Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πόση λογοτεχνία πρέπει να εισχωρήσει στη δημοσιογραφία για να σπρώξει κάποιες στιγμές στο μέλλον; Άραγε, μπορεί μια προσωπική ιστορία να συμβολίσει μια εποχή; Είναι μερικά από τα ερωτήματα στα οποία περιπλανιέται αυτό το βιβλίο. Ερωτήματα που μερικές φορές αφήνουν μια στυφή γεύση. Για τα τρέχοντα. Για τα παρελθόντα. Για ανθρώπους και τόπους. Ιστορίες καθημερινές από κάποιες μισοξεχασμένες και θριαμβικές εποχές. Κάποτε έσκυψες και τις μάζεψες με προσοχή. Την ώρα που καθρεφτίζονταν για λίγο, πριν χαθούν, πέρα από το παράθυρο ενός τρένου που ταξίδευε...

Κείμενα που καλύπτουν διάστημα σαράντα ετών, τα περισσότερα από αυτά δημοσιευμένα σε εφημερίδες (Βήμα, Αυγή, Ελευθεροτυπία, Athens Voice) και σε περιοδικά (Αντί, Αντιθέσεις, Επιχειρήματα, The Book’s Journal, κ.ά.) Κείμενα επικεντρωμένα στον εθνολαϊκισμό με την ευρύτερη έννοια του όρου, στην αριστερά και τις προσπάθειες για ανανέωση και εκσυγχρονισμό της, στις διαχρονικές σχέσεις σοσιαλιστών και κομμουνιστών, σε φυσιογνωμίες του διεθνούς σοσιαλιστικού κινήματος, σε πρόσωπα που, κατά τον συγγραφέα, "άφησαν ένα θετικό χνάρι" στο πέρασμά τους από την ελληνική κοινωνία. Έναυσμα...

"Φωτιά στους τουρκόσπορους", ή Πώς υποδεχτήκαμε τους Μικρασιάτες πρόσφυγες - Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ: Λαθραίοι, απόβλητοι και παραβατικοί - Σημαία: σύμβολο εθνικό ή εθνικιστικό; - Πολιτιστική υποχώρηση, ανθρωπιστική έκπτωση - Μικρό, μικρούτσικο φιδάκι, πάντως φίδι - Λαϊφστάιλ, η προοδευτική μάσκα της ξενοφοβίας - Μπούρκα και ανεκτική κοινωνία - Υπατία post it - Εουρόπα, Αζία, Άφρικα - Φόνος με φόνο - Η δική μας γκετοποίηση.

Ο τρόπος, η συμπεριφορά και κάτι από την κρυφή φιλοδοξία της στήλης αποβλέπουν διακριτικά προς τα εκεί όπου, συγγραφείς και αναγνώστες, θα πρέπει ακόμη να απολαμβάνουν από κοινού το εφήμερο αλλά ευγενές είδος της επιφυλλίδας και του χρονογραφήματος. Τα θέματά της, όμως, έρχονται από παντού, από τη βιβλιοθήκη όσο και από την αγορά, κι ας ακουμπούν συχνά σε ό,τι ακόμη ονομάζουμε λογοτεχνία. Και πώς αλλιώς, αφού και η επιφυλλίδα μέρος της τέχνης του λόγου ήταν, είναι και οφείλει να είναι· μια ανέλπιστη παροχή δοκιμιακού λόγου, προσωπόληπτου πάντα και πεισματικά ανθρωποκεντρικο...

Δεν έχουν μείνει σπουδαία πράγματα από εκείνη την εποχή. Νευρικά ταξίδια, απολαύσεις ξεκρέμαστες, ημιτελείς χειρονομίες, μια γενική ζαλάδα και το πικρό φως μιας διαπίστωσης την επόμενη μέρα: μέσα στην υπεροψία και τη μέθη, όλοι διψούσαμε τότε κάτι να βρούμε -λίγη αγάπη, το Θεό, το χώμα της πατρίδας μας, τον παλιό καταρράκτη. Κάιρο, Σάο Πάολο, Βηρυτός, Καζαμπλάνκα, Λισσαβώνα, Ισταμπούλ -μυθικά σκηνικά για μια πτώση μοιραία, που μας ξέβρασε όλους, σ' αυτό που ζούμε σήμερα.

