Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

... Ο Νίκος Δόικος έχει συγκροτήσει το περίγραμμα της πολιτικής του παρέμβασης εδώ και πάρα πολύ καιρό με μια αλυσίδα κειμένων δημοσιευμένων σε εφημερίδες και περιοδικά παρουσιασμένων με την μορφή εισηγήσεων σε συνέδρια. Τώρα αποδεικνύεται ότι υπάρχει ένα ενιαίο διανοητικό, ιδεολογικό και πολιτικό νήμα που συνδέει τα κείμενα αυτά. Πρόκειται για το αίτημα πολιτικοποίησης της κοινωνίας και κοινωνικοποίηση της πολιτικής. Με άλλα λόγια πρόκειται για την επιτακτική ανάγκη η κοινωνία των πολιτών να διεκδικήσει το μετασχηματισμό της σε πολιτική κοινωνία και την εξίσου επιτακτική α...

Αφορμή για το γράψιμο του βιβλίου αυτού στάθηκε η σύγκρουσή μου με τον, τότε, Υπουργό Υγείας Νικήτα Κακλαμάνη στις αρχές του 2005, για την κατάσταση των πραγμάτων στο ΕΣΥ, το οποίο υπηρετώ από την γέννηση του τον Νοέμβριο του 1985. Όμως αυτό δεν ήταν παρά η αφορμή. Αιτία είναι η πάγια αντίθεση μου προς την αυθαιρεσία της εξουσίας, η οποία ενδεδυμένη τον θεσμικό χιτώνα νομίζει ότι μπορεί να αυθαιρετεί, να φενακίζει, να βαφτίζει το κρέας ψάρι και να απαιτεί αποδοχή αυτού του παραλογισμού. Η δημοσιότητα που πήρε η σύγκρουση εκείνη μου έδωσε τη δυνατότητα να διατυπώσω την αντίθ...

Τα κείμενα αυτά γράφτηκαν την περίοδο που οι εκσυγχρονιστές κυβέρνησαν τη χώρα. Επιδιώκουν να απομυθοποιήσουν το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα της περιόδου Σημίτη. Καταπιάνονται με επιμέρους θέματα της οικονομικής και πολιτικής κατάστασης. Με πιο συστηματικό τρόπο ασχολούνται με το ιστορικό της διαμόρφωσης του εκσυγχρονιστικού ρεύματος στο ΠΑΣΟΚ, με το Ευρώ και την οικονομική πολιτική, την εγκατάλειψη της αναπτυξιακής πολιτικής, το φορολογικό ζήτημα, τις αλλαγές στον κλάδο της ακτοπλοΐας, την περίφημη υπόθεση Οτσαλάν, τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το περιβάλλον (Πρέσπες). Με πιο...

Η έκδοση ιστορικών πηγών μεγάλης αξίας συνιστά καθήκον αλλά και ευκαιρία. Είναι καθήκον, καθώς η έκδοσή τους φωτίζει με τον πιο καθαρό και αδιάψευστο τρόπο το ιστορικό μας παρελθόν και τη δράση συγκεκριμένων προσώπων. Είναι ευκαιρία, διότι δεν μπορεί ο καθένας, όποτε το θελήσει, να εντοπίσει και να αξιοποιήσει τέτοια ιστορικά τεκμήρια. Στην περίπτωση του βιβλίου που άγεται σήμερα στο φως της δημοσιότητας το καθήκον και η ευκαιρία βρήκαν την καλύτερη έκφρασή τους στο πρόσωπο του Γιάννη Βαρβαρούση. Ο κ. Βαρβαρούσης είναι γνωστός σε όσους παρακολουθούν τα πνευματικά πράγματα...

Η Υπηρεσία Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερικών πήρε την πρωτοβουλία να δημοσιεύσει 21 άγνωστα άρθρα του Ιταλού πρεσβευτή Γκράτσι, που ρίχνουν φως στα γεγονότα που προηγήθηκαν του ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Πρόκειται για μια σειρά άρθρων που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Τζιορνάλε Ντελ Ματτίνο μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το κίνητρο που ώθησε τον πρέσβη Γκράτσι να γράψει ήταν, όπως δηλώνει ο ίδιος, να πληροφορήσει την ιταλική κοινή γνώμη "για πολλά άγνωστα ή κακώς γνωστά γεγονότα γύρω από την καταστρεπτική ελληνική περιπέτεια στην...

Μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ εσωτερικού, το μικρό κομμάτι που συνέχισε τον δύσβατο δρόμο της κομμουνιστικής ανανέωσης στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό απο την έκδοση της "Εποχής". Οι αγωνίες, οι προβληματισμοί, οι διαφωνίες και τα αδιέξοδα μιας μικρής εξωκοινοβουλευτικής οργάνωσης, πρώτα ως ΚΚΕ εσωτερικού Ανανεωτική Αριστερά και μετά ως ΑΚΟΑ, έβρισκαν απάγκιο στις σελίδες της εφημερίδας μας. Το πρώτο κείμενό μου δημοσιεύτηκε με αρκετά κοψίματα τον Σεπτέμβρη του 1989 και αφορούσε τις μεγάλες πυρκαγιές στην Θάσο, μετά όμως απο έντονες διαμαρτυρίες μου τα κομμένα κομμάτια δημοσιεύτηκαν...

...Έχεις δει ποτέ πίσω από τα σπίτια, τα αυτοκίνητα, τα φαγάδικα και τα ρουχαλάδικα πόσα ηρεμιστικά και βαρβιτουρικά κρατάνε τους ανθρώπους σε μια αμφισβητούμενη ισορροπία; Πόσοι καρκίνοι, πόσα έλκη έχουν πληρωθεί για μια τέτοια ευημερία; Έχεις μετρήσει ποτέ πίσω απ’ όλη αυτή την ωραία βιτρίνα πόσες σύριγγες τρυπάνε τόσους νέους πια κάθε μέρα, πόσα χάπια, πόση φούντα, πόσα τριπάκια καταπίνονται για να δραπετεύσουν από αυτή την ευημερία, που η μόνη χαρά που μπορεί να προσφέρει είναι να αγοράζεις; Μόνο που η αγορά δεν βοήθησε ποτέ κανένα ζευγάρι να συνεννοηθεί μεταξύ του κα...

Οι άνθρωποι που ζουν δίπλα μας δεν αποτελούν απλό σημείο αναφοράς αλλά τον σοβαρότερο ίσως λόγο ύπαρξης. Χωρίς αυτούς οι λιμνάζουσες μνήμες θα αποτελούσαν άγραφο χαρτί κι η ανθρώπινη εμπειρία ανεκμετάλλευτο ορυχείο. Οι μικροί καθημερινοί ήρωες που ζουν ανάμεσα μας είναι μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για όσους αποπειρώνται έστω μια ελάχιστη καταγραφή περιστατικών και επεισοδίων στα οποία ο ανθρώπινος παράγοντας δρα καταλυτικά. Ηθική αυτουργός για την έκδοση του παρόντος τόμου είναι η εφημερίδα "Αλλαγή" της Πάτρας που από τις 31.10.2004 μου παρεχώρησε ένα βήμα ελεύθερη...

Η πρώτη παράνομη πράξη της ζωής μου έγινε όταν έφερα μια Κυριακή πρωί από ένα μακρινό περίπτερο, την "Αυγή" τυλιγμένη με την "Ακρόπολη". Εκεί γνώρισα και τον πρώτο μου ληστή, τον Τσακιτζή. Δεκαετία του '60 όλα αυτά, γειτονιές με βασιλικούς, ανοικτές αυλόπορτες και σκόρπιες συζητήσεις των μεγάλων για κάτι τεντιμπόηδες. Γρήγορα όμως όλα άλλαξαν και αλλάζουν. Η Καλιφόρνια του '50 του Τζέημς Ελρόυ, όπως ξεπηδάει μέσα από τις σελίδες των βιβλίων του -ένας δαίδαλος διαφθοράς, βίας, ανασφάλειας και ψευδαισθήσεων ευημερίας- μοιάζει όλο και περισσότερο με την Ελλάδα του σήμερα. Το γ...

