Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο περιλαμβάνει 100 και πλέον άρθρα για την Πρέβεζα, που έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής του συγγραφέα και έχουν ως κύριο θέμα τους την τοπική ιστορία, λαογραφία και τον πολιτισμό έτσι όπως ο πρεβεζάνος λόγιος τα μελέτησε και βίωσε. Το βιβλίο περιλαμβάνει αναλυτικότατο ευρετήριο ονομάτων και λέξεων που επιμελήθηκε το Ίδρυμα Ακτία Νικόπολις.

Της αγάπης και της μοναξιάς Απεχθάνομαι τ' αυτοκίνητα, τις στάσεις των αυτοκινήτων, τα τηλέφωνα, τα περιοδικά, τις εφημερίδες, τους κάθετους και τους οριζόντιους δρόμους, όλα αυτά μπαίνουν ανάμεσά μας, μας χωρίζουν. Δίχως αυτά θα ήμασταν ελεύθεροι. Στην επόμενη συνάντηση θα σε περιμένω μ' ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στα χέρια. Έχεις παρακολουθήσει ποτέ ποδοσφαιρικό αγώνα; Εγώ μονάχα μια φορά. Μου προκαλούν φρίκη τόσες χιλιάδες πρόσωπα, που "αγωνιούν" για το ίδιο πράγμα. Μη φανταστείς πως οι αντίπαλες εστίες προϋποθέτουν και άμιλλα, δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, είναι...

"Οι αλλαγές που συντελούνται στον κόσμο είναι πολλές, πολύπλοκες και βαθύτατες. Η γνώση ως κοινωνικό αγαθό και ως προϋπόθεση της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης είναι στην ημερήσια διάταξη. Η αναδιοργάνωση και η ποιοτική αναβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα μας, η σύγκλιση και η προσαρμογή της με τα ευρωπαϊκά και διεθνή δεδομένα, αποτελεί αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας και έχει αναδειχτεί πλέον σε προτεραιότητα της κοινωνίας και των πολιτικών φορέων που την εκφράζουν. Αλλά ο διάλογος κινδυνεύει να παγιδευτεί σε θέσφατα και αδράνειες του παρελθόντος, να περ...

... Το ήθος του Β. Κ. μέσα από όλα τα γραπτά του αναδύεται σαν άρωμα ρόδου. Ενώ η πέννα του είναι ξίφος και το ύφος του νευρικό, εξημμένο, παρά ταύτα, η ευγένειά του δεν εκπίπτει. Η καταγωγή του, η ανατροφή του, η οίκοι παιδεία του, υπήρξαν ο γυλιός και το παγούρι και προπάντων η πυξίδα του αξιωματικού των γραμμάτων Β. Κ. τα εγκύτταρα εφόδιά του για τον μεγάλο δρόμο. Ήταν γεννημένος για τους μεγάλους δρόμους. Μπήκε γρήγορα, νωρίς-νωρίς σ' αυτούς. Όχι μόνον δεν τους φοβήθηκε, αλλά και τους αγάπησε πολύ. Πορεύθηκε με καταπληκτική άνεση σ' αυτούς. Έκαμε την παγκόσμια γεωγραφία...

Τα κείμενα που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον τόμο είναι αναδημοσίευση από την εφημερίδα Η Καθημερινή (τα κυριακάτικά φύλλα του 2018), εφόσον δεν υπάρχει διαφορετική ένδειξη. Σχεδόν συνωμοτική πια η εκφραστική που ψάχνει "νόημα" της ελληνικής παρουσίας στο σήμερα. Δεν υπάρχει ενθαρρυντικό σημάδι, μοιάζει, τόσες δεκαετίες τώρα, σαν να μην έχει υπάρξει η επιφυλλιδογραφική, τακτή (και πεισματική), κυριακάτικη παρέμβαση στα κοινά. Επιβιώνουν "λάθρα" οι επιφυλλίδες μου, κι αυτό μάλλον βεβαιώνει ότι κάποτε οπωσδήποτε θα διαβαστούν. Μοιάζουν σιωπηρά καταδικασμένες σε συμ...

Οι "Αντιμακαρισμοί" είναι μια περιορισμένη επιλογή από εκατοντάδες χρονογραφήματα, που έγραψα στα τριάντα χρόνια της δημοσιογραφικής καριέρας μου και που δημοσιεύτηκαν σε περιοδικό μεγάλης κυκλοφορίας. Ήταν πολλοί τότε οι αναγνώστες, που είχαν εκφράσει την ευχή και την επιθυμία να τα έχουν συγκεντρωμένα σ' ένα τόμο, για να τα διαβάζουν και να τα ξαναδιαβάζουν στις ελεύθερες ώρες τους. Αν αυτό σημαίνει ότι είχαν κάποια αξία, θέλω να πιστεύω, έστω και αργά, στους φίλους αναγνώστες που τ' αγάπησαν. Θ' αναρρωτηθούν πολλοί γιατί διάλεξα αυτόν τον τίτλο. Απλούστατα, από αντίδραση...

Πρέπει από την πρώτη στιγμή να διευκρινιστεί πως τα γραπτά που συγκεντρώνονται σε τούτο το βιβλίο δε διεκδικούν σε καμμία περίπτωση κανέναν τίτλο παραπάνω από το βάρος και το περιεχόμενο που έχουν οι λέξεις: άρθρα και σημειώματα. "Θίγουν" απλώς τα θέματα, δεν τα εξαντλούν, ούτε υπήρξε άλλωστε μια τέτοια πρόθεση ή επιδίωξη από την πλευρά του συγγραφέα. Αυτά, για να κατανοηθεί καλύτερα η "σκοπιμότητα" της έκδοσης του παρόντος βιβλίου, που έχει πολύ περισσότερο χαρακτήρα και ύφος ντοκουμέντου με προορισμό την εκλαΐκευση και τη μαχητική προβολή ορισμένων απόψεων μέσα στα πλα...

