Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Aλμπέρτος Nαρ, μ' αυτά τα "πεζά κείμενα", άρθρα-χρονογραφήματα, δημοσιευμένα στις εφημερίδες της πόλης "Mακεδονία" και "Θεσσαλονίκη" (1998-2003), έρχεται δύο χρόνια μετά τη "μετοικεσία" του να επιβεβαιώσει πανηγυρικά τη διαπίστωση ότι ο άνθρωπος εκλείπει οριστικά μονάχα όταν παύουμε να τον μνημονεύουμε και να αξιοποιούμε την αύρα του πολιτισμού του. Tο πνεύμα του Aλμπέρτου Nαρ είναι μαζί μας και πολύ κοντά μας όσο θα μπορεί να αναδύεται και να αναδεικνύεται μέσα από τα κείμενά του, όσο θα μπορεί να προκαλεί συγκινήσεις, σκέψεις και συναισθήματα. Το βιβλίο του Α. Ναρ "Ε...

Στο περιοδικό της Εκκλησίας της Ελλάδος "Εφημέριος" και από το έτος 2005 έως το 2009, δημοσιεύθηκε μια σειρά άρθρων μου, με γενικό τίτλο "Επισκοπικά Γράμματα". Τα άρθρα αυτά, απευθύνονταν στους Πρεσβυτέρους, Ιερείς - Εφημέριους, στα οποία γινόταν μια πρακτική αναφορά και προσέγγιση στο πνευματικό, λατρευτικό, κοινωνικό και ποιμαντικό έργο τους και διατυπώνονταν μερικές σκέψεις και συμβουλές, για την όσο το δυνατόν καλύτερη άσκηση του πολυσχιδούς αυτού έργου. Από το άλλο μέρος, μερικά άρθρα-γράμματα αναφέρονταν στο πρόσωπο, την προσωπική και οικογενειακή ζωή των εγγάμων εφημ...

Το βιβλίο αυτό περιέχει επιλεκτικά ένα μικρό αριθμό από τα πολυάριθμα άρθρα και συνεντεύξεις του συγγραφέα που έχουν δημοσιευθεί κυρίως σε κεντρικές εφημερίδες και περιοδικά.

"Μου φαίνεται κάπως παράξενο που οι "Επιφυλλίδες" αυτές έγιναν βιβλίο: δεν τις είχα σκεφτεί συγκεντρωμένες. Τα πράγματα όμως έχουν τη δική τους μοίρα, κάνουν τον δρόμο τους και εμφανίζονται όπως αυτά το θέλουν εκεί που δεν τα περιμένεις. [...] " Στο βιβλίο βρίσκονται συγγραφείς -κυρίως φιλόσοφοι- που αγαπώ και που με βοηθούν να περάσω καλά τη μέρα μου, τώρα που, πολλοί,τους οποίους δεν αγαπώ, φροντίζουν να την καταστρέψουν με μια ανεξήγητη μανία, λες και τους έχω κάνει το μεγαλύτερο κακό. Ποτέ δεν ξέρεις πώς να σταθείς απέναντί τους. Άλλοτε νομίζεις ότι μπορείς να τους π...

... Στο αμάρτημα της επιφυλλιδογραφίας υποπίπτω σαράντα σχεδόν χρόνια τώρα (με μικρά διαλείμματα) στο "Βήμα". Γιατί; Εξομολογούμαι λοιπόν: α) το πάθος να εκτίθεμαι στην πολυθεματικότητα - δέν πρέπει νά 'ναι πολύ ευτυχείς οι οφθαλμίατροι αριστερού οφθαλμού, και β) την αίσθηση της συμμετοχής στα κοινά (έστω κι απ' το παράθυρο), για να μή με φάει το σκουλήκι των τύψεων της "ιδιωτείας"... Γιατί όμως η παρούσα (ανακαταταγμένη έστω) αναδημοσίευση; Απάντηση: Μου φάνηκε δηλαδή οτι η αγωνιστική απαισιοδοξία μεγάλου μέρους της επιφυλλιδογραφίας μου τα τελευταία τριάντα χρόνια, (πο...

