Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "λεωφόρος Πάτσεν" είναι στην πραγματικότητα ένα δρομάκι. Συνήθεια της ποίησης κι όχι της οδοποιΐας είναι να προσδίδει αξία μεγάλη σε κάτι που μοιάζει μικρό. Έτσι χαρτογραφεί η ποίηση τους τόπους της· δίνει άπλετο χώρο στο Μικρό και, σε μια λέξη, συμπυκνώνει το Μεγάλο. Το εν λόγω δρομάκι στην πόλη Νάιλς του Οχάιο της Αμερικής σηματοδοτεί τον τόπο γέννησης του ποιητή Κέννεθ Πάτσεν κι έτσι δικαιολογεί απόλυτα την τιμητική του διαπλάτυνση σε λεωφόρο. Ο αφανής ποιητής κι όμως κύριος πρόδρομος της γενιάς των Μπητ, της Αναγέννησης του Σαν Φρανσίσκο (μαζί με τον Κέννεθ Ρέξροθ), φ...

Η Σύλβια Πλαθ έγινε διάσημη μετά το θάνατό της, όταν στα μέσα του 1960 εκδόθηκε η ποιητική της συλλογή "Άριελ". Οι αναγνώστες ίσως εκπλαγούν μαθαίνοντας ότι το χειρόγραφο βιβλίο που άφησε πίσω της η Σύλβια Πλαθ όταν πέθανε το 1963 είναι διαφορετικό από τον τόμο με τα δημοσιευμένα ποιήματα που κέρδισε την παγκόσμια αναγνώριση. Η έκδοση αυτή, η οποία αποτελεί πιστό αντίγραφο του χειρογράφου της, αποκαθιστά για πρώτη φορά την επιλογή και τη διευθέτηση των ποιημάτων όπως είχε γίνει από την ίδια την Πλαθ πριν το θάνατό της. Μαζί με το αντίγραφο του χειρογράφου αυτή η έκδοση...

Ο "Αμέρικους" (2004) είναι ένα ποίημα - ντουκουμέντο, ένα ποιητικό κολάζ, όπου ο Ferlinhetti επιχειρεί να ξεδιπλώσει την ιστορία της Αμερικής μεσ' από την ποίησή της. Ξεκινάει την ιστορία του με τον Ουίτμαν και τελειώνει με τη δεκαετία του εξήντα. Καθ' οδόν καλύπτει τα μεγάλα και μικρά γεγονότα της Αμερικής -πολιτικά, καλλιτεχνικά και κοινωνικά: από το μπέιζμπολ και τη δολοφονία του Κένεντι, μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τις πτήσεις του Κίτι Χώκ. Ο "Αμέρικους" πέρα από μια ποιητική επισκόπηση, είναι μαζί και η θεώρηση του οράματος του Ferlinghetti για την Αμερική κα...

Στους "Αιώνες" ο Ρίτβο περιστοιχίζεται από πρόσωπα σε ένα σύμπαν μέδουσα. Το όνομά του βρίσκεται στο στομάχι μιας χήνας. Η γλώσσα είναι ένα φύλλο που σκίζεται, ένα βουλωμένο υδραγωγείο. Οι επιθυμίες δεν φωτίζουν στιγμιαία την οθόνη του μυαλού αλλά χρωματίζονται αργά καθώς περνούν μέσα από το σώμα. Το σώμα που είναι άλλοτε ουρανός, άλλοτε καβούκι, άλλοτε ύφασμα. Η βελόνα του πικάπ εισχωρεί στο κεφάλι. Στην καρδιά φυτρώνουν νύχια. Το δέρμα βρίσκεται σε ανοιχτό διάλογο με τον φλοιό και τον οπό των δέντρων. Το μυαλό είναι ένα μαύρο γάντι. Ο βολβός της τρίχας κάτι που μασιέται μ...

