Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια επιλογή από επιφυλλίδες που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα "Το Βήμα", από το 1992 έως το 1998. Πρόκειται για κείμενα δοκιμιακού χαρακτήρα τα οποία συνθέτουν ένα σφαιρικό απολογισμό των μεγάλων καλλιτεχνικών και ιδεολογικών κινημάτων του 20ού αιώνα. Το βιβλίο της Λοϊζίδη, προτείνει ένα νέο ύφος και ήθος κριτικής και μια νέα ερμηνευτική προσέγγιση των καλλιτεχνικών φαινομένων του αιώνα μας, ανατρέποντας τα γνωστά και εξαντλημένα κλισέ για το "τέλος της τέχνη", το "τέλος του μοντερνισμού" και το "τέλος της Ιστορίας". Παίρνοντας ως αφορμή μεγάλες εκθέσ...

Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται ορισμένα άρθρα μου που έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς και με διάφορες ευκαιρίες καθώς και κάποια που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας. Βασικό κριτήριο επιλογής αποτέλεσε το θέμα που διαπραγματεύονται, η επικαιρότητα ή η διαχρονικότητά του. Το ενδιαφέρον μου έχει επικεντρωθεί στο "ιστορικό" πρόβλημα που λέγεται Δημόσια Διοίκηση (Δ.Δ.), στο εργασιακό καθεστώς των υπαλλήλων και τα ζητήματα της σταδιοδρομίας τους, στη μάστιγα της ανεργίας, στην κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος. Η σειρά είναι χρονολογική διότι αποτέλεσαν παρεμβάσεις στην...

Tο ΝΑΤΟ είναι η καλύτερη δυνατή ομπρέλα για την εθνοκάθαρση. Τα πλήγματα αυτά και οι βόμβες δε θα φέρουν δημοκρατία ούτε πρόκειται να σταματήσουν την ανθρωπιστική καταστροφή που απειλεί ολόκληρη τη Γιουγκοσλαβία. Ο χειρότερος εχθρός της κυβέρνησης αυτής, καθώς και των ΝΑΤΟϊκών που επιτίθενται, είναι οι εργαζόμενοι. (Μπράνισλαβ Τσάνακ, Πρόεδρος των ανεξάρτητων συνδικάτων της Γιουγκοσλαβίας "Νεζάβισνοστ", από συνέντευξη στην εφημερίδα Militant, Απρίλης 1999) "Από τη στιγμή που άρχισαν να πέφτουν οι βόμβες του ΝΑΤΟ, οι επιθέσεις του Μιλόσεβιτς ενάντια στους Αλβανούς του Κοσό...

Κείμενα δημοσιευμένα στο "Βήμα της Κυριακής", μεταξύ 1990-1997. "Κατά τον τίτλο, πρόκειται για λόγο καθ' οδόν, που σημαίνει: λόγο αυτόματο, μάλλον πρόχειρο, μίζερο ίσως αλλά και ανακουφιστικό. Όπως εκείνα τα ταξίδια που μας προγραμματίζουν αντί να τα προγραμματίζουμε, διαστέλλοντας ξαφνικά τον χρόνο μας -τον χρόνο της ζωής μας που αλληθωρίζει κοιτάζοντας προς τα πίσω, επειδή λιγόστεψε πια το άνοιγμά του προς τα μπρος. Τελικώς πρόκειται για λόγο χαριστικό και χαρισμένο". Δεκέμβριος 1998, Θεσσαλονίκη Δ. Ν. Μ.

* Ήταν... ένας ηθοποιός Συνέβη στην τηλεόραση. Εκατομμύρια μάτια κι αυτιά το είδαν και το άκουσαν. Τηλεοπτικό παιχνίδι γνώσεων. Παρουσιαστής της εκπομπής ηθοποιός. Διαβάζει την ερώτηση: "Ποιός ήταν ο Αιμίλιος Βεάκης;" Περνάει το τρίλεπτο. Ο ερωτηθείς δεν ξέρει. Αναλαμβάνει να μας... διαφωτίσει ο παρουσιαστής. Αποφαίνεται με... σιγουριά: "Ένας ηθοποιός!" Και πάει παρακάτω. Ένα περιστατικό με δύο ανατριχιαστικές όψεις: τον τηλεθεατή που δεν είχε ακούσει ποτέ τι ήταν ο Βεάκης. Και -τραγικότερο- τον... ηθοποιό που ισχυρίζεται ανύποπτος -μπροστά σ' εκατομμύρια αυτιά και μάτια-...

