Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δεν υπονοώ κάποια νεκρανάσταση, ούτε κάποια μεταθανάτια ζωή. Ο τίτλος δεν έχει κανένα μεταφυσικό πρόσημο· απεναντίας διαθέτει πολύ ρεαλιστικό ενδόσημο. Το μέλλον φυσικά δεν αφορά στην παιδεία αλλά στα κοράκια που τρέφονταν από τις σάρκες της, όταν ήταν ημιθανής, και θα τρέφονται από το κουφάρι της για πολύ, όταν θα είναι εντελώς νεκρή, όπως άκουσα να λέγεται ένα βράδυ σε μια "μορφωτική" εκπομπή. Πάντα, δυστυχώς, υπήρχαν όρνεα που τρέφονταν από τις σάρκες της παιδείας μας".

Αναδημοσίευση από τα έντυπα των εκδόσεων της "Κομμουνιστικής Επιθεώρησης", που βρίσκονται στο Ιστορικό Αρχείο του ΚΚΕ. Κρατήσαμε την ορθογραφία του πρωτότυπου - σύμφωνη με το δημοτικισμό του συγγραφέα και του εντύπου - χωρίς το πολυτονικό σύστημα. Δεν περιλάβαμε στη συλλογή αυτή δύο άρθρα της "Κομμουνιστικής Επιθεώρησης" ("Η νέα μορφή του μεγαλοϊδεατισμού", τεύχος 8, Δεκέμβρης 1942, και "Συνέχεια και ολοκλήρωση του '21", τεύχος 11, Μάρτης 1943), που η ανατύπωση του 1946 των φύλλων της φασιστικής κατοχής πιθανολογεί ότι ανήκουν στο Δ. Γληνό, όμως αυτό δεν είναι εξακριβωμένο.

[...] Δημοσιευμένα την τελευταία εξαετία, στην πλειοψηφία τους στην εφημερία "Metro", αλλά και στην "Ελευθεροτυπία", την "Καθημερινή", το "Δίφωνο" ή αλλού, γραμμένα κάτω από το πιεστικό βάρος της ύλης που κλείνει και τον αυστηρά περιορισμένο αριθμό των λέξεων που απαιτούνται, προσπαθούν να βάλουν λίγο το κεφάλι τους έξω απ' το νερό, να μουρμουρίσουν απόψεις και λόγια που διαρκούν μια μόνο στιγμή ή αντέχουν στο χρόνο: Σα φωτογραφίες που αποδεικνύουν απλώς ότι μεγαλώσαμε. Κείμενα χρόνια. Ερείπια. Που σουλατσάρουν σε βιβλία, σε πρόσωπα, σε καλοκαίρια, σε γεγονότα της προσωπικ...

Τι θα κάνω άμα δεν μεγαλώσω; Αλλά κι εσείς, γιατί δεν μεγαλώνετε επιτέλους; Γιατί συμπεριφερόμαστε όλοι σαν ανήλικα (λέμε συνεχώς ψέματα, τρώμε βρόμικα στις καντίνες, διαβάζουμε αηδίες, δεν στρωνόμαστε να δουλέψουμε, οδηγάμε ντίρλα, κι άμα τρακάρουμε μουντζώνουμε τη μαύρη τύχη μας); Γιατί δεν αλλάζει τίποτα επιτέλους, αφού όλοι είναι υπέρ της αλλαγής; Πώς θα καταφέρω να μην πνιγώ μες στο "εγώ" μου; Τι εννοούμε όταν λέμε "σ' αγαπώ" ή "το Πολυτεχνείο ζει"; Αφού δεν ζει, ρε παιδιά, ποιον κοροϊδεύουμε τώρα; Αυτές και άλλες ερωτήσεις ήθελα να σας κάνω. Να σας πω τι σκέφτομαι,...