Στον τόμο αυτόν παρουσιάζονται κάποια σύντομα κείμενα του Ι. Ν. Μαρκόπουλου, που έχουν δημοσιευθεί στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο, πάνω σε ένα εύρος ζητημάτων -επιστημονικών, φιλοσοφικών, οικολογικών, πολιτικών και εκπαιδευτικών- με διαχρονικό και, επομένως, επίκαιρο πάντοτε ενδιαφέρον. Σε μια περίοδο που έχει πλέον σαφέστατα κατισχύσει, σε όλα τα επίπεδα, ο κατακερματισμός, η εξειδίκευση και η απίσχνανση της σκέψης, η υποβάθμιση και ακύρωση του ορθού λόγου ή στην καλύτερη περίπτωση η αποκλειστικά εργαλειακή του χρήση, κάθε προσπάθεια αφύπνισης και ενδυνάμωσης του κριτικο...

Στον τόμο αυτό περιέχονται ομιλίες και άρθρα που καλύπτουν το διάστημα 2000-2006. Παρουσιάζουν τους στόχους, τη στρατηγική και τις προοπτικές του προοδευτικού χώρου. Αφορούν τα επίκαιρα προβλήματα της ανάπτυξης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της παρουσίας της Ελλάδας στον κόσμο. Περιγράφουν τις επιλογές που μας προσφέρονται. Αναφέρονται στη σύγκλιση και στην κοινωνία της γνώσης. Είναι κείμενα πολιτικής για μια δημιουργική Ελλάδα.

Ο τίτλος του βιβλίου υποδηλώνει και το περιεχόμενό του. Σε ένα σύνολο ποικίλων προβλημάτων, που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο (και μάλιστα τον χριστιανό), δίνονται κάποιες συνοπτικές απαντήσεις. Ποια γνώμη έχουν οι σύγχρονοι άνθρωποι για τον Χριστιανισμό και όσους τον αποδέχονται; Ποια απάντηση δίνει ο Χριστιανισμός σε βασικά θέματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο στα πλαίσια της κοινωνικής ζωής; Απαντήσεις δίνονται και σε άλλα ζητήματα, σχετιζόμενα με την ηθικοθρησκευτική υπόσταση του ανθρώπου. Στο βιβλίο περιλαμβάνονται και τρεις αυτοτελείς μελέτες με άμεση συσχέτισ...

Η "Εργογραφία" του Κ. Θ. Δημαρά, την οποία μας κληροδότησε ο Φίλιππος Ηλιού, αριθμεί πάνω από 2.000 επιφυλλίδες στον ημερήσιο αθηναϊκό Τύπο. Από τις στήλες της "Πρωίας" και της "Πολιτείας" στην αρχή (1931-1932) και ιδίως αργότερα του "Ελευθέρου Βήματος" (1936-1944) και του "Βήματος" (1945-1991), ο Δημαράς παρεμβαίνει σταθερά στον δημόσιο πνευματικό διάλογο. Με όχημα την εφημερίδα, αποσκοπεί να διαπλάσει, πέρα από το συνάφι των ειδικών, το ευρύτερο καλλιεργημένο κοινό. Με την επιλογή των 301 κειμένων του Κ. Θ. Δημαρά που συγκεντρώνονται στα "Σύμμικτα Δ΄", κατατίθεται ένα σημ...

