την κοινωνία, τις ανθρώπινες σχέσεις και συνήθειες, τη σχέση του καθημερινού ανθρώπου με την οικονομία και την εξουσία· να περιγράψουν τη θέση του στον πόλεμο και τον αγώνα του για επιβίωση. Τα έγγραφα ταξίδεψαν στο χρόνο, ταξίδι δύο, τριών, τεσσάρων αιώνων, ταξίδι που εξασφάλισαν τρεις και τέσσερις γενιές μιας οικογένειας: Από το Στασινό, στο δάσκαλο το Βενετσάνο κι ύστερα στον ακαδημαϊκό Σωκράτη Κουγέα, τον πανεπιστημιακό δάσκαλο που η σκιά του ακόμα και σήμερα, σαράντα χρόν...