Το βιβλιαράκι αυτό είναι αμιγώς πληροφοριακό. Τα άρθρα του αποτελούν μια συλλογή δημοσιεύσεων σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Συνδυάζουν πληροφόρηση και επικαιρότητα όσον αφορά νευρολογικά και ψυχιατρικά θέματα. Η διαφορετικότητά του είναι στο ότι το γλωσσάρι του παρατίθεται στην αρχή του βιβλίου, έτσι, που καθένας να ανατρέξει στο θέμα ή στα θέματα που θέλει να διαβάσει, χωρίς τον "ψυχαναγκασμό" της μελέτης από την αρχή ως το τέλος. Ελπίζω ότι αυτό θα ευχαριστήσει τους αναγνώστες. Καλό διάβασμα Δ. Κουντούρης

Μια μικρή σειρά από σπαρταριστά, ανθεκτικά δημοσιογραφικά υστερόγραφα, σε μια ποικιλία θεμάτων που ταλανίζουν τον νεοέλληνα. Και, παράλληλα, ένα εκτενές σχόλιο με κυρίαρχα, στον σύγχρονο προφορικό (κυρίως τηλεφωνικό), ηλεκτρονικό, αλλά και έντυπο λόγο, "κλισέ". Που προσφέρονται και ως ένας πρόχειρος οδηγός επικοινωνίας, καθώς δεν απαιτούν επαρκή γνώση της γλώσσας μας. Με την παρατηρητικότητα, την ευαισθησία και το χιούμορ του αφηγητή του πολυδιαβασμένου "Τώρα θα δεις..."

Το βιβλίο αυτό δεν το περίμενα: γράφτηκε σαν παρένθεση κατά παραγγελίαν. Τον Νοέμβριο 1994 καθημερινή εφημερίδα μου ζήτησε επίμονα μακράς πνοής κυριακάτικη ολοσέλιδη συνεργασία με θέματα δικής μου επιλογής. Συμφώνησα υπό τον όρο τα άρθρα να εκτυπωθούν στα ελληνικά -δηλαδή με το πολυτονικό σύστημα-, πράγμα το οποίον η διεύθυνση απεδέχθη, οπότε άρχισα να γράφω και να παραδίδω κείμενα. Η έναρξη των δημοσιεύσεων είχε ορισθεί για την Πρωτοχρονιά 1995. Όταν όμως έφθασε η ώρα, η δημοσίευση ανεβλήθη και συνέχισε να αναβάλλεται, ενώ εξακολουθούσα να παραδίδω υλικό, μέχρις ότου ζη...

Το βιβλίο αυτό δεν το περίμενα: γράφτηκε σαν παρένθεση κατά παραγγελίαν. Τον Νοέμβριο 1994 καθημερινή εφημερίδα μου ζήτησε επίμονα μακράς πνοής κυριακάτικη ολοσέλιδη συνεργασία με θέματα δικής μου επιλογής. Συμφώνησα υπό τον όρο τα άρθρα να εκτυπωθούν στα ελληνικά -δηλαδή με το πολυτονικό σύστημα-, πράγμα το οποίον η διεύθυνση απεδέχθη, οπότε άρχισα να γράφω και να παραδίδω κείμενα. Η έναρξη των δημοσιεύσεων είχε ορισθεί για την Πρωτοχρονιά 1995. Όταν όμως έφθασε η ώρα, η δημοσίευση ανεβλήθη και συνέχισε να αναβάλλεται, ενώ εξακολουθούσα να παραδίδω υλικό, μέχρις ότου ζη...

"Έχω τη φιλοδοξία να πεθάνω από κούραση, όχι από ανία, προφανώς ο Καραμανλής διαφωνεί." Το πιττάκιον, στους βυζαντινούς χρόνους, ήταν ένα είδος πινακίδος για γράψιμο, ένα δελτάριο. Στην εκκλησιαστική γλώσσα σημαίνει την αρχιερατική επιστολή με την οποία γνωστοποιείται σ' έναν κληρικό η κατάστασή του στην ιεραρχία (αν προήχθη κ.ά.). Στη δεύτερη σελίδα του "Κόσμου του Επενδυτή", είναι ο χώρος όπου ο Φελνίκος διατυπώνει τους αφορισμούς του. Κάθε εβδομάδα, εδώ και πολλά χρόνια, μέσω των πιττακίων σχολιάζεται και καυτηριάζεται, κυρίως με χιούμορ, η επικαιρότητα. Το δηκτικό...