"Αντιβίωση" Υπάρχουν έντυπα (δηλητήρια) που "διοχετεύουν" στην ψυχή απελπισία, μελαγχολία, όπως επίσης υπάρχουν έντυπα, (βιταμίνες), που "διοχετεύουν" δύναμη, ελπίδα, κουράγιο! Πρέπει να είσαι μαζοχιστής, όταν "μπάζεις" στην ψυχή σου μελαγχολία και απελπισία. Το παρόν μικρό έντυπο εκπέμπει μηνύματα ελπίδας και Ζωής. Τα θέματα του παρόντος βιβλίου είναι άρθρα, που δημοσιεύθηκαν (Οκτ.2006-Σεπτ.2007), στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα" (στο ένθετο "Η Ζωή μας", και στη στήλη, που επιμελείται ο εκλεκτός δημοσιογράφος κ. Σωκράτης Γκιόλιας).

Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται μερικά από τά άρθρα που έτυχε να δημοσιεύσω σε διάφορα έντυπα μέσα στα τελευταία τριάντα χρόνια. Παρά τη διαφορά τόνου -που εξηγείται από τις περιστάσεις, το κλίμα κάθε στιγμής και την υποκειμενική διάθεση- όλα αυτά τα κείμενα διέπονται από την ίδια κεντρική θέση: την ασυμφιλίωτη αντίθεση τόσο προς τον καπιταλιστικόν κόσμο όσο και προς αυτό που λέμε "σταλινισμό" και "γραφειοκρατία". [...] (από την εισαγωγή του συγγραφέα)

Nα πεις με εκατόν πενήντα λέξεις γιατί ζεις, γιατί κάνεις τέχνη, για ποιον. Aν πεις γιατί αγάπησες, τι αγάπησες, ποιον, τι συμπεράσματα έβγαλες για τη ζωή, για το θάνατο, για την τέχνη, για τη φύση, για την ανθρώπινη συμπεριφορά, πόσες λέξεις σού μένουν για να παραδεχθείς τα λάθη σου, να υπερασπιστείς τις αδυναμίες σου, να αμφισβητήσεις τα υποθετικά σου χαρίσματα; Πόσος χρόνος για να παρατηρείς ακόμα το πρόσωπό σου στον καθρέφτη; Eκατόν πενήντα λέξεις για δεκαπέντε χρόνια επιμονής... δέκα λέξεις το χρόνο. Eίναι λίγο; Πολύ; Γιατί λοιπόν αυτό το δεύτερο βιβλίο; Oι ζωγράφοι...

...Ποιος είναι ο τρόπος του Νιάρχου; Η λοξή ματιά του μάλλον. Κι αυτό τι θα πει; Ο Νιάρχος είναι ποιητής και οι ποιητές έχουν τη δική τους μεγαθυμία. Βλέπουν την ζωή ως κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στην ολότητά της κι αυτό δεν τους επιτρέπει μεροληψίες. Θυμώνουν, οργίζονται, απογοητεύονται - από τους άλλους· η ζωή είναι όμως πάντα αυτή, μοναδική, ανεπανάληπτη και την αντιμετωπίζουν με σεβασμό. Δεν χλευάζουν, δεν καταγγέλλουν, επισημαίνουν βεβαίως. Καμιά φορά εγκωμιάζουν - σπανίως. Πάντα με τον δικό τους τρόπο... Από τον Πρόλογο του Θανάση Βαλτινού

Δοκίμια απευθυνόμενα σε εφήβους, δημοσιευμένα αρχικά στο περιοδικό "Πρόσκοπος" του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων.

Επιστρέφοντας στην πατρίδα, μετά από μακροχρόνια απουσία στο εξωτερικό, δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι θα έδινα ομιλίες και θα αρθρογραφούσα για θέματα πέρα από το καθαρά επιστημονικό μου πεδίο. Η καθημερινή επαφή όμως, με τα προβλήματα που παρεμποδίζουν τον εκσυγχρονισμό του συστήματος υγείας ως παρόχου άριστης νοσηλείας και συνεχιζόμενης εκπαίδευσης των γιατρών και του Πανεπιστημίου ως χώρου παιδείας και παραγωγής πρωτοπόρου γνώσης, δεν με άφησαν αδιάφορο. Μέσω ομιλιών και άρθρων στον τύπο άρχισα να σχολιάζω, να καυτηριάζω και να προτείνω λύσεις, ελπίζοντας ότι οι προτάσεις...

[...] Στην Αριστερά μπήκα, όπως και χιλιάδες άλλοι, τον καιρό της δικτατορίας, με ανησυχία για το μέλλον του τόπου. Αυτή η ανησυχία πιστεύω ότι με συντροφεύει όλα αυτά τα χρόνια, αυτή είναι που προκαλεί ιδεολογικές αναθεωρήσεις και κομματικές μετατοπίσεις, πάντα όμως στο πλαίσιο της ευρύτερης Αριστεράς. Μιας φιλελεύθερης Αριστεράς, μιας μετριοπαθούς μεταρρυθμιστικής Αριστεράς. Όπως το 1970, η συμμετοχή στην κομμουνιστική Αριστερά ήταν περίπου μονόδρομος για όποιον νέο ήθελε να αντιπαλέψει τη χούντα, έτσι σήμερα η προσήλωση στη δημοκρατική Αριστερά, η εμμονή στη διαμόρφωση μ...