Όπως γίνεται αντιληπτό από τους δύο αυτούς τόμους με τις επιφυλλίδες του, αλλά και από τους προηγούμενους που είχε επιμεληθεί ο ίδιος, ο Μάριος Πλωρίτης δεν υπήρξε δημοσιογράφος με την τρέχουσα σημασία της λέξης. Μολονότι τα περισσότερα βιβλία του τα συγκροτούν κείμενα που έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, και μολονότι ο ίδιος δεν έγραψε ποτέ μυθιστόρημα, διήγημα ή θεατρικό έργο, ο Πλωρίτης ανήκει σε μια μεγάλη σχολή συγγραφέων, όπως είναι ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Άγγελος Τερζάκης, αλλά και πάμπολλοι άλλοι, που ανάλωσαν συστηματικά τις δυνάμεις τους τόσ...

Όπως γίνεται αντιληπτό από τους δύο αυτούς τόμους με τις επιφυλλίδες του, αλλά και από τους προηγούμενους που είχε επιμεληθεί ο ίδιος, ο Μάριος Πλωρίτης δεν υπήρξε δημοσιογράφος με την τρέχουσα σημασία της λέξης. Μολονότι τα περισσότερα βιβλία του τα συγκροτούν κείμενα που έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, και μολονότι ο ίδιος δεν έγραψε ποτέ μυθιστόρημα, διήγημα ή θεατρικό έργο, ο Πλωρίτης ανήκει σε μια μεγάλη σχολή συγγραφέων, όπως είναι ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Άγγελος Τερζάκης, αλλά και πάμπολλοι άλλοι, που ανάλωσαν συστηματικά τις δυνάμεις τους τόσ...

..."Ψάχνω να βρω και να δώσω έναν ορισμό για την αγάπη και δεν βρίσκω. Το μόνο που κατόρθωσα είναι να βρω μια σκοπιά από την οποία μπορώ να διακρίνω κάποιες ακτίνες, ασθενικές έστω, αλλά που μου δείχνουν το δρόμο." (Από τον πρόλογο του Τετραδίου "Αγάπη") Η συλλογή ομιλιών στα τετράδια διακατέχονται από την ανάγκη για αφύπνιση από τη διανοητική νάρκη. Είναι εργασία που προσπαθεί να μεταδώσει εκείνα που έμαθε ο ίδιος ο συγγραφέας όχι ως δόγμα, αλλά σαν εφαλτήριο για σκέψη και αναζήτηση...

...Στα κεφάλαιά του, αν και ανεξάρτητα µεταξύ τους, υπάρχει µία οµοιοµορφία στο γράψιµο και η γλώσσα του είναι κατανοητή, διαυγέστατη και µε τη ρέουσα µορφή της σε ταξιδεύει στα διάφορα µέρη και στις διάφορες περιοχές. Ξεχωριστά το καθένα: Όχη, Κάστρα στην Ελλάδα, Το φρούριο της Μεθώνης, Η γυναίκα της Ζάκυθος, Λόρδος Μπάυρον, Ιππότες του Ναού, Ο θεσµός των Ιπποτών, Ο Ιππότης Ροδόσταυρος στη Λογοτεχνία, Κυβερνητική, Τεχνητή Νοηµοσύνη, Ειµαρµένη. Στα δύο τελευταία του κεφάλαια "Κυβερνητική" και "Τεχνητή Νοηµοσύνη", που αφορούν τον σύγχρονο πολιτισµό, οι αναφορές του είναι αξ...

Πώς μπορεί να συνυπάρχουν η δεκαετία του 50, η Κρητική Λογοτεχνία κατά την Ενετοκρατία, το Πολυτεχνείο του 1974 και το Πριγκιπάτο της Αχαΐας; Τί μπορεί να συνδέει το οχυρό της Σπιναλόγκα με τον Διονύσιο Σολωμό; Ο Σωτήρης Νικολακόπουλος, πλάνης και περιπατητής της ανθρώπινης παρουσίας στον πλανήτη αυτό, αντικρίζει την ανθρώπινη περιπέτεια με το μάτι του ποιητή. Του δημιουργού εικόνων της ορατής ζωής, για να μας συνδέσει με το αφανές. Παρασυρόμαστε. Οι εικόνες περνάνε φευγάτες από μπροστά μας και εμείς προσπαθούμε να κρατηθούμε από κάποιο όρο από μια στιγμή μοναδικ...