Η Υπηρεσία Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερικών πήρε την πρωτοβουλία να δημοσιεύσει 21 άγνωστα άρθρα του Ιταλού πρεσβευτή Γκράτσι, που ρίχνουν φως στα γεγονότα που προηγήθηκαν του ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Πρόκειται για μια σειρά άρθρων που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Τζιορνάλε Ντελ Ματτίνο μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το κίνητρο που ώθησε τον πρέσβη Γκράτσι να γράψει ήταν, όπως δηλώνει ο ίδιος, να πληροφορήσει την ιταλική κοινή γνώμη "για πολλά άγνωστα ή κακώς γνωστά γεγονότα γύρω από την καταστρεπτική ελληνική περιπέτεια στην...

Τα δημοσιογραφικά κείμενα δεν είναι Ιστορία - είναι, όμως, συχνά πολύτιμο υλικό για τον Ιστορικό του μέλλοντος. Πολύ περισσότερο όταν τα κείμενα εδράζονται σε υπεύθυνες πηγές και αδιαμφισβήτητα ντοκουμέντα. Τα άρθρα που η κυρία Φωτεινή Τομαή γράφει στο "Βήμα", βασιζόμενη σε επίσημα αρχεία και στοιχεία που συστηματικά μελέτησε, είναι ασφαλώς πολύτιμο υλικό. Το γεγονός ότι δεν είναι μόνον έγκυρα, αλλά και ευχάριστα, καθιστά την εργασία της συγγραφέως ιδιαιτέρως επιτυχή και αξιέπαινη. Μέσα από αυτά, ο αναγνώστης καλείται να περπατήσει στους "διαδρόμους της Ιστορίας" με ξ...

"Ποδόσφαιρο στη Κατοχή", "Γρηγόρης Αυξεντίου", "Τι ομάδα υποστηρίζει ο Μπακούνιν;", "Ο Πανιώνιος στο Κονγκό", "Η Ελαφρά Ταξιαρχία", "Γιώργος Ιβανώφ". Τίτλοι που θα μπορούσαν να είναι (ακόμα και...) τίτλοι ταινιών. Και όμως είναι μερικοί τίτλοι ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκαν στην 15νθημερη Ρήξη. [...] Από το πρώτο φύλλο της "Ρήξης" όπου δημοσιεύθηκε η πρώτη συνέντευξη του Έβαλντ Λίνεν στην Ελλάδα, μέχρι σήμερα τα αθλητικά κείμενα της εφημερίδας αποτελούν κάτι το ξεχωριστό για μένα. Έτσι ο Γιώργος Καραμπελιάς έριξε την ιδέα να μαζέψουμε τα κείμενα και να τα κάνουμε βιβλίο. Φυσικ...

"Οι λέξεις, οι σκέψεις και οι στιγμές της ζωής μου χοροπήδησαν μέσα μου, ανεμοδάρθηκαν τόσο δυνατά που ξέφυγαν και αποτυπώθηκαν - σαν από μόνες τους - στις λευκές σελίδες του περιοδικού (και πνευματικού μου τέκνου), του Life & Style. Κάθε μήνα, σχεδόν την ίδια μέρα, για οκτώ χρόνια, είμαι εκεί για να χτυπήσω τη δική μου κάρτα εργασίας, να δηλώσω το 'παρών', χρονογραφώντας ταυτόχρονα όχι μόνο τη δική μου ζωή, που έγινε και δική τους, αλλά και επεισοδιακά γεγονότα που όλοι ζήσαμε. Η έλλειψη βασικών ευκολιών, τα αλλεπάλληλα εμπόδια και τα τραγελαφικά επεισόδια μαζεύτηκαν και έ...