Το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για τη δίκη της 17 Νοέμβρη διολίσθησε από την άκρατη περιέργεια στην παγερή αδιαφορία. Νοσηρές αντιδράσεις αμφότερες αν το καλοσκεφτείς πριμοδοτήθηκαν τόσο από την απουσία της τηλεόρασης στη δικαστική αίθουσα όσο και από την παρουσία της στο πιο θεαματικό σφαγείο του Ιράκ. Έτσι χάσαμε τη μοναδική ευκαιρία, όχι μόνο ν’ αποτιμήσουμε τους ένοπλους τιμητές, αλλά και να κοιτάξουμε το δικό μας είδωλο στον καθρέφτη. Ο Πέτρος Τατσόπουλος ανέλαβε να σχολιάσει τη δίκη από τις στήλες της εφημερίδας "Τα Νέα". Δεν θέλησε να ιδιοποιηθεί ούτε το ρόλο του...

"Πώς μπορεί λοιπόν να μιλήσει κανείς για τον πολιτισμό και την πολιτική του ή ακόμη περισσότερο για την τέχνη και τη μεταφυσική της δύναμη σε μιαν εποχή που δεσπόζει η παντοδυναμία της αγοράς; Τα κείμενά μου χαρακτηρίζονται από οργή· οργή για ό,τι δεν γίνεται, ενώ θα μπορούσε να έχει πραγματοποιηθεί. Ελπίζω ότι πρόκειται για έντιμη οργή. Εφόσον, για να διεκδικήσουμε ό,τι αγαπάμε, πρέπει πρώτα ν' αποδείξουμε τι μισούμε. Σήμερα τα θέματα του πολιτισμού διαχειρίζονται managers, πολυεθνικές, μεγαλοδικηγόροι, τράπεζες, ενώ οι δημιουργοί είτε ιδιωτεύουν είτε υπαλληλοποιούνται....

Ο τόμος αυτός (υπ' αριθ. 6) περιέχει διάφορα άρθρα του συγγραφέα για την ελληνική οικονομία που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό "Επιλογή" κατά την περίοδο 2000-2003. Αποτελεί συνέχεια ενός τόμου είχε κυκλοφορηθεί το 1978 με τίτλο "Προβλήματα της ελληνικής οικονομίας", ενός άλλου που είχε κυκλοφορηθεί το 1987 με τίτλο "Η ελληνική οικονομία σε κρίση", ενός τρίτου που είχε κυκλοφορηθεί το 1992 με τίτλο "Δυσχέρειες εξόδου της ελληνικής οικονομίας από την κρίση", ενός τέταρτου που είχε κυκλοφορηθεί το 1996 με τίτλο "Η ελληνική οικονομία προς σταθεροποίηση" και ενός πέμπτου που είχε...

Δεν ήμουν στην ηλικία που μπορούσα να ρωτάω. Άκουγα όμως. Κράταγα. Σημάδευα. Έδενα. - " Πώς κοιμήθηκες απόψε; τι ύπνο είχες; " Άκουγα την απάντηση : - "Της Αδριανουπόλεως !" Δεν καταλάβαινα. Αυτός έφυγε. Ήταν μάταιο να ρωτήσω όλους τους άλλους. Εδώ δεν κατάλαβαν τόσα και τόσα ... Από τότε, τη λέξη την είχα χείλη μου. Όχι πόλη, όχι χώρα, όχι χάρτη, όχι πατρίδα. Πατέρα, αγρύπνια. Ρωτούσα, ζήλευα, μάλωνα, μάτωνα, κλώτσαγα, έστηνα αυτί σαν το ζώο, έψαχνα, έσκαβα, ίδρωνα, έσκαζα. Δούλεψα, ταξίδεψα στον βορρά.. Ήρθα πιο κοντά. Όχι στον τόπο, όχι στην πύλη, ό...

Δεκατρία μικρά κείμενα, μεταξύ 1999 και 2003, δημοσιευμένα τα περισσότερα σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Αποτυπώνουν τη βαθιά αίσθηση και συναίσθηση της ποιητικής συνάφειας του Γιάννη Ψυχοπαίδη με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, την ελληνική καλλιτεχνική παράδοση και το ελληνικό τοπίο. Και αναδεικνύουν με γνώση και με ευαισθησία τη βαθύτερη ευθύνη του δημιουργού-ανθρώπου απέναντι στην κοινωνία και στο περιβάλλον που τον ενέπνευσαν. Δεκατρία μικρά κείμενα καλλιτεχνικού ήθους και συλλογικής μνήμης.