Η "Εργογραφία" του Κ. Θ. Δημαρά, την οποία μας κληροδότησε ο Φίλιππος Ηλιού, αριθμεί πάνω από 2.000 επιφυλλίδες στον ημερήσιο αθηναϊκό Τύπο. Από τις στήλες της "Πρωίας" και της "Πολιτείας" στην αρχή (1931-1932) και ιδίως αργότερα του "Ελευθέρου Βήματος" (1936-1944) και του "Βήματος" (1945-1991), ο Δημαράς παρεμβαίνει σταθερά στον δημόσιο πνευματικό διάλογο. Με όχημα την εφημερίδα, αποσκοπεί να διαπλάσει, πέρα από το συνάφι των ειδικών, το ευρύτερο καλλιεργημένο κοινό. Με την επιλογή των 301 κειμένων του Κ. Θ. Δημαρά που συγκεντρώνονται στα "Σύμμικτα Δ΄", κατατίθεται ένα σημ...

Όπως μαρτυρούν όσοι τον γνώρισαν, ο Κώστας Βάρναλης αγαπούσε πολύ το καφενείο, που το έβλεπε σαν το αντίστοιχο της αγοράς των αρχαίων Αθηναίων, αλλά και την ταβέρνα, σαν χώρο συλλογικής ευωχίας. Τα χρονογραφήματα του τόμου αυτού τοποθετούνται ακριβώς σε αυτούς τους δύο πόλους: την ταβέρνα και το καφενείο, και βέβαια τα συμπαρομαρτούντα: τον καφέ και το τσιγάρο, το πιοτό και το φαγητό, τα συμπόσια και τις παρέες των φίλων. Ο Νίκος Σαραντάκος, επιμελητής και σχολιαστής των "Χρονογραφημάτων" και των λοιπών άρθρων του Κ. Βάρναλη που αποθησαυρίζονται από το 2013 για τις εκδόσ...

Η Σώτη Τριανταφύλλου αναλύει τις διεθνείς σχέσεις, την εξέλιξη των νοοτροπιών και τις μορφές της πολιτικής που αναδύθηκαν την τελευταία, "σύντομη" δεκαετία: Τουρκία, ΝΑΤΟ, προεδρία Ντόναλντ Τραμπ· Ευρωπαίοι δημαγωγοί· στην Ελλάδα δέκα χρόνια φτωχοποίησης· τέσσερα χρόνια αριστεροδεξιάς διακυβέρνησης. Η αριστερά με τη μαρξιστική της ανάλυση χρησιμοποιεί την οικονομία ως βασικό εργαλείο και σημείο αναφοράς, δεν κατανοεί την ποιότητα ζωής με όρους του 21ου αιώνα. Γι' αυτό, ένα μεγάλο μέρος της συμμετέχει σε συνωμοσία σιωπής. Αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα θρησκευτικά και πολιτ...

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας έχει τίτλο που μπορεί να ακούγεται κοινότυπος: "Σχόλια επικαιρότητας"! Έχουμε κουραστεί να ακούμε ή να διαβάζουμε σχολιασμούς γύρω από καθημερινά γεγονότα από ειδικούς ή άσχετους στα διάφορα "παράθυρα" των τηλεοράσεων ή στα κρεμασμένα εξώφυλλα των περιπτέρων. Στο τέλος, απ' όλους αυτούς τους σχολιασμούς συμπέρασμα δεν βγάζουμε. Αντίθετα μπερδευόμαστε και χάνουμε τον κοινωνικό μας προσανατολισμό. Τούτο όμως το βιβλίο, περιλαμβάνει σχολιασμό από έναν άνθρωπο που έχει αφιερώσει αγαπητικά τη ζωή του στο μικρό μαθητή και στον ταλαιπ...

Mια καλλιτεχνική παρουσία ευθύβολη και διακριτική, που κυριαρχεί με το δικό της, πηγαία προσωπικό ύφος στην εικαστική ζωή της χώρας, είναι ο ζωγράφος Σωτήρης Σόρογκας. Zωγράφος με καταβολές στην πιο στέρεη και διαχρονική μας παράδοση, της προσθέτει εδώ και δεκαετίες τη δική του εκδοχή του ελληνικού φωτός. Γι' αυτόν ακριβώς τον ζωγράφο, που εξαγιάζει τις ταπεινές μορφές ζωής, μια πλειάδα ανθρώπων των γραμμάτων, θεωρητικών της εικαστικής δημιουργίας, ποιητών και συγγραφέων, έχει εκφραστεί μέσα στο διάστημα τριάντα πέντε και πλέον χρόνων. Tα κείμενα αυτών ακριβώς των δ...