Ένα από τα δέκα περίπου αθησαύριστα κείμενα του Σπ. Ζαμπέλιου που φιλοξενήθηκαν στο αξιολογότατο περιοδικό του περασμένου αιώνα Πανδώρα. Πρόκειται για ένα μελέτημα ιστορικής και φιλοσοφικής υφής στο οποίο εξετάζεται, συγκριτικά, η φιλολογική παραγωγή Βυζαντίου και Δύσης τον 14ο αι., και συγχρόνως επιχειρείται η αφετηρία-πορεία και ερμηνεία των διαφορών μεταξύ της ανατολικής και δυτικής κοινωνίας.

Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει μερικά από τα σημαντικότερα άρθρα που δημοσίευσε ο Δημήτρης Τσάτσος στον Τύπο κατά την περίοδο 1974-1997. Καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου, βουλευτής και ευρωβουλευτής, ο συγγραφέας τους ανήκει στην κατηγορία εκείνη των διανοούμενων που συνδυάζουν τη διεισδυτικότητα της επιστημονικής ανάλυσης με την ανησυχία και τις ευαισθησίες του πολιτικά ενεργού πολίτη. Τα χρονικά άκρα της περιόδου που ανθολογείται εδώ σημειώνουν δύο ορόσημα της πορείας του Δημήτρη Τσάτσου: Το 1975 ήταν ο εισηγητής της μειοψηφίας στην Ε΄ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, η οπ...

Η Μαλβίνα προσφέρει δωρεάν ασκήσεις αερόμπικ για μυαλά δυσκίνητα ή κινούμενα με τη δύναμη της ιστορικής αδράνειας. Αθήνα 8 Απριλίου 1998, Ημέρα που πέθανε η στήλη "Κάθε Μέρα" της εφημερίδας "Έθνος", σε βαθύ δημοσιογραφικό γήρας, ύστερα από μακρά ζωή 14 ετών. Της έκανε ευθανασία ο εκσυγχρονισμός. Αιωνία αυτής η μνήμη. Η μεταστάσα, δια του εκπροσώπου της επί της Γης, γραφέως Βασίλη Ραφαηλίδη, ευχαριστεί θερμώς απ' το υπερπέραν τη Μαλβίνα, που της έδωσε την ευκαιρία να πεθάνει με αξιοπρέπεια.

"Η τέχνη δε χρειάζεται εξηγητές. Η μοναδικότητά της έγκειται στο ότι χρησιμοποιεί το πρωτογενές υλικό της ύπαρξης. Σ' αυτό απευθύνεται κι αυτό ενεργοποιεί μέσα στον άνθρωπο. Όσο πιο δεμένος είναι κανείς με τις ανάγκες του, όσο λιγότερο είναι μπερδεμένος μέσα στις περικοκλάδες του νου, τόσο πιο μαγευτική και συγκλονιστική είναι η επαφή του με την τέχνη. Κι αυτό συμβαίνει πιο καθαρά στο θέατρο. Ο κώδικας της υποκριτικής τέχνης είναι ο πιο κοινός, ο πιο κατανοητός κώδικας της ανθρώπινης επικοινωνίας. Χρησιμοποιήθηκε από τον άνθρωπο πριν ακόμα εφευρεθεί ο λόγος. Δε χρειάζεται μ...

"Τα κείμενά μου γενικώς, όπως έχουν αποφανθεί οι ειδικοί, τα χαρακτηρίζει, όπως και τη στάση μου στη ζωή, ένας θυμός, μια οργή. Έτσι λένε και έτσι είναι. Κατηγορούμαι μάλιστα γι' αυτό. Χαριτωμένα μεν, αλλά κατηγορούμαι... Όχι μόνο αποδέχομαι τη "μομφή", όχι μόνο οργίζομαι και θυμώνω για ό,τι συμβαίνει γύρω μου, αλλά μου είναι αδιανόητο να υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι θυμωμένοι. Να συμφωνούν στο ελάχιστο με το συνειδησιακό ξεπούλημα που οδηγεί στην ντροπή, αφού για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να περάσει για τα καλά μέσα από συμβιβασμούς, υπολογισμούς, φιλήματα κατουρημένων...