Eίναι ένας κόσμος παράδοξος. Oι άνθρωποι με την φαντασία τους δέχονται τα θαυμάσια του σύμπαντος και τα οποία οδηγούν την σκέψη σε μία ανώτερη δύναμη. Aυτή την ανώτερη δύναμη την φοβούνται, διότι καταλαβαίνουν, ότι δεν μπορούν να την ελέγξουν. Oι καθημερινοί άνθρωποι, δηλαδή εμείς, στην προσπάθειά μας να ζήσουμε οργανωμένα, κοινωνικά και με ασφάλεια, επιλέγουμε με ένα σύστημα, που λέγεται δημοκρατία, άλλους συνανθρώπους μας για να μας αντιπροσωπεύσουν στην επιδίωξη της ευαγγελιζομένης ασφάλειας και ευημερίας. Tούτο το σύστημα διαιρείται σε τρεις ισοδύναμες θεσμικές εξουσίες...

"Πάντα αναρωτιόμουν για τις ζωές των ανθρώπων που έβλεπα. Ωραία, τέλειωσε ο χτίστης το ρετιρέ, σε τι σπίτι γυρνάει; Πώς αγκαλιάζει ο "μπάτσος" και πώς ο κρατούμενός του; Η καλόγρια τι όνειρα βλέπει το βράδυ; Κάποια στιγμή άρχισα να ξεστρατίζω και να αναζητώ νέες εικόνες. Το πάθος της παρατήρησης έγινε σιγά σιγά επάγγελμα. Θυμάμαι με πόση έκπληξη έζησα το 1989 την εξέγερση στο Κόσσοβο. Με είχαν στείλει από την "Πρώτη" με κομμουνιστικές οδηγίες. Να γράψω πόσο καλοί είναι οι μεν και πόσο κακοί είναι οι δε. Και εγώ έγραφα ότι δεν βλέπω κανένα καλό. Το ένα χωριό το έκαιγαν ο...

Μ' αγαπάς; Μπορεί να λείπει ο "άγιος" Βασίλης Αυλωνίτης. Υπάρχει όμως ο "μέγας αρχιερεύς" Νίκος Σταυρίδης. Μπορεί να λείπει η "οσία" Σαπφώ Νοταρά, η "δαιμονική" Γεωργία Βασιλειάδου. Υπάρχει όμως ο "διάολος" Κώστας Χατζηχρήστος. Μπορεί πολλοί να λείπουν από το βιβλίο αυτό, από τη ζωή μας. Είναι όμως "όσοι είναι" το πρόσχημα: για πράγματα πέρα από τον κινηματογράφο μιλάμε, σε υποθέσεις πίσω από την οθόνη αναφερόμαστε: για "όλα όλοι" εδώ μέσα ενδιαφέρονται, με "όλα όλοι" ασχολούνται. Άνθρωποι αισθηματικοί κι αμετανόητοι, αποκαλύπτονται ευγενικά, υποκλίνονται χωρίς αλαζονεία...

Tο κατεστημένο σύστημα εξουσίας και το "ισοδύναμον" αυτού σύστημα MME, έχουν δεξιοτεχνικά εξουδετερώσει κάθε τάση για γνήσια και παραδοσιακή γνώση στον ελληνικό χώρο. Kατά την νέα αντίληψη τα πάντα πρέπει να ρέουν σύμφωνα με τις επιταγές μιας υποσχόμενης παγκοσμιοποίησης με αρωγούς έννοιες την ανάπτυξη, την μεταρρύθμιση, την οικονομική αλληλεξάρτηση και την ανταγωνιστική ισορροπία. Tούτο θα επιτευχθεί με τις υπαγορευόμενες αξιολογήσεις, με την αμφισημία των πολιτικών προθέσεων, την επιδεκτική αναγωγής πολιτική συμπεριφορά και την σύσταση στρατιωτικής ψυχραιμίας. Oι βολι...