Ο Εμμανουήλ Ροϊδης (1836-1904) συγκαταλέγεται στους αφορισμένους της νεοελληνικής πνευματικής ζωής. Σαρδόνιος και εικονοκλάστης, θέσει απροσάρμοστος, μοιάζει να διακατέχεται από ένα τέτοιο αίσθημα ασφυξίας μέσα στο ελλαδικό τοπίο, ώστε βάλλει με σφοδρότητα κατά πάντων -όλων όσων συγκροτούν τη σύγχρονη, Ελληνική Μικρότητα... Δεν χαρίζεται ούτε στους πολιτικούς ούτε στους πιστούς, ούτε στους προγονόπληκτους ούτε στους ευρωπιθηκίζοντες. Τα άπαντα των "σκαλαθυρμάτων" του -σύντομα άρθρα, αφορισμοί, αποφθέγματα- εδράζονται σε μια θεμέλια διαπίστωση: Η πληγή της Ελλάδας είναι οι Έ...

Τα άπαξ και τα αεί είναι ένα έργο που συγκεντρώνει σύντομα editorials με σκέψεις και συναισθήματα για την Ιατρική, την ψυχοσωματική υγεία, την κρίση, την ποιότητα ζωής, τα ταξίδια και κυρίως τις μνήμες. Είναι ευκολοδιάβαστα και ανάλαφρα κείμενα που εναρμονίζονται πλήρως με το πνεύμα του περιοδικού εκλαϊκευμένης ιατρικής γενικού ενδιαφέροντος με τίτλο "Με Υγεία", της κυριακάτικης εφημερίδας "Μακεδονία", στο οποίο δημοσιεύτηκαν. Κάποια από αυτά καθώς και κάποια άλλα σημειώματα και παρεμβάσεις στον Τύπο, ομαδοποιήθηκαν και παρουσιάζονται στο παρόν βιβλίο. Η έκδοση αποτελεί...

Συνεκτικό στοιχείο των κειμένων που συγκεντρώνονται εδώ είναι η θεματολογία τους. Πρόκειται για άρθρα και μελέτες που σχολιάζουν πρόσωπα, έργα και γεγονότα της σύγχρονης λογοτεχνίας μας. Χωρίζονται σε δύο μέρη, ανάλογα με τα έντυπα στα οποία πρωτοδημοσιεύτηκαν, γεγονός που διαφοροποιεί, ως ένα σημείο, το ύφος της γραφής τους. Στο πρώτο μέρος συσσωματώνεται η βραχύβια δημοσιογραφική συνεισφορά μου στην εφ. "Το Βήμα", κατά το μεσοδιάστημα (1984-1985) της καθημερινής επανέκδοσης της εφημερίδας. [...] Το δεύτερο μέρος συγκροτείται από πέντε μελέτες που πρωτοφάνηκαν σε διάφορα λ...

Με ιδιαίτερη χαρά προβαίνουμε στην έκδοση των άρθρων, ποιημάτων και μεταφράσεων του λόγιου ανδρός που έζησε ανάμεσα μας ως ο δίκαιος της Γραφής και άφησε ανεξίτηλο το ίχνος της παρουσίας του. Τα κείμενα αυτά δεν αποτελούν συστηματική γραφή ειδικού μελετητή, αλλά σπουδή στα καίρια και σημαντικά της ζωής της προσδιορισμένης ως "ζωής εν Χριστώ". Όσοι τον γνώρισαν ξέρουν πόσο η δια βίου σπουδή ήταν τρόπος ζωής του, αλλά ξέρουν επίσης ότι υπήρχε άξονας αναφοράς που του επέτρεπε να αξιολογεί και να κατατάσσει τους καρπούς των αναζητήσεων. Τέτοιοι καρποί είναι και τα κείμενα που π...