[...] Η Έμιλυ Ντίκινσον μεγάλωσε ζώντας πολύ κοντά στη φύση και ο επηρεασμός της από αυτή φαίνεται πολύ καθαρά στο έργο της, όπου το πλησίασμά της στη φύση συνδέθηκε με το μυστήριο της Δημιουργίας. Κέντρο της ποιήσεώς της είναι, εκτός από τη φύση, η αγάπη, ο έρωτας, η ζωή, ο θάνατος και τα έπειτα από αυτόν και χαρακτηριστικά της είναι τα νεωτεριστικά γνωρίσματα της γραφής της, τα οποία προτρέξανε του καιρού της, η ελλειπτική φράση, η συντομία των στίχων, το ξάφνιασμα από την εκλογή των λέξεων, ο συγκερασμός του συγκεκριμένου με το αφηρημένο, η λακωνικότητα του στοχασμού, ο...

Ο μεγαλύτερος αμερικανός λογοτέχνης του 19ου αιώνα, που από τους σύγχρονούς του χαρακτηρίσθηκε ως ο διδάσκαλος του φανταστικού, εκφράζεται μέσα από το διασημότερο ποίημά του. Πανόδετο, ασημοτυπία, εξαίρετη μετάφραση.

Δίγλωσση έκδοση του πασίγνωστου ποιήματος του E.A. Poe, μεταφρασμένο εκ νέου, σε χειροποίητη έκδοση 150 αντιτύπων, τυπωμένο σε σαμουά 100gr, με ανάγλυφο εξώφυλλο, βιβλιοδετημένο στο χέρι.

Αν οι περισσότεροι σημερινοί νέοι που "γράφουν σαν τον Έζρα Πάουντ", μπορούσαν να δουν ως ποια απώτατα βάθη ποιητικών περασμένων φτάνουν οι ρίζες του, θα κυριεύονταν από παραλυτική αθυμία. Κι οι πιο γόνιμοι, οι πιο αποφασισμένοι, θα κοίταζαν πως να μάθουν "ποιητικά γράμματα", από την αρχή. Αυτό είναι ένα από τα διδάγματα του μεταφρασμένου Πάουντ. Κι ο ανθολόγος μεταφραστής που δούλεψε, φαίνεται, με σοβαρότητα και ευθύνη το θέμα του (θέμα μεγάλο και δύσκολο, σαν όλα τα παρόμοια) φρόντισε να παρουσιάσει τον Πάουντ σε όλη τη διαδρομή της ποιητικής του δημιουργίας, από συλλογή...

Θέλω να με θεωρήσεις ποιητή της τζαζ που παίζει με το πνευστό του ένα εκτεταμένο μπλουζ σε μια απογευματινή κυριακάτικη μάζωξη μουσικών. Το υλικό μου 242 χορικά· οι ιδέες μου ποικίλλουν και ορισμένες φορές εξελλίσονται από το ένα χορικό στο άλλο ή από τη μέση του ενός χορικού ως τη μέση του άλλου. Τζακ Κέρουακ

"Πόσο κουράστηκα;/ Και, βέβαια, κουράστηκα πολύ/Να φέρω την ψυχής της σε μια γέννηση,/ Να δώσω σ' αυτά τα στοιχεία ένα όνομα κι ένα κέντρο!/ Είναι όμορφη σαν το ηλιόφως, και σαν ρευστό./ Δεν έχει ούτε όνομα, ούτε πατρίδα./Πόσο κουράστηκα να φέρω την ψυχή της σ' ένα ξεχώρισμα/ Να της δώσω ένα όνομα και την ύπαρξή της!/ Σίγουρα περιορίζεσαι και συστρέφεσαι,/Μπερδεύεσαι με στοιχεία αγέννητα/ Έχω αγαπήσει ένα χείμαρο και μια σκιά./Σ' εξορκίζω να μπείς μες στη ζωή σου./Σ' εξορκίζω να μάθεις να λες "Εγώ",/ Όταν σε ρωτώ./ Γιατί δεν είσαι ένα κομμάτι, αλλά ένα σύνολο,/ Όχι ένα κάτι...

On Crete I know no time. Sunrises bring on the day And sunsets close it, The moon and stars Announce the night. I need only look at the sky For reference.