Εμείς, που για λόγους ανώτερους της θέλησής μας βρισκόμαστε μακριά σας, εμείς που αναπνεύσαμε τον ίδιο αέρα με σας, που πατήσαμε τα ίδια χώματα, που ήπιαμε το ίδιο ευλογημένο νερό, που νιώσαμε την ίδια θαλπωρή του ήλιου, που μας έθρεψε η ακλόνητη πίστη και αγάπη στον Πολιούχο μας, που ζήσαμε τον ευγενή πολιτισμό του Πύργου μας, με τα Ανθεστήρια, τους χορούς, το καρναβάλι και τόσες άλλες μουσικές εκδηλώσεις, στο "Κρόνιον" και στον ωραίο μας "Απόλλωνα", που έχουμε την πατροπαράδοτη φιλοξενία του ριζωμένη μέσα μας, που κάναμε τους ωραίους περιπάτους από τον Άγιο Διονύσιο μέχρι...

Αναμνήσεις που αφορούν μια εποχή που πέρασε σε μια πόλη που φιλοξένησε, όχι μόνο επιφανείς προσωπικότητες, γνωστές στο διεθνή χώρο, αλλά, αλλά και απλούς Κηφισιώτες, που συνυπήρξανε με τους διάσημους και διαμόρφωσαν και αυτοί με τον τρόπο τους την ιστορία της πόλης. Η συγγραφέας δε γράφει μόνο για μια Κηφισιά που πέρασε. Γράφει για μια ολόκληρη εποχή που χάθηκε, με τους ανθρώπους της, τις νοοτροπίες τους, τον τρόπο ζωής του. Έναν τρόπο ζωής που τώρα μόνο να αναπολήσουμε μπορούμε.

Θέλετε να μάθετε τι είναι τα ακόλουθα: Ο "μυς" της θέλησης, αν συνεπάγεται άμεσα η ανθρωπιά σε ένα υγιές άτομο, γιατί είναι επικίνδυνη η βλακεία, τι είναι τα τυπικά και άτυπα προσόντα, γιατί ισχύει το "Τα πάντα εν σοφία εποίησας", ποια είναι τα χαρακτηριστικά του επιτήδειου που τον συναντούμε σε όλα τα μήκη και πλάτη της κοινωνίας μας, ποια η σχέση της ελευθερίας της γνώμης και της δημοκρατίας, τι είναι ο εκφοβισμός στο χώρο εργασίας, ποιος ο ρόλος των γονιών στο εκπαιδευτικό σύστημα, για το Δον Κιχώτης και τα εμπλεκόμενα συμφέροντα, ποιος είναι ο καλύτερος καθηγητής της...

Στον τόμο αυτό συγκεντρώνονται είκοσι δύο κείμενα, στην πλειονότητα τους γραμμένα τα τέσσερα τελευταία χρόνια και δημοσιευμένα στον ελληνικό και ξένο Τύπο. Στα κείμενα αυτά ο συγγραφέας επιχειρεί ένα σχολιασμό των πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων, με κύρια έμφαση στο θέμα της προσαρμογής της Ελλάδας στη σύγχρονη ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Διευκρινίζει ότι με τον όρο προσαρμογή αναφέρεται κυρίως στη συμμετοχή της χώρας στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, και επισημαίνει ότι η προσαρμογή παραμένει ακόμη και σήμερα ένας στόχος ο οποίος συνεχώς μετακινείται προς το μέλ...

Το "Έχω μήνημα για σας..." είναι μια επιλογή από συναρπαστικά χρονογραφήματα. Το κάθε χρονογράφημα είναι ένας πλούσιος κόσμος από σκέψεις και ιδέες εμπνευσμένες από στιγμές που ο καθένας μας έχει βιώσει ή παρατηρήσει στην καθημερινότητά του. Η συγγραφέας, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στη σύγχρονη πραγματικότητα, εκφράζει απόψεις ή σχολιάζει τον τρόπο ζωής μας, τολμά να τον απομυθοποιήσει απόλυτα εύστοχα, συχνά "πιπεράτα" και διεισδυτικά. Τα χρονογρφήματα αυτά έχουν δημοσιευτεί στην εβδομαδιαία εφημερίδα "Woman Symbol" και στο περιοδικό "Deluxe".

Τα κείμενα του βιβλίου δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Διαβάζω" όπου ο συγγραφέας διατηρεί τη στήλη "Ζενερίκ".