Οι κυριαρχίες του μέλλοντος θα κριθούν από τις ηγεσίες. Τις ηγεσίες, οι οποίες θα έχουν το θάρρος να επιδιώξουν την τελική σύγκρουση με τις κρατικές δυνάμεις της παρακμής. Τις ηγεσίες, οι οποίες θα αναδείξουν τη σύγκρουση αυτή ως το κυρίαρχο δίλημμα για την επόμενη μέρα. Τις ηγεσίες, τέλος, οι οποίες θα έχουν το θάρρος να "παροπλίσουν" αρκετά μέλη από την "παλαιά γενιά" πολιτικών και να κυβερνήσουν με αφοσιωμένους μεταρρυθμιστές πολιτικούς της εποχής. Ο χρόνος θα δείξει. Περιέχονται τα κείμενα: - Η πατρίδα έρμαιο των μάνατζερ - Το αναιδές κεφάλαιο - Η Αριστερά συ...

"Μάσκες". Μια συλλογή αφηγημάτων που αντιστοιχούν στις ιστορίες ρώσων μεταναστών, που αναζητούν στην Ελλάδα είτε δουλειά και στη συνέχεια μια καλύτερη ζωή και άλλες φορές απλώς τον έρωτα ή την περιπέτεια. Πρόκειται για ιστορίες αληθινές, χωρίς δάνεια από τη φαντασία. Σκληρές αλλά και με ένθετες, τρυφερές νότες που προσπαθούν να απαλύνουν την πραγματικότητα. Γυναίκες που παγιδεύονται σε ροζ κυκλώματα, οικογενειακά δράματα, άνθρωποι που δουλεύουν σκληρά και κάνουν λάθος επιλογές. Ένα αδιάκοπο παιχνίδι ανάμεσα στην κορύφωση της ευτυχίας που οδηγεί στην πτώση και στην ελπίδα πο...

Από το 1959 µέχρι το 1967 (σε διάρκεια µόνο 8 ετών) η τουρκοποίηση της Κύπρου δροµολογήθηκε µε τις αλλεπάλληλες "νίκες" των Κυπρίων ηγετών και των Αθηναίων "συµπαραστατών" τους. Τα άρθρα που περιλαµβάνονται στο βιβλίο αποτυπώνουν την αγωνία, την απελπισία µερικών εκ των ηµερών εκείνων αλλά και την αµυδρή ελπίδα αλλαγής ηγετικών νοοτροπιών ανευθυνότητας και ολέθριου ερασιτεχνισµού. Είναι γραµµένα µε αίµα ψυχής και λεηλασία νου. Θα διαπιστώσει ο αναγνώστης ότι από τότε, από των στηλών της "Ελευθερίας", µε καθαρές λέξεις και αναλύσεις προβλεπόταν εύκολα όχι µόνο η επερχόµενη...

[...] Το χρονογράφημα είναι δύσκολο είδος. Στην πυκνότητα που επιβάλλει ο περιορισμένος χώρος, οφείλει να συμπυκνώνει τον σφιγμό της στιγμής. Προσπάθησα, με μοναδική έγνοια την σύνδεση του επικαιρικού με το αίτημα για νοηματοδότηση που επείγει, να μην κρυφτώ στις χρονογραφικές μου απόπειρες. Και το μόνον που διήπε τις απόπειρες αυτές, ήταν η προσπάθεια να συνδεθεί το τώρα με το πνευματικό παρελθόν των Ελλήνων. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Ο άλλος Αλέξανδρος, δίπλα στον Παπαδιαμάντη, έγραψε λίγα διηγήματα, ωστόσο το πλήθος των ταξιδιωτικών του άρθρων, με τις ωραίες περιγραφές και τις εντυπώσεις που μας παραθέτει, τον καθιστούν από τους σπουδαιότερους συγγραφείς αυτού του είδους. Στον τόμο αυτό αναδημοσιεύονται από τη σειρά "Με του Βορηά τα κύματα" άρθρα που περιγράφουν παράκτιες πόλεις και νησιά του Αιγαίου, έναν κόσμο αλλοτινό, όμορφο στο παρελθόν και απολαυστικό ως ανάγνωσμα.

Διείσδυσις στην ελληνική φιλοσοφική σκέψι υπό το πρίσμα του αναγραμματισμού και ανασυλλαβισμού. Ανασύνταξις των γνώσεων που διαρρέουν από το σύνολο σχεδόν των αρχαίων κειμένων.