Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η αμερικανίδα ποιήτρια Έμιλυ Ντίκινσον, αν κι έζησε και πέθανε τον περασμένο αιώνα, έχει καταχωρηθεί στους προδρομικούς ποιητές του αιώνα μας. Αυτό το οφείλει στα νεωτερικά γνωρίσματα της γραφής της που προτρέξανε του καιρού της. Κι ήταν αυτά ακριβώς τα γνωρίσματα που ο κριτικός Χίγγινσον, φημισμένος στους τότε κύκλους των γραμμάτων, αρχικά -γιατί αργότερα είχε πειστεί για την ιδιοφυΐα της- της καταλόγισε ως αδυναμίες. Αυτός στάθηκε, ως το τέλος, κι ο μοναδικός σύμβουλός της και κριτής. Γιατί η Έμιλυ που δε δημοσίευσε ποτέ ποιήματά της κι "έζησε με την αμετάκλητη βεβαιότητα...

[...]Επιχειρώντας αυτή τη μετάφραση μερικών ποιημάτων και πεζογραφημάτων του Bukowski αντιμετώπισα μια σοβαρή δυσκολία ν΄ αποδώσω στα ελληνικά εκφράσεις και σκηνές ξένες για τον τόπο μας. Όλες αυτές οι σκηνές της ωμής βίας και του γυμνού ερωτισμού με την αλήθεια που εκφράζουν, όσο κι αν μένουν ξένες και αναφομοίωτες στην Ελλάδα, δεν παύουν να φωτογραφίζουν το δράμα του "νέου κόσμου". Η επιλογή των πεζογραφημάτων του έγινε από το βιβλίο του: "Erections, ejaculations, exhibitions and general tales of ordinary madness" και των ποιημάτων του από τις συλλογές: "Mocking bird mis...

Τα ποιήματα αυτά διασκευάστηκαν πρώτη φορά από τον Αμερικανό Έζρα Πάουντ αγγλικά, το 1915, με τον γενικό τίτλο "Cathay" που σημαίνει Κίνα ή καλύτερα είναι το πρώτο όνομα με το οποίο η μακρινή χώρα του Ήλιου γίνηκε γνωστή στους λαούς της μεσαιωνικής Ευρώπης. Και σήμερα ακόμα η Κίνα αναφέρεται, καμιά φορά, στην ποίηση με το όνομα Cathay, που ελληνικά το γράφουν Κατάι. Προτίμησα τη γραφή Κατάη, γιατί κάνει παραστατικότερη την έννοια του θηλυκού, η χώρα, η Κατάη. [...] (από τον πρόλογο του μεταφραστή)

"Πόσο κουράστηκα;/ Και, βέβαια, κουράστηκα πολύ/Να φέρω την ψυχής της σε μια γέννηση,/ Να δώσω σ' αυτά τα στοιχεία ένα όνομα κι ένα κέντρο!/ Είναι όμορφη σαν το ηλιόφως, και σαν ρευστό./ Δεν έχει ούτε όνομα, ούτε πατρίδα./Πόσο κουράστηκα να φέρω την ψυχή της σ' ένα ξεχώρισμα/ Να της δώσω ένα όνομα και την ύπαρξή της!/ Σίγουρα περιορίζεσαι και συστρέφεσαι,/Μπερδεύεσαι με στοιχεία αγέννητα/ Έχω αγαπήσει ένα χείμαρο και μια σκιά./Σ' εξορκίζω να μπείς μες στη ζωή σου./Σ' εξορκίζω να μάθεις να λες "Εγώ",/ Όταν σε ρωτώ./ Γιατί δεν είσαι ένα κομμάτι, αλλά ένα σύνολο,/ Όχι ένα κάτι...